Að gefnu tilefni

Það má svo sem vel vera að hægt sé með sæmilegum vilja að líta þannig á að þetta orðagjálfur framsóknarráðherrans sé á einhvern hátt góðra gjalda vert. En því miður get ég ekki að því gert, að mér sýnist sýnist vaðallinn í frú Lilju afar yfirborðslegur og framsóknaflokkslegur, því að auðséð er að hún hefur ekki í hyggju að ráðast að rót vandans, sem leiðir af sér meira og meira ofbeldi, sem sé kapítalismanum og hinu kapítalíska þjóðskipulagi. Ónei. Þess í stað er talsmáti hennar allur á þann gamalkunna veg að nú ,,þurfi að greina vandann" og setja af stað ,,þjóðarátak" grufla eitthvað í yfirborðinu, í einhverjum stofnunum sem hún nefnir, lögreglu, skólayfirvöldum, heilbrigðiskerfi, barnamálayfirvöldum, íþróttahreyfingu og listamönnum, eins og þar sé einhvern viðsnúningalykil að vandamálinu að finna.

En Lilja kerlingin nefnir ekki raunverulegu skaðvalda á nafn því ekki má ein sperrt ráðherraskjáta styggja blessaðan hagvöxtinn, sívaxandi kröfur um að rottuhjól kapítalismans sé sífellt knúið hraðar og hraðar, ekki má ráðherra í ríkisstjórn Íslands eða þingmenni á Alþingi Íslendinga heldur móðga boðbera nýfrjálshyggjunnar, hvað þá að ráðast gegn þeirri illmúruðu og dularfullu heimsku sem felst í að keyra upp útlendingaandúð, helst hreint og beint útlendingahatur, þjóðfélaginu og halda úti allskyns lygum og djöfulskap í garð fólks sem er að leita sér að betri lífsskilyrðum en þá neyð sem það á einungis völ á heima hjá sér. Það er hreint út sagt glæpsamlegt athæfi heilla stjórnmálaflokka hérlendis, já og fjölmiðla, sem við höfum því miður orðið vitni að hvað ofan í annað, að ýta undir fordóma og hatur í garð fólks sem er af erlendu bergi brotið; þessháttar óþokkaiðja er ekki aðeins glæpsamleg gagnvart útlendingum heldur öllu samfélaginu í heild. Lilja Alfreðsdóttir er til dæmis í ríkisstjórn sem leidd er af flokki sem eldur markvisst á útlendingaandúð og þeirri bábilju og lygum að útlendingar séu alveg sérstakt stórvandamál sem herji á Ísland.

Nei, Lilja mín Alfreðsdóttir, yfirborðslegt fjas í hneykslunarstíl, eins og það sem haft er eftir þér í Morgunblaðsgrein í dag, gerir ekkert til eða frá, - ekki frekar er slagorðið góða ,,Fíkniefnalaust Ísland árið 2000." Á meðan ekki ekkert er að gert í að gjörbreyta þjóðskipulaginu og snúa alfarið af leið nýfrjálshyggju, dólgakapítalisma, græðgi og fáránslegs auðmannadekurs og hægt á hressilega rottuhjóli meiri og meiri neyslu, er algjörlega út í hött að vænta þess að vopnaburður barna, unglinga og fullorðinna dragist hætishót saman. Í umhverfi nýfrjálshyggju, ofneyslu á flestum sviðum efnishyggjunnar, og vaxandi heimskutilburðum kapítalismans líður engum vel, nema kannski samherjum í græðgis - og yfirgangsvæðingunni, þessum sem hafa á síðustu þremur áratugum sölsað undir sig eignum almennings og hafa smeygt sér óbeðnir inn í alla þætti þjóðlífsins eins og slefandi boðflennur.

Tvö börn á sjúkrahús eftir að hafa innbyrt THC

Undarlegar vinsældir óhugnanlegs vandræðaflokks sem aðrir flokkar elta

Ja hvur röndóttur. Það hljóta að vera heilmikil tíðindi að aðaláhugamál stjórnmálaflokka nú um stundir sé að yfirbjóða hverja aðra í rólegheitunum og sem lævíslegast í útlendingaandúð og láta skrímsladeildir sínar bera út óhróður, illmælgi og lygar um fólk af erlendu bergi brotið, sem komið hefir hingað til að bjarga efnahagslífi okkar, auðvaldi, arðræningjum og innviðagumsinu okkar frá eymd og volæði. En sem kunnugt er vilja Íslendingar með auknum milliséttarfémínísma og pungaprófsprófgráðum ekki vinna kaldsöm og óþrifaleg störf, sem þó verður að vinna svo þjóðin lendi ekki á vonarvöl í eigin skít.

Það hefir verið þrautarlendingin hjá aumasta vesalmennaflokknum sem verið hefir með þjóðinni að leita á náðir útlendingaandúðar, rasisma og fasismabulls þegar allt útlit var fyrir að hann væri blessunarlega búinn að vera. Og þó að málflutningur flokksformannsins sé með öllu óskiljanlegur mönnum og hinn þingmaður flokksins sé holdgerfingur mestu lágkúru sem íslenskir alþingismenn hafa kallað yfir sig með klámi og svívirðingum á höndur starfssystkina sinna. En allt um það þá er subbulegasti flokkurinn á Alþingi orðið jafnstór hinum virðulega Sjálfstæðisflokki í skoðanakönnunum. Það er náttúrulega skammarlegt, ef ekki hreinn og beinn viðbjóður.

Og það er ekki nóg með að mjög fámennur og skammarlegur klámkjaftaflokkur sé orðinn annar eða þriðju stærsti flokkur landsins, út á illmælgi um útlendinga sem sótt hafa okkur heim, heldur hafa Sjálfstæðisflokkurinn og Flokkur frú Sælands lagst svo lágt að fylgja í kjölfarið, og meira að segja Samfylkingin líka. Nú, ef við þekkjum Framsóknarmaddömuna rétt, þá mun hún bráðlega hlamma sér af fullum þunga á rasistavagninn til að græða atkvæði á illa upplýstum og ráðvilltum kjósendaskjátum. Og þá eru aðeins eftir VG, Viðreisn og Píratar, en það eru auðvitað ekki flokkar og VG Stenngrims, Álfheiðar og Swandeesýar auk þess dáið og og sál þess farin á vit svikaguðsins á hægðum. 

Gáfu Miðflokknum óvart vægi

Ungtyrkinn Júlíus Viggó áttar sig ekki á alvöru málsins.

Nú, ekki er að sjá að ungtyrkinn,Júlíus Viggó Ólafsson, sagður formaður Heimdalls, átti sig á því að Sjálfstæðisflokkurinn er ekki stjórnmálaflokkur í þeim skilningi sem flestir leggja í orðið stjórnmálaflokkur. Sjálfstæðisflokkurinn er vissulega samtök, skipulögð samtök, skipulögð glæpasamtök, en þar skilur líka á milli Sjálfstæðisflokksins annars vegar og heiðarlegra samtaka og flokka hins vegar. Sjálfstæðisflokkurinn er líka einhverskonar yfirfyrirtæki sem hefir innan sinna vébanda velflest stórfyrirtæki landsins, auðvaldsdólga og siðlausra og siðblindra græðgisperra. En hvernig á blessað barnið að skilja þetta, með bundið fyrir bæði augu?

Það er eftirtektarvert að helstu fréttastofur landsins, hjá Ríkisútvarpinu og Stöð 2., fjalla um skiljanlegt lækkandi gengi Sjálfstæðisflokksins í skoðanakönnunum eins og um einhverja aðsteðjandi þjóðavá sé að ræða. Þetta er mjög undarlegt, því satt að segja held ég að meginþorri þjóðarinnar sé feginn því að gengi skaðlegra, skipulagðra, glæpasamtaka fari ört hnignandi og fari brátt að hylla undir að þau verði úr sögunni með sama hætti og verið hefur undanfarna áratugi. Mér er svo sem fjandans sama hvernig auðvaldið sem gerir út Stöð 2. syrgir fylgishrap Sjálfstæðislokksins, en ég geri kröfu til Ríkisútvarsins að það fjalli um tímabært dauðastríð einna skipulagðra glæpasamtaka sem hafa alla tíð verið til óþurftar á glaðlegan og fagnandi hátt en ekki eins og að aurskriða hafi skyndilega fallið á tuttugu til þrjátíu þúsund manna byggðarlag og fært það allt í kaf. Það verður nefnilega enginn héraðsbrestur þókt gamli glæpadraugurinn í Valhöllu sé kveðinn niður af þjóðinni eins og hvur annar Þórólfur bægifótur.

En eins og áður hefir komi fram er langlíklegast að óþjóðalýðurinn í Sjálfstæðisflokknum grípi til sinna hefðbundnustu ráða til að komast út úr þrengingum og bjarga sér frá óumflýjanlegum dauða. Nú munu allar rógsvélar Valhallar settar í gang og allar skrímslavélar Flokksins ræstar út og látnar dreifa lygum og óhróðri um allt og alla sem ruddamenni og kvendi Flokksins telja að honum stafi hætta af. En fyrst og fremst verður það þó þjóðin sjálf sem fær skítmoksturinn og undirróðurinn yfir sig, sem auðvitað er skiljanlegt, þar eð einungis þrettán til fjórtán prósent þjóðarinnar kærir sig um Sjálfstæðisflokkinn og telur forsvaranlegt að hafa skipulögð glæpasamtök sem innsta kopp í búri ríkisstjórnar Íslands.   

Hinn almenni Íslendingur tengi ekki við flokkinn í dag

Vargfuglar koma saman og berjast með blóðgandi klóri og köpuryrðum

Það má búast við að það verði hamagangur á flokksráðsfundi Sjálfstæðisflokksins á morgum þegar ránfuglarnir koma saman og bera hverjum öðrum á brýn aumingjaskap, heimsku og undirferli. Hefði þessi fundur verið haldinn á landnámsöld hefðu orðið mannvíg og blóðsúthellingar ekki minni en á Þórsnessþingi þegar menn börðust þingmenn mættu ganga örna sinna á túnum þar á nesinu eða ekki.

Að vísu er ekki margt um kempulega garpa í Valhöllu núna, en eitthvað mun þó vera um grimmar, ósvífnar og ofstopafullar kvensniftir þar innandura og í flokksráðinu sjálfu. En allt að einu verður tekist hart á með þeim kunna óþverraskap sem lengi hefir einkennt poletik Sjálfstæðisflokksins, og mun margur snýta bláu og brúnu áður en yfir lýkur. Þeir bjartsýnustu, meðal þeirra sem bestir eru taldir að sér Valhallarlógíu, eru að vona að í fyrirhuguðum ránfuglaslag muni það vera hinir hæfustu sem lifi darraðardansinn af og taki Flokkinn frillutaki og lýsi yfir eign sinn á honum og gjöri það með hann sem þeim sýnist, Flokknum til heilla.

Hins vegar verður hin alvarlega niðurstaða fundarins sú, þó svo hún verði ekki gjörr opinber, að nú verði allar rógsvélar Flokks, Valhallar og Málgagns ræstar og þær keyrðar áfram af áður óþekktu ofstæki og frekju. Gefin verða út tilmæli á alla sanna flokksmenn að fara maður á mann með fordæmalausan óhróður, lygar og illmælgi á hendur forustumönnum annarra flokka, þannig að það stóð verði svo gjörsamlega ærulaust þegar síðasta vika fyrir kosningar gengur í garð, að engum heimvita manni mun detta í hug að kasta atkvæði sínu á slíkan óþverralýð. Málefnalega er Sjálfstæðisflokkurinn mát, galtómur, en ómálefnalega er hann sterkur og stór og sést ekki fyrir.   

Flókinn flokksráðsfundur á morgun

Dásamlegir tímar í íslenskri pólitík framundan

Mikið er þetta hreint dásamleg niðurstaða í þessari skoðanakönnun. Maður hefir skjaldan orðið vitni að öðru eins í þeim bransa. Að hinir kostlegu Klausturdólgar séu orðnir jafnstórir sjálfu Íhaldinu og að uppsveifluhrina Samfylkingarinnar sé byrjuð að koðna niður eru tíðindi sem seint verða flokkuð undir hégóma og vitleysu. Og ef við bætum fylgi frú Sæland við Miðjúngana þá höfum við fylgi við glæsimennin Sigmund Davíð og Beggó upp á tæp 24%, en flokkur frú Sæland er innantóm stía fyrir útlendingaandúð og rassaisma og því ekki nema upplagt að bæta honum við klausturlágkúruna.

Já já, og nú vanta bara herslumuninn upp á að Miðjúngar geti stofnað til ríkisstjórnar með Íhaldinu, það þarf ekki nema Framsóknamaddömuna til viðbótar og allt verður klappað og klárt. Svo geta náttúrlega klausturmiðjúngar snúið sér að Samfylkingunni, en Samfylkingin orðin enn hægrisinnaðri en hún var til skamms tíma og bætt dulítilli útlendingaandúð í vopnabúrið hjá sér að danskri krataeðlisfyrirmynd. Það er skohh margt í kortunum núna og flest athyglisvert í meira lagi.

Þá er alveg ljóst á síðustu könnunum að undanrennuunginn hans Stenngrims og hennar Álfheiðar og Svavarsfjölskyldunnar er orðið að hauslausu roðhænsni, sem ekki einusinni Guð almáttugur getur látið rísa upp frá dauða og er hann þó almáttugur. En Gunnarsmári, ásamt með Máríu Vandræðaskáldi og Katrínu Bald eru að hraðferð inn á þing. Og kannski hafnar Smárinn að endanum hjá Sameinuðu þjóðunum ,,með hinum kjaftaskjóðunum." Svo þarf að pútta ónytjunum í Viðreisn og Pírötum inn í Framsókn og fá þeim nytsöm störf við að bera undan gömlu Framsóknarmaddömunni; þá mætti segja að poletikin okkar væri fullkomnuð - í bili. Það eru sem sé spennandi tímar framundan með áskorunum, regluverkum, innviðum, tímalínu, orðræðum, verkferlum, lausnarmiðun, og krassandi sviðsmynd kringum stóru myndina. 

Miðflokkur fylgir fast á hæla Sjálfstæðisflokks

Krónprins uppmælingaraðalsins malar sinn kapítalíska hagvísindasálm

Betra væri fyrir Alþýðusambandið að hafa engan forseta en þennan krónprins uppmælingaraðalsins. Þessi kyndugi náungi, sem innanbúðarkerfi ASÍ tyllti upp sem forseta, er gróflega mikill markaðshyggjumaður, ugglaust hallur undir nýfrjálshyggju og annan péníngapervertismus. Að minnsta kosti hefur hann nákvæmlega engan áhuga á öðru en að viðhalda ríkjandi þjóðskipulagi og líklegur til að verja það með öllum tiltækum ráðum í félagi við Bjarnaben, kaupfélagsstjórann á Sauðárkróki og Eimreiðarelítuna, ef útlit væri fyrir að fólkið ætlaði sér að gjörbreyta eða hreinlega skipta um þjóðskipulag. Eða hvar var þessi vörpulegi krónprins uppmælingaraðalsins þegar lýðurinn skálmaði í uppreisnarhug niður á Austurvöll eftir Hrunið? Jú, hann lá í einu dauðahræðslulosti með Gylfa Arnbjörnssyni undir borði á Alþýðusambandskontórnum og grét. Nei, þeir félagarnir, svo kapítalískir í bak og fyrir sem þeir eru, voru sko ekki að berjast með alþýðu manna á Austurvelli og þar um kring í þá daga.

Nú kemur þessi hálfsokkni prammi fram á sjónarsviðið hjá Mogga gamla og talar í gáfumannastíl kapítalískra spjátrunga, um vexti, verðbólgur og kapítalískar hagfræðitölur eins og hann hafi meira vit á þessháttar vísindum en seðlabankastjóri og hans fólk í Seðlabankanum. Þessi framganga uppmælingarprammans jaðrar við að vera á pari við hinn háþróaða hagfræðimunnsöfnuð erindreka stóriðjufyrirtækjanna og stórauðvaldsins sem situr um þessar mundir í stóli formanns Starfsgreinsambandsins, sem áður hét Verkamannasamband Íslands.

Nei, það hefir ekki lagast hætishót ástandið á samtökum alþýðunnar síðustu ár, þó svo að um stund hafi litið út fyrir að það væri að birta til. Uppreisnin innan Alþýðusambandsins á haustdögum í hitteðfyrra var troðin niður í skítinn á einu augabragði af fölskum lukkuriddurum, lýðskrumurum og slepjulegum framsóknaríhöldum. Síðan hefir ástandið versnað hratt og því miður hvergi að sjá nokkra batavon. Í staðinn höfum við til sýnis, uppi á baki fátæks verkafólks, stríðalda prinsa, spjátrunga, lýðskrumara og varðhunda þjóðskipulagsins sem við búum við, sem hafa gert alþýðusamtökin að féþúfu fyrir sjálfa sig. 

Forseti ASÍ: „Þetta er verulegt áhyggjuefni“

Blessaður öðlingurinn hann Bjarniben og aumingjarnir í VG

Ekki vantar hrokann og heimskulegan belginginn í í blessaðan öðlinginn hann Bjarnaben. En það má hann eiga hann Bjarniben að hann stendur alltaf óbugaður með sínum vinum í Ísrael og í Bandaríkjunum, hvað sem á gengur. Auðvitað var hann ekkert að bera sig eftir áliti fíflanna í VG þegar hann stöðvaði peningaaðstoðina til stíðhrjáðra Palestínumanna út frá tilbúningi og kjaftasögum óvandaðra Zíonista, sem voru að strádrepa börn, konur og gamalmenni á Gaza sér til ánægjuauka og landvinninga í þágu herstöðvarinnar Ísraels.

En Bjarniben er karskur karl og hraustur sem hefir átt pénínga á bók á Seychelliseyjum og brotið sóttvarnarlög í heimsfaraldrinum miðjum og hlotið fyrir mikla upphefð og lof. - Svona eiga menn að vera, sögðu valinkunnir flokksbræður hans  og systur úr öllum áttum, enda fór litla títlan hans, þessi með langa nafnið, að dæmi síns kæra formanns og braut sóttvarnarlögin líka með glæsibrag. Nú, Bjarniben og hans Flokkar, kaldir karlar sem þeir eru, hafa heldur aldrei fordæmt morðæði Zíonistanna sinna á Gaza, rétt eins og þeir séu aðförunum meðmæltir og þeim sé ljúft að horfa upp á þær, athugasemdalaust. Já, hann heitir Bjarni kaldi úr eyjunum (Engey) og hann er innundir hjá meyjunum, tralalalala ...

Og hvað ætlar nú ríkisstjórnarflokkurinn mikli, þessi sem er svo mikið í poletik til að hafa áhrif, að gera við þessu síðasta hrokakasti Bjarnaben. Ætlar hann bara að liggja þegjandi á líknardeildinni og bíða dauða síns með þess 3% sem hann er með í öllum skoðanakönnunum núorðið? Eða ætlar hann ekki að neyta síðustu krafta sinna og rísa úr öskustónni með því að segja Bjarnaben og Sjálfstæðisflokknum til Andskotans? Nei, sennilega ætla þessar bölvaðar gufur í VG ekki einusinni að reyna að bera hönd fyrir höfuð sér; þetta eru nefnilega undanrennuungar og aumingjar, gjörmengaðir og heilaþvegnir af kapítalískum viðhorfum. Þeim þykir áreiðanlega mun betra að láta Bjarnaben, Giljá Þrist, Ólabjörn og Nonnýboy Gunnarsson krossfesta sig og niðurlægja en að sýna dug og slá þessa kóna til baka.  

Segir ályktun VG ekki byggja á staðreyndum

Hvað verður um arfleifð íslensku sósíalistahreyfingarinnar?

Þrátt fyrir stórbrotna mælsku og linnulausa munnræpu Stengrims J. oft á tíðum um eigið ágæti og dæmalaust grobb um dugnað sinn og rústabjörgun, og þrátt fyrir sífellt stórbros, fettur og slettur Katrínar og óhugnanlegt smjaður hennar fyrir blóðugum NATO göltum allt niður í Bjarnaben, þá virðist komið að skuldardögunum. Og ekki líður á löngu þar til endanlegt uppgjör verður birt.

Það dylst engum að VG er komið á líknardeildina og heyr nú sitt dauðastríð í ýldumekki, en eins og menn vita, þá vinnur enginn sitt dauðastríð, ekki heldur VG. Til VG var í upphafi stofnað á fölskum forsendum; þeir sem náðu undirtökunum í flokknum ætluðu sér aldrei að búa til sósíalískan flokk, sem hefði orðið arftaki Alþýðubandalagsins meðan það var sósíalískur flokkur; þeir ætluðu sér aldrei gera þetta herfang sitt að neinum sérstökum vinstriflokki. Ónei. Gamla Flokkseigendafélagið var löngu orðið afhuga sósíalisma, verkalýðsbaráttu og þjóðfrelsi og fýsti einungis til að koma sér upp valdaflokki, sem alltaf væri tilbúinn í að fara í ríkisstjórn undir hvaða kringumstæðum sem væru upp á borðinu. Af síðustu 15 árum hefur VG verið 11 ár í ríkisstjórn og afraksturinn enginn, eins og við mátti búast, hvorki í orði né á borði. Síðustu skoðanakannanir sýna að fylgið er komið í rétt rúm 3% og kjósendur búnir að sjá í gegnum lygarnar og loddara háttinn; Stengrimur og Katrín flúin en eftir sitja nokkur poletisk viðrini sem vita ekki sitt rjúkandi ráð.

En hvað ætli verði um dánarbú VG? Getur verið að þar finnist einhver verðmæti sem eiga að ganga til réttmætra erfingja? Koma menn ef til vill niður á samskonar sjóðþurrð í hirslum VG að því dauðu og fundust í kosningasjóði fyrrum formanns VG, Katrínar Jakobsdóttur? Eftir að hafa svikið sína huldumey, sósíalismann, og drepist skammarlegum dauðdaga, þá er einsýnt að hreyfing íslenskra sósíalista á að fá í sinn hlut þau litlu verðmæti sem í dánarbúinu finnast. Og sennilega dæmist á Sósíalistaflokk Íslands að taka við keflinu og arfinum frá Kommúnistaflokki Íslands, Sameiningarflokki alþýðu- Sósíalistaflokknum, Alþýðubandalaginu, Fylkingunni, Einari, Brynjólfi, Lúðvík, Magnúsi Kjartans, Eðvarði Sigurðssyni, Guðmundi Jaka, Tryggva Emilssyni, Þórbergi Þórðarsyni, Halldóri Laxness, Jónasi og Jóni Múla og Stefáni Jónssyni. Það verður vissulega vandasamt verk fyrir Sósíalistaflokkinn, sem enn er ekki nema að hluta til stofnaður, en öðrum samtökum er bara ekki til að dreifa til að taka við arfi íslensku sósíalistahreyfingarinnar.

Vinstri græn fordæma ákvörðun Bjarna

Nú skal hann skrifaður úr sögunni í eitt skipti fyrir öll.

Þá hafa þeir reist undirskriftalista til höfuðs Helga Magnúsi Magnúsi Helga vararíxsaksónara og ætla sér að skrifa karlugluna endanlega úr sögunni. Það væri svo sem enginn héraðstbrestur þókt kippt verði niðrum annan eins misheppnung í saksóknarahistoríunni og þetta vandræðaskáld, sem hefir ekki stjórn á tungu sinni þegar útlendinga og hinsegin fólk ber á góma. Og ekki hefir virkað að hans vinkona, ríkissaksóknarinn sjálfur, hafi margsinnis lagt karlgreyið á kné sér og hýtt hann nánast til óbóta; alltaf hefir hann haldið sama söngnum áfram, fýldur og afundinn.

Ætli sé samt ekki best að leyfa aumingjanum svorna að rorra bara svona áfram í þeirri villu að hann sé varaeitthvað, ríkið hefir víst borgað annað eins fyrir sína menn fyrir ekki neitt. En það eru leiðinleg ósköp að heyra jarminn í þessum drotins krossbera, jafnvel þókt hann sé klæddur svörtum stakki með bláum kraga og tóni frá altari saksóknara ríkisins. Varla mælist bysskubbnum, þessum nýja, betur af sínum stóli en Helga Magnúsi. Því skulum vér fremja gustukarverk á Helga Magnúsi og leyfa honum að sitja áfram, bölvandi útlendingum og samkynhneigðum í sand og ösku eins og hann sé ofurölvi og óður púki á fjósbita hjá Framsóknarmaddömunni.

Og þar sem vér nú erum orðin svo kristilega frjálslynd og umburðarlynd gagnvart vorum minnsta bróður við embætti saksóknara væri rétt að fela forsetanefnunni vorri kalla Helga Magnús á sinn fund og sæma hann stórriddarakrossi hinnar íslensku fálkaorðu fyrir sérkennilegt framlag sitt til íslenskrar menningar og varðveislu þjóðlegs fúkyrðaflaums í garð þeirra sem eru svo óheppnir að vera útlendingar eða hommar. Með því móti mundum vér bjarga saksóknum á Íslandi frá niðurlægingu og skömm.

Undirskriftalisti settur á fót til stuðnings Helga

Þeim á Mogga gamla og Valhöllu þykir Stebbi P. sætur

Það er ekki eðlilegt hvað hann Stefán Pálsson er í miklu uppáhaldi hjá Mogga, Sjálfstæðisflokknum og ekki síst Skrímsladeild Valhallar. Þessi drengur sem gefið hefir sér gott orð með tauti um fótbolta, áfengt ölsull og eitthvað sem á a heita sagnfræði hjá honum en eru í reynd hans eigin útgáfur á misgáfulegum kjaftasögum. Þennan mann elska íhöldin í Reykjavík og hampa honum eins og eigin syni, sem hann ugglaust er þegar allt kemur til alls. Í dag leiða harðlínumenn Mogga gamla þennan sinn elskaða dreng fram á sjónarsviðið ásamt þeirri innvígðu og burtreknu frú Andersen og hyggjast láta þau um að skeggræða kjaftasögur vikunnar í bland við lygar, hálflygar og rakalausar upphrópanir. Það er mikil upphefð fyrir einn gettubeturstrump að vera fastur í dýraboga auðvaldsins.

Já já og meðan Stebbi litli fær að strjúka skeggið fyrir framan frú Andersen og Stefán Einar, og kannski sjálfan Davíð, engist vinkona hans, Katrín Jakobsdóttir sundur og saman í snörunni, skuldasnörunni, og bíður þess að verða gerð upp, gerð gjaldþrota og allt boðið upp ofanaf henni, nema kannski nærbuxurnar ef hún verður stálheppin. Ekki fær heldur yfirmaður Stebba Páls í borgarstjórnarþrotabúi VG að koma í eldlínuna með undirsáta sínum. Ónei. Hún Líív á ekki upp á pallborðið hjá hjá þeim nöfnum, Stebbó P. og Stebbó E og því fær hún ekki að vera með. Líív garmurinn á engan að í poletikinni, enginn vill hana inn til sín jafnvel þókt hún braggði vín, hún fær bara að horfa á heimsins grín, en hvað er að fást um það?

Best þykir þó Íhaldinu við Stefán hvað hann er virkur í miðnefnd Samtaka hernaðarandstæðinga (íhaldsmenn elska alla falsspámenn slíkra samtaka). Það er ekki amalegt fyrir varðhundasveit núverandi þjóðskipulags að hafa labbakúta eins og Stefán Pálsson vafrandi og sveimandi innan um hópa sem eiga sér sósíalískan bakgrunn. Þar sem slíkir skrattakollar hafa farið um er ein allsherjar sviðin jörð, allar hugsjónir hraktar með háði og spotti út í hafsauga, en falsspámenn og óráðvandir drullusokkar og fémínístar sóktir til að liðsinna við niðurbrot og eyðileggingu þess verkamenn og sjómenn með sigg í lófum, sósíalistar fortíðarinnar, byggðu upp til að hér mætti verði réttlátt þjóðskipulag fyrir þá sem leggja grunninn að hverju þjóðfélagi. Það á sér ýmsar birtingarmyndir ópíumið fyrir fólkið.

Spursmál: Borgarstjóri í eldlínunni