Upplýsingar um nafn og aldur hins drukkna

Þessi frétt er góð og frábær, nema að því leyti að nafn hins drukkna vantar í fréttina og enn fremur, að maðurinn er á sextugsaldri en ekki á fimmtugsaldri. Maðurinn heitir fullu nafni Brynjar Vondalykt og gegnir ábyrgðarmiklu starfi í þjóðfélaginu og þessir fjandans Norsarar eiga eftir að fá að svara íslenskum fyrir meðferðina á honum. Brynjar Vondalykt hefir undanfarnar þrjár vikur dvalið að Alicante á Spáni og var á heimleið þegar honum varð á fara flugvélavillt og hafnaði meðal norsks villulýðs í stað þess að fljúga beint á Keflavíkurflugvöll.

Þá eftir var grennslast kom í ljós að áhöfn og farþegar norsku flugvélarinnar gjörðust Brynjari furðu mótdrægir, alveg frá upphafi ferðar. Þegar vélin var að hafa sig á loft söng okkar maður, Vondalyktin, íslensk ættjarðarljóð svo heyrðist um allt farþegarýmið, en einhver geðvondur farþegi, kvenkyns að vísu, barði Brynjar í hnakkann með töskuskjóðu, en Brynjar stóð samstundis upp og jafnaði reikningana við kérlíngarorminn. Þá kom til skjalanna eiginmaður konunnar, norskur fjandi nasistískur að upplagi, og hugðist gera Vondulyktinni eitthvað íllt. Sem betur fer fór áform einginmannsins út um þúfur, því Brynjar varð fyrri til og hnallaði þann norska, sem lak niður konu sína í algerðu aungviti og lágu þau hjónin þar langleiðina til Norðvegs.

Þegar flugfreyjur og flugþjónar harðneituðu að færa Brynjari Vondulykt áfengi til að róa taugarnar eftir átökin við norsku hjónin, reif hann upp úr buxnastreng sínum lítersflösku af Volka Wybarowa sem er pólskur stríðsdrykkur og staupaði sig af henni af stút. Þegar freyjur þjónar og farþegar sáu hvað verða vildi espuðust þau til muna upp og hugðust ráða Brynjar Vondulykt af dögum. Því fór sem fór. Á leiðarenda lágu margir norskir yfirgangshundar í valnum og Garðamóaflugvelli var Brynjari sparkað út úr vélinni og hrakinn sem eitt afsláttarhross inn í flugstöðina til frekari misþyrminga. Þessi ljóti atburður og framkoman við Brynjar Vondulykt á eftir að draga dilk á eftir sér. Það verður stríð, meira segi ég ekki.

Drukkinn Íslendingur strandaglópur á flugvelli

Páfagaukur móðgar stórforstjóra og forsætisráðherra Noregs með þvættingi

Henni þykir gaman að spjalla við stórforstjóra auðvaldsins um leikföndur yfirstéttarinnar og efrimillistéttarinnar. Eflaust hefir Katrín reigt sig aftur á bak fyrir framan sjónvarpsskjáinn og stórforstjórana eins og hún reigði sig fyrir framan í Stoltenberg Natóframkvæmdastjóra fyrir ekki svo alls löngu. Eftir fund og afstaðnar reigingar kvakaði forsætisráðherra okkar eins og páfagaukur um ,,grænar lausnir" og fleira smálegt sem hún hefir ekki hundsvit á. Hinar grænu lausnir Katrínar og Stenngrims Johoð eiganda hennar hafa einungis komið fram í hinni látnu kolaverksmiðju á Bakka, olíuvinnsluhugmyndunum á Drekasvæðinu og misheppnuðum Vaðlaheiðargöngum.

Í merku blaði, erlendur, var fyrir skemmstu viðtal við NATÓ-jafnaðarmanninn Stoltenberg hinn norska þar sem hann var spurður um hver væri neyðarlegasta uppákoman í hans NATÓ-tíð. Og sá norski stríðsframkvæmdastjóri var fljótur til svars: ,,Jú, það var þegar skoðanavillta kjánaprikið, sem þeir hafa fyrir forsætisráðherra á Íslandi, var að glenna sig framan í mig og myndir eru til af. Satt að segja hélt ég að þessháttar apparat væri aldrei nokkurs staðar gert að ráðherra. En það verður víst að taka með í reikninginn að Íslendingar eru fífl og umskiptingar."

Þegar fjarfundur Katrínar með forstjórum og forsætisráðherra Norðvegs var búinn, hringdi frú Ingveldur í Ernu Solberg, en þær eru gamlar vinkonur, og vildi bera blak af Katrínu og bað frú Ernu um að leggja kvakið í telpunni ekki út á versta veg, Katrín litla væri bara ofurskoðanadauft gluggaskraut og leiksoppur vondra myrkraafla og nefndi í því sambandi Stenngrim Johoð, Swabbó Sendiherra, Bjarnaben og gömlu geðveiku Framsóknarmaddömuna. En Erna tók fremur illa í erindi vinkonu sinnar, frú Ingveldar, og bað hana skila til Íslendinga að þeir væru fífl og þorparar og ættu að halda áfram að éta skít og steinþegja. 

Katrín ræddi við norræna forstjóra

Í því þorpi ríður ófögnuðurinn húsum og gengur ljósum logum

Alltaf eru þeir að í Kópavogi. Það er meiri andskotans ófögnuðurinn sem ríður þar húsum og gengur ljósum logum eins og draugamor í því þorpi. Ekki geta þessir fjandar þar farið í sundlaug öðruvísi en að hafa myndavél með í för ef svo vildi til að aðstæður sköpuðust fyrir sæmilegt blygðunarsemishryðjuverk. Að taka myndir af berrössuðum kérlíngum í búningsklefa sundlaugar er svo undurklént, að hvur sá er uppvís verður að þessháttar myndatöku á ekkert annað skilið en fá að dúsa í fángélsi til eilífðarnóns. Það á að hafa svarthol til að geyma þessa fémínísku kalla í.

Nú, umrædd myndataka hefði varla verið í frásögur færandi ef fórnarlömbin hefðu ekki verið heiðurskonurnar frú Ingveldur og Máría Borgargagn, en þær fóru í laugina þennan dag til að skrapa og lauga af sér saurinn og sóðasletturnar eftir síðasta helgarsamkvæmi að frú Ingveldar og Kolbeins. Þegar ljósmyndarann bar að garði búningsklefans vóru þær stöllur rétt búnar að afklæðast og voru því fram úr hófi óhreinlegar á myndunum, en við það gátu þær ekki unað, sem skiljanlegt er. Þriðja konan sem náðist á mynd var líka þekkt dáindiskona, örlítið ölvuð við þetta tækifæri og hafði verið rekin upp úr af því hún hafði farið á nærbuxunum í heitapottinn og það hafði gosið upp vond lykt sem aðrir sundlaugargestir kunnu ekki við. 

Af myndasmiðnum er það að segja, að þetta er sjálfsprottinn listamaður, forframaður í Heimdalli, SÚS og Frjálshyggjufélaginu. Hann er sagður ættingi Indriða Handreðs og frændi Brynjars Vondulyktar og hafði fengið njósn af ferð þeirra frú Ingveldar og Borgargagnsins í Sundlaug Kópavogs. Þykir þetta mál allt hið herfilegasta og ku frú Ingveldur vera óð af bræði út í þennan ljósmyndara og sögð hafa í heitingum að hafa upp á pilti og handfjatla hann á þá leið að honum fljúgi aldrei aftur til hugar að bera á sér ljósmyndavél, ekki sinusinni í listrænum tilgangi.

Reyndi að taka nektarmyndir í búningsklefa kvenna

Hann veit ekki hvar Vatnsmýrin er

Alveg væri þetta gott og blessað ef Dagur, sem sagður er borgarstjóri, vissi hvar Vatnsmýrin er. En það veit hann ekki, larfurinn sá arna. Þar með væri hann vís með setja listaháskólann og listiðnaðarnemana niður austur í Mýrdal og afsaka sig með því að hann hafi bara vitað að listiskolinn ætti að fara í mýri eitthvað. Þó vita allir sem er, að sona listaspírunámskeiðaskoli væri best geymdur á bólakafi ofan í fúamýri. 

Og hvað gerir fólk í listaháskóla? Það er nú það. Þangað flykkjast einkennileg ungmenni, algerlega laus við snilligáfu, sem er forsenda þess að vera listamaður, og eyða tímanum í að ráfa eins og draugar um ganga ,,háskólans" í listum. Allt er þetta til einskis og aunginn listamaður útskrifast úr listaháskólanum aðeins lítilsigldar prófgráðufígúrur í fötum af ömmu sinni.

Í gamla daga voru þó listmenn sem vóru listamenn þó listaháskólinn væri aunginn. Þá gengu um garða Kjarval, Scheving, Ásmundur, Einar og Blöndal og sköpuðu ódauðlega myndlist. Á orðsviðinu voru það Laxness, Þórbergur, Einarben, Steinn og Jóhannes úr Kötlum; en Ísólfsson, Sveinbjörnsson, Jón Leifs, Eggert Stefánsson og Garðar Hólm frömdu tómlist til jafns við Bach og Bitovín. Í dag fæðist aunginn á Íslandi með snilligáfu til annars en að arðræna náungann og svíkja undan skatti og skipta um kennitölur. Við þessháttar þjóðfélagsástand er listaháskóli hrein firra og eins og fyrr segir best geymdur á hvolfi ofan í mýrarfeni, eða ofan í fjóshaugi austur í Mýrdal, sama hvort heldur er. 

 

Vatnsmýrin ákjósanlegasta staðsetningin

Niður með öryrkja, aldraða, veika og vitlausa

Ekki þarf lengur vitnanna við; Bjarniben ætlar af sínum alkunna rausnarskap að moka péníngum, seðlum og mynt, með skóflu ofan í vasa knæpueigenda. Nú bíðum vér einungis eftir að veslings dópsalarnir, sem farið hafa skelfilega út úr kóvíði nítján, komi með koppa sína og kirnur og biðji Bjarnaben náðarsamlegast að fylla ílátin af péníngaseðlum. Bjarniben tekur erindi þeirra ljúfmannlega og hlýtur að launum örugga Hymmnaríkisvist þá hann verður burtkallaður til enn æðri stafa.

Það sér hvur maður að ekki er boðlegt fyrir þá menn, sem af fórnfýsi og elju hafa selt áfengi ofan í hvurn sem vera vill að fara allt í einu á vonarvöl út af einni djöfulsins veirudrullu, og hverfa niður í forað fátæktar og ræfilsskapar. Þegar slíkur voði er yfirvofandi og allar bjargir bannaðar birtist frelsandi engill, gullsleginn, í líki Bjarnaben á vélskóflu og mokar auðæfum úr sameiginlegum sjóði landsmanna inn á kráargólf, knæpusprútturum til einlægrar gleði. En á hliðar línunni dansar litla Katrín, reigir sig og beygir og klappar saman lófum.

En meðan brennivíns- og bjórsalar kætast inni á búllum sínum hnipra litlu skítugu dópistarnir sig saman bak við ruslatunnur í sorptunnuportum því þeir eru glæpamenn á sakaskrá af því að réttvísin fann eiturlyfjaskammta á þeim. Með þessháttar hyski hefir Bjerniben aungva meðaumkun og því síður þjóðvegasveit dýralækna gömlu Framsóknarmaddömunnar. En knæpusprúttararnir skulu blífa, þeir skulu á föst fjárlög ríkisins því þeir eru í það minnsta jafn nauðsynlegir þjóðinni og heilbrigðiskerfið, lögreglan og almannatryggingakerfið öll til samans, já og rúmlega það. Upp með Mammón og Bacchus niður með öryrkja, aldraða, veika og vitlausa! Húrra húrra húrra!

Eiga sanngjarna kröfu um stuðning

Aldurhnigin hryggðarmynd dansar á grafarbakkanum með Bónuspoka í höndinni

Sumir eru svo illa gerðir að þeir mega aldrei sjá neitt hallærislegt eða útjaskað og niðurnítt öðru vísi en að hæla því í hástert. Hvað það er sem veldur slíkum undarlegheitum og mér liggur við að segja óþverraskap má Fjandinn einn vita. Því ósmekklegri menn og málefni eru því betra, segja hin illþenkjandi fól.

Nú er birt mynd að afgamalli og hrumri kérlíngarskrukku undir merkjum Gussa tískupúngs og greinarhöfundur stökkur upp af stólnum og klappar saman lófum svo jaðrar við beinbrot og lýsir því yfir að hin aldurhnigna hryggðarmynd sé glæsileg! Glæsileg! Drotinn á hymmnum komi í veg fyrir slíkan hugsunarhátt sem er spilltari en allt sem spillt er. Kérlíngarálftin, sem um ræðir og sögð er so glæsilega, minnir óneitanlega á vofu á grafarbakka, íklædd druslum úr lérefti, sennilega notuðum hveitisekkjum, og með hraksmánarlega gula töskutuðru í annarri höndinni, Bónuspoka, ef ég þekki það ílát rétt, sem ég geri.

Það er ekki fallegt að gera grín að örvasa gamalmenni sem er að dansa síðasta tangóinn á grafarbakkanum. Einusinni tóku tveir drukknir ruddar sig til og gripu tæplega tíræðan mann, sem var á stjákli fyrir utan elliheimilið, fóru með hann út í kirkjugarð og slökuðu honum án minnstu miskunnar ofan í opna gröf sem þar var og skildu hann þar eftir. Skömmu síðar mætti líkfylgd með kistu í eftirdragi að gröfinni og stóðu vonir manna til að jarðsetja nefnda kistu og kistubúann sérstaklega í hinu kalda og myrka grafarverki. En þegar til kom heyrði fylgdarlið hin látna hryglur og þrusk koma upp úr gröfinni og greip þegar um sig ofsahræðsla meðal lifenda, sem tóku til fótanna og skildu kistu sína eftir eina og yfirgefna á grafarbarminum. Loks þegar ábyrgir menn áttu leið í kirkjugarðinn og kíktu ofan í gröfina sáu þeir hinn næstum tíræða öldung sitja flötum beinum á grafarbotninum önnum kafinn við að kveða Pontusarrímur hinar eldri að hætti Jóns Hreggviðssonar. Var hinum ábyrgu mönnum þá öllum lokið og mokuðu moldarhrúgunni á grafarbarminum ofan í gröfina. Síðan hefir ekkert til hins næstum tíræða spurst.   

Jane Fonda glæsileg í nýrri herferð Gucci

Endurreisn Sovétríkjanna með aðild Íslands í sjónmáli

Félagi Pútín hrökkur nú ekki í kút þótt örfáir einkennilegir menn mótmæli honum í grennd við rússneska sendiráðið á Íslandi. Ónei, herra Pútín heldur áfram lýðræðisvæðingu í heimalandi sínu, leggur nýja stjórnarskrá í dóm fólksins og fær hvarvetna huggulegar móttökur heimafyrir. Nærliggjandi ríki vilja gjarnan sameinast Rússlandi og margir vilja endurreisa Sovétríkin, sem drykkjusjúkir og hlandvitlausir aumingjar í valdaaðstöðu eyðilögðu fyrir þrjátíu árum. Skemmst er að minnast þegar Krímverjar sameinuðust Rússlandi eftir þjóðaratkvæðagreiðslu fyrir fáum árum, en það kalla Morgunblöð heimsins að Rússland og Pútín hafi innlimað Krím.

Varðandi forsetaembættið í Rússlandi og Pútín, þá er ekki nema sjálfssagt að Rússar fái hafa sinn Pútín eins lengi og þeir vilja, þess vegna í fimmhundruð ár ef þannig verkast. En vestur í Bandaríkjunum, USA, er þjóð sem er að veslast upp í kóvíði nítján og hefir í ofanálag galinn forseta, sem fékk tveimur eða þremur milljonum færri atkvæði en keppinauturinn. Þessháttar fásinnu kalla Morgunblöðin frelsi og lýðræði.

Í næstu viku fer frú Ingveldur í mikilvæga heimsókn til Rússlands og mun funda með Pútín í Kreml. Munu þau leggja á ráðin um hvurnig skuli staðið að stofnun SovétÍslands eftir að Sovétríkin hafa verið endurreist, heimsbyggðinni til stórra heilla. Þrátt fyrir að frú Ingveldur hafi alla sína hundstíð verið stæk Sjálfstæðisflokkskona, þá hafa ætíð blundað með henni hreinir og tærir stórveldisdraumar. Hún gerir sé fulla grein fyrir að Ísland verður aldrei stórveldi í ESB, ruslahaugi gömlu nýlenduböðlana; ekki verður Ísland mikið stórveldi með því að stunda opinberan skækjulifnað með USA, það er fullreynt nú þegar. Og þá er raunhæfasti möguleikinn á stórveldisdraumurinn rætist með því að Ísland verði sovétlýðveldi í endurreistum Sovétríkjum.

Mótmæltu Pútín við rússneska sendiráðið

Frúin tvítólaði ekki í samtali sínu við fjölmiðlung

Frú Mogensen er ekkert að tvítóla við það í málflutningi, samtali og öðrum nauðsynlegum tískutöktum hins algáfaða nútímamanns og lýsir yfir að eitthvað sem hún kallar ,,flokkskerfið" sé úrelt, án þess að færa frekari rök fyrir hinni afspyrnugreindarlegu yfirlýsingu sinni. Og allur er þessi munnsöfnuður vegna frekjuláta í eiturætunum í ruslatunnuportunum, sem vilja vera undanþegnir landslögum um eiturlyfjaeign. Já já. Svo er nú það. 

Engu síður er merkilegt að svo virðist sem fjölmiðlungurinn sem talaði við frú Mogensen hafi ekki fylgt eftir og krafið hana um rök fyrir hinni stórbrotnu fullyrðingu um að flokkskerfið sé úrelt. Ónei, ekki hafði fjölmiðlungur rænu eða geð á því. Það væri skárra hjá kérlíngunni útskýra þessa meinsemd sem hún virðist hafa uppgötvað. Hvernig er til dæmis sá flokkur í laginu sem ekki er úreltur? Hvað er það sem er úrelt? Spurningarnar hrannast upp, án þess frú Mogensen þurfi að svara einni einustu þeirra.

Ekki þar fyrir, þá eru stjórnmálaflokkarnir hvur sem annar og bölvað skran og ,,mannauður" þeirra eftir því. Þetta tóku Pírataungmennin sig til í fyrra og hraunuðu drulluðu og migu yfir lífgjafa sinn og guðmóður með þeim afleiðingum, að veslings Brýgýta skjögraði hágrénjandi heim af fundi. Þegar þar var komið fundarlátum Pírataflokksins og Brýgýta komin út á götu og búið að læsa á eftir henni, þá tóku fundarmenn sér smá-andakt og sungu allir í einum kór:
,,Þér eldgamli útslitni kérlíngarfjandi,
það ætti að reka þig strax úr landi
og skvetta á eftir þér skít og hlandi".

Helgi Stertur og frú Mogensen sungu hæst, ekki þarf að spurja að því.

Sýnir að „flokkskerfið sé úrelt“

Er verktakinn máske góðgjörðamaður Framsóknarflokksins?

Auðvitað verður sami verktaki og lagði dauðagildru-yfirlögnina kallaður til og látinn leggja gildruna að nýju, nema hvað? Það mætti vel halda að verktakinn sá, sé góðgjörðamaður Framsóknarflokksins, yfirhúskarlsins þar á bæ og gömlu geggjuðu Framsóknarmaddömunnar, sem hefir marga spillingarfjöruna sopið.

Forstjóri Vegagerðarinnar er líka inngróinn framsóknarfjósinu og ráðin samkvæmt ýtrustu spillingarkröfum hins óarga flokks, Framsóknarflokksins. Allt er þetta subbulegra en orð fá lýst. Fáir bera blak að þessum óþverra, nema auðvitað Kolbeinn Kolbeinsson skrifstofustjóri og framsóknarmaður, en hann finnur ævinlega rétta framsóknarbesefann í hinum dásamlegu hrossakaupum stjórnmálafíflanna um stjórastöður vítt og breitt um kerfið. Var ekki verið að leiða eitt framsóknarhrossið til ráðuneytisnafnbótar um daginn?

Ætli þetta fari ekki bara að verða gott hjá Framsóknarflokknum? Er ekki réttast að slá þetta flokksviðrini af eins og hvurt annað aflóga hænsn, sem fyrir löngu er hætt að verpa og stundar það eitt að aféta hinar púturnar? Í mínu ungdæmi var slíkum hænsnfuglum kastað í fjóshauginn eftir að búið var að embætta þá með öxinni.

Sami verktaki leggur nýja yfirlögn

En fyrst og fremst á að fara með þetta í spilliefnadeild Sorpu

Það er verulega gott mál að hin gula griðkona gömlu Framsóknarmaddömunnar hafi hafnað í einangrunarsóttkví; enn betra væri ef allur Framsóknarflokkurinn, að Framsóknarfjósinu, Fjóshaugnum og gömlu Maddömunni meðtöldum, færu í eina allsherjar einangrunarsóttkví. En best væri samt að einangra pestargemlinginn, sem það kallar Sjálfstæðisflokk, vel og vandlega, til eilífðarnóns. Fyrirbrigði á borð við þessa tvo fyrrnefnda flokka á samt fyrst og fremst að fara með í spilliefnadeildina í Sorpu og láta eyða þeim þar. Hinar flokksdruslurnar, sem sæti eiga á Alþingi, þarf ekki að hugsa um því þær verða hvort eð er sjálfdauðar innan skamms.

Nú, Kolbeinn Kolbeinsson skrifstofustjóri og framsóknarmaður hefir aftur verið dæmdur í sóttkví og stofufangelsi, en ekki vegna kóðvíðs nítján heldur af því hann greindist með  hjarðsveinasjúkdóm, illvígan og einstaklega hættulegan; einnegin fundust flatlýs á miðvígstöðvum hans, það vóru framsóknarflatlýs. Þegar dómur var genginn í máli Kolbeins Kolbeinssonar varpaði frú Ingveldur honum í miðstöðvarkompuna að heimíli þeirra hjóna og læsti.

Og hvar verða menn, og það málsmetandi menn, sér úti um hjarðsveinasjúkdóm og flatraraplágu nú til dags? Það er ekki gott að segja og vegir Kolbeins Kolbeinssonar eru órannsakanlegir, ekki síður en vegir guðdómsins. Frú Ingveldur telur, að eiginmaður hennar hafi lent í óviðeigandi aðstæðum með vafasömu fólki, gaddavírshórum og karlkérlíngum, og hafi smittast af þeim. Kolbeinn er víst illa sjúkur og ber sig hörmulega í miðstöðvarkompunni, svo hörmulega, að frú Ingveldur sá aumur á honum undir kvel og kastaði Indriða Handreði inn til hans, þeim báðum til halds og trausts. 

   

Lilja Alfreðsdóttir í sóttkví