Misheppnuð skrif ölvaðra kvenna eru sorginni merkt

Æji, ég verð alltaf sorgmæddur þegar ég les misheppnuð spaugaraskrif drukkinna kvenna, jafnvel þó að vikomandi kvendi hafi misst 11 kílógrömm af spiki, sé löðrandi af svita og þefji samkvæmt því. Þá verður það seint talið til afreka að flækja hárlufsurnar á sér á snaga í mátunarklega í ölæði og rífa þær af hausnum.

Katrín Eyvindsdóttir lenti í svipuðu þegar hún skreið gegnum gaddavírsgirðingu í náttmyrkri eftir að hafa tekið þátt í óviðjafnanlegri jörvagleði þar sem koníjakk, hvítvín og kókaín voru á boðstólum. Að leikslokum var Karín öll klóruð um maga og lær eftir gaddavírinn og allmörgum hárum fátækari. Daginn eftir hélt hún því blákalt fram að hún hefði komist í kast við afturgöngu eða ójarðneskt villidýr á leið sinni heim.

Þá man ég eftir annarri konu, sem kvartaði sáran undan abelsínuhúð og marglyttumaga í hvert sinn sem hún var við skál. Það var leiðinleg kona. 

Kófsveitt í baðfatamyndatöku

Athugasemdir

[Egill, 22.7.2011 kl. 12:14]

voðalega er næs að þú átt heima í ólafsvík

[Jóhannes Ragnarsson, 22.7.2011 kl. 12:44]

Það er það, Egill.

[Íris Arnlaugsdóttir, 22.7.2011 kl. 21:47]

Ég var nú ekki drukkin þegar ég ritaði þessi orð..

Annars þarft þú ekkert að lesa það sem ég skrifa um mitt átak og minn klunnaskap.

[Jóhannes Ragnarsson, 22.7.2011 kl. 22:33]

Ekki drukkin, nei. Gott, gott.

En ég hef sanna ánægju af að lesa pistla um átök og sé mig sjaldan úr færi með að gera það og þar eru þínir pistlar ekki undanteknir.

Annars óska ég þér, Íris, innilega til hamingju með árangurinn af átakinu og vona að þú haldir ótrauð áfram þrátt fyrir að einhver púki sé að reyna að snúa útúr því á blogginu.

Með bestu kveðju,

Jóhannes Ragnarsson.