Ónáttúra og náttúra á Íslandi

Það má með sanni segja að íslensk náttúra sé alveg einstök. Fagurt dæmi um það er náttúra sæmdahjónanna, Kolbeins Kolbeinssonar og frú Ingveldar. Og þá er íslensk ónáttúra ekki síðri, það getur hver maður séð á stjórnmálamönnum, kvótakerfinu, NATO aðildinni, Hruninu og ESB-ónáttúru Samfylkingarinnar, svo eitthvað sé nefnt sem liggur í augum uppi.

Þá kölluðu hið væna par, Máría borgargagn og Indriði handreður, það bölvaða helvítis ónáttúru þegar þau féllu drukkin í náttmyrkri ofan í opna rotþró sem full var af því efni sem í rotþróum á að vera. Þau skötuhjúin ætluðu í framhaldinu að veita eiganda skítaholunar ráðningu en fóru húsavillt, römbuðu eins og þau voru á sig komin inn til konu á áttræðisaldri, börðu hana og frussuðu yfir hana öllum þeim ókvæðisorðum sem andagiftin leyfði þeim þá stundina.

Það er sem sé mörg ónáttúran og náttúran á Íslandi ef grannt er skoðað. Hvað kalla menn til dæmis þann djöfullega sið Íslendinga að ganga einlægt í alltof litlum nærbuxum? Eða rífa upp milljarðasnobbhús á hafnarbakkanum í Reykjavík í Hruninu miðju meðan alþýða manna verður að láta sér nægja að snapa gams og éta uppúr sorptunnum arðræningjanna? Að ekki sé nú minnst á þá áráttu að mega ekki vatni halda þegar einhver útlenskur labbakútur, annaðhvort gegnsósa af áfengisþambi eða geggjaður á annan þátt, minnist á Ísland á opinberum vettvangi án þess að gera gys að landi og þjóð á áberandi hátt eða hreyta í okkur skít svo teljandi sé.

 

 

Ísland er að öllu leyti einstakt

Athugasemdir

[Árni Gunnarsson, 30.8.2011 kl. 14:46]

Það var eins gott að þetta var útlendingur. Ef Íslendingur léti svona lagað út úr sér væri hann úthrópaður þjóðernissinni og líklega rsisti í þokkabót sem hataðist út í danskar pylsur og franskt sinnep. Lögreglan fengi myndir af kvikindinu í tugatali til að geta brugðist við í skyndi þegar hann dræpi fyrstu 30 útlendingana.