Jómfrúinn og símdólgurinn

Satt að segja veit ég ekki hvernig fólk á að taka orðbragði aðstoðarmanns innanríkisráðherra. Aðstoðrmaðurinn fullyrðir nefnilega að nafgreindur kalldólgur, kominn yfir miðjan aldur, hafi hótað símleiðis að ,,fara í´ana." Þvílíkan munnsöfunuð eiga grandvarir menn eins og ég bágt með að hlusta á kinnroðalaust. Ja, hvílíkt orðbragð, hvílíkur munnsöfnuður!

Svo skilst mér að gamli símdólgurinn sé hinn brattasti og haldi til streitu að fara í blessaða ráðuneytisjómfrúna. Það þarf ekki frekar vitnanna við hvað átt er við. En gaman verður að fylgjast með framvindunni. Ég vona þó heitast, og tala eflaust fyrir munn margra, að jómfrúnni takist að verja meydóm sinn fyrir hinum argvítuga símdólgi og muni hrinda ásóknum hans hverri af annarri, svo lengi sem kallskrattinn lætur á sér kræla.

„Þá færi hann í mig“