Náfrænka Gunnars Nelsons er trúlega harðsvíraðri enn hann

Ekki er að undra að slagsmálahundurinn Gunnar Nelson sé mikið og harðsnúið hörkutól, enda er hann náfrændi frú Ingveldar, sem fræg er af andlegru og líkamlegru atgerfi og harðsvíruðum tiltektum. Ekki er að efa, að G. Nelson hefir numið margt nýtilegt af frænku sinni, sem hefir gefist honum vel á ögurstundum í þeim orrustum sem hann hefir háð í bardagahringnum.

Af fræknleik frú Ingveldar má margt göfugt segja, til dæmis þegar hún barðist ein heila nótt við Kolbein eiginmann sinn, Indriða Handreð, Máríu Borgargagn, Óla Apakött, Brynjar Vondulykt, Haffa Frænku, Trugga Fokk, Viggu Sleggju, Vindmey Hross og Sigurveigu Dræsu, og hafði betur. Frú Ingveldur marghlóð sem sagt þessum óföngulega söfnuði umrædda nótt og linnti ekki látum fyrr en öll hjörðin lá í öngviti, en þá dró hún hina föllnu útá tröppur og raðaði þeim þar upp á sama hátt og minkar gera við hænsnin í hænsnakofanum, þegar þeir eru búnir að bíta af þeim hausinn. Til marks um hve þessi orrusta var hörð, þá vóru flestir veggir á heimili frú Ingveldar og Kolbeins skakkir og skældir, sumir beinlínis fallnir, sófar, borð og bekkir mölbrotnir og annað innvols heimilinsins í kássu þar með talin salernisskálin og hjónarúmið.

„Gunnar Nelson er harðsvírað hörkutól“