Taðbingur, þoka og ótímabær þungun ...

Jú, það er hægt að hafa fávíst gaman af tiltekum Sigmundar Dávíðs í fjölmiðlaviðtölum. En lengra ná þau skemmilegheit ekki. Vissulega er Sigmundur brjóstumkennanlegur í aðra röndina, en þegar tekið hefir verið tillit til þess að mannkertið kennir öllum öðrum en sjálfum sér um ógæfu sína í stjórnmálum og öslar eins og ofdekraður taðkálfur aftur á bok og áfram um fjósflórinn og er með öllu óskiljanlegur þá hættir manni ósjálfrátt að standa á sama. Alltaf skal hann upphefja sama sönginn um einhver nafnlaus ómenni sem eru að ofsækja hann að ósekju auk viðlagsins um einhverja greidda skatta af Tortólugóssi. Að þessi höfuðsnillingur, að eigin mati, heimsmethafi og hetja, skuli vera svo blauður að þora ekki að nefna ofsækjendur sína og óvildarmenn, innan Framsóknar og utan, með nafni, er eiginlega heimsmet útaf fyrir sig, og þegar við bætist sjálfsvorkunarþrugl og hrokaskætingur hverfur endanlega allt sem gæti kallast vorkun með þessu sérkennilega eintaki.

Og hvaða mannskapur ætli það sé sem Sigmundur segir að hafi lýst yfir stuðningi við sig? Þeir eru náttúrlega flestir naflausir eins og andskotar hins fallna forsætisráðherra. Það kæmi meira að segja ekki á óvart þótt upp úr dúrnum kæmi að hinir meintu stuðningsmenn saman stæðu mestmegnis af dárum sem væru að spila með garminn sér til lítilfjörlegrar skemmtunar. Hinsvegar hefir gamla Framsóknarmaddaman látið þau orð falla í kör sinni, að mikil landhreinsun sé það fyrir gjörvallt Framsóknarfjósið að vera loks laust við hin leiðinlega fyrrum ráðsmann, Sigmund Dávíð og þá er yfirgáfu Fjósið með honum.

En hvað Brynjar Vondalykt var að vilja uppi í hjónarúmi Indriða Handreðs og Máríu Borgargagns í fyrrinótt er öllum hulin ráðgáta, og Borgargagnið sjálft ekki heima. En Handreðurinn ... Handreðurinn, skohh, ... hann var heima og var líka í hjónarúminu með Vondulyktinni. Og það fór vel á með þeim, um það verður ekki deilt, og þó eru þeir báðir kvæntir menn, ekki vantar það. Og í dag tók Vondalyktin brjálæðiskast og sagðist vera ófrískur eftir helvítis Handreðsófétið og heimtaði fóstureyðingu. Frú Ingveldur reyndi að róa hann með þeim orðum, að hann verði áreiðanlega glaður þegar afkvæmið væri fætt og Máría Borgargagn búin að koma því á munaðarleysingjahæli. En Brynjar Vondalykt var óhuggandi og hótaði að gerast bæði flóttamaður og hælisleitandi ef frú Ingveldur mundi ekki á stundinni eyða þungun hans með töngum. Og þannig er staðan núna og það eru alveg að koma kosningar.     

Sigmundur: „sjanghæjaður“ í viðtal