Varð svo hræddur að hann skreið undir borð

Það er ekki nema von að farið hafi um fulltrúa glimmerfólksins og hins borgaralega uppskafningháttar þegar hann varð var við að Hatararnir voru að veifa fána Palestinu í miðri útsendingu. Hatarar áttu auðvitað aldrei að verða fulltrúar Íslands í þessari innantómu glimmer- og glyshátíð hinnar úrkynjuðu borgarastéttar Evrópu. Sigur Hatara var ólánlegt slys að mati útvarpsstjóra, menntmálaráðherra, Engeyinga, Félíxxar, Moggans, Matta Jó, mister Bénédícktsson og NATO. Hey hey o.s.frv.

En það er nú nokkuð vel í lagt hjá Félíxxi, fært í stílinn ef svo má segja, að hann hafi snöggreiðst, þegar vitnisburður viðstaddra hljóðar upp á að téður Félíxx hafi skriðið undir næsta borð sem einn blauður rakki og hafi ekki náðst þaðarn fram í dagsljósið fyrr en undir hádegi í dag. Hann varð svo hræddur, dauðansskelfing hræddur, að jafnvel grimmustu verðir Ísraelsstjórnar á staðnum, marghertir í allskonar tilfellum, fældust og héldu sig í hæfilegri fjarlægð við borðið hvar Félíxx lá undir í einum hnút.

Ef við fáum að taka aftur þátt í Eurovisíóninu aftir, sem ekki er víst, þá gengur að sjálfsögðu ekki að fara með einhverja lúmska götustráka með sér út í heim og láta þá géra sér til gamans að verða sér og foreldrum sínum til stórskammar fyrir framan allan heiminn. Hér eftir skal Heimdalldur, félag hægribarna, sjá um að skaffa keppendur í júróvísjón. Í Heimdalli elska allir Nato, USA, breska íhaldsflokkinn og Ísraelsstjórn, en hata af sannri og heilaþveginni tilfinnigu Palestinumenn, Stalín, Kúbu og Gunnar Smára, og uppfylla þar með öll skilyrði til þátttöku í söngvakeppni.

„Mér var aðeins brugðið“