Þær voru allar annaðhvort heil- eða háffullar að keppa fyrir þjóð sína

Og þær snöru við blaðinu með hangandi haus, já helvíti var það gaman. En það sakar þó ekki að geta þess, sona í miðri sigurvímunni, að þær ungversku vora allar hálf, og sum heil, fullar; léku landsleik í knattspyrnu undir áhrifum áfengis. Já, vinir mínir, þið þekkið ekki Ungverja. Kanski kann einhverjum að þykja það dálítið skrýtið, en þá lagði brennivínsfýluna út úr þeim langar leiðir, til dæmis upp á miðja áhorfendabekki. Og þrátt fyrir að vera hér um bil á lögginni, þá tókst þeim ungversku að skora mark hjá Íslendingum. Ef telpurnar frá Ungverjalandi hefðu ekki verið sona helvíti drukknar í kvöld hefðu þær vafalaust unnið leikinn með 100 mörkum gegn aungvu.

Nú, glöggir menn, sem voru á vellinum og sáu leikinn, báru að eitthvað hefði einnig verið bogið við íslenska liðið; þeir hefðu fram undir leikslok talið að jafnaði 13 íslenska leikmenn inni á vellinum í einu, og hefðu þó dómarinn og línuverðirnir ekki verið meðtaldir. Dómarinn var með allt á hreinu, enda Íslendingur eins og línuverðirnir, og stóðu allir sem einn með sínum stelpum gegn Ungverjabyttunum. Það er alveg dæmalaust hvað landslið á útivelli eru gjörn á að drekka sig augafull áður farið er inn á völlinn fyrir þjóð sína. Hreint alveg dæmalaust.

Já já, og séð hefi ég langdrukkinn strákgölt, alræmdan fyrir ofdrykkju og öldungis óábyrgt kvennafar, skora í frægum kannspyrnukappleik glæsimark af rúmlega 35 metra færi. Þeir gera ekki betur í dag þessir hálaunuðu atvinnukukkar í Arsinalli og Sellsea, nei, aldeilis ekki. Ég þarf varla að taka fram að þessi saga er svo dagsönn, að sannara orð get ég ekki talað; og boltinn var ekki fistuðra, eins og brúkuð er á dag í fótbolta, heldur einn af þessum níðþungu, vatnssósa leðurhnöllum, sem þá voru tíðkaðar og steinrotuðu miðverði ef þeir ösnuðust til að skalla til baka útspörk markvarða.

Við snérum blaðinu við í seinni