Munnholið skaðbrennt, sömuleiðis hakan og niðrá bringu

Það er náttúrlega ekki skrítið að Mírínda þessi Lamberts sé fremur óánægð með sig. Hún segir meðal annars að hún hafi verið í öllum stærðum en upplýsir í sömu andrá, að hún sé 162 séntímétrar á hæð. Má vera að upphaflega hafi hún verið tveggja métra slánakerlíng, en síðan sé margoft búið að skella neðan af henni uns hún sé orðin það sem hún er: Klofstutt stuttfætla, sem búið er að stytta um á að giska tæpa féregtíu séntimetra. Eða var hún máske dvergvaxin í fyrstu og verið lengd austrí Rússlandi?

Þó er nokkur bót í máli, að Míranda hefir tekið líkama sinn í sátt með öllum hans keppum, misfellum og afbökunum. Það vóru lágkolvetnin sem tóku allan vind úr Míröndu, hún féll saman og var um hríð lítið annað en skötubörðin og eyrun, og allir hlógu að henni sem sáu hana. ,,Gleypa loft, klippa gull" hafa löngum verið einkunnarorð Míríndu Lambertsdóttur, og með þau á hraðbergi náði hún vopnum sínum.

Eitt sinn mátti þó litlu muna að Mírinda yrði úr heimi höll í einum megrunarkúrnum. Það bar sem sé þannig að, að Mírinda var orðin hálfblind, allt að því lögblind, þegar hún var að lesa sér til um góðar megrunaraðferðir. Á einum stað stóð, að gott væri að setja tvær matskeiðar af matarsóda út í eitt glas af tilteknum drykk. En þar sem Mírinda var orðin býsna sljó og sjóndöpur þá prentaðist inn í höfuðið á henni að gott væri að setja tvær matskeiðar af vítissóda saman við áður nefndan drukk og gerði hún svo. Þeir sem komu að kerlingarrörinu áttu ekki eitt einasta orð þegar þeir sáu hvers kyns var; munnholið skaðbrennt, sömuleiðis hakan og niðrá bringu, en naflinn slapp, en ekki skautið, og því fór sem fór. En Mírinda er hughraust og hefir tekið líkama sinn í sátt. 
 

Alltaf átt í erfiðleikum með þyngdina