Þetta er það minnsta sem þeir gátu gert fyrir manninn

Það var nú það minnsta sem þeir gátu gert fyrir manninn, að reka hann. Það vita allir, sem vita eitthvað á annað borð, hverskonar skaðræði það er, að fóðra vonda menn með péníngum, menn sem eru svo miklir bölvaðir þorparar að þeir víla ekki fyrir sér að tala um Samherjaskjölin í sjónvarpinu. Þetta ættu íslensk stjórnvöld að tileinka sér og leggja þegar í stað til atlögu við óþokkana, sem réðust á blásaklausan Samherjann, lugu upp á hann opinberlega í ríxsjónvarpinu og reyndu að sparka honum út af vegi dygða og mannkærleika. Sannlega segi ég yður: Þeir, þ.e. Kveiksormarnir, munu taka út sín makleg málagjöld, en Samherjarnir verða leiddir til hæsta sætis við hlið húsbóndans.

Okkur hér varðar að sjálfsögðu ekkert hvað verður um namibíska blaðamanninn, sem hagaði sér svo ósæmilega í sjónvarpinu að hann var fjarlægður þaðan. Víst er samt, að hinn miskunnsami Samherji hefir miskunnað sig yfir hann bersyndugan með því að gefa honum ágætt drag í rassinn, - raunar svo ágætt, að hann þekkir ekki áttirnar lengur, né hvað snýr upp og hvað niður. En hann er hólpinn, það segir sig sjálft. 

En eftir situr Kveikur og veldur okkur áhyggjum. Hvað er hægt að gera við þann félagsskap svo hann sjái að sér og hætti að abbast upp á saklaust dugnaðarfólk, sem er annálað fyrir dugnað og festu? Sumir, einkum Sjálfstæðismenn og Miðjúngar Sigmundar Davíðs, tala um að fela meindýraeyði verkið, aðrir nefna Sorpu eða urðunarstöðina í Fíflholtum. En það fólk er nú víst þess eðlis, að það má þakka fyrir að hafa sjálft ekki lent í meindýraeyði, Sorpu eða einhverju Fíflholti. En Kveiksliðið, Kveiksliðið skohh, - það má þakka sínum sæla fyrir að vér Íslendingar höfum aldrei orðið svo mannborulegir að koma okkur upp alminnilegu Gúlagi. Þá má og segja, að illa er nú niðurlagt óþekktarangaheimilið í Breiðuvík, en á þesskonar kærleiksheimili hefði verið gott að senda Kveiksliðið á eftir síðustu illvirki þess.

Rekinn fyrir að ræða Samherjaskjölin