Einn kveðlingur um heimkomu Hallmundar bónda í Húnaþing vestra

Þá loks er Hallmundur í Húnaþingi vestra
heiðraður með sóttkví dag og nótt.
En hymmnasjóli með höndur úr skíra gulli
mun halda honum góðum með mildri léttasótt.

Og hvað er að því þótt kræfur bóndi komi
með krassandi vírus frá sólbakaðri strönd?
Það drepast víst flestir úr einhverju einhvern tíma
og Andskotinn rekur þá glaður heim í sín eignarlönd.

Já Húnaþingsmenn fara halloka nú um stundir
og hallmundargleði þar öll er nú fyrir bí.
Þeir áttu að fornu til frægra kappa að telja, 
- en flökta nú hræddir í úrvinnslusóttarkví.

Allir íbúar Húnaþings vestra í sóttkví

Athugasemdir

[Þorsteinn Siglaugsson, 21.3.2020 kl. 20:44]

Þetta er frábær skáldskapur Jóhannes. Og ég er ekki að grínast. Þú slærð Megasi alveg við. Hefði gaman af að heyra hann flytja þetta kvæði.

[Jóhannes Ragnarsson, 21.3.2020 kl. 20:54]

Takk fyrir það. 

[Þorsteinn Siglaugsson, 21.3.2020 kl. 21:30]

Kisinn er líka flottur. Er hann frændi þinn?

[Jóhannes Ragnarsson, 21.3.2020 kl. 21:41]

Nei nei, kisinn er ekkert skyldur mér, en hann er náfrændi hans Guðna hérana Th., sem er heimilis- og varðköttur hérna hjá okkur hjónum.