En fyrst og fremst á að fara með þetta í spilliefnadeild Sorpu

Það er verulega gott mál að hin gula griðkona gömlu Framsóknarmaddömunnar hafi hafnað í einangrunarsóttkví; enn betra væri ef allur Framsóknarflokkurinn, að Framsóknarfjósinu, Fjóshaugnum og gömlu Maddömunni meðtöldum, færu í eina allsherjar einangrunarsóttkví. En best væri samt að einangra pestargemlinginn, sem það kallar Sjálfstæðisflokk, vel og vandlega, til eilífðarnóns. Fyrirbrigði á borð við þessa tvo fyrrnefnda flokka á samt fyrst og fremst að fara með í spilliefnadeildina í Sorpu og láta eyða þeim þar. Hinar flokksdruslurnar, sem sæti eiga á Alþingi, þarf ekki að hugsa um því þær verða hvort eð er sjálfdauðar innan skamms.

Nú, Kolbeinn Kolbeinsson skrifstofustjóri og framsóknarmaður hefir aftur verið dæmdur í sóttkví og stofufangelsi, en ekki vegna kóðvíðs nítján heldur af því hann greindist með  hjarðsveinasjúkdóm, illvígan og einstaklega hættulegan; einnegin fundust flatlýs á miðvígstöðvum hans, það vóru framsóknarflatlýs. Þegar dómur var genginn í máli Kolbeins Kolbeinssonar varpaði frú Ingveldur honum í miðstöðvarkompuna að heimíli þeirra hjóna og læsti.

Og hvar verða menn, og það málsmetandi menn, sér úti um hjarðsveinasjúkdóm og flatraraplágu nú til dags? Það er ekki gott að segja og vegir Kolbeins Kolbeinssonar eru órannsakanlegir, ekki síður en vegir guðdómsins. Frú Ingveldur telur, að eiginmaður hennar hafi lent í óviðeigandi aðstæðum með vafasömu fólki, gaddavírshórum og karlkérlíngum, og hafi smittast af þeim. Kolbeinn er víst illa sjúkur og ber sig hörmulega í miðstöðvarkompunni, svo hörmulega, að frú Ingveldur sá aumur á honum undir kvel og kastaði Indriða Handreði inn til hans, þeim báðum til halds og trausts. 

   

Lilja Alfreðsdóttir í sóttkví