En að gilja greip sína (í Giljaskóla?) er geysi mikil fúlmennska

Eitthvað meir en lítið gruggugt hefir verið þarna á ferð, það skjátlast mér ekki. Bara nafnið á ódæðinu, ,,Rúnk og réttindi í Giljaskóla", setur að mann hroll svo um munar. Af hverju heitir þessi menntastofnun ,,Giljaskóli"? Er það vegna þess að þar læra piltar að gilja kvenmann, eða bara hvurn annan? Hver andskotinn gengur eiginlega á þarna? Og ,, Rúnk og réttindi"? Hvað er nú það? Þarf nú orðið réttindi til að stunda rúnk, gilja greip sína, kippa í'ann? Eru þetta máske réttindi sem fólk fær eftir háskólanám, sona eins og hjúkrur og lögreglumenni? Ja,seisei, allur fjandinn er nú til, eins og kérlíngin sagði þegar hún fann dauðan róna í rúminu sínu þegar hún kom heim til sín að áliðnu kveldi.

Í gamla daga lærðum við strákarnir vers, þar sem eftir farandi stóð: ,,en að gilja greip sína er geysi mikil fúlmennska", en höfundur versins var sagður ekki minni maður en þáverandi forseti íslenska lýðveldisins. Við ungu mennirnir reyndum eftir föngum að kryfja þennan myrka kveðskap, þar sem gefið var í skyn, að rúnk væri svívirðilegt óeðli, pervertismus, og trúlega glæpur. Já. Sá yðar sem syndlaus er, kasti fyrsta steininum. Við vorum lengi gersamlega bæði lang- og þverskuðarmát yfir þessari skuggalegu ljóðlínu og hver hugsaði sitt. Okkur var hugsað til manns nokkurs, Valdimars Runólfssonar, sem kallaður var Valdi Rúnk, og við héldum að héti þetta af því að hann þætti gilja greip sína ótæpilegar en nokkurt vit væri í. Og þó átti Valdi kérlíngu, vissulega forljóta og herfilega, en kérlíng var hún samt. Og í eldgamla daga var skellt undan dónum eins og Valda ef upp um þá komst.

Löngu síðar fréttum við piltarnir, þá orðnir fullorðnir menn, af Indriða nokkrum Handreði. Það gaf augaleið hvernig nafn þess náunga var til komið; hann hlaut að hafa öðlast frægð sína fyrir að hafa reð sinn óþarflega mikið í höndunum. Og þegar hann tók saman við Máríu Borgargagn setti okkur hljóða. Í þeirra tilfelli var heldur betur saman komið meira klám og uppspretta dónalegs þankagagns en góðu hófi gegndi. Enda hefir komið á daginn, að þau Handreðurinn og Borgargagnið eru ötulir styrktaraðilar ,,Giljaskóla" og tíðir gestakennarar þar og um kennsluefni þeirr þarf ekki að fullyrða neitt, það liggur í augum úti hvernig það er. 

Ath: Efri myndin er að föður sem er að hegna syni sínum fyrir rúnk. En neðri myndin sýnir hvernig dónakarlar, með annars greipagiljarar voru embættaðir allt fram í byrjun tuttugustu aldar. 

Kynfræðsluáfangi lagður niður á Akureyri