Sveitaball 59.

Á dansleiknum þandi Arnfreður Lyngdalh harmónikkuna í beljandi rælum og skottísum. Þegar á leið skrallið, varð Arnfreður ölvaður og fóra leika svo skrykkjótt að takturinn riðlaðist og stórárekstrar urðu á dansgólfinu, sem aftur leiddu til hörkuáfloga. Mátti Hálfdán lögregluþjónn hafa sig allann við, að ganga milli manna og stilla til friðar, ýmist með fortölum eða með handjárnum. Hina járnuðu geymdi Hálfdán í illa lyktandi afhýsi að húsabaki. Var vistin þar dimm og rök með skorkvikindum, nagdýrum og draugum. En inni á dansleiknum fimbulfambaði Arnfreður Lyngdalh algjörann glundroða á hljóðfærið, án þess að nokkur gæti rönd við reist.

Athugasemdir

[Níels A. Ársælsson., 26.6.2007 kl. 00:14]

Ha haha........mér finnst eins og ég hafi staðið þarna inn í miðri sviðsmynd í denn. Ljóta skepnan hann Arnfreður, Mátti Hálfdáns hefði betur handsamað það dýr og ráðist þar með að rótum vandans.