Það hlustar enginn lengur

Þegar gamli maðurinn hafði ropað nokkrum sinnum stundarhátt þurkaði hann sér um munninn með tóbaksklútnum og geyspaði á eftir. Hann var búinn að vera áhyggjufullur undanfarið; honum gekk æ ver að ná eyrum fólks; það hlustaði eiginlega engin á hann lengur, ekki einusinni kötturinn. ´Svona er að vera orðinn gamall og géðúldinn´ hugsaði gamli maðurinn og klóraði sér innan í vinstri nösinni með litlafingri hægri handar. Svo háttaði hann sig og skreið önugur undir skítuga sængina og bað Drottinn um að hann forðaði sér frá að pissa framhjá klósettskálinni í fyrramálið eins og hann hafði gert í morgun.

Á móti þjóðaratkvæðagreiðslu