Hyskið er hvergi nærri hætt

Það er áreiðanlega afar erfitt fyrir Pál Magnússon að vera senditík fyrir háborgaralegu glamúrgelluna með frjálshyggjuþráhyggjuna, Þorgerði Katrínu, sem sögð er ,,menntamálaráðherra. En það hlýtur líka að vera gefandi fyrir sálina og samviskuna, að standa í því fyrir frjálshyggjuhugsjónina að gera harkalega aðför að flaggskipi íslenskrar menningar, Ríkisútvarpinu, með það að markmiði að leggja það í rúst.

Það er nöturlegt, að sama dag og senditíkin hleypur gjammandi um sali og ganga Ríkisútvarpsins með uppsagnarbréfin á lofti, boðar ,,menntamálaráðherrann" að nú sé sérlega gott lag til að svipta RÚV öllum tekjum af auglýsingum. Þessi makalausa aðför frjálshyggjuvesalinganna rímar líka undur vel við fréttir dagsins af hrakandi heilsufari Útgáfufélagsins Árvakurs, sem gerir Morgunblaðið út, og sýnir í leiðinni til hvers refirnir eru skornir.

En árás frjálshyggjuaflanna á RÚV sýnir okkur þó umfram allt, að þessi öfl eru hvergi nærri hætt skemmdarverkum sínum og niðurrifi, þrátt fyrir endanlegt hrun frjálshyggjukreddurnar. Auðvitað ætlar þetta fólk, sem meirihluti þjóðarinnar vill hvorki heyra né sjá, ekki að hunskast frá völdum fyrr en í fulla hnefana, enda telur það sig eiga allt og mega allt.

Sem betur fer dregur senn að því að ráðherragægsnin, ásamt þeirra gjörspillta skilduliði, verða dregin á afturlöppunum útúr stjórnarráðinu og fleiri valdagrenjum, og kastað út á malbikið. 

Tími þjóðfélgsbyltingar liggur í loftinu. Það er skylda okkar, almennings í landinu, að framkvæma þá byltinguna. 

 

Meiri aðgerðir en starfsfólk vænti