Smitandi saurlífispestargemlingar fluttir milli landshluta

Má vera að þyrlurnar hafi verið notaðar til að transporta með saurlífissjúklinga; pestargemlinga sem ekki er vogandi að flytja með nokkru farartæki á jörðu niðri? Ég man nú líklegast eftir, þegar svona saurlífissjúklingur smitaði heilt þorp á landsbyggðinni með nærveru sinni fyrir all löngu síðan. Þeiri sorgarsögu lauk að mestu þegar Kolbeinn Kolbeinsson skrifstofustjóri skaut saurlífissegginn af færi; hitti hann beint í hreðjarnar með sprengikúlu. Það skal tekið fram, að þegar Kolbeini tóks að vinna á besefanum hafði hann smitað konu Kolbeins, frú Ingveldi.

Þyrlur sóttu tugi manna á Suðurland

Landssölufólk þrífst vel á salmonelluketi

Þegar Samfylkingin, ásamt fleiri pólitískum auðnuleysingjum, hefur tekist að selja landið okkar í hendur ESB mun eflaust ekki standa á því ólánsliði að éta salmonelluket í kjaftinn á sér í hvert mál.

Salmonellusýkt kjöt streymir inn til Danmerkur

Sorglegur misskilningur

Þetta hlýtur að vera einhver misskilningur; það getur ekki verið að svört rolla sé ,,tákngerfingur sjálfs Frelsisins. Sá er efst trónir á tindi Frelsisins nú um stundir heitir Georg W. Bush er ekki nein andskotans sauðkind, allrasíst svört eins og erkidjöfullinn. Svo eigum við Íslendingar sjálfir ærlega menn, hverra höfuð eru sannkallaðir tákngerfingar Frelsis. Þar fara fremstir í flokki Davíoddsson, Hanez H. Gizzurarsón og Björn kyrkjumálaráðherra Bjarnason, velunnari pólitískra símhlerana en að sama skapi óvinur sósíalista eins og Kjartans Ólafssonar.

Tákngervingur frelsis

Blóðþyrstur draugur og Magú fulltrúi

Það er aldeilis densilegur fénaður þessi andskotans Njarðargötudraugur. Ég er viss um að maðurinn er sluddmenni. Það verður áreiðanlega geðug sjón að sjá þegar Magú Sædallh tekur tekur þorparanum taki og kveður hann niður í eitt skipti fyrir öll. En það þarf kunnáttumann til að kveða niður draug og ég er ekki viss um að Magú hafi þá kunnáttu sem til þarf. Fari allt á versta veg, sem ekki er ólíklegt, þá verður það Njarðargötudraugurinn sem kveður herra Magú niður, en ekki öfugt. Öll þekkjum við herfilegar sögur af blóðþyrstum draugum sem hjólað hafa í menn og malað í þeim beinin. Við skul vona að Njarðagötudraugurinn leiki herra Magú byggingafulltrúa ekki svo hryggilega. 

Tekið til í draugahúsi

Ambögusmiðir úr stáli

,,Brúin er 33 metra löng og var stálið í hana smíðað í Kaupmannahöfn."

Það var og.

Getur ekki verið að umrædd brú hafi verið smíðuð úr stáli í Kaupmannahöfn? Ég hef hálfpartinn ekki trú á að stálið hafi verið smíðað. Hinsvegar er eitt og annað smíðað úr stáli, m.a. brýr.

Örnólfsdalsbrú gerð upp

Stúfur ræðst með skrækjum að kyrkjumálaráðherra

Það er nú meiri þingskörungurinn þessi Ágúst Óláfur Ágústsson, varaformaður Samfylkingarinnar. Nú hefur honum dottið í hug að ganga um skrækjandi eins og elliært gamalmenni og heimtar að dóms- og kyrkjumálaráðherra endurskoði glappaskot Útlendingastofnunar að reka Pál Ramses úr landi. Illa þekki ég landa mína ef þeir taka nokkurt einasta mark á frjálshyggjustúfnum Ágústi Óláfi og hans innantóma spangóli, og því síður mun Björn Bjarnason, kyrkjumálaráðherra, hlusta á ræpuna í drengnum. Þó verður að segja Ágústi Óláfi til hróss, að mjálmið í honum utaní Björn Bjarnason, er sæmilega til þess fallið að vekja smávægilega athygli á að Ágúst Ólafur sé yfirleitt til sem persóna haldin löngun í brjósti til að verða stjórnmálamaður, sem hann verður náttúrlega aldrei, þrátt fyrir að vera alræmdur þingskörungur.  

Vill að dómsmálaráðherra endurskoði ákvörðun

Illa skrifandi aðilar

Heldur óskemmtilegur fréttpistill atarna og svo frámunalega illa skrifaður, að undrum sætir. Það er t.d. óborganlegt að verða vitni að, hvernig sá er pistilinn ritaði, notar orðið, eða öllu heldur hortittinn, ,,aðili" af mikilli kunnáttu og fimi.

Ég er þeirrar skoðunar, að jafn virðingarverður ,,aðili" og Morgunblaðið, ætti að taka hressilega í hnakkadrambið á þeim kauðum og bögubósum, sem sjá um að skrifa fréttir inná vefsíðu blaðsins, mbl.is, og kenna þeim undirstöðuatriði í ritun íslensks máls, m.a. notkun bæði á ,,aðila" og ,,aðilum" og þá ekki síst ofnotkun á slíku orðskrípi og öðrum ámóta gerpum. Annað er ekki við hæfi.   

Seinheppinn þjófur á Akureyri

Ruddalegt ríkisvald sýnir blóðugar tönnurnar

Sá er háttur siðaðra manna, að gleðjast innilega þegar samborgurum þeirra tekst að þjóta hratt og örugglega um gleðinnar dyr.

Ekki er annað hægt en að taka ofan og hneygja sig djúpt fyrir þeim góða manni sem stal sér Landkrúserjeppa og ók í loftköstum um Reykjavíkurborg þvera og endilanga uns lögregluandskotinn ók hann niður af sínum alkunna fautaskap.

Þá var hann lítið síðri kappinn, sem varðist útlendum ribböldum af fullri hörku með stuttu sverði og barg með því lífi sínu. Ekki var lögreglan að gera neinar gælur við þennan mann, sem henni bar þó að gera, heldur lokaði hann inni í fangaklefa eins og hvern annan ótíndan ofbeldisrudda.

Og blessaðir Litháarnir; ekki lágu þeir á liði sínu við að fjörga samkvæmislífið með æsilegum tiltektum við Keiluhöllina. Þeirra laun voru bíða lægri hlut fyrir illskeyttri lögreglusveit sem réðist á þá af fullkomrri óbilgirni og fólsku.

Það er engum vafa undirorpið, eftir að hafa lesið í þaula fréttir af skemmtanahaldi á höfuðborgarsvæðinu, að á Íslandi er stafrækt harðsnúið lögregluríki, þar sem borgararnir liggja dag hvern undir áföllum af hendi kadranalegs og taugaveiklaðs ríkisvalds, sem telur það skyldu sína að berja niður alla sanna gleði og heilbrigt samkvæmislíf.

Líkamsárásir og eftirför

Kjökrar þegar hann á að halda sér saman.

Hvað er manngarmurinn eiginlega að kjökra? Ég veit ekki betur en að Árni Sigfússon og hans nótar í Sjálfstæðisflokknum standi fyrst og síðast fyrir mismunun, út á það gengur hin fræga ,,sjálfstæðisstefna" þeirra. Hann ætti að vera ánægður núna; í það minnsta að hafa vit á að halda sér saman þegar grundavallarhugsjón Flokksins er framkvæmd á Suðurnesjum. 

Óviðunandi mismunun segir bæjarstjóri Reykjanesbæjar

Börn barna verða ævinlega gæfufólk

Svo hafa fróðir menn sagt, að börn barna, komist þau á annað borð á legg, verði ævinlega gæfufólk. Ekki ætla ég mér að draga orð hinna vísu spekinga í efa og geri fastlega ráð fyrir að dóttir hinnar 11 ára móður feti veg gæfu og gengis í sínu lífi.

Að öðru leyti læt ég mér fátt um finnast þó kynþroska lífverur fjölgi sér. Þó finnst mér dálítið broslegt þegar mér verður hugað til klerksins sem gifti þá stuttu hinum 21 árs Kósóva; þeim æruverðuga musterishöfingja hefur greinilega láðst að biðja stúlkuna um nafnskírteini.

Hinsvegar er mér í fersku minni þegar annar höfðingi, af veraldlegra tagi, hótaði með eilitlum fyrirgangi, þá hátt kominn á áttræðisaldur, að barna konu nokkra, 84 ára að aldri. Því miður leyfði kerlingin ekki hinum vígreifa öldungi að framkvæma hótun sína því hefði hann gert það, er jafn víst og jörðin gengur kringum sólina, að honum hefði tekist að gera kerlingunni barn og slá það með heimsmet sem væri í frásögur færandi. Þetta gerðist á elliheimili. Og ekki bætir úr skák, að umræddur höfðingi tók sér ferð á hendur fyrir nokkru síðan og fór yfir móðuna miklu til að svala ævintýraþrá sinni og karlmennskulund, svo útséð er með, að hann eigi eftir að barna nokkra einustu konu sem komin er úr barneign, a.m.k. ekki hérnamegin grafar.   

Barnaði 11 ára stúlku