Er UVG að losna úr hlekkjum skítaklíkunar ?

Fram að þessu hafa Ungir vinstri grænir verið ósköp lítilfjörleg undanrennusamtök þar sem meiningarlitlir krakkar hafa kappkostað við að kvaka eins og Steingrímur, Álfheiður og Svavarsfjölskyldan hefur boðið þeim. Eingin róttækni hefur þjakað þessi grey og enginn svosem búist við neinu af þeim nema einhverju hallærislegu og tilgerðarlegu undanrennuglundri.

En nú bregður svo við að UVG heldur landsfund og afgreiðir býsna kröftugar ályktanir með dálítið öðrum blæ en leyfst hefur þar á bæ fram að þessu. Það er engu líkara en unga fólki í VG hafi losnað úr álögum, brotið af sér hlekki skítaklíkunnar sem kennd er við Flokkseigendur. Dæmi um snjalla og ánægjulega ályktun á nýliðnum landsfundi UVG er ályktunin um sjávarútvegsmál, sem hér fer á eftir: 

Um sjávarútvegsmál

Landsfundur Ungra vinstri grænna, haldinn í Reykjavík 15. og 16. október 2010, lýsir yfir vonbrigðum með að þingflokkur Vinstri grænna hafi tilnefnt Björn Val Gíslason, þingmann flokksins í starfshóp um endurskoðun á fiskveiðistjórnun. Björn Valur er starfsmaður stórútgerðarinnar Brims og því vanhæfur sökum hagsmunatengsla. Landsfundur lýsir því yfir að samningaleiðin sé algjörlega óásættanleg niðurstaða og gangi í berhögg við stefnu VG.

Mannréttindanefnd Sameinuðu þjóðanna hefur ályktað að fiskveiðistjórnunarkefið í núverandi mynd sem komið var á undir forystu Sjálfstæðisflokksins þar sem framsal aflaheimilda er leyft sé mannréttindabrot. Það er hlutverk ríkisstjórnar Vinstri grænna að bylta fiskveiðistjórnunarkerfinu ogbyggja upp nýtt og sanngjarnt kerfi með félagsleg sjónarmið að leiðarljósi.

Nýr formaður UVG

Sannpápískur kardínáli og eftirmálar af bílskúrsglæp

Ég sé minn gamla félaga úr Alþýðubandalaginu, herra Ólaf Ragnar Grímsson, sitja andaktugan yfir sendingunni frá Hreyfingunni, eins og sannpápískan kardínála yfir guðdómlegu kraftaverki. En það er heldur ekki á hverjum degi sem forseti lýðveldisins er hvattur til valdaráns. Það væri svo sem nógu fróðlegt og skemmtilegt að sjá herra Ólaf Ragnar setja af ríkisstjórn, sem hefur lýðræðislega kjörin meirihluta á bak við sig, og dubba Margréti Tryggva, Tryggva Þór og Gvend Steingríms upp til neyðarstjórnar.

Annars er það helst af Kolbeini Kolbeinssyni skrifstofustjóra að frétta, að hann hefur farið hulduhöfði í dag eftir að eiginkona hans stóð hann að óguðlegum verknaði með vinkonu þeirra hjóna í bílskúr. Þá er og komið á daginn að Indriði handreður, eiginmaður hinnar bersyndugu Máríu borgargagns, lá í leyni meðan Kolbeinn og Máría athöfnuðu sig í bílskúrnum og tók allt framferði þeirra uppá myndband og var Máría með í ráðum um myndatökuna, sem Kolbeinn vissi ekki um. Á meðan liggur frú Ingveldur fótbrotin á sjúkrahúsi með vasapela undir sænginni og hefur í heitingum við allt og alla.

 

Hreyfingin vill að mynduð verði neyðarstjórn

Óráða- og óráðsíumenn í fótspor Don Kíkóta

Ekki skil ég neitt  íþessum óráðamönnum Sjálfstæðisflokksins og óráðsíu að drífa ekki í að reisa fáeinar vindmillur við Útskálakirkju og berjast síðan við þær með sverðum og spjótum eins og Don Kíkóti gerði. Þessháttar útvegur myndi skapa jafn mörg, ef ekki fleiri, störf en orkulaus álfabrikka.

Þeir tækju sig firnavel út, bæjarstjórarnir Ásmundur og Árni, að skylmast við milluspaðana í útsynningsroki undir álbuslubænum pokaklerksins að Útskálum. Enn betur færi umræddum heiðursmönnum samt að vinna almenna verkamannavinnu í kerskála álvers og finna á eigin skinni alla þá dýrð og ánægju sem fylgir slíku hymmnaríki. 

Aukin bjartsýni vegna álvers

Heiðvirð frammákona stórslasaðist í kvöld

Að þessu sinni hlotnast mér sá óumdeildi heiður að koma stórfrétt á framfæri við almenning. En eins og lesendur sjá von bráðar hér á eftir, er ekki minna en um algjöra heimsfrétt að ræða:

Á milli klukkan hálf átta og átta í kvöld, kom frú Ingveldur, frammákona í Sjálfstæðisflokknum, að manni sínum, Kolbeini Kolbeinssyni, og Máríu borgargagni við mjög svo óviðeigandi iðju í bílskúr sem tilheyrir heimili Máríu borgargagns og eiginmanns hennar, hinum geðþekka Indriða handreði bókasafnsfræðingi. Frú Ingveldur brást hart við þeirri sjón sem blasti við henni  og laagði eld að téðum bílskúr og vildi með því freista þess að brenna hin ótrúu eiturkvikindi inni eins og rottur í sorpþró. Því miður heppnaðist íkveikjan ekki sem skildi því í hamaganginum varð frú Ingveldi það á að kveikja í hárinu á sjálfri sér og hopaði við svo búið af hólmi og tókst að slökkva í höfði sínu með því að kasta sér í nærliggjandi forarpoll. Af ókunnri ástæðu fótbrotnaði frú Ingveldur á leið sinni frá bílskúrnum að forarpollinum og verður frá störfum fyrir Sjálfstæðisflokkinn að minnsta kosti næstu þrjár vikur. 

 

Líst illa á almenna niðurfærslu skulda

Þórðargleði brennuvarga og svikull forystulýður

Jæja, elsku vinir mínir, nær og fjær. Hvað myndi gerast ef ríkisstjórnin leysti skuldavandann í eitt skipti fyrir öll á næstu fjórum vikum? Hvað yrði um Sjálfstæðisflokkinn og hina, sem ég man ekki hvað heita, í stjórnarandstöðunni? Ég er hræddur um að Bjarni Ben og Torgerður Katrín væru fljót að pissa á gólfið eins og hræddir kettir ef skuldavandinn hyrfi í einu hókuspókusi og þau ekki í ríkisstjórn.

En því miður er margáminnstur skuldavandi af þeirri stærðargráðu að hann mun ekki leysast á næstunni, það mun taka mörg ár, svo er fólki eins og Bjarna Ben og Torgerði fyrir þakka.

Það er satt að segja hvort tveggja í senn, fáránlegt og sorglegt að horfa uppá þórðargleði Sjálfstæðismanna yfir því hvað ríkisstjórnin á við stórbrotin vandamál að etja, vandamál sem eru fyrst og fremst Sjálfstæðisflokknum og leiguþýji þeirra að kenna. En það hefur löngum verið einkenni brennuvarga að gleðjast yfir erfiðleikum slökkviliðsins við að ráða niðurlögum eldanna sem þeir hafa kveikt.

En verst er kanski, að sú ríkisstjórn sem nú situr, er ekki líkleg til að leysa eitt eða neitt, nema hún taki sig ærlega á og umbylti kerfinu sem skaðræðisdýr auðvaldsins hafa hróflað upp á mörgum áratugum hér á landi. Lausnirnar liggja ekki í því að skýra almenningi ekki frá því hvað staðan er mikið erfiðari en stjórn og stjórnarandstaða láta í veðri vaka. Lausnirnar liggja heldur ekki í að halda verndarhendi yfir kvótakerfinu, skilanefndunum, fjármagnsböðlunum og gjörvöllu íhaldskerfinu með öllum tiltækum ráðum, þar með talið lygum og fláttskap.

Ef forystulýður ríkisstjórnarflokkanna vilja með engu móti þekkja sinn vitjunartíma né kannst við útá hvað hann var kosinn, verður að skilyrðislaust að víkja honum frá, með góðu eða illu.   

Áfram fjallað um skuldavanda

Hundur myrtur þegar hann gekk örna sinna undir svefnherbergisglugga

Hafi einhverntímann verið ráðherra upp á Íslandi þá er það Torgerður Kattrím Gunnarsdóttir Eyjólfssonar leikara í Þjóðleikhúsinu. Og oft hefur mér fundist ég sjá í Torgerði, Hallgerði eiginkonu Gunnars á Hlíðarenda og fleiri manna sem hún var gift. Þá eru frægar erjur hennar við frú Ingveldi innan Sjálfstæðisflokksins og mjög í ætt við skærur þeirrar Hallgerðar og Bergþóru á Berþorshváli öldum fyrr. Til dæmis lét Torgerður húskarl sinn, Kolbak, vega hvítan hund frú Ingveldar, mikla skepnu og dyggðuga, einmitt í þann mund er umræddur rakki gekk örna sinna undir svefnhefbergisglugga frú Ingveldar. Í staðinn kom frú Ingveldur fram hefndum með því að láta drykkfellda óknyttadrengi brjóta rúður í stofu Torgerðar og skvetta innum þær blöndu af spilliolíu og grútarlýsi. Varð Torgerður Kattrím þá skelkuð nokkuð og tók sér leyfi frá þingstörfum um óákveðin tíma meðan hún legði stund á finna upp öflugar skæruaðgerðir gegn frú Ingveldi. Því miður fóru aðgerir Torgerðar allar í handaskolum, útum læri maga eins og kallað er, og hún sjálf lent uppíloft í sjálfheldu; einhverri andskotans kúlu, sem fróðir menn segja að hún eigi ekki afturkvmt uppúr, svo sé snilld frú Ingveldar fyrir að þakka. Í framhaldinu ætlar frú Ingveldur að einbeita sér að hjáparstarfi í Keflavíkurgettoinu með súrálsvinnslu og síðbúnu hermangi, á meðan Torgerður veltir sé hring eftir hring í kúlunni vondu, þaðan sem aungvin leið er út.

Þorgerður Katrín óskar eftir fundi

Segir nú af öðrum Kára, bráðgerum og efnilegum

Í þessari færslu ætla ég ekki að fjalla á nokkurn hátt um Kára Stefánsson, enda allir fyrir löngu orðnir yfir sig leiðir á þeim kallrassi.

Frekar vil ég nefa til sögunnar Kára Arinbjörnsson, sem ekki er Aribjörnsson í raun og veru því hann er launsonur Kolbeins Kolbeinssonar skrifstofustjóra sem jafnframt gegnir stöðu eiginmanns frú Ingveldar, þeirrar merku frammákonu í Sjálfstæðisflokknum.

Kári Arinbjörnsson (Kolbeinsson) er svo hamingjusamur að vera afskaplega líkur bæði opinberum föður sínum og launföður og þykir hvarvetna ekki í húsum hæfur, að minnsta kosti ekki þeim húsum sem vönd eru að virðingu sinni og kristilegar siðvenjur eru hafðar í heiðri. Þessi drengfantur er sem sé svo herfilega kvensamur að til hörmungar má telja, auk þess vínhneigður svo af ber. Síðustu vikurnar hefur hann lagt höfuðáherslu á að efna til kynna við tvær þingkonur af hægri vængnum með kostulega góðum árangri en jafnfram mikilli siðspillingu. Reyndar tók hann sér hvíld frá þingkonunum tveimur nú um helgina en sat þess í stað fjörugt samkvæmi með heiðurs- og gleðihjónunum Indriða handreði og Máríu borgargagni. Skipti engum togum, að Kári Arinbjörnsson (Kolbeinsson) sneri aftur úr samkvæminu Indriða og Máríu nú síðdegis mjög snúinfættur, skyrtulaus og með hrottalegan sogblett á hálsinum, beint á móts við barkakýlið. Ásigkomulag þessa bráðgera og efnilega pilts benti eindregið til að mjög hafi hitnað í kolunum með honum handreði og borgargagninu og hafi því lokið í krampafenginni alsælu og hafi krampinn ekki verið runninn af Kára þá hann yfirgaf gestgjafa sína. 

Uppgötva arfgenga breytanleika

Brundhrútur í frjálshyggjuvímu í 18 ár

Það verður teljast lítilháttar synd að dotta undir ræðuhöldum vitfirringanna í bæjarstjórn Reykjanesbæjar miðað við að gjörvallur Sjálfstæðisflokkurinn hraut eins og brundhrútur í frjálshyggjuvímu í 18 ár og rankaði ekki einusinni við sér þegar landið hrundi fyrir frjálshyggjubjörgin.

Myndin hér til hliðar er af helstu vonarstjörnu Sjálfstæðisflokksins um þessar mundir, frú Ingveldi, í djúpum frjálshyggjusvefni.

Dottaði á borgarafundi

Hlupu hverjir um aðra þvera á toiletið

Það kveður aldeilis við annan og kröftugri tón hjá nýrri stjórn VG í Reykjavík en gölmlu drullustjórninar í því eðla félagi sem allar voru strengjabrúðusett hins alræmda Flokkseigendafélgas Svavarsfjölskyldunnar, Álfeiðar Ingadóttur og Steingríms J. og kvökuðu og gjömmuðu einungis fyrir húsbændur sína. Það er hætt við að liðsmönnum Flokkseigendafélagsins hafi orðið brátt í brók þegar þeir lásu ályktun nýju stjórnarinnar og hafi hlaupið hverjir um aðra þvera á toiletið sér til lækningar.

En ekki er allt sem sýnist í klækjastórnmálum samtímans: Nú ku brostinn á mikill áhugi Samfylkingarmógúla og hægri arms VG að lokka Framsóknarflokkinn til lags við sig í ríkisstjórn með það fyrir augum að aftengja vinstri arm VG og gera hann valdalausan. Sennilega hafa flokkseigendur Samfylkingar, VG Framsóknar þá dýrðlegu hugsjón í huga sem markmið að sameina þessa hópa í einn klassískan, illþefjandi íhaldsframsóknarkrataflokk.   

Stjórnvöld gangi harðar fram

Skrýtið, einkennilegra, furðulegast

Það var aldrei að frú Yoko Ono kom til Íslands að veita viðurkenningar. Eflaust eru þau sem hlutu umræddar viðurkenningar vel að þeim komin. En ég verð að segja fyrir mig, að ég er mjög vonsvikin, einkum fyrir hönd þeirra góðu Íslendinga sem frú Yoko hefði átt að verðlauna en verðlaunaði ekki.

Eftirtalda einstaklinga átti ekkja Jóns Lennons tvímælalaust að heiðra með viðurkenningum en sveikst um það á andstyggilega ósmekklegan hátt:

1. Hún sveikst um að heiðra Halldór Ásgrímsson, endurskoðanda að mennt, fyrir hönd Skinneyjar/Þinganess fyrir arðgreiðslur og afskriftir, auk framlags hans til heimsfriðar í Írak. Skrýtið.

2. Einkennilegra: Jón Magússon, lögmann, fyrir kærleiksríka baráttu hans í garð fólks af erlendum uppruna á Íslandi.

3. En furðulegast er þó að frú Yoko skuli hafa hugkvæmst að ganga framhjá Gjeir Haaarde, hagfræðingi og stjórnvitringi, en henni bar skilyrðislaust að veita þeim manni sérstaka heiðursviðurkenningu fyrir hagstjórnarsnilld og stjórnvisku af hæstu gráðu.    

Yoko Ono veitti viðurkenningar