Eins og plokkfiskur í ryðguðum hlóðapotti

Þau eru miklir lögspekingar skötuhjúin litla fröken Edwald og Sigurður Gé Guðjónsson, að maður tali ekki um Pál Vilhjálmsson sem veit allt öðrum betur. Nú eru þau búin að finna út, að ákæran á hendur Gísla repúblíkana sé ekki nægilega skýr og ótvíræð fyrir gáfnafar hins ákærða. Og Páll Vilhjálmsson lætur ekki sitt eftir liggja og fullyrðir að ríkissaksóknari sé aðeins saksóknari ríkisstjórnar Jóhönnu og Steingríms, og má af því ætla, að umræddur ríkissaksóknari sé ómark öðru fólki en Jóhönnu og Steingrími og þar af leiðandi þurfi aðrir ekki að hlusta á eitt né neitt sem þaðan kemur.

En nú liggur sem sé fyrir, að Gísli nokkur Valdórsson eigi þann heiður í vændum að taka á sig syndir heimsins í innanríkisráðuneytinu með því að fara í tugthúsið til að frelsa aðra innanbúðarmenn í ráðuneytinu. En litlu ungfrú Edwald og Sigurði Gé, ásamt Páli fyrrum samfylkingarformanni á Seltjarnarnesi, finnist Gísli greinilega ekki þess verður að gerast frelsari í þeim repúblíkanska anda sem svífur eins og óveðursský yfir Sjálfstæðisflokknum og hafa því lagst í lúsalestur á ákæru ríkissaksóknara á hendur Gísla í þeim tilgangi að bægja frá honum frelsaranafnbótinni sem hann á í vændum.

Um þetta mál sagði frú Ingveldur á dögunum: ,,Hann Gýrzli minn er sérlega góður piltur með enn betri viðhorf til lífins og tilverunnar; hann er sannur repúblikan með sterk nýru og dálitla sjóndepru. Og ef taglhnýtingur Jóhönnu og Steingríms í ríkissaksóknarastóli ætlar skerða eitt hár á höfði hans útaf einhverju negraraskati, sem er áreiðanlega glæpanaut sem ætti að reka til tunglsins, þá skal ég svo sannarlega heimsækja kerlíngarugluna, sem Jóhanna og Steingrímur gerðu að ríkissaksóknara, og velgja henni svo rækilega undir uggum, að hún verði eins og plokkfiskur í ryðguðum hlóðapotti á eftir."

„Mörgu er ábótavant í ákærunni“

Við máttum svo sem vita það

Við máttum svo sem vita að Oddur Hrafn Stefán myndi ráðast á valdstjórnina og misþyrma henni með spörkum í blessað rassgatið á henni. Og afhverju er þessum manni svona í nöp við valdstjórnina? Hefur hún gert honum eitthvað. Ég er næsta viss um, að ef þetta hefði gerst í umdæmi stjörnusýslumannsins Stones í Árnessýslu, hefði stjörnusýslumaðurinn sparkað til baka af slíkri kunnáttu og einbeitingu að dugað hefði.

Þó er Oddur Hrafn Stefán þjóðþekktastur fyrir að mæta oft í samkvæmi hjá frú Ingveldi og Kolbeini Kolbeinssyni. Þar hagar hann sér ævinlega eins og hymmnaríkisljós, því annars myndu Brynjar Vondalykt, Óli Apaköttur, Indriði Handreður og fleiri ekki neita sér um þá skemmtun að handfjatla hann nokkuð óvægilega.

En af Máríu Borgargagni fréttist síðast, að hún sæti löngum stundum á bókasafni við lestur á tvíkynhneigð og þríkynhneigð. Áhugi hennar á umræddu málefni kemur að vísu ekki til af góðu, því læknirinn hennar sagði henni, síðast þegar hún fór í vitjun til hans, að hann hefði grun um að hún væri haldin fyrrgreindum kvillum og væri stór hætta á að henni elnaði sóttinn með ófyrirsjánlegum afleiðingum.

Krummi ákærður fyrir að sparka í lögreglumann

Af hverju var Timburleggur í skýjunum? - Var dýrið á einhverju?

Hvern fjárann sjálfann merkir það að Jústín Timburleggur og félagar hans hafi verið í skýjunum? Er ef til vill verið að gefa í skyn að Jústín og hans kompónar hafi étið svo mikið LSD að þeir hafi rokið til hymmna eins og Lucy in the sky á sínum tíma? Eða hvurn djöfulinn létu mannkertin annað ofaní sig? Sveppi? Eða landa?

Það má heita hrein hörmung, að einhverjum skuli hafa hugkvæmst, að draga hingað til lands ófögnuð í mannsmynd sem mokar LSD oní sig með skóflu og öskrar eins og naut uppi á sviði þar til unglingstelpur míga í buxurnar af skelfingu og losta. Í þokkabót er þetta mannkerti komið útaf Þórólfi bægifæti og Jóni morðingja (sjá fyrri blogg mín um Timburlegg) og í þokkabót skyldur skítmenninu Júst frá Fæti undir Fótarfæti.

Og hver er þessi Sleifur B. hjá Senu, sem nú liggur í sæluvímu eins og fressköttur sem étið hefir yfir sig af nagdýrum? Það verður fróðlegt að vita hvaða óbermi eða niðursetning honum tekst að drösla næst uppá svið í Kórnum.

Timberlake og félagar í skýjunum

Þegar hr. Stones nær í rassgatið á Sigga Sidda Silla, ásamt fleiri fréttum

Hætt er við að Siggi Siddi Silli fái heldur betur rassskellingu uppúr súru þegar og ef stjörnusýslumaðurinn Stones nær að læs klónum í hnakkadrambið á kauða. Það verður sko engin sunnudagaskólabæn með organundirleik ef það gerist. Og það sem meira er: stjörnusýslumanninum þykir nefnilega einstaklega skemmtilegt að þjarma að unglingskvikindum sem skríða draugfullir uppá bíla til að traðka á þeim, svo að Sigga Sidda Silla er eins gott að gerast útilegumaður norður á Hornströndum eða einhversstaðar í útlöndum þar sem engin hætta er á að hr. Stones hafi höndur í hári hans.

Annars var fleira fréttnæmt sem gerist um helgina en að Siggi Siddi Silli klifraði uppá bíl og Jústín Timburleggur hafi náð að tæma þvagblöðrur fjölda fermigarstúlkna og ýmissa úr hópi fallega og fræga fólksins, sem svo er kallað á fjölmiðlum. Til að mynda varð góðvinur okkar allra, Kolbeinn Kolbeinsson, fyrir meinlegu slysi þegar hann hljóp á vegg á húsinu heima hjá sér. Kolbeinn hafði nefnilega ráfað útí bæ á menningarnóttinni og rekist fyrir tilviljun á einhvern kvenpéníng, sem bauð honum heim til sín til skrafs og ráðgerða. En þegar hæst stóð í stönginni, kom eiginmaður konu þessarar heim og fór strax að láta ófriðlega, svo Kolbeinn sá sér þann grænstan að stökkva útum svefnherbergisgluggann, því það læddist að honum sá grunur að eiginmaðurinn vildi myrða hann. Ferðin útum svefnherbergisgluggann tóks vel og Kolbeinn tók til fótanna og hljóp allt hvað af tók heim til sín á hvítri skyrtu einni fata. En svo var hraðinn á honum mikill og fjarlægaðarskynið brenglað, að hann hljóp beint á húsvegginn, nefbrotnaði, rifbrotnaði og rotaðist. Þegar frú Ingveldur varð vör mannaferða á lóðinni gægist hún út og sá Kolbein þar steinrotann. En þar eð frú Ingveldur er öllu vön og kippir sér ekki upp við smámuni, þá lét hún sér nægja að draga hræið af Kolbeini inní bílskúr og lét hann liggja þar í öngviti uns hann raknaði við.

Leita að Sigga, Sidda eða Silla

Ástandið í Kórnum fer hraðversnandi

Því trúi ég, að brotist hafi út mikil fagnaðarlæti þegar frændi okkar, Jústín Timburleggur, sté á svið í Kórnum. Því ekki er það hversdagslegur atburður á Íslandi að afkomandi Þórólfs bægifótar fari með rímnakveðskap í heyranda hljóði hér á landi.

Mér er sagt, af persónu sem nú er stödd í Kórnum, að strax í fyrstu rímu Timburleggs hafi gestir farið að spræna í buxurnar, því skortur er á klósettskálum á staðnum, og svífi nú rammur úrínfnykur um salinn. Og ekki er nóg með að keytuþefurinn sé orðinn sterkur, heldur séu viðstaddar spurningastúlkur byrjaðar að gera stærri hluti í brækurnar og verðið brátt ólíft með öllu í Kórnum.

Gríðarleg stemning á Timberlake

Fróðleikur um ætt og uppruna Jústíns Timburleggs

Þegar kom til tals að Jústín Timburleggur kæmi til Íslands til að fremja kveðandi sína í Kórnum, fékk öldungurinn Sigvaldi Kolbeinsson ættfræðingur óslökkvandi áhuga á ætt og uppruna hins unga söngmanns. Afrakstur rannsókna Sigvalda kemur ef til vill einhverjum í opna skjöldu, en niðurstaðan var sem sagt, að Jústín Timburleggur væri maður af íslensku bergi brotinn, kominn í beinan legg af Þórólfi bægifæti, sem var kunnur bóndi og höfðingi við Breiðafjörð. Einn afkomandi Þórólfs bægifótar, Jón Þórólfsson frá Mýrarkoti, kallaður Jón morðingi, er uppi var á miðri átjándu öld, var talinn hafa flúið af landi brott með hollenskum duggurum, eftir að hafa myrt bæði prestinn í Skjaldarsókn og umboðsmann sýslumanns þar í sveit. Nú var Jón Þórólfsson lítt syrgður af löndum sínum og þókti landhreinsun af brotthvarfi hans frá Íslandi; óskuðu flestir að hann hefði farist í hafi á leið sinni frá Íslandi til Hollands. Segir ekki að Jóni um langa hríð, nema hvað þjóðsagan hermdi að hann hafi ekki látið staðar numið á Hollandi, heldur silgt vestur um haf með glæpamönnum og óþjóðalýð á briggskipinu Júníettu Sckrekk.

Þegar Sigvaldi ættfræðingur Kolbeinsson fór að kanna gögn um Jústín Timburlegg, komst hann sem sé fljótt að því, að drengurinn er afkomandi Jóns Þórólfssonar, þess er sigldi frá morðum og öðrum ójöfnuði á Íslandi og hafnaði að lokum í Amríku. Það vestra kallaðai Jón sig fyrst John Bikenfood en breytti síðan nafni sínu í John Timburlegg, sem síðar varð Timberlake. Þauð urðu örlög Johns Timburleggs, langa-langa-eitthvað afa Jústíns, að hann var skotinn á hlaupum á akri einum þar vestra, eftir að myrt heila fjölskyldu með því að leggja eld að húsum hennar og brenna hana inni.

Kórinn að verða fullur af fólki

Tíma starfsmanna kastað á glæ

Það þýðir víst lítið fyrir þá sem ekkert hafa lært, og þá hvað síst af Hruninu og frjálshyggjutilraunum fáráðlinganna, að gera sér ferð til að kynna sér alvörumál eins og eldsumbrot og þvíumlíkt. Þar af leiðandi var tíma starfsmanna í samhæfingarmiðstöð almannavarna á glæ kastað að reyna að troða fróðleik um jarðvísindi og hugsanlegar afleiðingar eldgosa inní höfuð núverandi ráðherra því að þar er ekki móttökustöðvar að finna fyrir praktískar upplýsingar. Hinsvegar eiga ráðherrar afskaplega auðvelt með að nema bábiljur, óþrifnað að tjaldabaki að ógleymdri samtryggingu klíkubræðralagsins, en þar með er allt upptalið sem hin fráhrindandi manntegund, ráðherra, getur lært.

Þegar drukkni kvenkyns ráðherrann pissaði á stofugólfið hjá Máríu Borgargagni og Indriða Handreði, var litið á það sem sérstakann virðingarvott af hálfu ráðherrans og merki um alþýðleik hans (hennar) og lítillæti. Enda gladdist Indriði Handreður við og saug þvagið af gólfinu uppí sprautu og dældi því á flösku. Flöskuna geymir hann uppi á hillu í eldhúsinu, merkta: Ráðherrahland. Á mánudagsmorgnum tekur hann flöskuna ofan af hillunni, skrúfar tappann af og þefar kröftuglega uppúr stútnum og öðlast við það slíkan fítonsanda, að hann hleypur í einu rykskýji í vinnuna, eða á barinn.

Ráðherrar kynntu sér stöðuna

Góðir tímar -

Nú eru góðir tímar, eins og þeir segja í Amríku, í vændum hjá braskarastéttinni, því ríkisstjórnin, sem allt ætlar að svelta í hel af frjálshyggjusökum, gefur nú undir fótinn í algjörum fávitaskap allrahanda skattalækkanir. Og braskarastéttin kann sér ekki læti fyrir fögnuði og mígur stanslaust í buxurnar af eftirvæntingu, því þessari stétt mannleysa varðar ekkert um samfélag og vill ekkert með slíkt hafa, allrasíst siðaðra manna samfélag. Þetta óaldarhyski hugsar náttúrulega ekki um neitt annað en eigin skammtímahagsmuni og að fóðra eigin grægi með arðráni.

Best er þó þegar braskarafólin vaða froðufellandi að ríkinu og heimta ,,sinn rétt" og krefjast þess að fá forgang framyfir heiðarlegt fólk, t.d. varðandi læknisþjónustu og skólagöngu barna sinna. Með hliðsjón af eðli og hugsunarhætti braskarastéttarinnar, eiga þessar slefandi hýenur auðvitað engann rétt; þessi óféti ætti að öllu eðlilegu að reka úr landi, ef ekki kæmi þar á móti að ekki er á nokkurt samfélg leggjandi að taka við slíkum vörgum í véum.

Einhverjir hafa verið að orða það að núverandi ríkisstjórn sé vanhæf. Þeir sem það segja hafa á röngu að standa því þessi ríkisstjórn er ekki vanhæf heldur óhæf, gjörsamlega óhæf og til mikils skaðræðis í bráð og lengd. Þessháttar ríkisstjórn á að slá af eins og hvern annan dýrbít í varnarlausri fjárhjörð. Ekki tjóar að biðja ríkisstjórnina að hypja sig frá í góðu, svo að við verðum að steypa henni af stóli með illu og stofna í framhaldinu byltingarstjórn, sem hefur aungva meðaumkun með braskarastéttinni og glæpasamtökum hennar.

„Íþyngjandi virðisaukaskattskerfi“

Gerði stykkin sín í sandkassa á leikskólalóð

Því miður eru ekki allar fréttir eins gleðilegar og þessi um hjólreiðartúr Schmeichels og Jakobs Dunkálfs. Fyrir fáeinum dögum voru mér boðin þau illu tíðendi, að sá grimmlyndi og geðvondi kvenvargur, Þórhildur Friðriksdóttir, almennt kölluð Todda Fríss, hefði farið að dæmi illa siðaðra heimiliskatta og gert stykkin sín í sandkassa á leikskólalóð. Svo mættu blessuð veslíngs börnin í leikskólann og þurstu öll sem eitt í sandkassann. Eftir tíu mínútna at í kassanum voru þau orðin útötuð í einhverjum ókennilegum óþverra, sem ekki einungis lyktaði einstaklega illa heldur jók á sóðalegan munnsöfnuð barnanna uns hann varð hreint hroðalegur. Fóstrunar reyndu havað þær gátu að þagga niður í helvítis ungunum, en það herti bara á hinum ógurlega munnsöfnuði og fóstrunar gengu hver af annarri af vitinu og hlupu, viti sínu fjær, af vettvangi, sumar fyrir bíla á strætinu, aðrar upp til fjalla og enn aðrar beint í sjóinn.

Svo var víkingasveitin kölluð til og tókst henni eftir magra klukkustunda bardaga við leikskólabörnin, að hafa þau undir og koma þeim fyrir í tómum lýsistanki þar sem þau höfðu aungva möguleika á að sleppa út.

Nú eru vígaflokkar innanríkisráðuneytisins í óðaönn að leita að illfyglinu Toddu Fríss með þeim fyrirmælum að brenna á hana undir eins og hún kemur í skotfæri.

Schmeichel hjólar á Íslandi

Ögmundur er orðinn múslim og hreinasti óvættur og því til alls vís

Það verður sko hamagangur í öskjunni þegar Hanna Birna verður dregin með handafli á fund Stjórnskipunar- og eftirlitsnefndar Alþingis. Ég geri ráð fyrir að það verði óhemju stympingar við að drösla henni í salinn og enn meiri áflog við að halda henni þar á mottunni meðan Ögmundur lætur dæluna ganga yfir hausamótunum á henni. Þegar svo herfileg átök blossa upp í stjórnsýslunni, má búast við að borgarastríð fylgji í kjölfarið þar sem mönnum og konum, ungum jafnt sem öldnum, verður slagtað eins og dilkum í sláturtíð. Til dæmis hafa óljósar fréttir borist af því að viss öfgafengin hægribarnasamtök hafa keypt 100 flugskeyti af Hamassamtökunum til að skjóta á bölvað andskotans kommadraslið, eins og börnin kalla þá sem þau hafa valið sér fyrir andstæðinga.

Aðrar óljósar fregnir hafa og borist með sérlegum mönnum, að Ögmundur safnað miklum kröftum í sumar og sé nú orðinn hreinasti óvættur. Hann kvað hafa gerst múslim í maímánuði síðastliðnum og farið í þjálfunarbúðir í Austurlöndum nær og starfað þar eftir hardcore ævingaprógrammi fram í miðjan ágúst og sé nú albúinn að fást við villiketti af sverustu sort með bjúgsverði sínum flugbeittu.

Hanna Birna verður kölluð á fund