Vona að kérlínagarálkan, sem kukkaði ekki í 8 daga, fái makleg málagjöld

Já, kérlíngarauminginn verður að geta étið til að geta skétið, eins og þeið sögðu fyrir austan. Ef hún hefir étið eins og hross en ekki kukkað í átta daga, er líklegt að hún léttist fremur lítið. Og ef hún heldur áfram að éta eins og hross og heldur líka áfram að kukka ekki, er hætt við að það verði sprenging í kviðarholinu, og hún tætist upp um loft og veggi ef sprengingin verður innanhúss, en ef hvellurinn verður utanhúss er hætt við að ekki taki að leita að tætlunum, því fuglar og refir verða fljótir að spæna þær í sig ef ég þekki þá rétt.

Auðvitað á fólk að snæða hafragraut og lýsi á morgnana, soðýsu, saltfisk, hamsa og hnoðmör í hádeginu, en kjétsúpu eða steiktar kótilettur á kvöldin. Á milli mála á að drekka mikið af sterku kaffi og éta sætabrauð, rúgbrauð með miklu smjéri, kæfu og rúllupylsu af feitu fé. Sá er stundar svona mataræði þarf ekki að hafa áhyggjur af því að verða digur og síginvamba því að hann verður alla tíð heilsuhraustur, grannur og sprækur.

Það þarf sem sé engann andskotans þírapísta og péníngaplokkara til að auka manni góðrar heilsu og þægilega horaðs ástands og endemis farsælla hægða á hverjum degi. En satt að segja vona ég að kérlíngarálkan, sem hafði ekki kukkað í átta daga, fái makleg málagjöld og springi með þvílíkum ofsa að aungvu væri líkara en hún hefði étið heilan skipsfarm af dínamíti.

Er eðlilegt að hafa ekki hægðir í átta daga?

Þjóðin bjargi því sem bjargað verður með því að steypa núverandi ríkisstjórn af stóli

Hvað ætlar þjóðin að láta bjóða sér lengi forsætisráðherra sem virðist aldrei vita neitt í sinn haus og er iðulega úti að aka eða á einhverri bylgjulengd sem enginn skilur nema ef til vill fáeinir skítbuxar sem hafa ofanaf fyrir sér með því að velta sér allan sólarhringinn í fjósflór og fjóshaug gömlu Framsóknarmaddömunnar. Þykir engum kynlegt, að Sígmúndur Dávíð virðist vera hundraðsinnum meiri stuðningsmaður Hönnu Birnu og lekans fræga en Bjarni Ben, ef miðað er við svör þeirra varðandi hið margfræga mál? Hvað á svona skítlegt drullumall að fyrirstilla?

Nú liggur ljóst fyrir, að Framsóknarmafían laug sig til valda með fáránlega subbulegum kosningaloforðum, sem kjósendur voru svo barnalegir að taka góð og gild. Það liggur líka fyrir, að skítbuxasamtök Framsóknarmaddömunnar eru stórhættuleg samfélaginu á öllum sviðum og ættu í raun og veru að útskúfuð frá allri pólitískri þátttöku. Það má vera að Sjálfstæðisflokkurinn geti orðið frambærilegur stjórnmálaflokkur fyrir hægfara hægrimenn, en það verður hann ekki nema að því tilskyldu að hann beri gæfu til að losa sig við alskonar eiturpöddur, sem hafa gert Sjálfstæðisflokkinn að óargadýri miðað við það sem hann var fyrir 30 árum eða svo.

Því miður virðist svo, að Sjálfstæðisflokkurinn hafi ekkert lært af frjálshyggjutilraunum sínum og Hruni og fátt eða ekkert bendir til að hann muni braggast. Til Framsóknarmafíunnar þarf ekki að gera neinar væntingar, þar ríkja vinnubrögð og andrúmsloft sem öllu venjulegu fólki er viðbjóður og þar mun ekkert breytast nema þá til verri vegar frá því sem nú er og verið hefur.

Að öllu þessu samanlögðu er fátt annað í spilunum en að fólkið á götunni taki ráðin í sínar hendur, bjargi því sem bjargað verður, og steypi núverandi ríkisstjórn af stóli með öflugum mótmælum.

„Betra að klára þetta fyrr en síðar“

Siðfágun Framsóknarmaddömunnar og eimskipagamblarana

Hvern fjandann var þessi mannfjöldi að vilja við Reykjavíkurhöfn þegar gámadallurinn Lagarfoss frá St. Johns í Kanada riðlaðist að bryggju? Hélt vesalings fólkið ef til vill að þetta skip væri íslenst, og ef svo var: hver kom þeirri firru inní hausinn á því? Ég hélt að allir vissu að fragtaraútgerð á Íslandi er nokkurskonar tortólagrín af hálfu spaugaranna sem hlut eiga að máli.

En þrátt fyrir allt, vona ég að múgurinn við Reykjavíkurhöfn hafi skemmt sér vel við að glápa á fyrirburðinn frá St. Johns. Það er eflaust verulega notalegt að fylgjast með gámahlöðnu skipi frá borginni sem Jón Kadett og Ólafsvíkur Kalli gerðu sér glaðan dag endur fyrir löngu og máttu þola handtöku, fangelsisvist og aðra óvirðingu heimamanna fyrir vikið.

Í gamla daga, þegar Kolbeinn Kolbeinsson var á unglingsaldri, réði hann sig á fragtara í eigu Framsóknarmaddömunnar. Eftir ársveru í farmennskunni hafði hann auðgast vel á smygli ásamt ýmsum þjóðþrifaviðvikum fyrir valinkunna húskarla Maddömunnar. Þessari farsælu sjómennsku lauk með því að Kolbeinn var handtekinn og dæmdur fyrir ólöglegan innflutning á spíritusi og tóbaki. Þetta var upphafið að órofa velgengni Kolbeins Kolbeinssonar skrifstofustjóra og framsóknarmanns. Síðar kynntist hann frú Ingveldi og þá fór velgengnin fyrst að taka á sig mynd yfirstéttarsiðfágunar sjálfrar Framsóknarmaddömunnar og eimskipagamblarana.

Mannfjöldi tók á móti Lagarfossi

Nú er tækifæri fyrir einkavæðingarsinna að taka á sig rögg

Nú þykir mér heldur betur hafa hlaupið á snærið hjá Bjarna Ben og annarra einkavæðingarsjúklinga. Það er ekki á hverjum degi, sem ráðherra gengur svo rækilega frá hnútunum að nauðsynlegt er að skifta ráðuneytinu, sem hann gegnir, upp í tvo eða fleiri hluta. Og fyrst svona er nú komið fyrir blessuðum öðlingnum henni Hönnu Birnu, að ráðuneyti hennar er tvístrað útum læri og maga, ef svo má að orði komast, þá á tímælalaust að nota tækifærið og einkvæða þann hluta innanríkisráðuneytisins, sem Hanna Birna hefur kastað útfyrir dyrnar hjá sér.

Já, piltar mínir, nú eiga Bjarni Ben og yfirhúskarl Framsóknarmaddömunnar að taka á sig rögg og bjóða út dóms- og kirkjumálahluta innanríkisráðuneytisins. Í framhaldinu mun hið veleðla fyrirtæki Sinnum ehf. undir stykri stjórn Ásdísar Höllu, sem er mikil dálætisvinkona Hönnu Birnu, bjóðast til að taka að sér dómsmál og kirkju í einkaframkvæmd. Auðvitað verður tilboði Sinnum ehf. tekið með þökkum og þar með verður svart leiðindamál, sem angrað hefir ríkisstjórnina, endanlega úr sögunni.

Dómsmálin færð undir sérstakt ráðuneyti?

Hótaði að láta smita eiginmann sinn af ebólasóttinni

Fyrir hádegi í morgun hótaði frú Ingveldur eignmanni sínum, Kolbeini Kolbeinssyni, að hún ætlaði að gera gangskör að því að hann smitaðist ad ebólasóttinni; þvílíkur erkisódómisti og aumingi ætti ekki betra skilið en að drepast úr hroðalegasta smitsjúkdómi sem í boði væri og ebóla væri ákjósanlegur sjúkdómur til að drepa annað eins óþverradýr og Kolbein Kolbeinsson.

Tildrög hótunarinnar vóru á þá leið, að samkvæmt venju var gífurleg helgargleði að heimili þeirra hjóna, frú Ingveldar og Kolbeins, og kómu þar að ýmis stórmenni og stórkvendi af ýmsum stigum. Ekki vildi þó betur til en svo, að frú Ingveldur kom undir morgun að þeim Kolbeini, Brynjari Vondulykt og Indriða Handreði öllum berrössuðum og í áköfum og lostafullum ,,ástarleik" undir 20 milljóna króna Range Róvernum í bílskúrnum. Að vonum brást frú Ingveldur ókvæða við, dró óbermin undan bílnum og barði þá alla. En mest lumbraði hún þó á Kolbeini og lét hann að lokum þrífa upp á sér leyndarliminn með vírbusta og hreinlætisefninu ,,Golíat" sem bruggað er af efnagerðinni Frigg h/f.

Þessa stundina liggur Kolbeinn Kolbeinsson með hljóðum í bæli sínu eftir hreinsunarátakið, en Haffi Frænka situr á rúmstokknum og hjúkrar honum með rótsterku koníaki og bænalestri uppúr handbók síra Hjálmars Jónssonar dómkirkjuklerks. Frú Ingveldur situr afturámóti að púrtvíni með Viggu Sleggju og Máríu Borgargagni, og þar er sko ekki töluð vitleysan.

Ebóluviðvörun í Alicante

Svo verður hljótt í ráðuneytinu eins og í kirkju eftir messu

Jæja, piltar mínir, þá er leiknum að ljúka og úrslitin ráðin. Þetta er dálítið eins og þegar sturtað er niður úr klósetti; þegar salernisnotandinn hefir lokið verki sínu og farinn fram, þá verður dauðaþögn á baðherberginu eins og í kirkju eftir messu. Þannig mun einnig bresta á þögn í innanríkisráðuneytinu þegar veslings ráðherrann, ásamt aðstoðarmönnum sínum, skolast útúr ráðuneytinu og eitthvað útí buskann. Og Bjarni Ben mun glotta við tönn.

Hitt er svo aftur annað mál, að sá gamli bóndi bústólpi og landstólpi, Vilhjálmur Kolbeinsson föðurbróðir Kolbeins Kolbeinssonar skrifstofustjóra, varð æfur af bræði þegar hann komst að því að Brandur Kerúlf vinnumaður hans hafði ekki aðeins stolið mjólk úr mjólkurtönkunum og selt á laun, heldur hafði þessi arma vinnumannsdrusla búið til skítlegar kjaftasögur um Vilhjálm bónda og komið þeim á framfæri á öðrum bæjum. Og þó að Viljálmur sé gamlaður orðinn, þá er hann karskur mjög og forn í skapi. Þessvegna rauk gamli maðurinn til, þegar hann frétta hið sanna um glæpi vinnumannsins, útí fjós með framhlaðning sinn hlaðinn í annarri hendi og lurk í hinn. Í fjósinu sat Brandur Kerúlf á hækjum sínum og var að skíta í flórinn í mestu makindum. Þókti Vilhjálmi bónda bera vel í veiði, því hann hóf lurk sinn á loft og lét höggin dynja á vinnumannsskrattanum, sem skreið skrækjandi og gólandi með allt á hælunum útúr fjósinu og útfyrir túngarð. Þegar útfyrir túngarðinn var komið tókst Brandi Kerúlf að tosa uppum sig buxurnar og lagði á hamslausan flótta, en Vilhjálmur gamli lyfti framhlaðningum uppa kinninni og skaut á eftir vinnumanni sínum til málamynda. En inni í fjósinu var skollin á samskonar þögn og verður í kirkju eftir messu þegar presturinn, kórinn og messugestirnir eru farnir og aðeins hljóðlausir draugar eftir.

Já, piltar mínir, það verður hljóðlátt í innanríkisráðuneytinu á næstunni - og hér um bil eins draugalegt. lamað og ráðalaust og þegar Ögmundur nokkur Jónasson skreið þar með veggjum eins og dofin afturganga frá sautjándu öld.

Aðstoðarmaður Hönnu Birnu ákærður

Hótar að skjóta umboðsmanni eins og vígahnetti útí Reykjavíkurtjörn

Á dögunum var haft eftir gagnmerkum og mjög valdamiklum framsóknarmanni, að menn settu sér siðareglur til að hafa einhverjar siðareglur við hendina til að brjóta. Þetta svar framsóknarmannsins minnir óneitanlega á svar matsveinsins við þeim orðum hjákonu sinnar að hún ætlaði sér í nærbuxurnar, en þá varð umræddum matsveini að orði: ,,Til hver að fara í nærbuxur, esska? Það er bara til að farúr þeim aftur, esska."

Nú er sem sé komið á daginn, að ríkisstjórn helstu auðvaldflokkanna notar hinar gömlu siðareglur Jóhönnu Sig og Steingríms, eins og þau eru nú siðleg, til að fara eftir eða brjóta eftir atvikum. Þetta er fjarska góð aðferð hjá ríkisstjórninni, en betra væri þó að hún hefði aungvar andskotans siðareglur til flækjast fyrir ráðherrum. Ekki er þó enn útséð með, að Sígmúndur Dávíð og félagar hafi í nokkru farið eftir siðareglum Jóhönnu og Steingríms og enn minni líkur á að þau geri það framvegis í ljósi þess sem á undan er gengið.

Í lok bréfs Sígmúndar Dávíðs til umboðsmanns Alþingis, spyr hann umboðsmanninn hvort hann hafi sett sér einhverjar siðareglur. Með þessari spurningu á forsætisráðherra auðvitað við, að umboðsmaður Alþingis sé siðlaus í embættisfærslum og skuli halda sér á mottunni, annars eigi hann á hættu að þjóta eins og vígahnöttur útí Reykjavíkurtjörn og verða þar að fæðu fyrir sílamáfa og önnur illfygli. Þessi glæsilegi lokahnykkur á bréfi forsætisráðherra er til algjörrar fyrirmyndar og væntum vér öll, að héðanífrá ljúki öllum bréfum, sem ráðherrar senda, í þessum sama anda.

Fara eftir siðareglum frá 2011

Sá jafnleiðinlegasti valinn af mörgum forkastanlega leiðinlegum umsækjendum

Æjá, kallskunknum honum Bjarna Ben var víst ærin vandi á höndum að velja seðlibánkustjóra. Hann hafði úr engu að moða nema dálitlu samsafni af orðlögðum leiðindaskrjóðum. Sumir umsækjanda um seðlibánkastöðuna eru meira að segja svo undursamlega leiðinlegir, að venjulegt fólk helst ekki við í sama húsi og þeir, en leiðindamynstur nokkurra er á þá leið, að dæmi eru til um að einhverjir hafi gengið af vitinu við að sitja undir óþægilegum malanda þeirra.

Það var því fátt annað að gera fyrir Bjarna Ben en að ráða þann jafnleiðinlegasta úr hópnum, Má nokkurn Guðmundsson, sem er rammur hægrikrati af fáránlegustu og leiðinlegustu gerð. Aðrir umsækjendur eru svo misvitrir og misklikkaðir, að Bjarna stóð jafnmikill stuggur af þeim og Hönnu Birnu og Sígmúndi Dávíð.

Það vóru margir þeirrar skoðunnar, að Bjarni myndi velja stjörnukvótahagfræðinginn Ragnar Árnason til Seðlabankans, en það hefði verið mjög í anda margra Samherja innan Sjálfstæðisflokksins. Ein af þeim, sem gekk út frá því að Ragnar yrði ráðinn var frú Ingveldur og hafði hún boðið honum til veislu og skemmtunar að heimili sínu í kvöld. Nú er það svo, að Ragnar Árnason hefir í nokkur skifti þegið boð um að taka þátt í helgarsamkvæmum frú Ingveldar og Kolbeins manns hennar. En í hvert skifti sem hann hefir mætt í þessi samkvæmi, hefir verið búið að fleygja honum út innan klukkustundar, því aðrir gestir hafa sagt að þeir væru mættir á staðinn til að skemmta sér, en ekki til að láta eina kengmontna hagfræðifígúru eyðileggja all með endalausu leiðindaþvaðri, sem í þokkabót meikaði aungvann sens.

Það verður því Már Guðmundsson sem verður heiðursgestur frú Ingveldar og Kolbeins í kvöld. Aftur á móti verður það hlutverk Brynjars Vondulyktar og Óla Apakattar að hugga prófessorinn Ragnar Árnason, strjúka af honum tárin og stappa í hann stálinu og hafa ofanaf fyrir honum á alla lund yfir helgina.

Már áfram seðlabankastjóri

Þegar kapítalísku skepnurnar geyspa golunni með morðingjabros á vör

Þessi grein um aðfarir ríkisskattstjóra og uppgötvanir hans, sanna svo um munar, að kapítalískur einkarekstur byggist eingöngu á glæpum í formi skattsvika og þjófnaði af launum starfsmanna. Villdýrin sem stunda þennan svokallaða einkarekstur, sem réttast væri að kalla glæparekstur, munar ekki um að svíkja allt sem þau geta undan skatti og umgangast starfsfólk sitt eins og þræla. En þegar að því kemur, að þessi bölvuð villdýr telja sig þurfa á hinu opinbera að halda, til dæmis í sambandi við læknisþjónustu, skólagöngu barna þeirra, og svo framvegis, þá heimta þau forgang fram yfir hið venjulega sómakæra fólk sem stendur uppá punkt og prik í skilum við skattinn.

Eins og gefur að skilja, þá hafa kapítalísku villidýrin alla tíð verið vandræðafólk, samfélagsmein, eyðileggingarafl, hungraðir úlfar í sauðahjörð. Þess vegna er mannkyninu brýn nauðsyn að uppræta kapítalismann með öllum tiltækum ráðum.

Hér á Íslandi eigum við nokkra sóðalega stjórnmálaflokka, sem standa dyggan pólitískan vörð um hinn kapítalíska einkarekstur, skattsvik hans, kúgunartilburði og aðra glæpi. Þessar sóðaðlegu stjónmálaklíkur hafa í ofanálag við aðra áratuga ómennsku sína, verið notaðar til að ræna eigum almennings í fyrirtækjum og auðlindum og koma þeim í klærnar á bröskurum og jafnvel ótíndum þjófum. Hann hlýtur að verða auðveldur dauðinn hjá þessum kapítalísku skepnum þegar þær geyspa golunni með morðingjabros á vör eftir vel heppnað ævistarf. Já.

70 fyrirtækjum tilkynnt um lokun

Aníta kérlíng og þjálfaraómyndin

Raunverulegar væntingar þjálfara Anítu vóru sem sagt þær, að hún myndi sikksakka eins og höfuðveikisrolla eftir hlaupabrautinni í Zúrich undir drynjandi hlátursrokum áhorfenda og ljúka hlaupinu með að þjóta framhjá endamarkslínunni. Og þjálfaraómyndin er hæstánægð með að Aníta kerlíng skuli að lyktum hafa verið úthlutað að hafa hafnað í ellefta sæti þrátt fyrir að keppendur hafi aðeins verið átta. Fyrr má nú vera metnaðurinn atarna.

Af Jóni íþróttamanni er það að frétta, að honum var vikið úr frjálsíþróttamóti í Melbourn í Ástralíu fyrir að stoppa í miðju 1500 métra hlaupi til að kasta af sér vatni og sýna í leiðinni leyndarlim sinn á almannafæri. Að bera æxlunarfæri sín í annarra augsýn er stranglega bannað í Ástralíu og er dómsvaldinu heimilt að dæma þá er það gera í fangelsisvist allt að þremur árum.

„Aníta stóð algjörlega undir væntingum“