Stjörnulögmaðurinn veit hvað hann syngur

Sveinn Andri Stjörnulögmaður vill ólmur reka Bigga löggu, vonandi samt ekki í gegn með bjúghnífi eða öðru bitjárni, og til vara, ef yfirstjórn lögreglunnar þorir ekki að reka þennan Bigga, að yfirstjórnin endasendi endemis drengnum útí horn og geymi hann þar, helst í hlekkjum eða gapastokki. Og Stjörnulögmaðurinn veit nokk hvað hann syngur og veit að á vissum stöðum er gert mikið með það sem hann segir. Honum var eitt sinn falið að einkavæða strætisvagnarekstur í Reykjavík, en það fór nú eins og það fór.

Það hefir heldur ekki legið í láginni, að Sveinn Andri Stjörnulögmaður er í miklu áliti á heimili frú Ingveldar og Kolbeins Kolbeinssonar, enda hefir hann verið heimagangur í þeirra húsi um árabil. Vart þar að taka fram, að frú Ingveldur og Kolbeinn styðja Stjörnulögmanninn heilshugar í stríði hans við óartarslápinn Birgi varðstjóra. Þau hjón bera nefnilega þungan hug til Birgis og kenna honum um, að hafa staðið fyrir innrás lögreglunnar á heimili þeirra. Og ekki nóg með það, heldur saka þau innrásarliðið og varðstjórann Bigga um að hafa lekið því í sorprit hvernig ástatt var á heimili þeirra þá árásin var gerð. Til að mynda birti sorprit eitt ógurlega frétt af því, að lögreglan hefði leitt Kolbein húsbónda Kolbeinsson, Brynjar Vondulykt og Indriða Handreð kviknakta uppað nafla í handjárnum úr húsi; ennfremur að einn lögregluþjónninn hafi kallað Máríu Borgargagn ,,helvítis pútu, sem réttast væri að handtaka líka og kæra fyrir ástundan vændis"! Auk þess kallaði ein löggrýlan frú Ingveldi einhverju viðbjóðslegu nafni og alhæfði um hvatir hennar og kenndir; þá lögreglu sló frú Ingveldur í rot. Rétt er að taka fram, að vegna þessa rothöggs, heimtaði lögreglusveitin að fá að kæra frú Ingveldi fyrir brot gegn veldstjórninni og fyrir að hindra lögreglumenn í starfi, en á æðri stöðum var þeim sagt að halda kjafti og fara með þessa kæru sína til Andskotans, frú Ingveldur og Kolbeinn væru þessháttar fólk, að ekki kæmi til greina að kæra þau, annaðhvort eða bæði, og því síður að dæma þau á Kvíabryggju eins og vissa fjármálamólúkka af framsóknarkyni.

Og nú hafa frú Ingveldur, Kolbeinn og þeirra fólk tekið upp þéringar og segja þér og yður við hvert annað. Það telja þau þjóðlegt. Vitaskuld er forsætisráðherrann búinn að taka þennan sið upp, að undirlagi Kolbeins, og þérar nú menn og konur og heimilishundinn allt hvað af tekur. 

Vill láta reka Bigga löggu

Þegar landslið okkar í hrunfléttum og auðgun verður samankomið á einum stað

Þeir stíma allir undir fullum dampi á Kvíabryggju. Þar hitta þeir fyrir vini sína og félaga. Það er ekki í kot vísað á Kvíabryggju. Fljótlega verður öllum glæpamönnum vísað burt af Bryggjunni, en í staðinn koma einvala viðskiptajörvar. Þá verður samankomið á einum stað landslið okkar í hrunfléttum og auðgun; það gefur fyrirheit um efnahagstækifæri og meðvitaða útvíkkun á fjárfestingum, sem kemur að góðum notum núna þegar Framsókn og Sjálfstæðisflokkurinn ætla að einkavæða bankaskrattana enn og aftur, en þeir hafa um hríð verið eins og fjárhópar án hirða.

Á heimili frú Ingveldar og Kolbeins hefir andrúmsloftið, síðustu daga, verið blandið geig og jafnvel angist. Það helgast af því, að skilin milli vitna og sakborninga verða æ óljósari með degi hverjum; vitni, sem dregin eru fyrir dómstóla, verða á skammri stundu sakborningar og minnisleysi þeirra er yfirþyrmandi, svo jaðrar við alzheimersjúkdóm og öldrunarkölkun. Í góðærinu mikla kappkostuðu frú Ingveldur og Kolbeinn að fela slóð sína varðandi yfirgripsmikil afskipti þeirra af einkavæðingum og fjármálasnúningum. Hvenær kemur að því að einhver saksóknarafjandinn heimtar að þau heiðurshjónin verði kölluð fyrir dómstóla sem vitni? Og þegar þau mæta sem vitni, þá verður þeim sagt að þau séu ekki vitni heldur sakborningar og hótað með betrunarhúsavist með forhertum glæpamönnum, morðingjum og pervertum. 

- Ég er andskoti hrædd um, sagði frú Ingveldur við mann sinn við hádegisverðarborðið, - að þú verðir fljótur að koma þér fyrir á perraganginum, ef þú verður settur á Hraunið. Og ekki er óhætt að vista þig á sveitafangelsi útaf blessuðum skepnunum og heimasætunum á bæjunum. Ef þú verður dæmdur fyrir allt svindlið og sjónhverfingarnar, sem hafa að vísu gert okkur forrík, þá ætla ég að sjá um að þú verðir höggvinn eins og hann Björn sálugi frá Öxl. Þegar frú Ingveldur hafði sagt þessi orð, hné Kolbeinn undir eldhúsborðið og innan skamms gaus undan því þvílík andskotans óþverraskítapest, að frú Ingveldur sá sig tilneydda að skella í sig þremur fimmföldum af napóleonsbrandíi til að lifa óþefinn af.

Hósta mönnum upp og gera þeim gylliboð

Meinar ekkert með slíkri veggjarmigu annað en að sefa athyglissýkina

Bjóst Birgitta virkilega við því að Illugi myndi svara þessum spurningum öðruvísi en áður? Væri ekki best fyrir hana að hún svaraði spurningum sjálf fyrir hönd ráðherra, til þess að vera ánægð niðurstöðuna? Hvaða erindi á svona heimskuleg tómhyggja inní störf Alþingis? Mér liggur við að halda, að þessi skringilegi lukkuriddari VG, Borgarahreyfingarinnar, Heyfingarinnar og nú síðast Pírata, líti á þingmennsku sína djók, fíflagang og Alþingi kjörlendi fyrir athyglissjúkar kjánaspírur.

Á alvarlegum fundi að heimili frú Ingveldar og Kolbeins var þingmaðurinn Birgitta Jónsdóttir tekin fyrir og krufin til mergjar. Niðurstaðan af umræðunum var á þá leið, að Birgitta væri síður en svo hættulegt fyrirbrigði fyrir kapítalismann, borgarastéttina og þau sjálfsögðu og nauðsynlegu forréttindi sem kapítalisminn og borgarastéttin byggja tilveru sína á. Að vísu hefðu Píratar allmikið fylgi í skoðannakönnunum þessi misseri, en það gerði ekkert til, græðgisvæðingin gengi vel fyrir sig þrátt fyrir það. Og þó svo að Pírötum tækist að fá 40% fylgi í næstu kosningu gerði það heldur ekki neitt til, því að Píratar eru jafn kapítalískir í grunninn og núverandi ríkisstjórnarflokkar og ekki síður róttækir til hægri en Heimdallur.

Og frú Ingveldur sleit fundi með því að segja, að þótt hún stæði Birgittu að því að reyna að pissa standandi á útveggi Alþingishússins, þá vissi hún vel að engin hætta væri á ferðum fyrir okkar harðkapítalíska þjóðfélagskerfi, því að Birgitta meinti ekkert með slíkri veggjarmigu annað en að vekja athygli á sjálfri sér.

„Sömu svörin og hann hefur verið með“

Jólasveinn eða jólaköttur. - Illgirni og öfundsýki

Hvurslags er þetta eiginlega? Hvernig dettur þessum fjárans saksóknaragemlingum að bendla annan eins mann og Þorstein Má við eihver ekkisens stórglæpamál og þann skít sem þeim fylgir ævinlega? Vita þessir menn ekki, að Þorsteinn Már er heilagur maður, sem klæðir sig í jólasveinabúning í byrjun demember á hverju ári og gefur Akureyringum og nærsveitamönnum rausnarlegar jólagjafir. Reyndar dregst andvirði jólagjafanna frá skatti, svo að segja má, að jólasveinninn sé að gefa á kostnað skattgreiðenda, en það er annað mál.

Svo er til illgjarnt fólk, öfundsjúkt og lygið, sem heldur því fram, að Þarsteinn Már sé andskotakornið neitt heilagur, hann sé ekki góður jólasveinn heldur sé hann jólakötturinn í jólasveinabúningi. En lýsingu á jólakettinum er hægt að lesa í samnefndu kvæði eftir Jóhannes úr Kötlum, sem var einn af hinum öfundsjúku illræðisskáldum fortíðarinnar.

Nei, góðir landar, það kann ekki góðri lukku að stýra fyrir eina þjóð, að bendla sína bestu syni við glæpamennsku og glæpamál með dylgjum og hálfkveðnum vísum og dæma jafnvel suma þeirra í margra ára fangelsi, svo sem ófögur dæmi sanna. Hvað á það annars að þýða, að læsa litlu húskarla gömlu Framsóknarmaddömunnar bak við lás og slá á Kvíabryggju? Er saksóknarklanið að skemmta sjálfum sér með svona tiltektum? Það er kominn tími til, að Kolbeinn Kolbeinsson skrifstofustjóri og framsóknarmaður, Sigmundur Davíð og Vigdís Hauksdóttir reiði öxina til höggs og sópi saksóknaraliðinu útí sorptunnu.

Þorsteinn Már með stöðu sakbornings

Laumaði tilhöggnum blágrýtissteinum í brjóstin í stað sílíkons

Það hefir löngum þókt illur löstur á konu, að vera með brjóst sem líkjast einna helst blautum þvottapokum. Þegar slíkar kérlur eru svo bíræfnar, að ganga um í aungvum brjóstahaldara, er ekki laust við að fari um þá sem þurfa að horfa uppá slíkan andskota. Það er útfrá þessu þvottapokaástandi, sem siðprúðar og sómakærar konur tóku uppá því að láta fylla brjóstin á sér með sílíkongumsi. Ein af þessum sílíkonfraukum kvartar núna undan því að brjóstin á henni séu glerhörð og óhugnanleg viðkomu. Í því tilfelli hefur lýtalæknirinn leikið á konugarminn og sett tilhöggna blágrýtissteina í stað sílíkons í brjóstin á henni. Annað eins hefir nú gerst.

Frú Ingveldur og Máría Borgargagn létu hómópata fylla brjóstin á sér með sílíkoni fyrir margt löngu. Þær voru brautryðjendur í þeirri grein, eins og svo mörgum öðrum. - Við létum leiðrétta þetta áður en þetta fór að hanga niðrundir nafla og nærbuxnastreng, sagði Borgargagnið í viðtali í glanstímariti einu vinsælu og vel þekktu. - En nú eru þér ekki þekktar fyrir að ganga í nærbuxum, sagði blaðakonan, en Borgargagnið svaraði að bragði, að sér þætti ekki taka því að fara í nærbuxur, það væri bara til þess að fara úr þeim aftur. - Mér er óttalega illa við að allt sem þvælist bara fyrir manni, sérstaklega þegar maður er að flýta sér, sagði hin fræga kona í lok þessa kafla viðtalsins.

Ekki var frú Ingveldur síður ánægð sínar sílíkonvæddu bringublöðrur og lagði Kolbein eiginmann sinn og Brynjar Vondulykt báða tvo á brjóst í einu. Svo kastaði Kolbeinn eitt sinn skóklossa í annað brjóstið á frú Ingveldi með þeim afleiðingum að það sprakk og sílíkonið spýttist útum allt, hrákagult og slepjulegt. Þetta framtak Kolbeins kostaði hann næstum lífið. Frú Ingveldur handfjatlaði þennan illa innrætta og fólska eiginmann sinn á svo ónærgætinn hátt, að hann var látinn liggja inni á spítala í röska þrjá mánuði, þar af einn mánuð í öndunarvél á gjörgæsludeildinni. Af þessu má sjá hve hættulegt er að koma nálægt kvenpersónu, sem burðast með offyllt sílíkonbrjóst framan á sér.

Er eðlilegt að vera með grjóthörð brjóst?

Glæsilegt dæmi um varasaman bjöllusauð og lukkuriddara

Sigmundur Davíð getur trútt um talað þegar hann fimbulfambar um að blóðþyrstir Ísisar og Alkæjedar kunni að smygla sér með straumi flóttafólks inní lönd heiðarlegara og hákristinna manna. Í alþingiskosningum á Íslandi gerist það nefnilega ítrekað, bjöllusauðir, skúrkar og lukkuriddarar smygla sér inná framboðslista flokkanna með þeim frábæra árangri, að kjósendur sita uppi með rúmlega hálfónýtt þing vegna óhóflegs fjölda mishættulegra höfuðsóttargemlinga, sem vafra um þingsali með illar hugsanir og enn verri ásetning. Sigmundur Davíð er til dæmis sjálfur glæsilegt dæmi um varasaman bjöllusauð og lukkuriddara. Og Sigmundur þessi Davíð er ekki einn sinnar tegundar í þingflokki Framsóknar því þar úir og grúir af bráðhættulegum óvitum, illgjörnum og lúmskum, sem munar ekki um að sparka í bágstadda, einkavinavæða, ljúga sig hása á hverjum degi og gera yfirleitt flest það sem meirihluti þjóðarinnar er mótfallin.

Nú um stundir grenja liðsmenn mikið undan því sem þeir kalla ,,pólitískan rétttrúnað" og ekki síður flækist ,,góða fólkið" þeim. Þessi óhamingja ríkisstjórnardólganna stafar víst af því, að þeir eru haldnir pólitískri ranghugsun og eru í ofanálag vont fólk, sem má auðveldlega til sanns vegar færa. Auðvaldspólitík er nefnilega röng í eðli sínu, sem einungis vont fólk, gráðugt og tillitslaust gagnvart alþýðu manna, leggur sig niður við að stunda.

Því miður er heldur ekki um auðugan garð að gresja í stjórnarandstöðunni á Alþingi. Í þeirri deild vafsast, hver um aðra þvera, hugsjónalaus undanrennu- og undirmálslýður, þrælkapítalískur í hugsun, undirförull og umtalsillur með afbrigðum. Stjórnarandstaðan minnir á fátt annað en vanskapað og óburðugt skrímsli, sem enginn getur hent reiður á. Þó má slá því föstu, að ef stjórnarandstaðan kæmist í ríkisstjórn, þá myndi hún gera nánast það sama og hinir glæpsamlegu flokkar sem nú eru í stjórn. Í ljósi alls þessa, er óhætt að segja, að þjóðin á ekkert val þegar kemur að alþingiskosningum; er eins og maður sem stendur frammi fyrir því að velja á milli þess að vera hengdur eða hálshöggvin

Ráðherra tjái sig varlega

Pólitískur lúsafaraldur á endastöð

Ætli það geti ekki vafist fyrir Árna Páli og öðrum samfylkingarliðum, að tala fylgi Samfylkingarinnar upp? Ég er ansi hræddur um það. Það er nefnilega enginn leikur, að kjafta innihaldslaus fyrirbæri eins og Samfylkinguna upp, eftir að hafa tapað röskum tveim þriðju af fyrra fylgi. Það rann sem sé upp fyrir kjósendum, að Samfylkingin stæði ekki fyrir nokkurn skapaðan hlut í stjórnmálum, nema ef til vill ESB-innlimun, hið auðvirðilega krataeðli og kapítalisma. En það sem verra er fyrir Árna Pál og félaga, er sú óumbreytanlega staðreynd, að Samfylkingin mun aldrei öðlast innihald af nokkur tagi umfram það sem nú er.

Við höfum oft heyrt veslings samfylkingarfólkið japla á því, að þeir séu jafnaðarmenn, Samfylkingin sé jafnaðarmannaflokkur og að jafnaðarstefnan eigi erindi við þjóðina osfrv. Á þessu öllu er einn grundvallargalli: Samfylkingin er ekki jafnaðarmannaflokkur vegna þess að félagarnir eru ekki jafnaðarmenn, sem gerir að verkum að samanlagt á þetta lið ekkert erindi við þjóðina. Samfylkingin er nefninlega kapítalískur flokkur, rétt eins og Sjálfstæðisflokkurinn og Framsókn, og hennar ær og kýr eru þjónusta auðvaldið, skríða fyrir því og taka af alefli þátt í bralli þess. Jafnaðarstefna er bein þýðing á orðinu sósíalismi og hvert mannsbarn veit, að Arni Páll og aðrir í Samfylkingunni eru ekki sósíalistar fremur en Davíð Oddsson og Sigmundur Davíð.

Það er ljóst, að komið er haust í innihaldslausu lífi Samfylkingarinnar, maðurinn með ljáinn hefir hafið eggjárn sitt á loft yfir höfði hennar. Tilgangslaust er að reyna að halda lífi í þessum bráðfeiga sjúklingi; nær væri að stytta þjáningar hans með líknardauða. Óþarft verður að efna til útfarar vegna dauða Samfylkingarinnar, eða minningarathafnar, því flestir verða fegnir að losna við þennan pólitíska lúsafaraldur.

Tala þarf Samfylkinguna upp

Hinn sérstaki gáfumanna- og heilagleikasvipur rasistastóðsins

Ekki veit ég hvernig á því stendur, en ég get heirnlega ekki varist þeirri tilfinngu, að rasistarnir, nasistarnir og fasistarnir séu þeir einu sem eru harla glaðir yfir djöfulskapnum í París í gærkvöldi. Þessir sjálfskipuðu fulltrúar heimsku og mannfjandskapar hafa nú sett upp sérstakan gáfumanna og heilagleika svip og tala um að nú verði að standa vörð um ,,frelsi" og ,,vestræn gildi" án þess þó að minnast einu orði á í hverju þetta frelsi og þessi vestrænu gildi eru fólgin. Í mínum eyrum hljómar þessi skinhelgi og vandlæting því, að nú eigi, sem aldrei fyrr, að verja græðgi, yfirgang, óréttlæti og ójöfnuð, sem þessi ofurfrjálsu vestrænu gildi standa fyrst og fremst fyrir.

Þegar illmenni samtakanna, sem kennd eru við Ríki islam, tala um þessa ,,blessuðu árás" þá hugsa rasistarnir, nasistarnir og fasistarnir á Vestulöndum nákvæmlega það sama í hjörtum sínum, því að í heimsku sinni elska þeir öll ódæðisverk, sem þeir telja að réttlæti mannhatur þeirra og tilefni til árása á ,,aðra kynþætti" og ,,aðra menningu", sem þeir svo kalla. Þessar dreggjar mannkyns telja sig og sitt hugarfar og breytin hátind menningarinnar í heiminum, þrátt fyrir að umrædd hámenning standi á ekki merkilegri grunni en ágirnd, grægi, auðvaldi, arðráni og áunni heimsku.

Frú Ingveldur og Kolbeinn glöddust ákaflega í gærkveldi þegar þau fréttu gegnum ölvímuna um illvirkin í París. Þau töluðu sig uppí sjóðhita yfir glæpum muslima, negra, kynvillinga og aumingja, og telja tímabært, að nú láti frelsistákn Vesturlanda, NATO, ráðist af fullu afli og með öllum tilteknum vopnum á siðlausu hálfmennin í Araba- og muslimalöndumum og eiri aungvu fyrr en síðasta kvikindið af því taginu liggi steikt og sundursprengt í valnum.

Ríki íslam lýsir yfir ábyrgð

Nýsettur kirkjuhöfðingi að Lágafelli segir Andskotanum stríð á hendur

Mikið ósköp á Andskotinn íllskuflár oft greiða leið að klerkum vorum. Sérdeilis virðast guðsmenn, sem ráðnir hafa verið til að vinna saman, fljótir til þegar Kölski kallar, og hefja umsvifalaust að leggja hvern annan í einelti. Og sá gamli eiturbyrlari og höggormafaðir er ætíð tilbúinn að veita veikgeðja presti innblástur til að hvekkja og kvelja starfbróður sinn á ísmeygilegan og meinfýsinn hátt.

Nú hafa sálusorgarar Lágafellssóknar verið settir af um stundarsakir, að minnsta kosti, vegna þess að Andskotinn hafði umturnað samkomulagi þeirra og samstarfi á heldur lúalegan hátt. Algóður Guð og Jesús Kristur voru orðnir undir í baráttunni við Fjandann um sálarlíf sóknarprestanna, svo að góðgjarnir menn tóku þá ákvörðun, að leyfa Skrattanum ekki lengur að skemmta sér við þá lítilmannlegu iðju, að láta umrædda sóknarpresta berast í rólegheitunum á banaspjót.

Samkvæmt nýjustu fréttum, þá hefir byskubb falið síra Baldvini, prófasti til Gemlufallsþinga, að annast sóknarbörn Lágafellssóknar fram yfir næstu áramót og er hann strax tekinn til starfa. Mun það hafa verið fyrsta verk síra Baldvins, að syngja messu yfir sóknarnefndinni, sem öll fór að gráta við það tækifæri, því að síra Baldvin var svo gífuryrtur og grimmur í ásökunum sínum á nefndafólk. Komst hann svo að orði um einn sóknarnefndarmann, að hann væri eins og hundur sem komist hefði neftóbak og hnerraði nú eins og Andskotinn væri að kitla hann í bölvaðar nasaholurnar. Þessi nefndarmaður er með kvef og 39 stiga hita á Celsíus. Þá lofaði hinn nýsetti kirkjuhöfðingi því, að hann yrði búinn að reka Andskotann á flótta og burt úr þessu volaða prestakalli fyrir hátíðarnar, en verið gæti, að það þyrfti að vígja Lágafellskrikju uppá nýtt eftir atganginn, því Djöfullinn væri viðskotaillur og fólskur þegar á honum er tekið af fullri einurð.

Kvartaði vegna eineltis í kirkjunni

Vígð inní frægðarhöllina með landabruggi og smyglsprútti

Um síðustu helgi var Áslaug Arna formlega tekin inní frægðarhöll frú Ingveldar og Kolbeins Kolbeinssonar skrifstofustjóra og framsóknarmanns. Var mikið um dýrðir við það tækifæri og enn meira skálað í allrahanda landabruggi og smyglbrennivíni, því ekki þókti við hæfi að bjóða uppá ríkisrekið áfengi frá Áfengis og tóbakverslun ríkisins við þessa fagnaðarhátíð. Það var víst ógleymanlegt öllum, sem viðstaddir voru vígslu Áslaugar Örnu á heimili frú Ingveldar og Kolbeins, þegar frú Ingveldur sjálf, Máría Borgargagn, Vigdís Hauksdóttir, Hanna Birna og hin nývígða hvítvínsgyðja stilltu sér upp og sungu kvæði sem byrjar svona: ,,Úr fimmtíu sénta glasinu ég fengið gat ei nóg" og skáluðu á meðan í póstsendu bruggi með smyglvodka útí.
 
Það er nefnilega ekki á hvurjum degi, núorðið, að selskapur frú Ingveldar og Kolbeins fái til liðs við sig unga, ljóshærða frjálshyggjuskrukku með undurfrjálsa brennivínshugsjón. Enda var drukkið fast og af tilfinningu þessa nótt að heimili frú Ingveldar og Kolbeins. Fljótlega uppúr miðnætti sýndu Brynjar Vondalykt og Óli Apaköttur sínar allraverstu hliðar og höfðu hjónin Indriða Handreð og Máríu Borgargagn sér til aðstoðar við þær athafnir.

Hinn nýji aðalritari Sjálfstæðisflokksin hefir fengið þann byr í seglið, sem hún verðskuldar, strax á fyrstu dögum í embætti. Vart má hugsa sér meiri heiður innan íslenskrar borgarstéttar, en að vígjast svo snemma inní frægðarhöll frú Ingveldar og Kolbeins og fá að kynnast öllu því frábæra fólki, sem þar eru heimagangar. Framtíðin er sannarlega björt hjá Áslaugu Örnu aðalritara og hún á vafalaust eftir að éta mikið af humri og þamba fleiriþúsund lítra af hvítvíni með.

Notfæra sér DHL í stað ÁTVR