Hvaða mannskapur er það sem hefir lyst á að kjósa uppsóp?

Hvernig nennir fólk að hafa fyrir því að fara á kjörstað til að kjósa þetta uppsóp frjálshyggjunnar og peningagéðveikinnar? Að 3430 manns hafi kosið í þessu fáránleikastappi segir okkur aðeins að, að minnsta kosti 3430 manns í Reykjavík sé ekki sjálfrátt. Á meðan leika fáráðlingar fjölmiðlanna þann ljóta leik, að tala upp annan svæsinn flokk braskara og péníngagéðsjúklinga, Viðreisn, upp eins og þar sé frelsarinn fundinn! Það er eitthvað mikið að þessu fólki og það sem að því er er samfélagslega stórhættulegt og eyðileggjandi. Það er komið nóg af því, að heimskir og illgjarnir fjölmiðlabjálfar stjórni umferðinni á stjórnmálasviðinu, taki hættuleg framboð uppá sína arma og kjafti upp fylgi við þau í fjölmiðlum sínum. Og því miður er fólk andvaralaust og lætur fjölmiðlaspjátrunga og hægrisinnaða ódáma hafa sig fyrir fífl, kosningar eftir koningar með litlum undantekningum.

Það þarf varla að fara í grafgötur með, að Viðreisn er gerð út af Sjálfstæðisflokknum í þeim tilgangi að taka við lekanum frá stjórnarflokkunum og ná fylgi frá liði sem annars hefði veri til með að kjósa stjórnarandstöðuflokkana. Markmiðið er að sjálfsögðu að Sjálfstæðisflokkurinn haldi völdum með stuðningi Framsóknar og að sjálfsögðu Viðreisnar. Plottið er nú ekki flóknara en þetta og mógúlar auðvaldsins vita, að núverandi ríkisstjórnarflokkar munu ekki fá meirihluta þingsæta, þessvegna kemur lekabyttan Viðreisn inní dæmið til að bjarga völdunum svo auðveldara verði að niðurlægja alþýðu manna, ljúga að henni og stela frá henni öllu sem hönd á festir.

Staðan óbreytt, en litlu munar

Einvalalið úr gömlum sálmi

Þegar ég hafði litið yfir hópinn sem ætlar að taka þátt í einhverjum fjandanum, sem þeir kalla ,,flokksval", kom uppí hugann sorgum hlaðið vers úr gömlum sálmi, sem var í sálmabókinni sem gefin var út 1836:


,,Aumt er að sjá í einni lest
áhaldsgögnin slitin flest,
dapra konu og drukkinn prest,
drembin þræl og meiddan hest."

Það kemur sem sagt á daginn, að fyrrgreindur sálmur hefir haft einkennilega nákvæmt forspárgildi fyrir ,,flokksval" Samfylkingarinnar 180 árum eftir að hann kom út á prenti. Öll eru þau þarna endurborin, slitnu áhaldsgögnin, konan, ölvaði klerkurinn, drembni þrællinn og meidda merhrossið.

Jafnvel Galdra-Lofti hefði ekki tekist betur að vakja upp burtsofnaða sjónhverfingalúsera en Samfylkingunni að safna saman slíku einvalaliði af undirmálsdreggjum samfélagsins.   

Fjögur vilja leiða listann

Ofurölvi Kolbeinn galdraði fram strengjabrúðulista

Þrátt fyrir miklar annir heimafyrir, slengdi Kolbein Kolbeinsson skrifstofustjóri og framsóknarmaður heilum framsóknarlista framaní kjósendur í Norðvesturkjördæmi í dag. Sem við mátti búast, eru samankomnar á þeim lista margar dægilegar strengjabrúður, hvur annarri sniðugri og fáránlegri. Ekki þarf að taka fram, að Kolbeinn var mjög drukkin þegar hann sullaði listanum saman og vitaberrassaður, en það aftraði þó ekki grunnhyggnum og meðvirkum framsóknarmönnum kjördæmisins að samþykkja listann og klappa duglega fyrir strengjabrúðunum.

Á meðan listi Kolbeins var tekinn góður og gildur uppí Borgarfirði, stóð Kolbeinn sjálfur í ströngu að heimili sínu. Til dæmis gerði frú Ingveldur, eiginkona hans, harða atlögu að honum af því að Máría Borgargagn hafði kysst hann nakin rassinn, nánar tiltekið milli rassakinnana, fyrir framan nefið og glyrnurnar á frú Ingveldi. Og frú Ingveldur tók mann sinn aungvum vettlingatökum fyrir tiltækið, því hún reif í hnakkadrambið á Borgargagninu og brúkaði það sem barefli á Kolbein, sem hrökk undan skrækjandi eins og páfagaukur. Munaði minnstu að frú Ingveldi tækist að rota Kolbein með Máríu ræflinum, sem skrækti líka og emjaði sem væri hún grís.

Á þessari stundu ríkir mikil hátíð að heimili þeirra sæmdarhjóna, frú Ingveldar og Kolbeins, vegna prófskjörs sjálfstæðisflokksauðvaldsins í Reykjavík. Það dansar maddama Nordal við Óla Apakött, sem raknaði úr eiturdái síðustu nætur nú undir kvöld. Og Vondalyktin er enn og aftur mætt til leiks, kom blindfullur á reiðhjóli til veislunnar illa til reika, því honum tókst að keyra á fjóra ljósastaura á leið sinni í samkvæmið og húrraði loks um koll af hjólinu um leið og hann renndi í hlað frú Ingveldar og Kolbeins.  

Gunnar Bragi leiðir Framsókn í NV

Strákurinn Bjarni skákar Flokkseigendum og mátar þá kanski

Nú, það er ósköp eðlileg skýring á því að blaðasnápar hefi ekki náð í Lilju Rafneyju í dag. Hún slökkti nefnilega á öllum símum og skreið undir rúm og hefir látið fyrir berast þar síðan í morgun. Ekkert er við þetta framferði þingmannsins að athuga, nema hvað köngulærnar sem lengi hafa búið undir téðu rúmi hafa orðið fyrir umtalsverðum óþægindum vegna hvalablásturs og svitakasta frúarinnar.

En það er fleira en heimskir og ágengir fréttasnatar sem Lilja Rafney er hrædd við. Hún er sannarlega skelfingu lostin við strákinn Bjarna, sem er alveg við að hirða af henni 1. sætið í kjördæminu. Strákurinn Bjarni hefir meðal annars á samviskunni að vera sonur Jóns Bjarnasonar, þess hins sama og kom hvað sárast við sál og samvisku Flokkseigendafélags VG, hafi það félag einhverja sál og samvisku, sem að sjálfsögðu er afar vafasamt.. Það væri vitaskuld hræðilegra en versta helvíti fyrir Flokkseigendur að vakna um við að Jóns Bjarnasonar-sonur hefði velt litla þæga krúttinu henni Lilju Rafney úr sessi og stolið fyrsta sætinu. Þessháttar þjófnað kunna Flokkseigendur ekki að meta, allrasíst brunarústir eins og hann Steingrímur og hún Álfheiður, að ógleymdum Swavari Sendiherra borgarastéttarinnar.

Ef svo illa vildi til, að götustrákurinn Bjarni stæli heilu kjördæmi af Flokkseigendum, er viðbúið að Kata Smæl þenji nasavængina og verði eins og fugl í framan og goggi til höfðinu þar til töffaragreiðslan hennar fer í rugl og verði líkast hrafnslaup með gargandi ungum. Að minnsta kosti væru nógu gaman að sjá slíkar aðfarir hjá platformanninum mikla.  

Lilja Rafney baðst afsökunar

Afrek Brynjars Vondulyktar síðasta sólarhringinn

Svo sem meðfylgjandi frétt á mbl.is sýnir, er ástandið á Brynjari Vondulykt ekki vel gott þessa dagana. Í gær drakk hann mikið landabrugg að heimili frú Ingveldar og Kolbeins, raunar svo herfilega mikið að drjúgir skammtar af kókaíni og amfetamíni gátu ekki rétt hann við. Greip hann þá til þess ráðs að setjast uppí bifreið sína og fara á rúntinn sér til hressingar og láta renna ofurlítið af sér. Auðvitað þurfti lögreglufjandinn að reka augun í kynlegt aksturslag bifreiðar Brynjars og fara að hnýsast í hverju það sætti.

Þegar lögreglan hafi komist að því að ökumaður bifreiðarinnar var gjörsamlega blind-augafullur tóku þeir lyklana af honum, en af því að þetta var Brynjar Vondalykt þá slepptu þeir honum í stað þess að stinga honum inn eftir að hann hafði sagt þeim nokkrar blautlegar sögur af samskiptum sínum við frú Ingveldi, Kolbein og fleiri ofurdjarfar persónur eins og Máríu Borgargagn og hennar mann, Indriða Handreð. Það var svo ekki fyrr en Brynjar Vondalykt lá þversum á götunni Flatahrauni í hreinu óminnisástandi, að lögreglan handtók pilt og laumaði honum inní fangaklefann.

En eftir að lögreglan hafði lúskrað dálítið á Vondulyktinni í fangaklefanum og sprautað á hann 200 lítrum af jökulköldu vatni fór loks að rofa til í hausnum á honum. Klukkutíma síðar var hann mættur í fullu fjöri á heimili frú Ingveldar og Kolbeins, að vísu rennblautur og með glóðarauga eftir lögreglumanninn Hróðmar fant. Umsvifalaust var Brynjar færður úr vosklæðum sínum á miðju stofugólfinu og Kolbeinn húsbóndi og framsóknarmaður leiddi hinn hrakta gest inní miðstöðvarkompuna og læsti sig þar inni með honum. Á sama tíma lét frú Ingveldur sig hafa það að skríða bak við stofusófa með Máríu Borgargagni og þæfðust þær þar á í drykklanga stund þar til frú Ingveldur stóð upp og skipaði Borgargagninu að andskotast í sturtu því það væri svo viðbjóðslega vond fýla af henni, eins og af dragúldnum þorski.

Ökumaðurinn nánast áfengisdauður

Tíelleft vandlætingarskeifa sendir póst

Ekki er mér örgrannt um að maddama Lilja Rafney setji upp mikla og síða skeifu þegar hún les um umsvif sín á netföngum Alþingis. Kjaftakellingalegur vandlætingartónn er vörumerki Lilju og mun hún eflaust beita þessu traustvekjandi vörumerki sínu þegar ódámar fara að núa henni um nasir spillingu útaf póstinum frá starfsmanni Alþingis, sem hann sendi fyrir hana í góðri trú. Framsóknarmenn munu eflaust grípa þetta axarskaft Lilju fegins hendi og benda á að þarna sé á ferðinni ekki minni spilling en Wintrisfélagið og Panamaskjölin framsóknarformannsins. Og Vigdís Hauks mun eflaust hefja voldugt grjótkast úr steinhúsinu sínu af þessu tilefni.

En kanski hefir starfmaður Alþingis bara verið draugfullur þegar hann sendi póstinn í ógáti fyrir Lilju Rafney á sínu netfangi. Einnig hemur til greina, að margnefndur starfsmaður hafi farið svona að einskærri illkvittni og mannvonsku. Allur andskotinn er nú til. Þarna er greinilega á ferðinni fáheyrt spillingarmál af þeirri tegund að kjósendur VG eru meir en líklegir til að færa sig í hrönnum yfirá Framsókn og jafnvel Viðreisn.

Svo á eftir að koma í ljós hvernig kjósendur í fornvali VG í Norðvestukjördæmi koma til með að afgreiða fyrir sína parta þetta glæpsamlega spillingarmál. Verður það ofaná hjá þeim að stampa Lilju Rafneyju og skilja hana eina eftir með skeifuna og vandlætingartóninn? Eða verða þeir svo hreyknir af því að eiga loks forhertan spillingarpésa í konulíki á Alþingi að þeir kjósa hana allir sem einn í fyrsta sæti? Vissulega hefir hallað mjög undan fæti hjá áhangendum VG á siðferðissvellinu og þeir orðið æ dofnari fyrir siðleysi og siðvillu við hverja byltu sem þeir hafa hlotið. Nú er svo komið, að flokksmenn VG hafa enn og aftur valið Steingrím J. til að ráðskast með lista VG í Norðausturkjördæmi í stað þess að reka þann óalandi gemling úr flokknum fyrir óheilindi og loddarahátt.

Sendi stuðningspóst frá netfangi Alþingis

Ekki er kyn þótt keraldið leki

Íllt er það allt og bölvað þetta lúxusvandamál sem píratagarmarnir hafa ratað í hér í Norðvesturkjördæmi. Það kom sem sé á daginn að einn rummungsfóli hafði gefið kost á sér í prófkjöri píratana og haft sigur með ófyrirleitnum bolabrögðum. Í pírataslóðum er það nefnilega höfuðglæpur frambjóðanda í prófkjöri af fá systkyni og vini til að ganga í flokkinn til að kjósa sig og talið bera vott um siðleysi, siðvillu, siðbilindu og siðkrabba af langsíðustu sort. Hinsvegar er pólitískur ruglandi álitinn dyggð þar á bæ, svo sem eins og að vísa sí og æ í svokallaða ,,grunnstefnu" pírata þegar viðkomandi pírati hefur ekki hugmynd um hverju hann á að svara þegar hann er spurður um eitthvað sem tengist flokknum. En ,,grunnstefna" pírata er mikið framsóknarvers, opið í alla enda og eftir þörfum hvers og eins til útúrsnúninga.

Yfirpíratinn er svo náttúrlega vandamál útaf fyrir sig, en samt ekki það merkilegt að hægt sé að kalla hana lúxusvandamál, öðru nær. Holtaþokunagg og hefðbundinn leikaraskapur af gynnri tegundinn er aðall þessa yfirpírata og leiðarljós. En þegar hjartahreinn einfeldningur, sem yfirpírötunum er í nöp við, tekur þátt í prófkjöri og fær systkyni og vini til að kjósa sig er hann sleginn af með fáheyrðu offorsi og hroka. 

Pírataflokkurinn er gnarristaútafan af veslings Framsóknarflokknum, líkur foreldri sínu á fjósbásnum nema að því leyti að hann er ennþá rennblautur bak við eyrun og eins er eitthvert ólag á hlandfærum hans, þvagið safnast víst saman í líkamanum eins og hjá hákarlinum, sem þekktur er fyrir að vera hlanblöðrulaus og míga inní sig og er baneitraður þar til hann er búinn að liggja 12 ár í fjóshaugi. Þar skilur á milli gömlu Stóru-Framsóknar og Pírataframsóknar. Og á sama hátt er Viðreisn óæðri endinn á Sjálfstæðisflokknum. Þannig ber allt að sama brunni í líffræði hins kapítalíska sexflokks á Alþingi og því ekki kyn að keraldið leki.

Felldu framboðslista í NV-kjördæmi

Griðkur í plotti við panamastrákinn Wintris

Nú hefir hann Sigmundur hérna Dávíð gjört óhreint og vanhelgað bandalag við einhverjar griðkur, í Framsóknarfjósinu, sem aunginn veit hvurjar eru þó þær séu víst þingkvinnur, um framboðsplott gegn Höskuldi prestssyni af Akureyri. Vonir Sigmundar og griðkvennanna standa til að enginn fái 50% í fyrri umferð, af því að fraukurnar muni taka atkvæði af prestssyninum, þannig að kjósa verði aftur um tvo þá efstu, væntanlega Sigmund og Höskuld og þá muni Sigmundur hafa betur, en Höskuldo stungið á haus ofaní fjóshauginn.

Að sögn eru griðkurnar, sem eru með Sigmundi Dávíð í plotti, afskaplega forlyftar af honum, ekki síst útaf Wintris og panamaumsvifum hans. Þær eru sem sé stórhrifnar af skattaskjólum, aflandsfélögum og öðrum sílkum felustöðum, enda hafa mörg flokkssystkyni þeirra fjarska góða reynslu soleiðis fyrirkomulagi. Má ætla að prestssonurinn fari mjög halloka útúr viðskiptum sínum við panamabandalagi og verði genginn VG eða Pírötum á hönd fljótlega eftir þær hraksmánarlegu hrakfarir.

En gamla Framsóknarmaddaman heldur þó ró sinni í körinni þótt smásveinar hennar og griðkvendi leiki sér með þeim afleiðingum að Höskuldur verði skjátan ein eftir það gaman. Maddaman hefur aldrei haft mætur á Höskuldi og mun ekki gráta það þótt hann hverfi í fjóshauginn og deyji þar pólitískum sammardaudaga inní VG eða Píratana. ,,Farið hefir fé betra" er haft eftir þeirri gömlu, sem hlakkar til vígaferlana. Og Siggi Einars og Ólafur útvegsbóndi ætla að hlægja eins og graðhestar þegar Höskuldur verður frá.

Þrjú bjóða sig fram gegn Sigmundi