Jón Jónas hefir skriðið á fimmtíu og einni þjóðhátíð

Neinei, það var ekki Magnús. Það var allt annar maður. Hver? Ja, ég man ekki hvað hann heitir, Jón eða Jónas minnir mig. En allt um það: Það er eitthvað meir en lítið spunnið í þenna Jón eða Jónas. Fimmtíu og einu sinni hefir hann skriðið eins og rotta um dalinn þegar þjóðhátíð hefir farið þar fram. Augafullur, já já, alltaf fótavistarlaus af drykkjuskap. En hann skemmti sér alltaf svo vel hann Jón, eða Jónas.

Nú ætlar hann í fimmtugasta og annað að skríða um dalinn um næstu helgi svo argandi dauðadrukkinn að samkvæmt öllu eðlilegu ætti hann að vera farinn til hymmna, eins og péníngarnir sem péníngamennirnir okkar töpuðu í Hruninu sem þeir bjuggu til. Hann Jón eða Jónas segir að fyrr á árum hafi honum orðið mun betur til kvenna en nú í seinni tíð; það séu helst einhverjar galnar krumpugrettlur með starandi augnaráð sem vilji þýðast sig á þjóðhátíð. - Æ, en það er svo sem allt í lagi, segir Jón Jónas að lokum og segist vera orðinn hálf sona kynsegin á síðustu árum.

Það sém karlanginn hann Jón Jónas saknar mest á þjóðhátíðum nútímans er lundinn. Eftir að Eyjamenn höfðu gert lundanum sömu skil og geirfuglinum, þ.e. útrýmt kvikindinu, hefir lundaát á þjóðhátíð lagst af. Hann rómar þá þjóðhátíðardaga þegar hann skreið sem eitt hungrað og dauðadrukkið nagdýr um dalinn og fékk lundabelg að japla á í hvurju tjaldi. Nú, eru það bara skógarþrestir sem það étur á þjóðhátíð og Jón Jónas er mjög hneykslaður á bæjarstjórum og skipstjórnum í Vestmannaeyjum sem lagt hafa sig niður við að eltast við spörfugla, vinna á þeim reyta þá og matreiða ofan í blindfullan þjóðhátíðarskríl. Þegar Jón Jónas þjóðhátíðarmaður étur skógarþresti bryður hann beinin líka og rennir öllu saman niður í vömbina, hálffulla af landabruggi og öðrum óþvera. 

Yfir 50 sinnum á Þjóðhátíð

Það er nokkuð til í því

Það er nokkuð til í því að Stalín hafi verið hetja og Krím hafi verið og sé rússneskt landsvæði. Þá er borðliggjandi að NATO er ekkert annað en púra glæpasamtök, enda liggur blóðslóðin eftir þann félagsskap aftur á bak og áfram um jörðina þvera og endilanga. Það var mikil gæfa þegar herir Sovétríkjanna felldu fasismann í Evrópu með glæsibrag og fyrrum vonarpéníngur Evrópu- og Bandaríkjaauðvaldsins, Adólf Hitler hvarf af vettvangi.

Hinsvegar hafa skítmenni kapítalismans og hliðargreinar hans, fasismans, kappkostað áratugum saman að nefna Hitler aldrei á nafn öðruvísi en að tala um Stalín í leiðinni. Og hver kannast ekki við flökkusögur geggjaðra flökkustráka auðvaldsins um allar milljonirnar sem Stalín á að hafa drepið, flesta með eigin hendi, án þess svo mikið sem eyða einu einasta orði á allar trilljónirnar og gilljónirnar sem auðvaldið, blóðhundaveldi kapítalismans, hafa stútað af án minnsta samviskubits. Síðast þegar ég frétti, höfðu reiknimeistarar vesturveldanna látið Stalín drepa hvern einast Rússa rúmlega fimm sinnum. Vart þarf að taka fram að umrædd reikniséní eru starfrækt með peningum úr sameiginlegum sjóðum fólksins í hinum ,,frjálsu lýðræðislöndum".

Já, Næturúlfarnir í Slóvakíu eru greinilega eitthvað sem hinir kauphallarlærðu eru að hugsa um að flagga í áróðursskyni gegn rússneska eilífðaróvininum. Hinsvegar styðja auðvaldsgerpi Vesturlanda fasísku valdaræningjana í Úkraínu, það eru sko þeirra menn en ekki neinir ekkisins vargar. En þá færist heldur betur skörin upp í bekkinn þegar endemin fara að fimbulfamba um Krím og ,,innlimun" í Krím í Rússland. Nei, þá muna endemin ekki eftir því að Krímverjar samþykktu í lýðræðislegri kosningu, nær allir sem einn, að tilheyra Rússlandi. Nei nei, það munu hinir illa upplýstu, óheiðarlegu og geggjuðu hlaupastrákar auðvaldsins á Vesturlöndum ekki, enda vantar öll tól sem þarf í höfuðið á þeim sem gerir þeim mögulegt að muna svo einfaldan sannleik.

Næturúlfar valda Slóvökum usla

Glimmernúmer borgarastéttarinnar þurfa að leggja sig í sápulút á eftir

Þannig er nú það, drengir mínir, að vandamálin í veröldinu eru mörg og sum hver hræðilega ljót. Samnefnari yfir þennan veraldarvanda er er samt aðeins einn, sem sé kapítalisminn, þetta hörmulega krabbamein heimsins, sem útbíar sjúklinginn til líkams og sálar og mun, eins og aðrar illvígar meinsemdir, drepa sjúklinginn með hryllilegum kvölum sem aungin ópíum kunna að vinna á.

Í Reykjavík er höfuðvandamálið einnig kapítalisminn, sem þar á bæ skiptir sér í meirihluta og minnihluta og er vandséð hvor aðilinn er ógéðfelldari og subbulegri. Reyndar er sósíalistinn Sanna Magðalena hvorki kapítalisti né kapítalísk og eiginlega óboðlegt fyrir hana að ekki sé þriðji möguleikinn í boði, möguleiki sem heyrir hvorki meirihluta né minnihluta til. Fyrir Sönnu að vera í minnihluta gefur óráðvöndum mönnum tækifæri til að bera upp á hana að henni sé stjórnað af poppmenninu Eyþóri úr skuggalegasta flokknum.

Eitt eiga meirihluti borgarstjórnar Reykjavíkur og Sjálfstæðisflokkurinn sameiginlegt: ,,óreiðufólk í húsnæðishraki" fer afskaplega í taugarnar á þessum glimmernúmerum borgarastéttarinar, ekki síst háborgaralegu glanspíunni henni Samfylkingar-Heiðu og fjárfestinum mikla, Eyþóri Arnalds; þau þurfa að liggja lengi í heitu baði og velþefjandi sápulög eftir að hafa óhreinkað sig á að taka hlé á sumarorlofi til að funda um soddan helvítis pakk.  

„Reykjavíkurborg er að standa sig illa“

Barátta Gottfreðs læknis við hættulega smitsjúkdóma

Það var alltaf líf og fjör í skólanum þegar gottfreð læknir kom þangað í heimsókn til að sprauta krakkana við hræðilegum sjúkdómum. Hið versta var hve börnin voru voðalega hrædd við Gottfreð og forðuðust að leyfa honum að komast nálægt sér. Og út af því hve illa tókst til að ná börnunum til að láta sprautast tók Gottfreð til bragðs að hafa með sér þrjá fanta, fólsk illmenni sem höfðu unun af að elta börnin, grípa þau og draga til Gottfreðs, sem hóf sprautuna hátt á loft og stakk nálinni á svartakaf í berandann á þeim. Af þessu hlaust mikill harmagrátur, agg og óhljóð.

- Viljiði kanski drepast úr mislingum, svartadauða eða ebólu fyrir fermingu, andskotans kettlingarnir ukkar, æpti Gottfreð læknir og sté stríðsdans af umhyggju fyrir heilsufari barnanna. Svo sagði hann þeim ægilegar sögur af dauðastríði fallegra og góðra barna sem höfðu ekki verið bólusett. - Einn stelpan, skal ég segja ukkur, sagði Gottfreð, veiktist svo hrottalega af mislingum og svartadauðabróður að hausinn spýttist af henni eins og korktappi úr flösku og hefði skotist út um gluggann ef önnur fléttan á hausnum hafði ekki flækst í krók sem var á gluggapóstinum. Og öll börnin hágrétu og orguðu af hræðslu og hryllingi og sáu fyrir sér hvernig hausinn á góðu telpunni þeyttist af hálsinum eins og tappi úr flösku.

Síðar hældi Gottfreð læknir sér af því að henn hefði aldrei misst krakka úr mislingum eða þessháttar alla sína læknistíð. Hinsvegar komu á seinni tímum fram á sjónarsviðið einhver hópsamnorrænumenntuð félagsfífl með háskólagráður sem gerðu hróp að Gottfreð lækni og læknisaðferðum hans á skólabörnum. Þetta skaðmenntaða samnorrænupakk bar honum á brýn, barnafasisma, kvalalosta, illmennsku og hreina og beina drápsfýsn. Sumt af þessum mótmælaliði heimtaði að Gottfreð væri sviptur læknisréttindum og dæmdur í lífstíðarfangelsi; þeir reiðustu heimtuðu að fá að grýta hann í hel eins og fornmennirnir okkar í Eyrbyggju gerðu við Kötlu galdrakvinnu. Enn er barátta Gottfreðs við samnorrænu teprutíturnar ekki útkjáð og vandséð er hvor aðilinn mun standa upp sem sigurvegari.  

Þátttaka í bólusetningum óviðunandi

Spámaðurinn mælti, ... - og spá hans mun rætast, það er engin hætta á öðru

Það verður engin hugarfarsbreyting í landbúnaðarmálum nema bændur hætti algjörlega að vera annaðhvort Framsóknarmenn eða Sjálfstæðisflokksmenn og gerast allir sem einn sósíslistar. Að blessaðar skepnurnar, kýrnar og ærnar, skuli ævinlega hafa haft lúmska framsóknarfóla eða staurblind íhöld á eftir sér, sem að lokum hafa kálað þeim, er þyngra en tárum tekur og íllt til þess að vita að engin lög ná yfir annan eins óþrifnað og vonsku.

,,Ég þekki nafnkunnan bændavin. Hann hefir ferðast um þvert og endilangt Ísland og komið á flest sveitaheimili á landinu. Hann var ekki hrifinn af ,,bændamenningunni". Hann sagði, að sig klígjaði við að heyra talað um bændurna og bændamenninguna sem andlega fyrirmynd og kjarna lanfs og þjóðar". ÞÞ

,,Það var þáverandi þjóðfélagsskipulag, sem gerðu forfeður ykkar að ræflum. Það er núverandi þjóðfélagsskipulag, sem meinar ykkur að verða að mönnum. Það treður ykkur eins og mara. En ykkur skortir menntun til að sjá, hvað það er í raun og veru, er þjakar ykkur mest. Það er auðvaldsskipulagið, sem er að drepa ykkur. Og það drepur ykkur, ef þið rísið ekki gegn því". ÞÞ

Meðfylgjandi mynd er af tveimur átrúnaðargoðum illa upplýstra bænda, sem þeir studdu með ráðum og dáð. Nú vita flestir, nema ef til vill bændur, hvernig átrúnaðargoðin launuðu þeim stuðninginn.

Bóndinn á Björgum

Nú liggur það allt í svaðinu með pilsin upp fyrir haus.

Jæja, þá eru ljósmæðgur búnar að vera og ekkert lengur sem stendur í vegi fyrir að þær sökkvi til botns. Að láta Bjrna Ben, Gluggaskrautið og Sendiherradótturina leika svo illilega á sig í kjarasamningum gerir það eitt að verkum að öll þjóðin er sprungin úr hlátri að þeim ljósmæðgum. Eftirleiðis mun aunginn taka mark ljósmæðgum og allir munu kappkosta að vera aldrei stundinni lengur undir sama þaki og nokkur þeirra.

Að 95,1% ljósmæðgna hafi gengið í gildru Bjarna Ben er so hlægilegt að ekki verður orðum að komið. En næst, en næst þegar þær ætla að skríða út úr holunum og heimta hærra kaup og veifa háskólagráðum framan í fólk, þá verður bara tekið annarri hendi í rassinn á þessum dömum og þeim vingsað viðstöðulaust úr í næsta skurð.

Svona fór um sjóferð þá og öll virðingin sem fólk þó hafði fyrir ljósmæðgum er farin fjandans til og eftir situr Bjarni Ben og sleikir út um af kátínu með hvernig honum tókst til við að snúa á ljósmæðgurnar og gera fjarska lítið úr Gluggaskrautinu og Sendiherradótturinn í leiðinni, enda má segja að þær dömur liggi í svaðinu með pilsin upp fyrir haus, spriklandi eins og silungar á þurru landi.

Ljósmæður samþykktu miðlunartillögu

Heimur versnandi fer og brátt verða allir aumingjar

Svo eru og forn sannindi að á misjöfnu þrífist börnin best. Og það eru svo sannarlega orð að sönnu. Í dag virðist af sá siður að rassskella krakkaafmánirnar ef þær gera eitthvað af sér þrátt fyrir að vitur maður hafi sagt, að ,,sá sem sparar vöndinn hatar son sinn en þann sem hann refsar elskar hann." Það er til dæmis borðliggjandi að eitthvað hefir vöndurinn verið sparaður á ráðherragægsnin atarna þegar þau voru að alast upp, því það fólk hagar sér líkast óöguðum óknyttaormum.  

Og krakkasvín á að reka í vinnu strax upp úr átta ára aldri. Það á að láta þau djöflast í fiskvinnu frá sex á morgnanna til tólf á kvöldin, helst alla daga vikunnar, elligar leyfa þeim að glíma við að handgrafa tveggjametra djúpa skurði með einföldum malarskóflum. Sjálfsagt er að nota börn til að þrífa lýsistanka og aðra óþrifalega staði, fyrir nú utan hvað krakkar hafa gott af að vera á togurum yfir háannatímann.

En þetta er víst allt bannað, því nútímarolur hafa það að markmiði að gera alla að aumingjum með hor og slef fyrir árið 2030. Bara það eitt að skipa krakkaskratta að þrífa klósettskálina heima hjá sér gæti kostað þann sem skipar átta ára fangelsi með tilheyrandi harðræði. Það var átakanlegt að sjá lögregluþjónana leiða móðurina, sem sló gelgjuna dóttur sína utanundir fyrir óþverra kjaftbrúk, út í lögreglubílinn, sem síðan flutti hana að dyrum fangelsisins þar sem hún hefir hafst við síðan og á eftir að hýrast næstu fjégur árin. Í gamla daga vóru allir farnir að drekka brennivín og liggja í því, eins og það var kallað, snemma á barnaskólaaldri, enda urðu þá allir að mönnum. 

70 börn á ári slasast við vinnu

Menningarviðburður á heimsmælikvarða á Norðurlandi

Á meðan lágmenningarskríllinn vafrar í ráðaleysi á tómleik hjá Gunnu og Rósu steðja Steingrímur joð og hans Samherjar á alvörutómleika hjá kolasveitinni PCC Bakka. Sem flestir vita, þá hefir kolasveitin PCC Bakki orð á sér fyrir að vera hámenningarfyrirbrigði, sem hefir á efnisskrá verk eftir valinkunna Engeyinga, Þistilfirðinga og annan þvíumlíkan hámenningaraðal. Fyrsti þáttur dagskrár PCC Bakka verður þyrilkviðan ,,Sjá svörtu kolin eru græn" eftir sjónhverfingaskáldið Swabba Sendiherra. Annar þáttur verður umvafinn reykjarkófi og heitir því skemmtilega nafni ,,Það svíður augun og allt er svo grátt." Þriðji og síðasti þáttur er svo fagurt gleðikombó á tvær gígjur og tvo symbala.

Í lok kolaveislunnar verður fjöldasöngur og lögin ,,Eldur í ofnhúsi níu" og ,,Birta í kolsvörtu kolaporti" sungin aftur og aftur við glasaglaum og guitarspil. Svo má búast við að Steingrímur og hans glaðbeitta lið syngi sönginn ,,Ég er vinstrigræn" langt fram á nótt, en sá söngur varð þess valdandi fyrir nokkrum árum að kýr í Skagafirði, sem heyrði sönginn óvart, drapst á stundinni.

En í kveld verður það PCC Bakki sem á sviðið á Norðurlandi og það mun rjúka úr rústunum þegar eldar aftur og birtir, eins og segir í ljóðinu. Svo á eftir að koma í ljós hvort kolasveitin PCC Bakki verður jafn vinsæl fyrir norðan og Kísilkvintettinn í Helguvík varð á sínum tíma í Reykjanessbæ.

Birta hjá PCC Bakka komin aftur í gang

Hrottafengin aðför að íbúum Laugardals

Það er áreiðanlega mikil kúnst að vera aðdáandi söngsveitarinnar Gunnu og Rósu, þar eð harðla fátt er að dást að í þeirra fari, og allra síst er hægt að hafa ánægju glamri þeirra og grénji. Mér er sagt að þessi þokkafénaður sé í þokkabót útbólginn af kynþáttafordómum, kvennfyrirlitningu, heimsku og bulli og mundi kjósa Íslensku þjóðfylkinguna eða Frelsisflokk Guðmundar kunningja míns Jónasar ef hann hefði kosningarétt hér.

Svo munu Gunna og Rósa kalla á svið Katrínu Jakobsdóttur forsætisráðherra, en hún ku vera á sama menningarstigi og liðsmenn sveitarinnar. Katrín verður látin orga hið þjóðlega vers, Kindur jama í kofunnum, eftir Stenngrimm. Eftir þá aðför að íbúum Laugardals blasir almennur fólksflótti úr þeim hverfum; sumir verða fluttir beint á Klepp, aðrir í höndurnar á úrfarstofunum, enn aðrir munu flýja úr landi, jafnvel til Kongó eða Síberíu. 

Einn hatrammasti andstæðingur Gunnu og Rósu í Sjálfstæðisflokknum hefir lagt fram formlega beiðni til utanríkisráðherra, herra Guðlaugs Þórðarsonar, að hann hlutist til um að NATO sendi flugsveit á vettvang til að varpa sprengjum á Gunnu og Rósu þegar skarkalinn verður hvað mestur í kveld og fylgi þeim eftir með hastarlegri vélbyssuskothríð og hætti ekki fyrr en allt verður dottið í dúnalogn í á Laugardaldvelli. 

Býst við því versta en vonar það besta

Verður hún péníngalæknir eða verktakafarandlæknir?

Já. Ætli Ragna Kristín verði péníngalæknir, verktakafarandlæknir eins og ýmsir á landsbyggðinni verða að neyðast til að búa við? Varla verður hún læknir af hugsjón fyrir velferð mannkyns, soleiðis læknar eru að mestu úr sögunni, sem betur fer segja fjárfestar og auðvaldsskipulagshagfræðingar. Væri kanski nær fyrir hana að verða dýralæknir og upp úr því vegagerðarstjóri? 

Á þeim tímapunkti, þegar ungmenni hefir náð stúdentsprófi og þar með inngöngurétt í ,,akademískt" háskólanám, staldrar það við og lítur í kringum sig og kannar fyrst og fremst hvaða námsgrein kunni að gefa því mest í aðra hönd péníngalega. Í hugarheimi ungmennisins skorar læknisfræðin ósköp hátt á péningamælikvarðann og þar eð ungmennið hefir verið vígt þegar í æsku til ástar á Mammóni konungi og péníngum vafrar það eins og ósjálfrátt að dyrum læknadeildarinnar og beiðist inngöngu. Ef að fær inngöngu og útskifast nokkrum árum síðar sem læknir má gera ráð fyrir að þetta nútímavædda ungmenni sé heltekið af pénígagéðveiki og einkvæðingargrægishugsjón og gerist þegar þátttakandi í að brjóta heilbrigiskergið niður á altari Mammóns.

En þetta kemur allt í ljós með hana Rögnu Kristínu, hvort hún sest að afloknu námi á einkakontór sinn og ávísar pilludrasli í fólk undir yfirskyni lækninga, eða hvort hún skeiðar tindilfætt út á land sem péníngaþyrstur farand- og verktakalæknir, sem tekur morð fjár fyrir að ávísa pilludrasli ofan í kjaftinn á landsbyggðarskrílnum. Og satt að segja skiptir nákvæmlega engu máli hvort Ragna Kristín er 17 ára eða 170 ára við inngönguna í læknadeildina, pénígahóran mikla hefir fyrir nokkru síðan gleypt læknisfræðina með húð, hári, haus og sporði og þessi fræðigrein verður ekki frjáls aftur nema henni auðnist að synda upp um vélindað og út um kjaftinn á péníngahórunni og koma sér fyrir í skjóli róttækrar alþýðu. 

Byrjar 17 ára í læknisfræði