Hræðilegt var atvikið þegar Hálfdán Varðstjóri handtók rangann mann

Mikið hefði verið óskandi að það hefði verið ríxlögreglurstjóri en ekki einhver ómerkilegur rannsóknarlögreglumaður, sem fletti ofan af glæpamanninum með hyggjuviti sínu snörpu. Þó var bót í máli, að blessaður öðlingurinn, lögreglustjórinn á Suðurnesjum, sjálfur Stjörnusýslumaðurin Stones, var settur inn í málið og greip bófann út á flugvelli, rétt áður en hann komst af landi brott. 

Þegar búið var að járna óþokkann og velta honum inn í fangavagninn var leitað á honum. Það fyrsta sem kom upp úr vasa dólgsins var flokksskýrteini hans, útgefið í Valhöllu og undirritað af formenninu, Bjarnaben. Ekki kom það mönnum neitt sérstaklega á óvart, þótt flokkskýrteini frá Sjálfstæðisflokknum fyndist í fórum þessa manns, en það varð þó til þess að hann fékk dulitla sér-meðferð hjá stjórnsýslunni og honum var sleppt lausum að lokinni málamyndayfirheyrslu. Að því loknu var honum boðið á veitingastað upp á dýrindis mat og drukk. Þarna sýndi Sjálfstæðisflokkurinn af sér nokkuð mannsbragð og sýndi í verki hvað menn í þeim flokki eru hliðhollir frjálsu framtaki.

Enn er til þeir menn, sem telja sig muna hið hræðilega atvik þegar Hálfdán Varðstjóri fór húsavillt og handtók þá verandi ráðherra Sjálfstæðisflokksins. Hálfdáni hafði sem sé borist beiðni um að stöðva fylliríislæti og heimilisofbeldi í tilteknu húsi í Reykjavík. Og Hálfdán sá í hendi sér að nú yrði að hafa hraðar höndur, ef húsbóndanum á hinu ófriðsamlega heimili ætti ekki að takast að myrða einginkonu sína. Því var það, að í öllum flýtinum, að Hálfdán Varðstjóri ók inn í vitlausa götu, staðnæmdist við hús með tilteknu húsnúmeri, tók heimilisföðurinn fastann og fór með hann á stöðina og barði hann þar til játningar inni í fangaklefa. Það var ekki fyrr en undir morgun að hið sanna kom í ljós, en þá var líka hinn rétti heimilisofbeldismaður búinn að kyrkja eiginkonu sína og kasta sjálfum sér fyrir strætisvagn. Þannig fór nú það.

Fótspor kom upp um þjóf

Hvar í andskotanum var Bandaríkja-Sólveig, Gunnsi og Amríku-Viddi?

Aaammm ... hvar í andskotanum var Bandaríkja-Sólveig stödd þegar Gissur Pé fimbulfambaði eins og moldfullur húskarl Framsóknarmaddömunnar og rómaði auðvelda brottrekstra á íslenskum vinnumarkaði? Ekki var hún að tína ólífur suðrí Pallastínu til að éta með froðuvíninu góða? Já, það mætti segja okkur það. En hún var ekki á staðnum til að svara framsóknarlandeyðunni strax og útkljá málið á svipstundu. Nei nei.

Það hefir aungva þýðingu að koma löngu síðar og rembast við að vera með kjaft, því á soleiðis taka piltar, sem eru í lífstíðaráskrift að Framsóknarfjósinu, ekki mark á. Og hvar var framkvæmdastjóri Eflingaröreiganna, Amríku-Viddi, háskólavanur maðurinn, þegar Gissur og þeir hinir létu gamminn geysa í Háskóla Íslands? Varla hefir hann verið úti á strætinu að berjast fyrir öreigana þennan bjarta föstudag að hausti? Nei nei, hann berst ekki fyrir láglaunaskríl í yfirvinnu. En hvar var manngrýlan þá? Farinn að sofa? Kanski að berjast við þá brottflæmdu af Eflingarkontórnum? Líklega. Það er fullt starf fyrir háskólagenginn heimspeking frá Amríku.

En brátt munu Bandaríkja-Sólveig og Amríku-Viddi taka slaginn með Gunnsa Smára við að halda áfram að stofna enn einn krataeðlisflokkinn, - já þennan, sem Gunnsi Smári var svo sniðugur að kalla ,,Sósíalistaflokk Íslands", en á víst ekki að vera annað en gamli, hægrisinnaði Alþýðuflokkurinn afturgenginn. Þó svo að Gunnsi Smári telji sig vita upp á hár hvernig hann eigi að leika leikinn, þá eru úlfseyrun hvarvetna að stinga sér upp úr blekkingagærunni. Nú ku til dæmis komið á dagskrá í klíkunni hans að reyna að endurlífga Alþýðublaðið, þann auma snepil borgarastéttarinnar. Þetta er nú allur ,,sósíalisminn" hjá Gunnsa, Amríku-Vidda og Bandaríkja-Sólveigu. Það er tilhlökkunarefni að sjá þennan geðslega loddarasöfnuð plampa eins og sönnum lukkuriddurum, sem meina ekkert með því sem þeir segja, sæmir í næstu alþingiskosningar.  

 

Fordæmir ummæli ráðuneytisstjóra

Bannfæring og afsögn óumflýjanleg

Þá hyllir undir að enn einn dómsmálaráðherra Sjálfstæðisflokksins verði að segja af sér, og er það vonum fyrr en margur þorði að vona. Því er víst þannig varið, að litla hvítvíns- og humarfraukan í stóli dómsmálaráðherra ku bera ábyrgð á grimmdarlegri aðför Útlendingastofnunar, sem í gærkveldi veittist að kasóléttri konu og sendi hana hreppaflutningi með flugvél til Þýskalands. Þetta er svo skelfilegt allt saman að grandalaust fólk horfir hvurt á annað í forundran og með tárin í augunum. Það má vera, að það sé voða gaman fyrir litla sjálfstæðisflokksmaríneraða hvítvínsdömu að vera dubbuð upp í stól dómsmálaráðherra, en gamanið fer snögglega af, þegar litla daman uppgötvar allt í einu að hún ber ábyrgð á Útlendingastofnun, þeirri alræmdu myrkraverkakompu.

Og ekki vænkaðist hagur Strympu í dag, þegar sjálfur byskubbinn yfir Íslandi hellti sér eins og blóðgrimmur örn yfir dómsmálaráðherrann, Áslaugu Örnu, og heimtaði fund með henni hið snarasta. Við gerum ráð fyrir að fundurinn sá verði ekki nein skemmtisamkoma fyrir Áslaugu Örnu, því viðbúið er að byskubb muni þegar í upphafi fundar bannfæra dómsmálaráðherra og að því loknu draga vöndinn undan kjólum sínum og kápum og húðstrýkja ráðherrann eins og gert var hér fyrrum við snærisþjófa. Þegar þar er komið verða öll sund lokuð fyrir veslings litlu telpuna og verður að segja af sér og snáfa heim með stjórnmálaöngulinn klossfastann í rassinum.

Hvað Sjáfstæðisflokkurinn gerir eftir að hafa misst enn ein ráðherra fyrir borð vegna afglapa er ómögulegt að segja, en ekki mun hann láta dómsmálaráðuneytið eftir. Það má svo sem vel vera, að Bjarniben komi með Swabbó Gestsson, eða einhvern annan auðnuleysingja af Hjáleigunni, og geri hann að dómsmálaráðherra til bráðabirgða. En kvennabirgðirnar í þingflokki Sjálfstæðisflokknum eru víst gengnar til þurrðar í bili, það er að segja af kvenfólki, sem ekki er farið að falla á svo eftir sé tekið. 

„Við viljum öll fara varlega“

Þjóðskáldið orkti hugheilan kviðling um frænku geitarinnar

Æ, hún var lengst af baldinn kvenmaður, hálfgerður svarkur og fólsk meira en góðu hófi gegndi. Þó fór nú svo, að eitt af okkar lang-ástsælustu þjóðskáldum orkti frægan kvæðisstubb um konuna, sem gerða það af verkum, að hún varð landsfræg. Hún varð meira að segja soldið fræg í Færeyjum og Norðvegi. Samkvæmt kveðandi þjóðskáldsins, telst kvenmaður þessi fjarskyldur ættingi geitarinnar á Íkea. En ljóði er svohljóðandi og var tekið upp í skólaljóð ætluð barnaskólabörnum:

Hún var kokkur í sinni sveit,
sóðalegri en nokkur geit,
í matinn bæði meig og skeit;
en menn skulu ei fást um það.

Svá einn dag fór mærin með
morgunbæn - sem var hreint ógeð,
höndlaði að lokum sinn Handreð;
höldum við svo um það.  

En ekki skal sköpum renna. Já. Og níðingar fundu hvöt hjá sér til að misskilja geitarbrennuna og leituðu uppi raunverulegar geitur og hugðust leggja eld að þeim. Þetta hefði sjálfsagt orðið hin besta skemmtan fyrir níðingana (eða eigum við heldur að hafa ufseilón í níðingunum: Nýðingarnir?)ef bóndinn og hundur hans hefðu ekki staðið þá að verki og bóndinn vopnaður haglabyssu. Hann skaut einu skoti að níðingunum og hæfði; síðan sigaði hann hundi sínum á ódæðismennina. Ekki veit ég hvurjar lyktir urðu á þessu ískyggilega máli, en hitt veit ek, að níðingarnir hafa ei síðan sést.

Plana að kveikja í geitinni

Úr jólaglöggi í gambrabrugg og úr gambrabruggi í náhland frá Tuborg

Djöfulsins bölvaðir drykkjuræflar eru þetta fólk. Nær tveimur mánuðum fyrir jól fara þessir aumingjar að þamba eitthvert náhland, sem það af frægu andleysi sínu og menningarskorti kallar ,,jólabjór." Á árum áður fundu fylliraftar upp þann görótta drykk ,,jólaglöggið" sem var samhellingur af abelsíni, volka, rauðvíni og kanilsykri. Var þá til siðs á jólaföstunni að safnast saman hér og hvar og hvolfa óþverranum í sig. Á eftir létu glöggararnir eftir sér að drýgja hór og æla út leigubifreiðar.

En nú er öllum jólaglöggveislum lokið og flestir dauðir eða á vitfirringahæli, sem iðkuðu þann sið á jólaföstunni. En upp úr glöggtímabilinu kom smá-uppstytta með gambrabruggi og sprittkogara útí; þetta var lúmskur drukkur, sem kom jafnvel rólegustu mönnum til að fremja sóðalegustu hervirki.

En í dag fara drykkjusjúklingarnir á bjórfyllirí frá Tuborg um það bil sem þriðju leit lýkur í sveitum. Og aunginn veit hvaða viðbjóður er í þessum jólabjór, en tilfellið er, að undramargir verða kolvitlausir af þessu hlandi, en fullvíst má telja, að nokkuð magn af þvagi sé blandað saman við bjórlöginn til að drýgja hann og bragðbæta. Svo æla drykkjurútarnir út um allar jarðir af ólyfjaninni, finnast dauðir á gangstéttum, búnir að skíta og míga í sig. Og kvenfólkið auðvitað ekki betra þar sem það slagar um stræti, nærbuxnalausar, hljóðandi eins og verst flagmerar. 

Fyrsti jólabjórinn kominn til byggða

Fáránleg málshöfðun Gerplustrætis 2-4 ehf.

Nú er ég hræddur um að stjórn Gerplustrætis 2-4 ehf. hafi skotið virkilega langt fram hjá markinu, eða hafi ratað út í algerða ófæru í þoku og reyk. Það er nefnilega heldur seint í rassinn gripið að fara með mál á höndur Sturlu Sighvatssyni, því eftir mínum bestu heimildum andaðist hann með sljótið Grásíðu, beyglað og snúið, í lúkunum í Örlygsstaðabardaga það herrans ár 1238.

En þar sem ég hefi ósköp litlar væntingar varðandi vitsmuni og yfirvegun Gerplustrætis 2-4 ehf. þá læt ég mér í léttu rúmi ligga þetta hlálega asnaspark og tel ágætt að ef einhverjir geta brosað í kampinn að vitleysunni. Ugglaust hefur Gerplustrætið upplýsingar um hvar Sturla Sighvatsson vara grafinn svo það geti nú birt hinum aldraða höfðingja stefnuna og vakið hann upp af værum blundi, þó ekki væri til annars en að verja sig í lögfræðilegum skilningi.

Svo má eflaust lengi um það deila hvort þörf sé á að vekja upp afturgöngu einhvers hroðalegasta Sturlungs sem hefir uppi verið á Íslandi. Ég hefði haldið að nóg væri um ójafnaðarmenn, þjófa og ræningja meðal vor svo ekki væri bætt við þá skítaflóru hart nær áttahundrað ára illmenni, sem elti Guðmund byskubb góða út í Grímsey til að myrða menn hans og svívirða hans heilagleika sjálfann. En hvurjir eru það sem búa í Gerplustræti? Ég veit ekki um aðra Þorgeir Hávarsson og Þormóð Kolbrúnarskáld sem verðskulda að búa að stræti með svo mikilúðlegu nafni.

Undirbúa lögsókn á hendur Sturlu