Að liggja á gluggum og gægjast inn er hættuleg iðja

Svo sem dæmin sanna þá eru gluggagægjur stórhættuleg íþrótt. Er skemmst að minnast þess  þegar Jón Íþróttamaður stökk yfir limgerðið við húsið í Laugarneshverfinu og leyfði sér að svo búnu að kíkja milli rifa á gardínunni á svefnherberginu, en þar fyrir innan byltist parið á dívaninum. Þetta þókti Jóni Íþróttamanni góð sjón að sjá og lyftist allur upp, einkum að neðan. Þá gjörist hið óvænta: Grimm kérlíng með skögultönn kom aðvífandi fyrir húshornið og gekk þegar í stað í skrokk á Jóni Íþróttamanni, en sú gamla var með naglaspýtu í annarri hendinni, kræklóttan lurk sem hún hafði rekið tvo naglagaura í gegnum. Það ku hafa verið ófögur sjón að sjá Jón Íþróttamann eftir þennan ógnvekjandi atburð.

Svo var það nú hann Giljagaur Jólasveinn, aumingja karlinn. Hann var haldinn öfugsnúnum hvötum, fyrir nú utan að vera siðlaus, siðblindur og fúlmenni. Hann kom ævinlega á aðventunni kallgreyið og lagðist á gluggana hjá fólki þegar dimmt var orðið úti. Það var látið af því, að Giljagaur færi ekki í launkofa með hryggilega annarlegar hvatir sína, er hann var að iðju sinni við gluggana. En að lokum varð heldur brátt um Giljagaur Jólasvein.

Morgun einn, þá albjart var orðið, en það var rétt undir hádegi þremur dögum fyrir Þorláksmessu (borið fram Þolláksmessu), veittu glöggir með því athygli, að jólasveinn lá að því er virtist hreyfingarlaus og illa á sig kominn úti á snjóskafli í húsagarði í Kópavogi. Er betur var að gáð sáu menn að morð hafði verið framið: Giljagaur Jólasveinn hafði verið myrtur með stórum hnífi, hálfgerðri sveðju, og þarna lá hann í hjarninu svo umkomulaus og smáður. Útaf þessu varð uppþot meðal jólasveina og Grýla gamla, sem er hálfsystir gömlu Framsóknarmaddömunnar, ærðist og hótaði hefndum. Ekki löngu síðar át Jólakötturinn manninn sem átti hnífinn sem staðið hafði á kafi í belgnum á Giljagaur. Og Grýla réði nýjan Giljagaur að hirð sinni eftir að hafa auglýst starfið samkvæmt lögum um ráðningu embættismanna ríkisins.   

Furðar sig á gluggagægjum lögreglunnar

Orkt í svefni

Á meðan þeir fyrir norðan land bíða snjóflóðanna á Tröllaskaga ætla ég að gjöra þeim biðina ljúfari og léttari með sannri frásögn úr raunheimi í bland við ókennilega viðburði úr draumheimi. 

En sem sé: Í nótt er leið fór mig að dreyma að ég væri að yrkja á ensku um konu sem ég þekki ekki minnstu deili á:

One woman is very ill,
everyone laughs at it.
Before, she ran like a cow
to strengthen the fight for women's rights.

Og um leið og síðasta vísuorðið skrapp frá mér á engilsaxnesku orkti ég sama ljóðmælið viðstöðulaust á dönsku:

En kvinde er meget syg,
alle griner af det.
Før løb hun som en ko
at styrke kampen for kvinders rettigheder.

Eftir þetta vaknaði ég með óbragð í munninum og fór fram á toilet og burstaði í mér tönnurnar, - en því miður án árangurs. En rétt upp úr hádegi leið ég fyrirvaralaust útaf í fastasvefn og veit hvorki lönd né strönd af fyrr en ég er aftur tekinn til við að yrkja á útlensku:

The poor man with the gag,
he got quite upset;
it was not enough for the old woman to stun him in the hall,
but he was also wet with urine when he crawled back to himself.

Er ég vaknaði aftur upp úr svefnrotinu skráði ég kveðlinginn strax niður. Ekki lét ég þar við sitja og snaraði draumljóðinu yfrá danska tungu, eða eitthvað sem ég held að sé danska. Þess ber að geta að ég var afskaplega eftir mig að verki loknu, enda gjörist ekki hversdags að stunda listsköpun bæði nótt og dag í svefni. En svona hljóða þessi gullkorn á dönsku:

Den stakkels mand med kønssygdommen,
han blev ganske ked af det, da han kom hjem om morgenen;
det var ikke nok, at den gamle kvinde stak ham med et pistolhåndtag på køkkengulvet,
og da han kravlede tilbage til sig selv, blev denne rykk også gennemblødt i urinen.

Vara við snjóflóðahættu á Tröllaskaga

Gluggaskraut OECD rífur kjaft við fulltrúa fátækasta fólksins

Alltaf batnar það hjá henni hérna Katrínu litlu, sem kennd hefir verið við gluggaskraut og flest sem prýðir hana. Vér vissum svo sem fyrir löngu að hún væri núll og nix, afar hugsjóna og skoðannadauf, svolítill leikari í sér, og léti vel að stjórn Stenngrims Johoð og Flokkseigendafélags VG. Nú bætist við nokkuð, sem er að verða að fjallgrimmri vissu, að skrautfuglinn sé ekki einungis það sem að framan er talið, heldur í þokkabót hægrisinnaður óþverri. Nú dylst oss ekki framar að Katrín er sjúk manneskja, sem ætti að fá læknisaðstoð. Best væri að fá hinn mikla lækni og vísindamann, Gottfreð Gottfreðsson, til að kokka ofan í hana góða blöndu, sem linað gætu þrautir forsætisráðherra.

Vér vitum, að í fyrri ríkisstjórn var Katrín undir Alþjóðagjaldeyrissjóðinn seld að boði Stenngrims, en nú hefir veslings kindin teygt sig enn lengra og hælir sér og gortar af OECD-jöfnuði. Getur einn lukkuriddari undir merkjum Vinstri grænna sökkt sér dýpra í nýfrjálshyggjuforaðið? Og hvað merkir þetta ,,Vinstri" í nafni fyrirtækisins sem gjörir Katrínu þessa út? - Enn á ný læðist að hugsunin um fláræðið sem var fólgið í þögn og fálæti fyrrum varaformanns , þegar StenngrimurJohoð, þá formaður, var að terroríséra og misþyrma upp undir helmings þingflokks Vinstri grænna. 

Æji, já, það er vissulega óhugnanlegt að horfa upp á þetta alræmda gluggaskrautsstýri bretta sig og fetta framan í fulltrúa fátækasta fólksins, Ingu Sæland, og rífa við hana kjaft eins og sótsvartasti íhaldspúngur. Ekki kæmi mér á óvart þótt Katrín Jakkó og hinir ræflarnir í VG kjöguðu í einni röð, beint framhjá dyrum Framsóknarfjóssins, og inn í Sjálfstæðisflokkinn, því þar á þetta fólk heima en hvergi annars staðar. Er hægt að leggjast lægra en að svíkja fátæka og gjörast strengjabrúða og kjaftatík Alþjóðagjaldeyrissjóðsins og OECD? 

„Við skulum þá tala um staðreyndir“

Hvur fyrirskipaði lélega loftræstingu á Landakoti?

Jaa-hahh-há, hún Swandeesý Sendiherrans veit nú hvað hún syngur, um það getum vér getum vér verið öldungis viss. Að Swandeesý þyki augljóst að gera megi betur á Landakoti er áreiðanlega alveg hárrétt hjá henni, og þá ekki síður er nákvæmt hjá Swandeesý Sendiherrans að nauðsynlegt sé að bygging nýja Landspítalans tefjist ekki. Því miður virðist Swandeesý samt ekki hafa getu né hugarafl til að sjá fyrir sér stóra nauðsyn þess að mala helvískt Landakotið niður mélinu smærra og reisa dágóðan spítala í staðinn úti í sveit þar sem fjólurnar anga. Þegar Landakotið væri mulið verður eflaust hægt að fá kjölfestufjárfesti til byggja þar hotél til að græða á ferðimönnum.

Annars eru fleiri en Swandeesý Sendiherrans sem skilja ekki nógu vel í sjúkrahúsum, lækningum og hjúkrun. Mér er sagt að margir málsmetandi aðíljar innan stjórnsýslunnar hafi skömm á spítölum af því að flestir sem þar eru lagðir inn komi skömmu síðar út steindauðir og sýni það gleggst hversu mikið bruðl það er að eyða skattpéningum borgaranna í að lækna fólk sem drepst hvort eð er. Nær væri að leyfa einkaaðilum að spreyta sig á að gjöra atvinnu og gróða úr krankleika fólks, óförum og dauða; það væri alltso gráupplagt fyrir hagvöxtinn og verga þjóðarframleiðslu og önnur lífsnauðsynleg atriði þjóðskipulagsins.

Verst er að ekki kemur svo glatt fram hvort Swandeesý sé hlynnt hópsmitum eða hafi jafnvel horn í síðu þeirra. Hvur var það sem fyrirskipaði lélega loftræstingu á Landakoti? Það er áleitin spurning og nauðsynleg. Einnig er það hagfræðilega sannað og útreiknað, að hópsýkingar meðal aldurhniginna og örvasa manna eru þjóðhagslega hagkvæmar, því þegar gamalmennið, öryrkinn eða sjúklingurinn er hrokkinn upp af þarf skattgreiðandinn ekki að hafa áhyggjur af honum lengur, eða leggja út dýrmætt fé sitt til að halda honum uppi. Við þetta má svo bæta, að ef einhver heldur að botn sé að finna í Landakostmálinu og kóvíðnum þar þá er það alveg útilokað; það er mesta og versta firra að láta sér detta í hug að í því máli finnist sökudólgur, sem hægt væri að kæra og setja á Hraunið fyrir fjöldamorð, soleiðis er bara ekki kortunum, elskurnar mínar.   

„Augljóst“ að gera má betur á Landakoti

Sonur Gottfreðs læknis Gottfreðssonar ánægður með Módernastöffið

Það er ekki nema von að Mángi Gottfreðsson sé ánægður með bóluefnið frá Móderna, enda er hann sonur hins fræga og vinsæla læknis, Gottfreðs Gottfreðssonar, þess hins sama og fann upp meðalið við framsóknarvírusnum og er langt kominn að þróa kröftugt bóluefni við krataeðlinu, sem sem lagt hefir margann manninn að velli og valdi því að enn fleiri hafa gengið af vitinu og orðið fífl og aðhlátursefni barna og fullorðinna.

Eitt sinn var komið með dauðan framsóknarmann til Gottfreðs og hann beðin að gefa út dánarvottorð á karlinn. En áður en Gottfreð dró fram pennann og fór að skrifa rak hann sprautu í sitjandann á hinum framliðna framsóknarmanni og dældi í hann stóru magni af litskrúðugri blöndu, sem Gottfreð hafði sjálfur samið á stofu sinni.

Það liðu ekki nema fáein augnablik frá því Gottfreð dró nálina úr rassinum á hinum látna þar til karl fór að hressast allverulega og spýttist upp af dánarbeðnum og tók umsvifalaust til máls. Fljótt mátti skilja á tauti karlsins, að orðið höfðu sinnaskipti hjá honum; hann virtis vera orðinn alheill af framsóknarmennskunni, en í stað hennar var kominn annar gestur, ekki síður ískyggilegur, sem sé íhaldsgeðkrabbi. Þér getið ímyndað yður hvurnig það er að deyja framsóknarmaður og rísa upp á örðum degi samansúrrað íhaldfól. Auðvitað leist Gottfreði lækni ekki á blikuna og enn síður vóru aðstandendur fyrrum framsóknarmannsins ánægðir með upprisu síns manns. Það varð því úr, að Gottfreð setti saman vísindalegan lút, blöndu sem freyddi uppaf og kraumaði í og er þeirrar göfugu náttúru að sá er tekur hana inn missir hæfileikann til að tala og skrifa. Þessu frábæra efni sprautaði Gottfreð í stórum stíl í manninn með þeim afleiðingum að hann hefir síðan látið vera að reyna að útbreiða pólitískar öfgar sínar. Vissulega kom til greina af hálfu aðstandenda að lóga karlfjandanum fyrst svona var komið, en hið góð ráð Gottfreðs og óskeikul vísindamennska komu í veg fyrir að bundinn væri endir á upprisu drjólans, densileg sem hún nú var.  

„Gríðarlega ánægjulegar fréttir“

Vonlitlar tilraunir frú Ingveldar að kenna Brynjari nytsama hægðamarkþjálfun

Já, hún Kristín Þórs hefir verið í læri hjá frú Ingveldi og numið af henni kynlífsmarksækni og mun brátt útskrifast sem dodoþjálfari. Frú Ingveldur er afar stolt og hreykin af nemanda sínum, Kristínu Þórs, og telur að kaflaskil verði í íslensku kynlífi eftir að hún fer að praktíséra það er hún hefir numið. 

Undanfarið hefir frú Ingveldur verið að kenna Brynjari Vondulykt til að verða salernis- og hægðamarkþjálfi, en það hefir nú gengið sona og sona, skohh. Brynjar er náttúrulega alræmdur sóði, öfuguggi og skítakarl og ætti því að vera í lofa lagið að nema hægðamarkþjálfun, en því er aldeilis ekki að heilsa, því Vondalyktin er treggáfuð á köflum og óheiðarleg við námið. Því hefir frú Ingveldur ítrekað hýtt kvikindið með drullusokknum og klósettburstanum, en án árangurs. Og nú er hún farin að sjá eftir að hafa ekki lagt Brynjar Vondulykt inn í sláturhúsið í haust; það hefði þá andskotakornið verið hægt að nota hann í kjötfars og þurrka afganginn af karlhelvítinu og mylja saman við pakkasúpur. Með því móti hefði Vondalyktin að leiðarlokum gjört mönnum dulítið gagn.

Sem kunnugt er var móðir Brynjars Vondulyktar frú Sigurveig Dræsa, ill kona og fláráð. Þegar hún andaðist, södd lífdaga, var hræið af kerlu brúkað í gæludýrafóður, með heldur sorglegum árangri. Hundarnir og kettirnir sem átu þennan mat drápust allir með óhljóðum; sjúkdómseinkennin hófust með geðveiki, dýrin urðu stjörf og tryllt, svo steyptust þau út í graftarbólum, holdsveiki og sýflis og steindrápust, sem betur fer, að lokum með hræðilegum öskrum og neyðarópum. Svona var nú gamla Sigurveig Dræsa, móðir Brynjars Vondulyktar, eitruð saklausum dýrum.

Meðfylgjandi mynd tók frú Ingveldur af Brynjari Vondulykt við lok síðasta tíma hans í markþjálfununni.

Það á að taka út „normið“ í kynlífi

Kóvíðsnakkið orðið þreytandi og því breytum vér um umræðuefni og bjóðum yður fémínisma

Femínísmi er afkáralegt tilbrigði borgarastéttarinnar og gegnheilt stuðningsverkfæri við viðhald og virkjun kapítalísks þjóðskipulags. Fémínísminn hefir til dæmis þénast vel við að afvegaleiða og eyðileggja stjórnmálaflokka, sem í byrjun áttu að vera vinstrisinnaðir, jafnvel sósialískir, að upplagi; að því leyti hefir hann virkað eins og ópíum á fólkið.

Í eina tíð höfðum við Kvennalistann, sem um tíma naut nokkurs fylgis, en kafnaði svo í eigin skítalykt, innflokkserjum og almennu tilgagnsleysi. Því vakti það nokkra furðu að þetta femíníska lík skuli hafa veri endurlífgað og gert að hluthafa í Samfylkingunni við stofnun hennar. Og víst er um það að fémínísminn á þeim bæ þakkaði endurlífgunina að sínum hætti með eyðileggingarstarfsemi.

Sama varð uppi á teningnum hjá Vinstri grænum, sem upphaflega átti að verða róttækur vinstrisósíalískur flokkur með sterkar áherslur á náttúrvernd í víðasta skilningi. Það liðu ekki nema örfá ár frá stofnum VG þar til VG var formlega gerður að ,,fémínískum flokki", en sósíalismi gerður að bannorði í þeim húsum, sem og stéttarbarátta, - meira að segja umhverfismálin urðu hornreka þar. Nú stendur fyrirbrigðið VG frammi fyrir því að vera einungis fémínískur, tækifærisinnaður miðhægriflokkur, rúinn trausti allra vinstrisinna og umhverfisverndarsinna.

Fyrir skemmstu reyndu Gunnar Smári útrásarvíkingur, ásamt hrafli af hálfvitlausu liði í hundrað og einum (101) Reykjavík, að stofna sósíalistaflokk. En viti menn, áður en tekist hafði að stofna umræddan sósíalistaflokk spratt þar fram hópur fémínísta, sem þegar tók til óspilltra málanna við klofningsiðju, öfga og ofstopa. ,,Sósíalíska fémínísta" minnir mig þessir poletisku kjánar og klofningspésar kalli sig. Þar með held ég að tilraun Gunnars Smára með stofnun Sósíalistaflokks Íslands hafi runnið út í sandinn á heldur lúðalegan hátt.

En hvernig stendur á að fémínístarnir hafa ekki haslað sér völl í Sjálfstæðisflokknum og Framsóknarflokknum og Miðflokknum með sama hætti og þeir hafa gert í Samfylkingu, VG og hinum andvana fædda sosialistaflokki Gunnars Smára? Fémínísminn er poletik borgarastéttarinnar, ekki síst háskólamenntaðrar efrimillistéttar og skartgripahringlandi yfirstéttar auðvaldsþjóðskipulagsins og þar á þetta óféti að halda sig.

Ný bylgja eins og landsleikurinn við Ungverjaland

Þegar auðnuleysingjar fjármagnsins fjölga ferðum til spákerlinga og galdrakarla

Þegar auðnuleysingjar borgarastéttarinnar verða uggandi um sinn hag fara þeir til spákerlinga og galdrakarla og láta þau spá fyrir sig um horfurnar, annaðhvort í kaffibolla eða spil. Spádómsfólkið kveður upp sinn dóm, sem ætíð er á þá leið að þeir sem pöntuðu spádóminn gleðjast við og kasta fúlgum fjár á spámennin. Svo fer sem fer.

Á vissum tímum fer ferðum hinna auvirðilegu borgarastéttarimba mjök fjölgandi á fund spámanna, sem spá eins og djöfulóðir eintómum péníngum, arðgreiðslum, hagvexti á hagvöxt ofan þar til lýðurinn stendur á þambi af góðærisvæntingum og góðærislosta. Þegar þar er komið er vanalega stutt í hrunið. En þegar hrunið ríður yfir, er því að sjálfsögðu velt umsvifalaust yfir á alþýðuna og hún látin borga herkostnaðinn af hruninu og spámönnunum.

Allt er þetta víst gott og blessað og eins gott fyrir alþýðuna að láta höndur standa fram úr ermum og vinna eins og geggjuð upp í hrunið svo borgarastéttin geti sofið róleg á nóttinni. Sérstaklega þykir krataeðlissjúklingunum, sem eru órjúfanlegur hluti borgarastéttarinnar, jafn gott á verkalýð og fátæklingahelvítin að vinna fyrir töpum og hrakförum burgeisanna og kaupahéðnanna og sægreifanna. Fyrir nokkrum dögum tróð upp einn bröndóttur vindbelgur úr söfnuði krataeðlissjúklinga og hótaði helsta flokki borgarastéttarinnar að taka hann ekki með í næstu ríkisstjórn. Þetta er auðvitað meir en hláleg upphrópun hjá krataeðlisvesalingnum, því það skiptir nákvæmlega aungvu máli hvort Sjálfstæðisflokkurinn verður í næstu ríkisstjórn eða ekki; aunginn af hinum flokkunum hefir á prjónunum, fremur en Sjálfstæðisflokkurinn, að breyta þjóðskipulaginu, og af þeirra hálfu skal áfram keyrt á kapítalismanum, hvað sem tautar og raular. 

S&P reikn­ar með efnahagsbata á næsta ári

Elíaza Stredd, Félag kvenna í móðurlífinu og þáttur frú Ingveldar í lífi félagsins

Félag kvenna í móðurlífinu hefir starfað í rúma átta áratugi á Íslandi og enn er aungvann bilbug að finna á konunum sem eiga veg og vanda að félaginu. Sem kunnugt er, þá er Félag kvenna í móðurlífinu undirdeild í Félagi kvenna í atvinnulífinu, sem aftur er undirdeild í Sjálfstæðisflokknum. Nú, frú Ingveldur hefir verið forseti kvenna í móðurlífinu í stinn þrjátíu ár og allan þann tíma hefir Máría Borgargagn verið hennar varaforseti, þrátt fyrir að Máría hafi alla tíð verið stæk framsóknarkerla og alin upp á Maddömumjólk frá blautu barnsbeini.

Frú Ingveldur hefir í nafni Félags kvenna í móðurlífinu og sem forseti þess stundað víðáttumiklar móðurlífsrannsóknir og þá sérstaklega á varaforsetanum, Máríu Borgargagni. Á einu skeiði ferils síns hóf frú Ingveldur móðurlífsrannsóknir á Brynjari Vonudulykt. Það þóktu mjög merkilegar rannsóknir, þrátt fyrir ríkisstyrki af skornum skammti á þeim tíma. Niðurstaða rannsókanna var augljós eftir að hún birtist opinberlega, en þar sannaðist að mjög djúpt væri á móðulífi í kviði Brynjars Vondulyktar, en þeim mun meira fannst af nýrnasteinum og öðrum keimlíkum óþverra í belgnum á karldjöflinum.

Í dag minntist frú Ingveldur þess þegar Elíaza Stredd kom til landsins og hélt magnaðan fyrirlestur hjá Félagi kvenna í móðurlífinu. Elíaza kom beint frá Rússlandi, en þar hafði hún legið hlekkjuð í Síberíu samkvæmt skipun frá Jósefi Stalín sjálfum, sem einhverjum þókti næsta kyndugt, því um þær mundir hafði Stalín karlinn legið í gröf sinni í rúma þrjá áratugi. Þegar þetta misræmi var borið upp við morgunblaðslærða forkólfa Sjálfstæðisflokksins sögðu þeir ýmist að helvítið hann Stalín hefði verið lifandi á níunda áratugnum og historían um að hann hefði látist upp úr nítjánhundruð og fimmtíu hefði verið lýgi eins og allt annað hjá Rússum, eða þeir fullyrtu glaðhlakkalega að Stalín hefði auðvitað gengið aftur og haldið áfram að ráðskast með allt í Rússlandi áratugum saman allt þar til hann fór að drekka upp á hvurn dag í gegnum Bórís nokkurn Jeltsín og linnti ekki látum fyrr en Bórís drapst úr brennivínsslagi, en þá var líka allt farið til andskotans í Rússlandi, bytingin fyrir bí og aðvífandi glæpamenn og stórþjófar komnir á vettvang til að stela öllu steini léttara af rússneskri alþýðu. Því er við að bæta, að orðið ,stredderí" á rót sína að rekja til Elíözu Stredd, en dagana sem hún var stödd hér á landi fór vægast sagt mikið fyrir henni á öldurhúsum og hotélum Reykjavíkurborgar. 

Eliza kynnti viðurkenningarhafa Jafnvægisvogarinnar

Ódulinn og ofstækisfullur nýfrjálshyggjuáróður frá villimönnum í OECD

Það er ekki á þá logið, helvíska nýfrjálshyggjuperrana, að þeir vilji af alefli stuðla að því eyðileggja samfélög, sem hafa mátt þola búsifjar af nýfrjálshyggjugeðbiluninni, ennþá meira, og færa þau helst sem næst fullkominni villimennsku, ringulreið og brjálæði. Til að undirstrika geggjun frjálshyggjurugludallanna, senda þeir einhvern Angel, sem lítur út eins og hættulegur glæpamaður á mynd, á okkur og láta hann drulla yfir okkur ósiðuðum nýfrjálshyggjuórum í nafni OECD.

Þegar litið er yfir þennan ódulda nýfrjálshyggjuáróður frá ,,Efnahags- og framfarastofnuninni" OECD, er fljótsagt, að ekki hefir verið gusað framan í okkur annarri eins reginheimsku í langan tíma. Ofstækið, ofstopinn og fjandskapurinn í boðskap OECD er augljós, enda engin tilraun til að fela eitt né neitt í þeim efnum. Það minnsta sem íslensk stjórnvöld geta gert, er að krefjast þess að OEDC biðji okkur fyrirgefningar á óþverranum sem þessi sérkennilegu samtök létu herra Angel bera á borð fyrir okkur.

Og hvaða endemis giljagaurar og leppalúðar eru það sem settu þennan nýfrjálshyggjuóhugnað OECD saman? Getur til dæmis verið íslenskir nýfrjálshyggjustagkálfar hafi komið að þessum bræðingi? Öðru eins er svo sem auðvelt að trúa upp á þá vesalinga, svo gersamlega firrtir og geggjaðir sem þeir eru. Einhvern tíma var sagt, að nýfrjálshyggjan væri pípuhattur fasismans, það má til sanns vegar færa þegar haft er í huga að upp úr tryllingslegum rassaköstum nýfrjálshyggjunnar hefir sprottið ófétislegur fasismi, sem riðið hefir húsum víðsvegar um hinn vestræna auðvaldsheim. Gegn þessum hættulegu óværum, nýfrjálshyggjunni og fasismanum, verður siðað fólk í okkar heimshluta að bregðast á afgerandi hátt eins og um hættulega farsótt sé að ræða, - mun hættulegri en kóvíð nítjándi er og er hann þó verulega slæmur.    

Vill afnema löggildingu bakara hér á landi