Gegnsósa hrunsveskja rekin með skömm úr péníngabúllu

Þá eru þeir búnir, helvítis fantarnir, að reka Katrínu Júll. Þeir tóku hreinlega í skottið á henni í morgun um leið og hún mætti í vinnuna og sveifluðu henni út á götu. Ég segi það satt, sjónarvottar sögðu að hún hefði svifið í loftinu eins og sleggja í sleggjukasti á ólympísku leikunum. Hún lenti á nefinu og það varð flatt. Svona fer fyrir ístöðulausum kvinnum, sem hafa smitast af krataeðlissjúkdómnum og náð að grénja sig inn á gafl hjá auðvaldinu.

Að sönnu er K. Júll löngu marínéruð í gegn af péníngaóþverra eftir að hafa legi í auðvaldslút í sex ár eftir að hafa náð þeim stórmerka áfanga á poletiska sviðinu að hafa orðið hrunsveskja í Hrunstjórn Ingibjargar Sólrúnar og Gjeirs Haaadý. Nú hefir hún sem sé gefist upp á rólunum eins og Grýla gamla, formóðir hennar, og er það vel því auðvitað er skammarlegt að K. Júll að hafa tekið pénínga fyrir starf sem er ekkert starf og má hún því eyða næstu árum í að skammast sín fyrir péníngaleg afrek á liðnum árum.

Það kemur og fyrir í fréttinni af tímabærum brottrekstri Katrínar Júll, að svokallað starf hennar verði auglýst von bráðar laust til umsóknar. Það fyrirkomulag er alveg öfugt við hvernig furðufuglinn L. Alfredós viðhafði er hún réði fjósakonu úr súrheysgryfju gömlu Framsóknarmaddömunnar sem þjóðminjavörð. Hið einkennilegasta við þá dularfullu ráðningu er að aldrei hefir Framsóknarmaddaman, Framsóknarflokkurinn og íbúar Framsóknarfjóssins hafi minnsta áhuga fyrir fornminjum og enn síður þjóðminjum; það eina sem það fólk hefir áhuga á er spilling og að komast yfir pénínga á fyrirhafnarlítinn og vafasaman hátt. Sagt er að helsta afrek súrheysgryfjukérlíngarinnar, sem L. Alfredós hefir nú troðið upp á landsmenn sem þjóðminjavörð, er að hafa afgreitt sígarettur og gotterí í Söluturni varnarliðseigna við lítinn orðstír. Ætli þessi hirðskáld gömlu Framsóknarmaddömunnar séu alltaf augafull þegar þau eru að ráð vini og vandamenn í embætti hjá ríkinu?  

Katrín hættir hjá SFF

Illa upp aldir toppfígúrusteggir sem kunna ekkert á rekstur og fjármál

Ésúm Kristjánsson frá Tenerife! Eigum vér, eftir allt saman, að trúa því að Sjálfstæðisflokksmennirnir og Dagur nýfrjálshyggjusteggur kunni ekki að reka strætisvagna og viti ekkert í sinn haus í péééníííngamálum? Ha? Ha? Þetta endar með því að strætódraslið hjá þessum álfum verður lýst gjaldþrota og vagnarnir teknir af þeim. Svo þykjast þessir peyjar ætla að setja upp og reka borgarlínu; þá héld ég verði nú lag á endemunum. Þeir halda víst að borgarlína sé eitthvert andskotans Borgargagn eða LínaNet, sem hann Gölle a. þvaðraði svo mikið um á árum áður.

Endur fyrir löngu voru við félagagarnir staddir laust eftir hádegi í strætisvagni í Reykjavík. Í Lækjargötu laumaðist ótúttlegur strákfjandi um tvítugt, áberandi drukkinn og með óhræsislegt skítaglott á vör inn í vagninn og var auðséð að sá drengur hafði ekki neitt fallegt í hyggju. Þorparinn fékk sér sæti í næstu sætaröð fyrir aftan tvær afgamlar frúr og fór strax að ávarpa þær eins og hann hefði þekkt þær frá því í gamla daga. Hann byrjaði á að bera hinum öldruðu heiðurskonum fáheyrt lauslæti á brýn og lauk ræðu sinni með ófögrum aðdróttunum í þeirra garð um drykkjuskap og framhjáhald af stærðargráðu, sem betur fer hefur verið óþekkt hér á landi. Sem vonlegt var styggðust þær gömlu nokkuð við orðræðu og samtalstæki þrælsins og mátti sjá hve þær urðu rauðar á bringunni og ískaldar á fótunum og dofnar fram í fingurgóma. En hvernig sem á því stóð, þá fannst þessi óprútti drengdóni dauður í fjörunni innan við Laugarnestanga eins og skotinn svartbakur. Þetta voru góðar málalyktir og gömlu frúrnar urðu svo glaðar að þær fylgdu hinum látna til grafar.

Hinsvegar verður að hafa það að Sjálfstæðisflokkshetjur í bæjarstjórastólum á höfuðborgarsvæðinu, ásamt með Degi nýfrjálshyggjustegg, hafi ekki getu til að gera fjárhagsáætlun um strætisvagna og borgarlínur. Það er ekki út af því að þessi grey séu ekki nógu vel launaðir, eða í litlum metum hjá Flokkum sínum. Nei, ónei. Þessi brestur fari bæjar- og borgarstjóranna stafar fyrst og fremst af skoðanaleysi og vondu uppeldi og þá ekki síst því að foreldrar þeirra spöruðu vöndinn um of þegar mest reið á að temja þessi vönkuðu ungmenni. Fyrir bragðið sitjum við uppi með labbakúta sem ekkert vit hafa á fjármálum og reka allt sem þeim er trúað fyrir með tapi, gjaldþrotum, fjárnámi og Hruni ...  

Strætó tapaði 600 milljónum á hálfu ári

Sönnumáríu hefir þegar verið boðið til helgarsamkvæmis á Íslandi

Hið sanna í þessu máli er, að kerlíngar eiga til að dansa og djöflast þegar þær eru orðnar óðar af áfengiseitrun; sumar stíga dansinn svo dátt að nærhöld þeirra ganga úr sér á augabragði og falla viðstöðulaust niðrum konurnar, sem þegar þá er komið sögu eru orðnar ærið valtar á fótunum. Þetta veit Reykfjörð ráðherra kvenna best, þó svo hún geri örvæntingarfulla tilraun til að afsaka drykkjuæði og brennivínsþamb þeirrar finnsku Sönnumáríu, sem er skyld okkar ágætu Máríu Borgargagni að langfeðgatali. Æ dansaðu fíflið þitt dansaðu.

Frú Ingveldur var fljót að reka nefið í ölæðisfréttirnar af Sönnumáríu og er sagt að hún hafi rómað mjög aðfarir hins finnlenska forsætisráðherra og látið hafa eftir sér að betur færi ef okkar forsætisráðherra hefði vit á að skemmta sér jafn herfilega á almannafæri og Sannamáría. Nú hefir frú Ingveldur sent finnska forsæðisráðherranum formlegt boð um að mæta í helgarsamkvæmi hjá þeim sæmdarhjónum, henni og Kolbeini Kolbeinssyni, og kynnast fótfráum mönnum á borð við Brynjar Vondulykt, Óla Apakött og Indriða Handreð. Ef af verður og Sannamáría þiggur hið freistandi boð, má búast við að verulega fari að hitna í kolunum að heimili þeirra frú Ingveldar og Kolbeins.

Reyndar er það nú svo, að frú Ingveldur hefir nú þegar látið ráðherratítlur í ríkisstjórninni stíga fyrir sig dans í helgarsamkvæmi. Að sönnu var sá dans ekki til neins sóma fyrir títlurnar, því þær voru pöddufullar og klunnalegar í hreyfingum; frú Ingveldur sagði eftir á, að þær hefðu verið eins og fótbrotnar jarðýtur á gólfinu, blásið og másað og ein þeirra slengst út í gluggakistuna í stofunni og velt um koll fullt af fásénu gluggaskrauti. - Þá var mér nóg boðið, mælti frú Ingveldur af sinni alkunnu festu, - og henti bévaðri frenjunni út á götu. Þetta var nefnilega í húsum hæft, þó þetta eigi að heita ráðherra í skemmtiham.  

Konur eigi það til að dansa þegar þær skemmta sér

Hún er alin upp við fótskör frú Ingveldar og miklar vonir bundnar hana við

Vissulega er Andrína Sigurðardóttir alin upp við fótskör frú Ingveldar og hefir drukkið ótæpilega af viskubrunni hennar og Brynjars Vondulyktar. Hún er því, þessi veleðla dama, nokkuð vel að því komin að ná kjöri sem formaður Hvatar; og þó hún sé í sjálfu sér ikke neinn ekkisins Íslandsmann, þá er hún, fanen gali mæ, hámenntuð til starfans eftir að hafa u árabil verið lærasveinka frú Ingveldar.

Hér fyrr á árum var frú Ingveldur lengi vel formaður Hvatar og Brynjar Vondalykt var hennar varformaður, eða forkona. Svo tók frú Ingveldur djúpríki Sjálfstæðisflokksins yfir og tók framsóknarmanninn Kolbein Kolbeinsson frillutaki og komst inn á gafl hjá samvinnuhreyfingunni og lét forkólfa hennar ganga af þessum vonarpéníngi Hriflu-Jónasar dauðum; það var gifturík aðgerð, sem allir er máli skiptu græddu á. Og enn á ný hefir frú Ingveldur útskrifað efnilega gróðamaskínu til formennsku í Hvöt og sannar þar með að hún er meiri en Óli Thors, Gamli-Bjarni, Davíð og Bjarniben til samans.

Það verður gaman að fylgjast með hvað Andrína Sigurðardóttir tekur fyrst til bragðs eftir að hafa verið kjörin formaður Hvatar að undirlagi frú Ingveldar. Líklegast er að hún helli sér í brennivínið eins og aðrir efnilegir Sjálfstæðismenn á framabraut og berjist hatrammt fyrir alfrjálsri brennivínssölu og réttindabaráttu sprúttsala. Þá hljóta mannréttindi sægreifa og útgerðarkónga hinni nýju Hvatarskjóðu afar hugleikin, því fáir hafa lagt annað eins til þjóðfélagsins eins og þeir góðu menn, þókt þeir hafi fátt annað borið úr býtum en íllt umtal, hefndarlýgi og dauðans rógburð alþýðunnar og trillukarla. Þá héld ég hún ætli sér að vinna að ærlegri uppreist Brynjars Vondulyktar og beita sér fyrir að af honum verði sem fyrst gjört líkneski, fimm metra hátt er standi á fimm metra stöpli á miðjum Austurvelli og horfi fránum augum að innganginum að hádegisbarnum á Hotél Borg og myndi þar með jafnvægi í heildarmynd Austurvallar við þann eirslegna Jón Sigurðsson, sem látinn er stara valdsmannslega á fávitahælið við völlinn.

Andrea Sigurðardóttir nýr formaður Hvatar