Sönnumáríu hefir þegar verið boðið til helgarsamkvæmis á Íslandi

Hið sanna í þessu máli er, að kerlíngar eiga til að dansa og djöflast þegar þær eru orðnar óðar af áfengiseitrun; sumar stíga dansinn svo dátt að nærhöld þeirra ganga úr sér á augabragði og falla viðstöðulaust niðrum konurnar, sem þegar þá er komið sögu eru orðnar ærið valtar á fótunum. Þetta veit Reykfjörð ráðherra kvenna best, þó svo hún geri örvæntingarfulla tilraun til að afsaka drykkjuæði og brennivínsþamb þeirrar finnsku Sönnumáríu, sem er skyld okkar ágætu Máríu Borgargagni að langfeðgatali. Æ dansaðu fíflið þitt dansaðu.

Frú Ingveldur var fljót að reka nefið í ölæðisfréttirnar af Sönnumáríu og er sagt að hún hafi rómað mjög aðfarir hins finnlenska forsætisráðherra og látið hafa eftir sér að betur færi ef okkar forsætisráðherra hefði vit á að skemmta sér jafn herfilega á almannafæri og Sannamáría. Nú hefir frú Ingveldur sent finnska forsæðisráðherranum formlegt boð um að mæta í helgarsamkvæmi hjá þeim sæmdarhjónum, henni og Kolbeini Kolbeinssyni, og kynnast fótfráum mönnum á borð við Brynjar Vondulykt, Óla Apakött og Indriða Handreð. Ef af verður og Sannamáría þiggur hið freistandi boð, má búast við að verulega fari að hitna í kolunum að heimili þeirra frú Ingveldar og Kolbeins.

Reyndar er það nú svo, að frú Ingveldur hefir nú þegar látið ráðherratítlur í ríkisstjórninni stíga fyrir sig dans í helgarsamkvæmi. Að sönnu var sá dans ekki til neins sóma fyrir títlurnar, því þær voru pöddufullar og klunnalegar í hreyfingum; frú Ingveldur sagði eftir á, að þær hefðu verið eins og fótbrotnar jarðýtur á gólfinu, blásið og másað og ein þeirra slengst út í gluggakistuna í stofunni og velt um koll fullt af fásénu gluggaskrauti. - Þá var mér nóg boðið, mælti frú Ingveldur af sinni alkunnu festu, - og henti bévaðri frenjunni út á götu. Þetta var nefnilega í húsum hæft, þó þetta eigi að heita ráðherra í skemmtiham.  

Konur eigi það til að dansa þegar þær skemmta sér