Nú verður að kenna börnum á leikskólum að syngja kvikmyndasaungva frú Guðnadóttur

Helvíti er hún nú seig þessi Hildur, hryllilega ólseig. En það er allt í lagi. Nú er hún búin vina fullt af keppnum og í kveld kórónaði hún og toppaði allt með því vinna þarna þessi Gramms-verðlaun. Í fyrramálið hefst svo alvaran þegar háskólamenntaðir leik-skolakennarar fara að kenna börnunum að kyrja melódíur Hildar. Ófaglærða starfsfólkið á leikskólunum, ætli þeir séu ekki kallaðir leiðbeinendur og leik-skolaliðar, eru mestan part laglaus eintök og margar ljótar sögur sagðar af saungkennslu þeirra, sem birtust einna helst á þann hátt að krakkasmánirnar komu organdi og veinandi heim í þerri fullvissu, að óhljóðin í þeim væri saungur.

Svo eru ófaglærðu barnapíurnar að fara í verkfall þannig að þær fá vart ráðrúm á næstunni til að spilla saungelskum börnum, og er það vel. Frú Ingveldur setti eitt sinn, að vísu fyrir löngu síðan, á stofn merkan leikskóla sem hún kallaði Skallastefnuna og var mjög frumleg stofnun. Börnin sem sóktu Skallastefnuna urði fljótlega geðbiluð af fræðum frú Ingveldar og fimm ára drengur, áður hugljúfur glókollur, sókti haglabyssu föður síns og skaut heimilishundinn, úr báðum hlaupunum í einu; honum hafði sinnast við hundfjandann út af brauðsneið sem drengurinn hugist eta, en rakkinn hafði orðið fyrri til og gleypt brauðsneiðina. Talið var að þetta morð hafi átt rætur sínar að rekja til náms drengsins í Skallastefnunni. Skömmu síðar var Skallastefnunni lokað og börnin fóru á vergang.

Já, leikskólaliðar og leiðbeinendur í Reykjavík gætu svo sem alveg tekið kvikmyndasöngva frú H. Guðnadóttur upp á saungskrá sína og trallað þá byltingarsamkomum og kröfugöngum á næstu vikum, mánuðum og misserum. Samninganefnd Dags og hinna Samfylkingarhróanna mundi bráðna og hrökkva upp af standinum og skíta í buxurnar, ef leik-skolaliðar færu allt í einu að urra kvikmyndavers hins margverðlaunaða tónskálds á miðjum samningafundi.
En mér er andskotans alveg sama hvort þessi frú fær verðlaun eða ekki fyrir að hafa klambrað saman ískrandi óhljóðum.  

Hildur hreppti Grammy-verðlaunin

Nei, nú dugar aunginn hundaskítsvæll herra bæjarstjóri

Nú dugar aunginn hundaskítsvæll herra bæjarstjóri. Nú skuluð þér allir falla fram við fótskör meistarans, Stjörnusýslumannsins Stones, sem mun vissulega bænheyra yður og troða tappa niður í gosgíginn og stífla hann þar til að Djöfullinn íllskuflár, sem þar kyndir undir í eigin persónu mun leggja á flótta, brenndur og beyglaður. Það eru ekki allir sem búa svo vel að eiga Stjörnusýslumann, bráðum ríxlögreglustjóra, ef Gwöð Sjálfstæðisflokksins leyfir.

Vér biðjum þess, bogin í hnjám og riðandi, að Djöfullinn nái ekki yfirhöndinni og skjóta Stjörnusýslumanninum út í heiðríkjuna. Því miður eru dæmi um þessháttar klámspark af hálfu Pokursins. Hann tók stýrið úr sambandi í bardagavél hans hátignar, Trumps, svo að hún æddi rakleitt út úr gufuhvolfinu og er nú að fullri ferð með bardagamenn Trumpsins og stefnir í átt að stjörnunni Síríusi; það held verði hræðsla meðal Síríuspauranna þegar stríðsmenn hinnar stóru Amríku vaða út úr loftfleyi sínu og gjöra alminnilegt strandhögg þar á Síríusi.

Sennilega væri hyggilegast fyrir bæjarstjóra Grindjána að taka strax til fótanna og bjarga sér með snarræði undan undan yfirvofandi ketilsprengingu undir Þorbirninum. Og víst er um, að strax á fyrstu mínútum gosins mun Bláa Lónið heyra sögunni til því að mun fyllast á augabragði af hraunkviku, gaseitri og blásýrublandinni ösku, sem mikið er af undir Þorbirninum. En það gæti sett strik í reikninginn hjá herra bæjarstjóranum ef hann mundi í ógáti hlaupa beint í flasið á Stjörnusýslumanninum Stones, sem kominn væri á vettvang. Þér getið svo getið yður til um hvernig Stjörnusýslumaðurinn mundi handfjatla bæjarstjórann ef það gerðist.  

Óvissan veldur áhyggjum og kvíða

Nú eiga Grindjánar allt sitt undir Stjörnusýslumanninum Stones

Þannig að gosið á að bíða þar til á morgun eftir að Grindjánar hafa fundað. Hann er mikill maður, lögreglustjórinn á Suðurnesjum, sjálfur Stjörnusýslumaðurinn Stones, sem brátt verður krýndur ríxlögreglustjóri, að vera þvílíkur kraftaverkafýr að náttúruöflin hlýða honum eins og þægir hundar. Svo mun hitna í kolunum eftir að Stjörnusýslumaðurinn blæs í lúðurinn og fjallið Þorbjörn springur tafarlaust í tætlur og allir Grindjánarnir leggja á flótta. Það má ætla að þetta verði mikið sjónarspil og mun ríða á að tilkynna öllum Dalvíkingum, sem staddir eru  á landinu, um atburðinn svo þeir fari nú reynslunni ríkari heim aftur.

En svo ég líti mér nær, þá höfum við á útnesi Snæfellsness einn jargansmikinn jökul, frægan í bak og fyrir og undir honum kvað vera óhugnanlega mikið af allskonar kvikum, eitruðum og baneitruðum, og gríðarsterkt sprengiefni á við fleiri hundruð kjarnorkuvítisvélar. Gamall þulur hér á Snæfellsnesi hefir spáð, að þegar allt fer af stað undir Jökli þá muni það byrja með æðisgengnu sprengigosi, sem aunginn Stjörnusýslumaður ræður við, og Snæfellsjökull trúlega þeytast í einu lagi út í Faxaflóa og valda flóðbylgju sem mundi gera út af við 101 Reykjavík.

Það verður fróðlegt að sjá á hlaupin hjá Stjörnusýslumanninum  í lúðrasveitarbúningnum þegar hann fer að berjast við náttúruöflin og sjálfan Djöfulinn, því sá dári er að kynda undir Þorbirni og hyggur sé gott til glóðarinnar að hirða allan fiskikvótann af Grindíjánunum og gjöra lögtak í flugvellinum á Miðnesheiði, því Djöfullinn er snjall kvótamaður og stórfyrirtækjarekandi. Þetta er allsendis dálaglegt ástand, en fyrst og fremst góð upphitun fyrir Stjörnusýslumanninn Stones áður en hann gjörist ríxlögreglustjóri og þar með enn meira stórmenni en hann hefir nokkru sinni verið.

  

Óvissustig vegna kvikusöfnunar undir Þorbirni

Merhryssu- og tæfulætin í hámarki og byltingin að búa um sig í næsta leik-skola

Jahh skohh, sjáið snígilinn hann Nonna. Og Solla að komast í verkfall. Nú er bara að vona að hún komist til heilsu aftur eftir hryssu- og tæfulætin sem voru að þjaka hana og trylla um daginn. Og mér er sagt að Amríku-Viddi á kontórnum sé lagstur í bómullarkassann á háskólalóðinni og það sé verið að dæla háskólalegnu efrimillistéttar súrefni á fullu inn í kassann hjá honum. En úti sitja Þröstur hagfræðingur og Þráinn, ja, ég veit ekki hvað, kolbrjálaðir og bryðja grjót eins og náungarnir sem voru eitt sinn á vitfirringahælinu.

Fleira gott er spilunum á þessum indæla drotinsdegi og ber þar hæst gambítur Ögmundar á kvótakerfið, Samherjana og Stenngrím Johoð. Þá má nefna stórsókn Sosialstaflokks Gunnsa Smára, sem sópar að sér fylgi þessa dagana. Já, drengir mínir, þetta sagði ég ukkur, að byltingin væri handan við hornið eins og venjulega. So er VG-ið dáið inn í Sjálfstæðisflokkinn, það kvað vera þokkafélagsskapur; það hafa nefnilega einhverjir óþokkar og mannorðsmorðingjar verið að gera sér að leik að halda því fram að Sjálfstæðisflokkurinn sé rakið glæpafélag en á móti kemur að Stenngrímur og Swbbóslektið er ekki beinlínis vant að vinum.

Allt er þetta svo meir en gott og blessað og byltingin byrjuð á leiksko-lanum. Það er alltaf best að byrja neðst í aldursröðinni þegar gjöra skal revólúsjón, svo maður sletti soldið eins og Bandaríka-Solla þegar hún er að rita hugvekjurnar sínar. Nú, ekki þarf að örvænt um að Solveig haldi ekki dampi og beri upp á menn og hunda að þeir séu géðveikir af kvenfyrirlitningu, feðraveldisnazisma og karlrembuperraskap. Við vonum það besta, sem er auðvitað að Solveig og Amríku-Viddi hreki Dag og Líf, vinkonu Solveigar, og fleiri kúnstuga borgarspámenn út í Reykjavíkurtjörn og pissi á eftir þeim að hryssusið. Já, elskurnar, ,,aldreigi var því víst um eflingarleikskólann spáð að ættjörðin frelsaðist þar." ,,Í leik-skola er gaman, þar gogga allir saman, bæði úti og inni en aungvum líður vel. Þið ættuð bara að vita, að byltingin er skita og við ætlum æra Dag í leik-skolanum hér. Tja ... 

 

 

Engir svikarar við lífskjarasamninginn

Árátta í að birta langar runur af fólki með áfengiseitrun

Aldrei fæ ég nokkurn botn í áráttu netmiðlanna að birta langar runur af fylliríismyndum af vínhneygðu ólánsfólki. Ætli þetta eigi að vera tilbrigði við hina glæstu hugmynd Jónasar frá Hriflu, sem var bæði í senn faðir og móðir gömlu Framsóknarmaddömunnar, þess efnis að bráðnauðsynlegt væri að taka umsvif drykkjurútanna upp á kvikmyndavél og skikka þá síðan til að horfa á sjálfa sig á hvíta tjaldinu í kvikmyndahúsi. Svipaðri hugmynd skaut upp í kollinn á Sigmundi Davíð, en hann lagði hana síðan alfarið á hilluna eftir drykkjulætin á Klaustri, sem hún Bára tók upp og sýndi allri þjóðinni.

En fylliríismyndatökumenn fjölmiðlanna hafa sérstaka aðferð við að festa hina ölvuðu á filmu. Þeir stilla þeim upp, tveimur til fjórum í einu, og smella af; þetta er mjög líkt því þegar ófremdardólgar eru leiddir fyrir aftökusveit og skotnir eins og hundar. Svo eru nöfn raftanna tíunduð fyrir neðan myndirnar, þeim til háborinnar skammar og háðungar.

Þegar Félag kvenna í atvinnulífinu hélt tryllta brennivínsveislu á dögunum var myndasmiður viðstaddur og tók myndir. Á sumum myndanna eru vesælar konur, kófdrukknar og haldnar greinilegri áfengiseitrun, með eitthvað í glösum sem er á litinn eins og þvag. Það leiðir hugann að því hvort verið geti að fólk sé látið drekka hland í sona veislum þegar það er orðið of ölvað að mati áfengisveitandans; eða er það máski partur af skemmtaninni að plata hálfrænulaust fólk til að staupa sig á migu? En sem betur fer vóru allir myndasmiðir á bak og burt þegar sló í alvarlega brýnu milli kvenna í svallveislu Félags kvenna í atvinnulífinu, en þar slóst frú Ingveldur berhent við sex framsóknarkerlur, allar blindfullur, og hafði betur; daginn eftir sendi frú Ingveldur kerlunum sex skilaboð upp á sjúkrahúsið þar sem þær lágu og spurði hvort þær vildu fleiri högg á andskotans trýnin, eins og hún orðaði erindi sitt. 

Kvenskörungar skemmtu sér á FKA-hátíðinni

Málefni kúnna kalla á tafarlausa upptöku laga um meðferð dýra

Þokkapiltur þessi Arnar og skilur kýrnar efir munaðarlausar, ráðalausar og hræddar. Ef sona óttaleg framkoma varðar ekki við dýraverndarlög, einkum 111. grein, sem fjallar um illa meðferð á dýrum, þá verður að taka umrædd lög upp í heild sinni og breyta þeim til hagsbóta fyrir kýr og ær. Katrín okkar hérna forsætisráðherra gæti skipað slembivaldan starfshóp til að semja frumvarp; verst við þá hugmynd er hinsvegar að það mundi aldrei koma neitt frá þeim starfshópi og málið mundi gleymast á örfáum misserum og eftir stæði einungis gríðarhár launakostnaður í þágu starfsnefndarmanna.

En það er í tísku núna hjá tregum og ráðalausum þingmönnum og ráðherrum að leysa mál með því að skipa starfshóp. Með því að segja almenningi að búið sé að skipa nefnd, eða til standi að mynda starfshóp, stinga stjórnmálaskörungar nútímans ósköp laglega upp í óuppdreginn lýðinn, ljótan og heimskan, sem óðar gleymir bæði nefndinni og tilefni nefndarskipunarinnar. Já, það er margt ópíumið fyrir fólkið og aungvir þefvísari á slík efni en stjórnmálafólkið. Þannig að öllu framansögðu eiga kýrnar sér aungrar uppreistar von eftir að þokkapilturinn Arnar hljópst á brott og yfirgaf þær.

Já, Katrín okkar forsætisráðherra er í ætt við kaupakonuna hans Gísla í Gröf, en það kvendi hugsaði bara um að rúnta í jeppum bændanna í sveitinni og fór aftur til höfuðborgarinnar án þess nokkurn tíma að kynnast kúnum; það eina sem kaupakonan þóktist viss um var að það væri áreiðanlega vond lykt af þeim, að öðru leyti vissi hún aldrei hvað belja var, þekkti ekki einusinni þá voluðu skepnu á mynd, hvað þá úti í haga. Þegar Katrín var spurð hvað hún hyggist gjöra í málefnum kúnna rak hún upp undrunarsvip og spurði á móti hvað þetta ,,kúnna" þýddi, hvort þetta væri eitthvert ekkisins búðamál og verslunar, en henni hafði einhvern tíma heyrst að viðskiptavinir kauphéðna væru nefndir ,,kúnnar."  

Arnar hættir sem formaður

Fyrirgangur og vindhögg í Iðnó, en þrællinn lét ekki sjá sig þó honum hafi verið boðið

Nú létu þau Bandaríkja-Sólveig og Amríku-Viddi aldeilis vaða á súðum í dag í vesalings gamla Iðnó húsinu og má kallast mesta mildi að ekki fór verr, því hið aldna hús iðnaðarmanna lék á reiðiskjálfi undir fundarlátum og hefði eflaust hrunið til grunna hefði djöflagangurinn staðið fimm mínútum lengur. Ræðumenn fundarins voru aðeins tveir og sögðu oft og mikið ,,aaammm, uumm, aaammm, gloggglogg" og skemmtu fundargestir sér konunglega og þóttust skilja ummmlið í ræðumönnum rétt eins og lófana á sér.

Áður er samkoman í Iðnó hófst höfðu Bandaríkja-Sólveig og Amríku-Viddi boðið heimsfrægum manni, lækni, borgmeistara og sosialdémókrat, Degi B. Eggertssyni, til til fundarins. En sökum heimsfrægðar Dags og langvarandi dvalar hans uppi í himintunglunum sá hann sér ekki fært að mæta og sendi ekki einusinni skilaboð til Sólveigar og Vidda, þess efnis, að þau gætu bara farið til Andskotans fyrir sér, hann talaði ekki við fífl og illfygli, sem væru rétt nýbúin að svívirða Þröst Ólafsson, þann mæta hagguðfræðing og kapitalasosialdemónkratismus. En árás Bandaríkja-Sólveigar á dánumanninn Þröst er náttúrlega glæpur á pari við helgispjöll og guðlast af vesta tagi.

Svo kom upp úr dúrnum að Eflingarforstjórarnir vóru með nokkra stjórnarmeðlimi með sér í Iðnó, atlso meðlimi skohh, og auk þess slangur af óbreyttum fundargestum, sem komnir voru til að heyra Bandaríkja-Sollu og Amríku-Viðar graðga Degi í sig á staðnum, melta hann og skila honum í toilet. En Dagur hafði vit á að mæta ekki og þegar það var útséð, rötuðu Sólveig og Viddi í þá höfuðvillu að gera ekkert nema umla og kumra soldið í hljóðnema, í stað þess að fara fylktu liði upp í Ráðhús Reykjavíkur og taka Dag. Já, taka Dag og draga hann úr húsi á skottinu eins og útgangskött og baða hann vel og vandlega upp úr Reykjavíkurtjörninni, sem þarna er við bæjarvegginn. 

 

„Hann er bara uppi í sínum fílabeinsturni“

Ætlar Bubur að gjöra Ísland að einu allsherjar vitfirringahæli hottintotta?

Hvur fjandinn er þetta? Er manngrýlan gengin endanlega úr samfélagi óbrjálaðra manna? Leggur til að fyrsti febrúar ár hvert verði dagur íslenskra munnmaka. Hafið þið heyrt annað eins? Eða sjáið þið máske fyrir ukkur hvernig það mundi líta út? Af ástarsökum mundu viðskiptavinir Bónusverslananna skella sér í dónaleg munnmök á búðargólfinu meðan það bið afgreiðslu. Og hvað mundi tvöhundruð kílóa kerlingin fara fram á við afgreiðslustúlkuna eða afgreiðsludrenginn á kassanum á degi íslenskra munnmaka ef þessi hugmynd verði orðin að lögum þann fyrsta febrúar næstkomandi? Þetta verður bara hræðilegt.

Og hvað so? Þegar búið verður að niðurlægja saklaust fólk og hinn fyrsta dag febrúarmánaðar er viðbúið að Bubbarnir fari aftur á stjá og heimti að fyrsti mars verði verði dagur íslenskra hægða, - ja, eða hægðatregðu eftir atvikum, - og þá beri öllum að fara út á lóð til kukka í nafni lífræns áburðar og veganísma í görðum og á grasbölum innan lóðamarka. Í framhaldi af þessari vitleysu mundi fyrst apríl verða dagur fémínísmans með frjálsum geirvörtum (e. free nipples)og öðrum viðlíka fíflagagni og galskap. Þegar búið verður að finna öllum dögum ársins eitthvert fáránlegt hlutverk getum vér Íslendingar með miklu stolti sagt umheiminum, að Ísland sé opinberlega orðið eitt allsherjar vitfirringahæli með stórbrotnum vitfirringum í öndvegi og öllum lykilstöðum, svo sem verið hefir fram að þessu. 

Vissulega þarf að hafa miklar áhyggjur af fyrst febrúar næstkomandi, ef tottararnir ná að gera sitt ástúðlega hugarfóstur að veruleika. Hafa menn lagt niður fyrir sig hvernig útlendingarnir sem leið eiga um Laugarveg og Austurstræti, sjálf ferðamannaauðlindin holdi klædd, bregðist við þegar þeir sjá allt í einu þá innfæddu í miskunarlausu hottintotti og munngælum um gangstéttir og gatnamót? Nei, það veit ég þið hafið ekki gert. Skohh, ef Íslendingar mundu bara gjöra einn einasta dag á ári að munnmakadegi, eins og allt útlit er fyrir, mundi ferðamannaauðlindin fljótt heyra sögunni til, því heiðvirðir útlendinga mundu gefast upp á að heimsækja land þar sem íbúarnir eru óagaðar skepnur í sananburði við siðaðar þjóðir sem erlendir ferðamenn eiga að venjast.  

Bubbi leggur til að dagur íslenskra munnmaka verði 1. feb

,,Svo þakka ég þér kærlega fyrir"

Þegar ég sá þessa fyrirsögn kippist ég að sönnu við, því mér sýndist standa þarna: ,,Kynvilla á Suðurskautinu." Í gegnum hugann þutu kynjamyndir með leifturhraða; fólk að stunda kynvillu í 50 gráðu frosti og snjófjúki; mörgæsir að ósiðlegum athöfnum; ógéðslegur pérvert að géra eitthvað sorglega ógéðslegt með öðrum viðbjóðslegum pérvert. En svo sá ég hvers kyns var og las að fyrirsögnin hljóðaði upp á ,,skynvillu á Suðurskautinu", sem auðvitað er allt annað en ,,kynvilla á Suðurskautinu" og greinin fjallar um geggjaða vísindamenn, sem væntanlega er búið að taka úr umferð.

Þegar hugurinn var farinn að róast og ég farinn að ná áttum eftir hin hrapalegu lestrarmistök, kom óforvarandis upp í hugann minningin um ,,kynvillinginn í þvottabalanum", en upp um þann þorpara komst þegar götustrákar gægðust á gluggann á kalli. Strákarnir hlupu auðvitað með það sem þeir sáu í hvurn mann og meintur kynvillingur var hrakinn burt af staðnum fyrir hádegi daginn eftir. Þannig var nú það. 

En fyrst talið hefir borist að kyni og kulda er ekki óeðlilegt að nefna hjúin sem lögðust buxnalaus í snjóskaflinn bak við ballhúsið eða félagsheimilið. Þegar skepnurnar höfðu lokið sér af stóð karlfauskurinn upp, gyrti sig í brók og rétti síðan kvenpersónu leiksins höndin og sagði: ,,svo þakka ég þér kærlega fyrir." Fleira var ekki sagt í skaflinum það kvöld, en atburðurinn skildi eftir sig fullvissu í sinni fólksins um að Íslendingar væru harðgerðasta þjóð í heima og létu ekkert stöðva sig, ekki einusinni frost og fannir.

Skynvilla á suðurskautinu

Hún skákar ekki vitsmunum sauðnauta uppi á Grænlandsjökli

Aungvan þarf að undra þótt kjörnir borgarfulltrúar í borgarstjórn Reykjavíkur gjöri alvarlegar athugasemdir við gáfnafar hvurra annarra. Fyrir það fyrsta er löngu auðséð, að þessir sérkennilegu fulltrúar, sem auðvitað eru fyrst og fremst fulltrúar sjálfra sín, reiða ekki vitið í þverpokum, stíga ekki í vitið eins og sagt er; eru með öðrum orðum fremur vitgrönn grey. Í þessu sambandi má geta þess, að við mælingu kom í ljós að meðalgreindarvísitala borgarfulltrúanna skáka á aungvan hátt vitsmunum sauðnauta uppi á Grænlandsjökli.

Og Þjórflís Góa, eða hvað hún heitir, sem ekki á úr háum söðli að detta, slær á létta strengi og segir hreint út að Eyþór, sem mér skilst að sé einhvur íhaldsmóri, sé treggáfaður! Já, hún sagði treggáfaður! og hló að honum um leið, sona rétt eins og álfadrotningin í kvæðinu eftir Hæni hinn þýska: ,,Heilsaði hún mér drottningin og hló að mér um leið." Hún má eiga það þessi viðreisnarpírati, að hún talar skýrt um vitsmuni Eyþórs og fyrir það ber að þakka.

Á næsta borgarstjórnarfundi má gera ráð fyrir að pírataviðreisnarfrauka haldi áfram með Eyþór og reifi þá umgengni hans við vissan ljósastaur á Sæbrautinni fyrir nokkrum árum. Eins og allir vita, þá hljóp einhver þvermóðska í Eyþór út í áminnstan ljósastaur og hann tók gott tilhlaup og stangaði ljósastaurinn af öllu afli, eins og hrútur. Nú, helvískur staurinn brotnaði í tvennt og hefir nú verið færður Þjóðminjasafninu til varðveislu, því sögufræga ljósastaura ber að hafa til sýnis á söfnum fyrir komandi kynslóðir. Er það mál sanngjarnra manna og umburðarlyndra, að tilræði Eyþórs við ljósastaurinn bendi ótvírætt til að þess að hann sé bæði naut- og sauðheimskur og þar með fullkomið sauðnaut. Já, fjarri fer því að Eyþór sé einhvur Móri.

Kallaði Eyþór Arnalds „treggáfaðan“