Jóhanna stendur sig mjög vel

Mikið þó andskoti tekur Jóhanna okkar Sigurðardóttir sig vel út með Merkelkerlingunni þýsku á myndinni sem tekin var af þeim á leiðtogafundi glæpasamtakanna NATO. Þá er yfirlýsing íslenska forsætisráðherrans ekkert slor, en samkvæmt frétt mbl.is gerði Jóhönnugarmurinn okkar sér hægt um vik lýsti yfir sérstakri ánægju með aukna áherslu á pólitísk samráð og eflingu borgaralegra uppbyggingar innan bandalagsins. Reyndar hef ég enga trú á að Jóhanna hafi nokkra hugmynd um hvað það er sem vekur henni svo gífurlega ánægju varðandi ,,pólitísk samráð og eflingu borgaralegrar uppbyggingar" hjá glæpafélagsskapnum. Hinsvegar eru Merkelkerlingin og Jóhanna Sig gegnheilar íhaldsmublur, sem passa uppá fyrir sína rassa, að auðvaldið og burgeisastéttin haldi sínum völdum og forréttindum gagnvart verkafólki og öreigum.   

Jóhanna ánægð með aukið samráð

Þegar Búdda var og hét í gamla daga

Það var naumast að Barrakkur skoðaði 93 tonn af Búdda, karlaumingjanum svorna. Ég man eftir Búdda frá því í gamla daga þegar hann var háseti á netabát á vetrarvertíð við Breiðafjörð. Í landlegum var Búddi einlægt langfyllstur af öllum og voru þó ekki neinir veifiskatar í brennivínsnautn í verinu um þær mundir. En alltaf var kallinn samt öðrum hressari þegar komið var á miðin, tók í nefið og hló manna hæst og reif þorskinn úr netunum á við fjóra. Ég frétti síðast af Búdda að hann væri sestur að á dvalarheimili aldraðra sjómanna þar sem styttir sjálfum sér og öðrum stundir með því að segja mergjaðar sögur af sjálfum sér á milli þess sem hann er að eltast við kellingarnar á elliheimilinu. Það er því vel við hæfi að Japanir skuli hafa reist styttu af þessum íslenska sjómanni til að sýna Barrakki bandaríkjaforseta og konu hans.

Obama skoðaði Búddastyttu

Þeir ætla ekki að láta sér segjast

Því miður eru engin merki uppi um að hinir svokölluðu ,,listamenn" séu að komast til ráðs og rænu, um það vitnar þessi ,,opni dagur" í ,,Listaháskóla Íslands" rækilega. Þessi grátlega staðreynd er því raunarlegri, að ekki eru nema liðnar nokkrar vikur frá því að ,,listamönnum" var ráðlagt að hætta öllu bulli og fara vinna heiðarlega vinnu eins og annað fólk í stað þess að vera einlægt á snöpum eftir peningalegum styrkjum frá hinu opinbera. Það mun öllum málum sannara, að styrkjasníkjandi listmenni væru betur komin við nauðsynleg störf í grútarbræðslum LÍÚ greifanna og í kerskálum álfíklanna en að lifa endalausu betlilífi og gera kröfur um að vera haldið uppi á skattfé almennings fyrir að klína málningarklessum á striga eða reka upp nágaul og önnur öskur og hávaða undir því yfirskyni að vikomandi hljóð sé tónlist. Nei, þessum hundakúnstum verður að linna, ríkissjóður verður að fá að vera í friði fyrir fólki sem stundar klessuverk og hljóðmengun en nennir ekki að vinna fyrir sér eins og heiðarlegt fólk - í Sjálfstæðisflokknum.  

Kynntu starfsemi Listaháskólans

Þau verstu naut af öllum vondum nautum

Alveg frá því ég fór að muna eftir mér hefi ég haft óstjórnlega illan bifur á nautum. Þetta eru illa innrættar skepnur, skuggalegar til augnanna og reka upp hljóð sem eru þessháttar að maður fær á tilfinninguna að þau komi langt neðan úr jörðinni. En þótt naut með horn og hala séu vond og vitlaus eru samt auðvaldsnautin verst, því fyrir utan að stefna að því að drepa saklausan múginn með arðráni og þrældómi alla daga vikunnar, hyllast þessi ótérlegu kvikindi til að hella kreppum og efnahagshruni yfir þjóðirnar þegar minnst varir eða heimstyrjöldum.

Einhverju sinni kom eitt af þessum frávita auðvaldsnautum á sveitabæ nokkurn á Norðurlandi og hafði með sér einkabílstjóra og tvær drukknar kvengæsir. Ekki var auðvaldstuddi þessi fyrr kominn inn fyrir þröskuldinn á bænum en hann tók til við að elta húsfreyjuna á röndum um allt hús með það að markmiði að komast undir pils hennar, meðan gæsirnar og einkabílstjórinn fóru að reyna að fleka bóndann með fagurgala og nærgöngulum strokum hér og hvar um skrokkinn. Því miður brast bóndanum sú kristilega siðferðisvitund sem honum hafði ungum verið innrætt og var orðinn buxnalaus þegar húsfreyjan kom að honum í hræðilegum stellingum með gæsunum og einkabílstjóranum. Aðvitað skakkaði hin fróma frú leikinn, rak kvenmannstuðrurnar út og einkabílstjórann og bað þau aldrei þrífast og sneri sér síðan að bónda sínum og klæddi hann aftur í buxurnar. En auðvaldsnautið sást aldrei meir. Hvað af því gerpi varð veit enginn enn þann dag í dag, en sagt er að næstu daga þar á eftir hafi hin vaska húsfreyja gert venju fremur vel við hænsnin í mat og hænurnar hafi þakkað fyrir sig með því að verpa hver um sig tveimur eggjum á dag. 

Beið bana eftir árás nauts

Frjálshyggjubarn úr Heimdalli á frambraut

Ja, þeir geta leyft sér það þessir. Og vopnað rán já, - og það í matvöruverslun! Lengra komast menn varla í frjálshyggjunni.

Ef mér skjöplast ekki því meir, þá hefur það verið framagjarn piltur úr Heimdalli sem þarna hefur verið að verki; einn af þessum sem langar til að láta amríska drauminn rætast á eigin skinni og ætlað að byrja ferilinn smátt, með vopnuðu ráni í Krónunni, og vinna sig svo upp í hæstu hæðir fjár og frama og verða að lokum eins og stóru útrásarvíkingarnir.

Ef ég segi eins og er, þá hefi ég aldrei lært að treysta þessum déskotans Heimdellingum og SÚSurum; fundist þeir vera bölvað rakkarapakk og skítakleprar og til alls vísir í námunda við afgreiðslukassa og hraðbanka og annað svoleiðislagað. Einusinni tókum við okkur nokkrir til og handsömuðum þrjá Heimdellinga og flengdum þá svo verklega að þeir öskruðu og veinuðu svo að nísti okkur gegnum merg og bein, og þeir þögnuðu ekki, helvítin atarna, fyrr en við fórum úr sokkunum og tróðum upp í kjaftinn á þeim. Það næsta sem við fréttum að þessum villidýrum var að þeir voru allir sem einn kosnir í stjórn SÚS mánuði síðar. Þá uppgötvuðum við, okkur til sárrar hrellingar, að svona drengjum væri ekki við bjargandi fyrst harðvítug og heiðarleg kaghýðing dygði ekki til að leiða þá frá villu síns vegar. 

Handtekinn í verslun

Er UVG að losna úr hlekkjum skítaklíkunar ?

Fram að þessu hafa Ungir vinstri grænir verið ósköp lítilfjörleg undanrennusamtök þar sem meiningarlitlir krakkar hafa kappkostað við að kvaka eins og Steingrímur, Álfheiður og Svavarsfjölskyldan hefur boðið þeim. Eingin róttækni hefur þjakað þessi grey og enginn svosem búist við neinu af þeim nema einhverju hallærislegu og tilgerðarlegu undanrennuglundri.

En nú bregður svo við að UVG heldur landsfund og afgreiðir býsna kröftugar ályktanir með dálítið öðrum blæ en leyfst hefur þar á bæ fram að þessu. Það er engu líkara en unga fólki í VG hafi losnað úr álögum, brotið af sér hlekki skítaklíkunnar sem kennd er við Flokkseigendur. Dæmi um snjalla og ánægjulega ályktun á nýliðnum landsfundi UVG er ályktunin um sjávarútvegsmál, sem hér fer á eftir: 

Um sjávarútvegsmál

Landsfundur Ungra vinstri grænna, haldinn í Reykjavík 15. og 16. október 2010, lýsir yfir vonbrigðum með að þingflokkur Vinstri grænna hafi tilnefnt Björn Val Gíslason, þingmann flokksins í starfshóp um endurskoðun á fiskveiðistjórnun. Björn Valur er starfsmaður stórútgerðarinnar Brims og því vanhæfur sökum hagsmunatengsla. Landsfundur lýsir því yfir að samningaleiðin sé algjörlega óásættanleg niðurstaða og gangi í berhögg við stefnu VG.

Mannréttindanefnd Sameinuðu þjóðanna hefur ályktað að fiskveiðistjórnunarkefið í núverandi mynd sem komið var á undir forystu Sjálfstæðisflokksins þar sem framsal aflaheimilda er leyft sé mannréttindabrot. Það er hlutverk ríkisstjórnar Vinstri grænna að bylta fiskveiðistjórnunarkerfinu ogbyggja upp nýtt og sanngjarnt kerfi með félagsleg sjónarmið að leiðarljósi.

Nýr formaður UVG

Sannpápískur kardínáli og eftirmálar af bílskúrsglæp

Ég sé minn gamla félaga úr Alþýðubandalaginu, herra Ólaf Ragnar Grímsson, sitja andaktugan yfir sendingunni frá Hreyfingunni, eins og sannpápískan kardínála yfir guðdómlegu kraftaverki. En það er heldur ekki á hverjum degi sem forseti lýðveldisins er hvattur til valdaráns. Það væri svo sem nógu fróðlegt og skemmtilegt að sjá herra Ólaf Ragnar setja af ríkisstjórn, sem hefur lýðræðislega kjörin meirihluta á bak við sig, og dubba Margréti Tryggva, Tryggva Þór og Gvend Steingríms upp til neyðarstjórnar.

Annars er það helst af Kolbeini Kolbeinssyni skrifstofustjóra að frétta, að hann hefur farið hulduhöfði í dag eftir að eiginkona hans stóð hann að óguðlegum verknaði með vinkonu þeirra hjóna í bílskúr. Þá er og komið á daginn að Indriði handreður, eiginmaður hinnar bersyndugu Máríu borgargagns, lá í leyni meðan Kolbeinn og Máría athöfnuðu sig í bílskúrnum og tók allt framferði þeirra uppá myndband og var Máría með í ráðum um myndatökuna, sem Kolbeinn vissi ekki um. Á meðan liggur frú Ingveldur fótbrotin á sjúkrahúsi með vasapela undir sænginni og hefur í heitingum við allt og alla.

 

Hreyfingin vill að mynduð verði neyðarstjórn

Óráða- og óráðsíumenn í fótspor Don Kíkóta

Ekki skil ég neitt  íþessum óráðamönnum Sjálfstæðisflokksins og óráðsíu að drífa ekki í að reisa fáeinar vindmillur við Útskálakirkju og berjast síðan við þær með sverðum og spjótum eins og Don Kíkóti gerði. Þessháttar útvegur myndi skapa jafn mörg, ef ekki fleiri, störf en orkulaus álfabrikka.

Þeir tækju sig firnavel út, bæjarstjórarnir Ásmundur og Árni, að skylmast við milluspaðana í útsynningsroki undir álbuslubænum pokaklerksins að Útskálum. Enn betur færi umræddum heiðursmönnum samt að vinna almenna verkamannavinnu í kerskála álvers og finna á eigin skinni alla þá dýrð og ánægju sem fylgir slíku hymmnaríki. 

Aukin bjartsýni vegna álvers

Heiðvirð frammákona stórslasaðist í kvöld

Að þessu sinni hlotnast mér sá óumdeildi heiður að koma stórfrétt á framfæri við almenning. En eins og lesendur sjá von bráðar hér á eftir, er ekki minna en um algjöra heimsfrétt að ræða:

Á milli klukkan hálf átta og átta í kvöld, kom frú Ingveldur, frammákona í Sjálfstæðisflokknum, að manni sínum, Kolbeini Kolbeinssyni, og Máríu borgargagni við mjög svo óviðeigandi iðju í bílskúr sem tilheyrir heimili Máríu borgargagns og eiginmanns hennar, hinum geðþekka Indriða handreði bókasafnsfræðingi. Frú Ingveldur brást hart við þeirri sjón sem blasti við henni  og laagði eld að téðum bílskúr og vildi með því freista þess að brenna hin ótrúu eiturkvikindi inni eins og rottur í sorpþró. Því miður heppnaðist íkveikjan ekki sem skildi því í hamaganginum varð frú Ingveldi það á að kveikja í hárinu á sjálfri sér og hopaði við svo búið af hólmi og tókst að slökkva í höfði sínu með því að kasta sér í nærliggjandi forarpoll. Af ókunnri ástæðu fótbrotnaði frú Ingveldur á leið sinni frá bílskúrnum að forarpollinum og verður frá störfum fyrir Sjálfstæðisflokkinn að minnsta kosti næstu þrjár vikur. 

 

Líst illa á almenna niðurfærslu skulda

Þórðargleði brennuvarga og svikull forystulýður

Jæja, elsku vinir mínir, nær og fjær. Hvað myndi gerast ef ríkisstjórnin leysti skuldavandann í eitt skipti fyrir öll á næstu fjórum vikum? Hvað yrði um Sjálfstæðisflokkinn og hina, sem ég man ekki hvað heita, í stjórnarandstöðunni? Ég er hræddur um að Bjarni Ben og Torgerður Katrín væru fljót að pissa á gólfið eins og hræddir kettir ef skuldavandinn hyrfi í einu hókuspókusi og þau ekki í ríkisstjórn.

En því miður er margáminnstur skuldavandi af þeirri stærðargráðu að hann mun ekki leysast á næstunni, það mun taka mörg ár, svo er fólki eins og Bjarna Ben og Torgerði fyrir þakka.

Það er satt að segja hvort tveggja í senn, fáránlegt og sorglegt að horfa uppá þórðargleði Sjálfstæðismanna yfir því hvað ríkisstjórnin á við stórbrotin vandamál að etja, vandamál sem eru fyrst og fremst Sjálfstæðisflokknum og leiguþýji þeirra að kenna. En það hefur löngum verið einkenni brennuvarga að gleðjast yfir erfiðleikum slökkviliðsins við að ráða niðurlögum eldanna sem þeir hafa kveikt.

En verst er kanski, að sú ríkisstjórn sem nú situr, er ekki líkleg til að leysa eitt eða neitt, nema hún taki sig ærlega á og umbylti kerfinu sem skaðræðisdýr auðvaldsins hafa hróflað upp á mörgum áratugum hér á landi. Lausnirnar liggja ekki í því að skýra almenningi ekki frá því hvað staðan er mikið erfiðari en stjórn og stjórnarandstaða láta í veðri vaka. Lausnirnar liggja heldur ekki í að halda verndarhendi yfir kvótakerfinu, skilanefndunum, fjármagnsböðlunum og gjörvöllu íhaldskerfinu með öllum tiltækum ráðum, þar með talið lygum og fláttskap.

Ef forystulýður ríkisstjórnarflokkanna vilja með engu móti þekkja sinn vitjunartíma né kannst við útá hvað hann var kosinn, verður að skilyrðislaust að víkja honum frá, með góðu eða illu.   

Áfram fjallað um skuldavanda