Þegar eggin flugu fríð ...

 

Þegar eggin flugu fríð
famaní þing og klerkalýð,
glæddust vonir um góða daga,
gæftir til sjós og blóm í haga.

Blæddi úr eyra prestsins

Vísvitandi lygi og óþverraskapur

Hvað mál ætli það séu sem Ragnheiður Elín heldur að almenningur sé óánægður með að þingmenn séu að ræða? Mér dettur í hug að fyrrum aðstoðarmaður Gjeirs Haaarde eigi við Landsdómsmálið. Ef ég hef á réttu að standa, get ég frætt Ragnheiði Elínu um það, að almenningur var ekki óánægður með að til hafi staðið að draga fjóra hrunráðherra fyrir Landsdóm; almenningur er hinsvegar mjög óánægður með að alþingismenn höfðu ekki, sökum grófrar spillingaráráttu, döngun í sér til að ákæra alla fjóra.

Auk þess væri Ragnheiði Elínu hollt að halda því til haga, þegar hún er í fjölmiðlaviðtölum, að Sjálfstæðisflokkurinn hennar á langmesta sök á uppboðahryðjunni sem nú gengur yfir. Að kenna núverandi ríkissjórn alfarið um það ástand er hvort tveggja í senn, vísvitandi lygi og óþverraskapur.

Verðum að koma okkur að verki

Nú er Steingrímur hræddur, skíthræddur

Það má merkja á orðum Steingríms að hann er hræddur, - skíthræddur. Hræddur við fólkið í landinu, hræddur við alþýðuna, hræddur við sína eigin flokksmenn.

Fyrir nokkrum dögum var strengjabrúðum Steingríms og flokkseigendafélags VG sparkað á einkar glæsilegan hátt útúr stjórn VG í Reykjavík. Það var mikið áfall fyrir hinn Mikla Formann. Í gær varð heyrinkunnugt að Landsbanki Íslands, sem er í eigu ríkisins og á forræði ríkisstjórnarinnar, hefði fellt niður skuldir hjá fjölskyldufyrirtæki Halldórs Ásgrímssonar á síðasta ári. Og í dag rigndi eggjum og mjólkurvörum yfir þingheim og aðrar yfirstéttarfígúrur milli Dómkirkju og Alþingishúss.

Það er því ekki nema von að Steingrímur sé hræddur. Hann skynjar að pólitískt líf hans hangir á bláþræði og ekki er lengur neitt rúm fyrir hann að beita venjubundnum hroka sínum og yfirlæti. 

Óánægja vegna skuldavanda

Fátæka konan og Skinneyjarþrjóturinn

Það er auðvitað nauðsynlegt að senda hátt í tug lögregluþjóna til að snúa niður fátæka konu sem mótmælir niðurfellingum á skuldum auðmanna inni í sjálfu auðvaldsmusterinu Landsbanka Íslands. Nauðsynin á öllum þessum fjölda löregluþjóna til að slást við eina konu helgast af sjálfsögðu af því að svona konur, bláfátækar og stórskuldugar, eiga það til að vera djöflinum sterkari, vísar með brjóta niður banka á augabragði og stórslasa fjölda manns.

Á meðan fátæka konan var handtekin sat Halldór Ásgrímsson, sæll og rjóður í kinnum, í sínum kerfisverndaða sessi hjá Norrænu þingmannanefndinni, eða hvað sem apparatið heitir sem hann þiggur laun hjá. Enda fékk fjölskyldufyrirtæki hans fellda niður tvo og hálfan milljarð hjá Landsbankanum í fyrra.

Ekki veit ég, fremur en annar almenningur, hvernig á því stendur að þrjóturinn Halldór Ásgrímsson fær að sitja óáreittur í vernduðu umhverfi í skjóli Norrænna þingmenna. Það er raunar óskiljanlegt að þessum margfræga vandræðamanni skuli ekki hafa verið fyrir löngu sveiflað öfugum út á götu á skottinu eins og hverjum öðrum óalandi og óferjandi apaketti. 

Réðist inn í Landsbankann

Mjög athyglisverð frétt úr DV

Í Kastljósi RÚV íkvöld var frá vægast sagt undarlegum afskriftum banka á skuldum smábáts sem er í eigu í eigu eins stærsta gjafakvótaútgerðarfélags landsins. Af einhverri eða einhverjum ástæðum hefur mbl.is ekki birt þessa frétt, eð það hafa bæði DV og Eyjan gert. Til þess að mbl.is verði ekki algjörlega utangátta varðandi þessa stórfrétt læt ég frétt DV fylgja hér á eftir:

,,Smábátaútgerð í eigu fjölskyldu Halldórs Ásgrímssonar, fyrrverandi forsætisráðherra, fékk afskrifaða 2,6 milljarða króna á síðasta á ári hjá Landsbankanum samkvæmt ársreikningi félagsins. Ári áður en skuldir útgerðarinnar voru afskrifaðar greiddi móðurfélag útgerðarinnar hluthöfum sex hundruð milljónir króna í arð.

Frá þessu var greint í Kastljósþætti kvöldsins. Þar var greint frá því að Fréttablaðið vakti athygli á miklum skuldum sjávarútvegsfyrirtækisins Nóna ehf. á höfn í Hornafirði. Fyrirtækið skuldaði þá rúma fimm milljarða króna. Skammtímaskuldir fyrirtækisins voru 4,2 milljarðar króna í byrjun síðasta árs og áttu að koma til greiðslu sama ár.

Fyrirtækið tapaði tveimur og hálfum milljörðum króna árið 2008 en fyrirtækið byggir rekstur sinn á tveimur smábátum. Kvótaeign félagsins var metinn á tvo milljarða króna árið 2008.

Stjórnendur Nónu eru þeir sömu og stjórna sjávarútvegsfyrirtækinu, Skinney-Þinganesi á Höfn. Eigendur fyrirtækisins eru meðal annarra afkomendur Ásgríms Halldórssonar, fyrrum Kaupfélagsstjóra á Hornafirði. Ásgrímur var faðir Halldórs Ásgrímssonar fyrrverandi forsætisráðherra. Skinney-Þinganesi var eitt þeirra fyrirtækja sem átti í gegnum eignarhald í öðrum félögum aðkomu að kaupum hins svokallaða S-hóps á Búnaðarbanka Íslands þegar hann var einkavæddur.

Í kringum þá sölu spunnust umræður um hæfi þáverandi ráðherra, Halldórs Ásgrímssonar til að koma að sölunni fyrir hönd ríkisins. Þá átti Halldór rúmlega eitt prósent í fyrirtækinu í Kastljóssþætti kvöldsins kom fram að það hefði ekki upplýsingar hvort að það hafi breyst. Skinney Þingnanes er handhafi 98 prósent hlutafjár í Nónu ehf."

Atli tekur sér frí

Glæpasamtök á flótta

Það er engu logið um það, að Sjálfstæðisflokkurinn er magnað fyrirbæri, og dregur meira dám af glæpasamtökum en stjórnmálaflokki í þeim skilningi sem fólk almennt leggur í orðið stjórnmálaflokkur. Djöfullegur tryllingur meðlima þessara óhrjálegu samtaka útaf málshöfðununni á hendur Gjeirs Haaarde er með þeim endemum að fólk er agndofa. Þessir svokölluðu Sjálfstæðismenn víla ekki fyrir sér að ljúga því upp aftur og aftur, að fyrrnefnd málshöfðun sé eingöngu pólitísk aðför að einstaklingnum Gjeir Haaarde, rétt eins og ekkert hrun hafi orðið og halda því meira að segja fram að Gjeir þessi, ásamt ráðherrum sínum, hafi ekkert vitað hvað í vændum var fyrr en svona um það bil viku áður en efnahagskerfið lagðist á hliðina. Ég veit vel að Gjeir og aðrir í innsta hring Sjálfstæðisflokksins vissu mætavel hvað verða vildi árið 2006 og gerðu nákvæmlega ekkert til stöðva þá þróun; það var ekki fyrr en fólkið á götunni rak þetta pípuhattahyski útúr Stjórnarráðinu að það lét af völdum.

Það er hinsvegar gleðilegt að gjörspillt íhaldslið sé tekið uppá því að hlaupa á dyr á virðulegum fundum eins og púkafans undan guðsorði þegar góðir menn eins og Ögmundur Jónasson taka til máls. Það saknar enginn nærveru þess.

„Ekki með neina sleggjudóma“

Ofsinn, kjafturinn og dómgreindarleysið

Þetta fólk, Gjeir Haaarde, Ingibjörg Sólrún og fleiri þeim lík, lætur eins og ekkert hafi gerst á Íslandi síðustu 1000 árin. Miðað við ofsann og kjaftinn á þeim í fjölmiðlum í gær og dag er engu líkara en þriðja stærsta gjaldþrot í heiminum, sem var fullkomnað einmitt í ríkisstjórnartíð þessa stórsaklausa heiðursfólks, hafi gjörsamlega farið fram hjá þeim, þau hafi siglt í gegnum það eins í einu alsherjar blakkáti. Að ráðherrum í ríkisstjórn Gjeirs Haaarde þyki glæpsamlegt að einhverjir séu dregir til ábyrgðar á þessu þriðja stærsta gjaldþroti sögunnar, og þvaðri um pólitískar ofsóknir og hefndir, sýnir betur en flest annað á hve háu stigi dómgreind þessa fólks er. Og það skulu hin hrokafullu og auðmýktarlausu yfirstéttar- og hrunráðherrar vita að það eru alltaðrir hlutir sem hafa eitrað stjórnmálalífið í landinu en viðleitni Alþingis að láta nokkra af höfuðpaurum ríkisstjórnar Gjeirs Haaarde (2007-2009) standa fyrir máli sínu frammi fyrir Landsdómi.

Og svo skulum við ekki gleyma að dáindispersónan Gjeir Haaarde og Árni Mathiesen voru sem þingmenn og ráðherrar í fararbroddi frjálshyggjuárásarinnar sem stóð linnulaust frá 1991 fram á haust 2008 og var höfuðorsök hrunsins. Svo heldur Gjeir því fram að hann sé alsaklaus!!!

Ojbara.

Mun eitra stjórnmálalífið

Sjálfviljug eða neydd - Jóhanna á valið

Ef Jóhanna Sigurðardóttir segir ekki af sér sjálfviljug, eru talsverðar líkur á að hún verði neydd til þess. Hún á fortakslaust að sitja á sama sakabekk og herra Haaade.

Ekki rétt að Geir sé einn ákærður

Hrossakaup, spilling og viðbjóður

Alþingi Íslendinga kolféll á prófinu í dag þegar greidd voru atkvæði um hvort ástæða væri til að láta fyrrverandi ríkisstjórn svara til saka fyrir Landsdómi. Það þarf ekki vellæsan mann til að sjá að Samfylkingin gerði hrossakaup við Framsóknarflokkinn til að koma hlutunum þannig fyrir að aðeinn einn ráðerra verður ákærður. Sem sagt: Samtrygging stjórnmálaelítunnar hélt; Samfylkingin og Framsókn ákváðu að fórna Gjeir Haaarde í því skyni að friða almenning en sýkna hin þrjú. Geðslegt? Nei, viðbjóður.

Það var síðan serstakur kapítuli að fylgjast með fyrrverandi og núverandi ráðherrum Samfylkingarinnar greiða atkvæði. Þvílík helvítis skítseyði hafa sjaldan eða aldrei haldið jafn stórbrotna sýningu á sjálfum sér og pólitísku eðli í beinni útsendingu inn á hvert heimili landsmanna. Fyrir það fyrsta er það dæmalaus ósvífini af hrunaráðherrunum Jóhönnu Sig, Össuri, Stjána Möller og Þórunni Sveinbjarnardóttur að greiða atkvæði í þessu alvarlega máli. Þetta fólk hefur brugðist þjóð sinni og kjósendum hvo hroðalega að aldrei verður tekið mark á þeim meir. Og ekki var síður ömurlegt að verða vitni að því að nýju ráðherrarnir Samfylkingarinnar greiddu allir atkvæði gegn tillögunum. Við þetta hyski vil ég segja: Þið voruð ekki kosin til að fara svona að ráði ykkar.

Um spillingarpésa Sjálfstæðisflokksins þarf ekki ræða þar sem fyrirséð var frá upphhafi hvernig þeir myndy bregðast vil.

Ég tek undir með Þór Saari og fleirum: Það verður að boða til alþingiskosninga nú þegar. Óhjákvæmilegu uppgjöri og hreingerningu eftir hrunið og frjálshyggjusubbuskapinn undir þessum kringumstæðum.  

Mál höfðað gegn Geir

Ef alþingismenn vilja uppreisn

Ef Alþingi, vegna innibyggða spillingar og forheimskunnar, guggnar á að draga nokkrar fyrrverandi ráðherraskjátur fyrir Landsdóm fyrir dýrkeypt afglöp þeirra brotavilja, er fátt í spilunum annað en að Alþingi Götunnar knýji ríkisstjórnina til að rjúfa þing og boða til kosninga.

Það er auðvitað í höndum hvers og eins þingmanns hvort hann greiðir atkvæði sitt í þessu máli með fólkinu í landinu og reisn Alþingis eða réttir upp hönd með spillingunni, lygunum og lágkúrunni. Fari svo að meirihluti alþingismanna standi með subbuskapnum og ómennskunni, aukast líkurnar á uppreisn fólksins gegn stjórnmálaelítunni og það þarf enginn maður að velkjast í neinum vafa um hver verður sigurvegari í þeirri uppreisn.

Mjög tvísýnt um úrslitin