Mannréttindalexíur þúfnatyppanna

Sá hefur nú aldeilis lært lexíurnar sínar í háskólanum blessaður litli íhaldsþúfutyttlingurinn hann Víðir Smári Peðersen: Það eru sem sé hvorki meira né minna en mannréttindabrot að draga bersyndugar stjórnmálalufsur fyrir Landsdóm. Ég get með engu móti ímyndað mér að svona ungmenni hafi getu til að ná nokkru alvöruháskólaprófi fyrst lærdómur hans er ekki burðugri en þetta. En annars er víst farið að útskrifa allan andskotann úr háskólum nú til dags; innantómt og ómenntað prófgráðufólk streymir eins og undanrenna útúr hinum ,,æðri" menntastofnunum útá göturnar, þjóðfélaginu til skaða.

Að sjálfsögðu minnist Víðir Peðersen ekkert á mannréttindi þeirra sem nú súpa seyðið af einbeittri, vísvitandi vanrækslu Hrunaliðsins. Því síður nefndi hann mannréttindabrotin sem fá linnulaust að líðast í kvótakerfinu, þrátt fyrir dóm Mannrétindanefnd Sameinuðuþjóðanna þar að lútandi.

Lifi Peder Pavlesen framkvæmdastjóri í Sviðinsvík!

Réttlæti og sanngirni leiðarljós í störfum þingmanna

Sósíalísk bylting er svarið

Það hefur heldur enginn búist við því að labbakúturinn Guðmundur Steingrímsson hefði sannfæringu fyrir einu eða neinu, einfaldlega af því að hann hefur, og hefur aldrei haft, sannfæringu fyrir nokkrum sköpuðum hlut, enda alinn upp miðjum fjóshaugnum við sjálft Framsóknarfjósið.

Því miður hefur liði af sama kalíberi og Gvendur Steingríms fjölgað óhugnarlega á Alþingi: heilu og hálfu flokkarnir eru undirlagðir fénaði sem á enga köllun aðra en að þjóna eigin athyglissýki og eigin skítalykt.

Það er varla til mikils mælst, að óska eftir því við vísindasamfélagið (ef það er þá ekki ofsetið Gvendum Steingrímssonum) að fundið verði upp lyf, helst bóluefni, við hinu sannfæringarlausa spillingareðli sem tröllriðið hefur öllum stjórnmálum á Íslandi um hríð.

En best væri samt að gera sósíalíska byltingu því þar með myndi undanrennuliðið, Gvendarnir, Katrínarnar og Tryggvarnir Þór, hverfa sjálkrafa til annarra starfa, það er að segja ef hægt er að nota það til einhverra nýtilegra starfa en að éta cócópuffs..

Hefur ekki sannfæringu fyrir ákærum

Frú Ingveldur og Kolbeinn á útreiðarmóti.

Hin viðkunnanlegu hjón, frú Ingveldur og Kolbeinn Kolbeinsson skrifstofustjóri, létu sig ekki, fremur en önnur haust, vanta í Laufskálarétt um helgina. Á föstudagskvöldið lenti Kolbeinn í átökum við digra trukkalessu og beið lægri hlut, á meðan frú Ingveldur fór í útreiðartúr með góðglöðum hrossakalli, alræmdum fyrir nærgöngula framkomu við konur. Frú Ingveldur lét samt þennan flagar eiga neitt inni hjá sér því hún hafði hérumbil drekkt honum í skurði þegar góðgjarnir menn skárust í leikinn á elleftu stundu og björguðu kynbróður sínum undan hexinu.

Í gjærkvöldi slógust frú Ingveldur og Kolbeinn innbyrðis útaf kvennmanni. Þeirri viðureign lauk með því að þau féllu bæði, eins og góðum drengjum sæmir. Og í morgun, rétt fyrir hádegi, voru þau enn í glasi og höfðu þá vinahjón þeirra, Indriði handreður og Máría borgargagn bæst í selskapinn og allra verða veðra von, því öll fjögur voru þá þegar orðin verulega klæðlítil.

Þúsundir á sveitaballi

Ill meðferð á nauðstöddum mönnum.

Þeim er sannarlega ekki fisjað saman björgunarsveitarmönnunum á Kirkjubæjarklaustri. Mér er það til dæmis hulin ráðgáta hvernig í fjandanum þeir fóru að því að draga þrjá menn af flæðiskeri með björgunarstóli. Það væri sök sér þó björgunarmennirnir hefðu dregið þá er í nauðum voru staddir Í björgunarstóli til lands, en að draga aumingja mennina með þessháttar verkfæri er vonandi dæmalaust; það hefði áreiðanlega verið mun skárra að draga þá með dráttarvél, eða bara með handafli.  

Bjargað af eyri í Núpsvötnum

Kolvitlaust reiknað hjá KSÍ

Það hlýtur að vera einhver misskilningur að Breiðablik hafi orðið íslandsmeistarar í knattspyrnu karla: þeir hafa lagt vitlaust saman þarna hjá KSÍ þegar þeir voru að reikna stigin hjá liðunum.

Það er nefnilega margsannað náttúrulögmál, hvorki meira né minna, rétt eins og þyngdarafl jarðar, að Breiðablik fellur alltaf þegar það spilar í úrvalsdeild. Og auðvitað féllu Blikarnir þetta haustið eins og venjulega. 

Þetta ægilega stigamagn hjá Breiðabliki er svo fjarstæðukennt að það mætti halda að Tryggvi Þór Herbertsson hafi reiknað stigin fyrir KSÍ.

Breiðablik er Íslandsmeistari

Rek mig þá á kvörnina

Þegar ég sá myndina af köppunum knáu útfyrir bolvísku göngunum, flaug mér í hug gömul vísa eftir virðulegan sveitarstjórnarmann:

Geng ég nú inn göngin hér,

rek mig þá á kvörnina.

Ég er eins og jólatré,

ég er í hreppsnefndinni.

 Það skal tekið fram, svo ekki verði  meinlegur misskilningur á þessum dögum stórra misskilninga, að ljóðmælið hér að ofan er allsekki eftir Jóhönnu S. Hruns

„Stór stund fyrir okkur"

En Kata er ekki reið í sínum bómullarhjúpi

Það gefur auga leið að það er bæði mikil reiði og hneykslan meðal þeirr þúsunda sem kusu VG fyrir bráðum einu og hálfu ári síðan með ófögnuðinn og spillinguna sem Jóhanna Sig. bar á borð á Alþingi í gær, og skal engann undra.

En núna rétt áðan horfði ég og hlustaði á Kastljós í sjónvarpinu. Og viti menn, þar sat varaformaður VG, Katrín Jakobsdóttir, sæl á svipinn og fimbulfambaði úr og í út og suður þannig að á tímbili hafði ég sterkar efasemdir um hvort ráðherranefnan vissi hvert umræðuefni þáttarins væri. Þetta geð- og getuleysi varaformanns VG kom mér svo sem ekkert á óvart, en ósköp er dapurleg samt að sjá þennan varaformann hreyfingar sem kennir sig við vinstri að liggja marflatan fyrir varaformanni Sjálfstæðisflokksins, sem hefur mjög vondan málstað að verja og gaf hvað eftir annað færi á sér í þættinum með óforskömmuðum klisjum og innantómu spillingarbulli.

Nei, Katrín Jakobsdóttir var ekki reið, eins og langflestir kjósendur VG. Hún var bæði glöð og ánægð, eins og kjúklingur sem alið hefur sinn aldur innvafin í bómull innan háskólalóðarinnar. 

Mikil reiði innan VG

,,Helmingurinn lygi, hitt allt eintóm svik."

Það er ekki nema von að hlakki í formanni Sjálfstæðisflokksins þegar hann sér fram á framá að helsta stoð og hækja auðvaldsins, Samfylkingin, ætli að makka rétt við björgun hrunsráðerranna frá því að standa skil gjörða sinna gagnvart Landsdómi. Það hefur lengi verið ljóst sjáandi fólki, að Sjálfstæðisflokkur, Samfylking og Framsóknarflokkur eru iðandi spillingarbæli þar sem ýldufnykur mafíuhugsandi borgarastéttar svífur yfir vötnum.

Þjóðin þarf ekki aðeins að gera upp sakirnar við gjörspillta núverandi og fyrrverandi ráðherra borgaraflokkanna, fjármálakrypplinga, peningageðsjúklinga og fyrirlitleg glæpahænsni. Þjóðin verður að gera upp reikningana við auðvaldsflokkana þrjá, Sjálfstæðisflokk, Samfylkingu og Framsóknarflokk þar sem umrædd samtök hafa gerst sek um óverjandi tilræði við íslenska þjóð, lagt efnahagskerfi hennar í rúst, selt tugi þúsunda einstaklinga í skuldafjörta og stórskaðað sjálfstæði og orðspor landsins gagnvart umheiminum.

Eins og málin standa nú, er það í höndum VG hver framvindan verður: Éti Steingrímur og hans slekti spillingarjafninginn sem Samfylkingin hefur borið á borð í Landsdómsmálinu eru Vinstrigrænir endanlega búnir að vera sem stjórnmálaafl sem mark er á takandi. Það eru því síðustu forvöð fyrir VG að forða sér útúr hinu iðandi spillingarbæli borgarastéttarinnar.

Það þarf eingann uppskrúfaðan stjórnmálafræðing til að vita að hérumbil allir þeir sem kusu VG og Samfylkinguna við síðustu Alþingiskosningar ætluðust til og trúðu því að þeir stjórnmálamenn sem aðhöfðust ekkert til að afstýra eða lina höggið af hruninu og lugu til um ástand mála bæði innanlans og utan, yrðu dregnir fyrir viðeigandi dóm ef þessir flokkar næðu hreinum meirihluta á Alþingi. Þessa von kjósenda er Samfylkingin, með hrunráðherrana Jóhönnu Sig og Össur Skarphéðinsson í broddi fylkingar, í þann veginn að svíkja. Um sjórmálaumsvif þessa lánlausa fólks má nota orð Megasar: ,,Helmingurinn lygi, hitt allt eintóm svik.

Það er ekki nema von að hlakki í Bjarna Ben., Guðlaugi Þór og Pétri Blöndal.

 

Stuðningur Samfylkingar ræður miklu

Hvað ætli kjósendur Samfylkingarinnar hugsi núna?

Ég er hræddur um að mörgum kjósanda Samfylkingarinnar hafi brugðið í brún þegar Jóhanna Sig lét sig hafa það að skríða útúr sauðargærunni og velja ræðustól Alþingis til þess arna.

Það er varla hægt að ímynda sér, að þúsundir kjósenda sem studdu Samfylkinguna í síðustu alþingiskosningum hafi órað fyrir því að Jóhanna myndi á ögurstundu beita sér jafn hart og raun ber vitni gegn því að helstu ráðamenn ríkisstjórnar Gjeirs Haaarde verði látnir standa fyrir máli sínu.

En þar sem Samfylkingin er krataflokkur og ráðamenn þar á bæ haldnir sönnu óforskömmuðu krataeðli, var svo sem ekki við öðru að búast úr þeirri áttinni, auk þess sem böndin voru farin að berast óþærilega nærri frú Jóhönnu og stutulsveini hennar, Össuri Skarphéðinssyni, sem bæði tvo voru engir aukagemlingar í Hrunstjórninni.

En vonandi fara kjósendur Samfylkingarinnar að átta sig á, að krataflokkar, hvað hafni sem þeir nefna sig í það og það skiptið, eru öflugir burðarásar kapítalismans og borgarastéttarinnar, skítugar auðvaldshækjur sem aldrei bregðast húsbændum sínum þegar þeim liggur lítið við.

Umskipti hjá Samfylkingunni

Þá mun Dómstóll Alþýðunnar láta til sín taka

Framferði Jóhönnu Sigurðardóttur forsætisráðherra í ræðustól Alþingis í dag, sýnir svo ekki verður um villst hverra erinda þessi sérkennilegi stjórnmálamaður gengur, sem og flokkur hennar og ríkisstjórn. Það má ljóst vera hverjum manni, að núverandi ríkisstjórn vinnur skipulega að því að uppgjörið við hruninu verði sem sársaukaminnst fyrir borgarastéttina. Hinsvegar má fólkið á götunni éta það sem úti frýs, sem er dálítið hlálegt vegna þess að það var fólkið á götunni sem kom Jóhönnu og Steingrími J. til æðstu metorða í stjórnsýslunni.

Ríkisstjórn Samfylkingar og VG er ekki síður þénanleg og boðleg borgarastéttinni en hvaða ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks og Framsóknar er, eða ríkisstjórn Sjálfstæðismanna og Samfylkingar.

Krataeðlið er samt við sig og stendur einlægt fyrir sínu sem ein af helstu og mikilvægustu stoðum auðvaldsskipulagsins. Og krataeðlið hefur ekkert breyst þó það heiti Samfylking þessi misserin og drjúgur slatti af VG tilheyri þessari hvimleiðu dýrategund. Þessi lítilmenni ganga undatekingarlaust í lið með auðvaldinu á móti alþýðu manna þegar hagsmunir þessara stétta skarast í einhverju sem máli skiptir. Það ætti því ekki að koma neinum á óvart að Samfylkingin stökkvi með látum til bjargar gjörspilltum stjórnmálamönnum borgarastéttarinnar og freisti þess að forða þeim frá maklegum málagjöldum.

Ef stjórnmálamenn fjármagnseigenda, atvinnurekenda og mafíósa kemst upp með að koma í veg fyrir að Landsdómur rétti yfir hrunpólitíkusunum mun varla líða á löngu að Dómstóll Alþýðunnar dragi Jóhönnu Sigurðardóttur, Samfylkingu hennar og ríkisstjórn, ásamt fyrri ríkisstjórnum, fyrir sinn eigin rétt, með góðu eða illu, og dæmi allan þann óþrifaselskap úr leik.

Efins um stuðning við ákæru