Elíaza Stredd, Félag kvenna í móðurlífinu og þáttur frú Ingveldar í lífi félagsins

Félag kvenna í móðurlífinu hefir starfað í rúma átta áratugi á Íslandi og enn er aungvann bilbug að finna á konunum sem eiga veg og vanda að félaginu. Sem kunnugt er, þá er Félag kvenna í móðurlífinu undirdeild í Félagi kvenna í atvinnulífinu, sem aftur er undirdeild í Sjálfstæðisflokknum. Nú, frú Ingveldur hefir verið forseti kvenna í móðurlífinu í stinn þrjátíu ár og allan þann tíma hefir Máría Borgargagn verið hennar varaforseti, þrátt fyrir að Máría hafi alla tíð verið stæk framsóknarkerla og alin upp á Maddömumjólk frá blautu barnsbeini.

Frú Ingveldur hefir í nafni Félags kvenna í móðurlífinu og sem forseti þess stundað víðáttumiklar móðurlífsrannsóknir og þá sérstaklega á varaforsetanum, Máríu Borgargagni. Á einu skeiði ferils síns hóf frú Ingveldur móðurlífsrannsóknir á Brynjari Vonudulykt. Það þóktu mjög merkilegar rannsóknir, þrátt fyrir ríkisstyrki af skornum skammti á þeim tíma. Niðurstaða rannsókanna var augljós eftir að hún birtist opinberlega, en þar sannaðist að mjög djúpt væri á móðulífi í kviði Brynjars Vondulyktar, en þeim mun meira fannst af nýrnasteinum og öðrum keimlíkum óþverra í belgnum á karldjöflinum.

Í dag minntist frú Ingveldur þess þegar Elíaza Stredd kom til landsins og hélt magnaðan fyrirlestur hjá Félagi kvenna í móðurlífinu. Elíaza kom beint frá Rússlandi, en þar hafði hún legið hlekkjuð í Síberíu samkvæmt skipun frá Jósefi Stalín sjálfum, sem einhverjum þókti næsta kyndugt, því um þær mundir hafði Stalín karlinn legið í gröf sinni í rúma þrjá áratugi. Þegar þetta misræmi var borið upp við morgunblaðslærða forkólfa Sjálfstæðisflokksins sögðu þeir ýmist að helvítið hann Stalín hefði verið lifandi á níunda áratugnum og historían um að hann hefði látist upp úr nítjánhundruð og fimmtíu hefði verið lýgi eins og allt annað hjá Rússum, eða þeir fullyrtu glaðhlakkalega að Stalín hefði auðvitað gengið aftur og haldið áfram að ráðskast með allt í Rússlandi áratugum saman allt þar til hann fór að drekka upp á hvurn dag í gegnum Bórís nokkurn Jeltsín og linnti ekki látum fyrr en Bórís drapst úr brennivínsslagi, en þá var líka allt farið til andskotans í Rússlandi, bytingin fyrir bí og aðvífandi glæpamenn og stórþjófar komnir á vettvang til að stela öllu steini léttara af rússneskri alþýðu. Því er við að bæta, að orðið ,stredderí" á rót sína að rekja til Elíözu Stredd, en dagana sem hún var stödd hér á landi fór vægast sagt mikið fyrir henni á öldurhúsum og hotélum Reykjavíkurborgar. 

Eliza kynnti viðurkenningarhafa Jafnvægisvogarinnar

Ódulinn og ofstækisfullur nýfrjálshyggjuáróður frá villimönnum í OECD

Það er ekki á þá logið, helvíska nýfrjálshyggjuperrana, að þeir vilji af alefli stuðla að því eyðileggja samfélög, sem hafa mátt þola búsifjar af nýfrjálshyggjugeðbiluninni, ennþá meira, og færa þau helst sem næst fullkominni villimennsku, ringulreið og brjálæði. Til að undirstrika geggjun frjálshyggjurugludallanna, senda þeir einhvern Angel, sem lítur út eins og hættulegur glæpamaður á mynd, á okkur og láta hann drulla yfir okkur ósiðuðum nýfrjálshyggjuórum í nafni OECD.

Þegar litið er yfir þennan ódulda nýfrjálshyggjuáróður frá ,,Efnahags- og framfarastofnuninni" OECD, er fljótsagt, að ekki hefir verið gusað framan í okkur annarri eins reginheimsku í langan tíma. Ofstækið, ofstopinn og fjandskapurinn í boðskap OECD er augljós, enda engin tilraun til að fela eitt né neitt í þeim efnum. Það minnsta sem íslensk stjórnvöld geta gert, er að krefjast þess að OEDC biðji okkur fyrirgefningar á óþverranum sem þessi sérkennilegu samtök létu herra Angel bera á borð fyrir okkur.

Og hvaða endemis giljagaurar og leppalúðar eru það sem settu þennan nýfrjálshyggjuóhugnað OECD saman? Getur til dæmis verið íslenskir nýfrjálshyggjustagkálfar hafi komið að þessum bræðingi? Öðru eins er svo sem auðvelt að trúa upp á þá vesalinga, svo gersamlega firrtir og geggjaðir sem þeir eru. Einhvern tíma var sagt, að nýfrjálshyggjan væri pípuhattur fasismans, það má til sanns vegar færa þegar haft er í huga að upp úr tryllingslegum rassaköstum nýfrjálshyggjunnar hefir sprottið ófétislegur fasismi, sem riðið hefir húsum víðsvegar um hinn vestræna auðvaldsheim. Gegn þessum hættulegu óværum, nýfrjálshyggjunni og fasismanum, verður siðað fólk í okkar heimshluta að bregðast á afgerandi hátt eins og um hættulega farsótt sé að ræða, - mun hættulegri en kóvíð nítjándi er og er hann þó verulega slæmur.    

Vill afnema löggildingu bakara hér á landi

Og nú bíður frændgarðurinn hans Malkólms spennt eftir því að hann verði léttari

Það komst víst einhver ljótur þrjótur í Malkólm Miðjustjörnu og gerði sér lítið fyrir og gjörði honum barn í kvið, með öðrum orðum: ódámurinn barnaði Malkólm Miðjustjörnu, sem má nú lúta þeim örlögum að rogast um með framsettan maga. Dólgurinn sem gjörði Malkólm svona óléttan er auðvitað á bak og burt og aunginn veit hvaðan hann kom né hvert hann fór eftir voðaverkið á Malkólmi. Þeir haga sér alltaf svona þessir landafjandar sem skilja eftir sig óléttur og börn hvar sem þeir bera niður í það og það skiptið.

En í nærsamfélagi Malkólms Miðjustjörnu bíða frændur hans og frænkur, vinir og kunningjar, eftir því hvurnig Malkólmi muni ganga við að verða léttari og þá ekki síður hvurs kyns afkvæmið verður. Sumir, þeir framúrstefnulegustu, eru strax farnir að spá því að Malkólm gangi með pan intersexúal hán, sem með tíð og tíma verði mannkynsfrelsari á hinum efstu dögum. Aðrir eru ekki eins bjartsýnir og telja drengurinn gangi vafalaust með kryppling, einhverskonar loðinn Óla Apakött, sem eigi eftir að spilla samfélaginu með sóðalegu orðbragði og glæpum.

Vér Íslendingar megum hrósa happi að hafa ekki þennan déskotans Malkólm Miðjustjörnu á meðal vor, nóg er samt af afturfótafiðrildum og gýrfeitismerum meðal oss svo ekki bætist í það safn Malkólm og væntanlegur erfingi hans. Eitt sinn, fyrir langalöngu, barst hingað til lands með erlendu fraktskipi óþokki nokkur sem varð eftir þegar skip lagði í haf. Um leið og hið útlenska skip, sem hét Josefina Mæersk, var horfið sjónum tók hin vonda eftirlegukind til óspilltra málanna. Hann gjörðist umsvifalaust hjónadjöfull, leitaði á smápilta og hafði ekkert fallegt í huga, hellti spurningastúlkur augafullar og notfærði sér ástand þeirra. Ef einhverjum varð á að reyna að stemma stigu við atferli þessa ógeðfellda afstyrmis, þá dró það þegar í stað upp flugbeittan hníf og hótaði illu einu og skaut hnífnum í brjóstið á andstæðingi sínum, ef hann var ekki nógu fljótur að hörfa undan og leggja á flótta. Ófremdarástandinu, sem skapaðist kringum þennan óboðna gest, slotaði ekki fyrr en Hálfdán Varðstjóri skarst í leikinn og lógaði kvikindinu í húsasundi niður við sjó.

Eldri bróðir Malcolms á líka von á barni

Útfararorð síra Baldvins yfir bersyndugum þorpara

Þegar hann gekk í Sjálfstæðisflokkinn var teningunum kastað og ekki aftur snúið upp úr því. Frá og með þeim degi gekk hann hnarreistur hinn breiða veg sem liggur til glötunar. Já, þeir sem leiðast inn á glæpabrautina finna fyrir því hve sú leið er rennislétt og örugg og hve miklu hún skilar í aðra hönd. Svo tekur við holóttur slóði með hættulegum beygjum, blindhæðum og loks sigling inn í svartaþoku með tilheyrandi hafvillum. Þegar þar er komið er fátt annað eftir en að heyra hurðina að fangaklefanum glymja að hælum sér.

Sá aumi bróðir vor, er hér liggur milli fjögurra fjala, nýtti sína hérvistardaga við leik á markaðstorgi græðginnar þar sem aunginn vinnur annað en eilífa brennisteinsvist hjá Djöflinum í Helvíti. Og þókt freistast sé til að hafa yfir honum Guðs orð að leiðarlokum, þá koma þau ekki í veg fyrir hin óhjákvæmilegu örlög; Djöfullinn hefir nú þegar haft sálu hins burtsofnaða bróður með sér til Helvítis og pínslirnar eru þegar hafnar af fullri einurð,- því í Helvíti svíkjast undirdjöflar og púkar ekki undan merkjum þá böðulsstarf með kvalaöskrum og óhljóðum eru í boði. Í þessa djöfullegu gjá hefir vor fyrrum bróðir og viðhlægjandi hafnað og upp úr henni á hann ekki afturkvæmt.

Ekki stendur til, vinir mínir, að husla þann dauða, sem hér liggur, í kirkjugarði. Það er af og frá. Þann raft drögum vér út á víðavang og urðum hann þar innan um skrokka af hrossum, hundum og tilberum og leyfum foglum himins að kukka þar vild sína oná og allt um kring. Og að þessu sögðu fel ég Fjandanum formlega þann ólánsgrip, er vér geymum í kassa þessum fyrir framan oss, og megi allar vondar vættir hrína á ódáminn um aldur og eilífð. Fjarlægið svo þennan bannfærða fjanda frá augliti mínu og Drottins Allsherjar.

Neitaði sök en játaði svo – 343 milljóna sekt

Að hafa dverga og smákonur fyrir fífl til að geta hlegið að þeim ásamt heiminum öllum

Það er í tísku hjá auðvaldinu um þessar mundir að láta dverga, helst lítilfjörlegar smákonur, setja samkundur hjá sér. Fyrir nokkru síðan voru þeir hjá NATÓ að tralla með hana Katrínu okkar og léku sér að láta hana vera samkvæmisfíflið í NATÓ-messunni og gera sér ærlega til skammar fyrir framan augu heimsbyggðarinnar.

Í dag var Katrínu enn att fram á foraðið og látin opna Heimsþing auðvaldskerlinga. Aumast er að sjá, að Katrín ræfillinn virðist ekki gera sér grein fyrir að hún er leiksoppur auðvaldsins og auðvaldinu þykir óstjórnlega gaman að hafa hana fyrir endemis trúðfífl. Það er nú meira hvað auðvaldinu finnst virkilega skemmtilegt að niðurlægja nývinstrisinnana, nýsosialistana, og láta þá gjöra lítið úr sér fyrir allar augum. Ófrýnileg dæmi um það eru asnaleg frumhlaup Katrínar Jakk og vitringsins Stenngrims Johoð og sosialsíða Gunnars Smára útrásarvíkings, svo ekki sé minnst á blábjánavígi krataeðlisins Samfylkinguna.

Enn hefir heimurinn ekki gleymt uppákomunni þegar Grýla, móðir Jólasveinanna, jagaði einn samfylkingarunga og matbjó hann fyrir börnin sín. Skipti engum togum, að Jólasveinarnir skitu allir í buxurnar af samfylkingarkássunni og vóru næstum dánir og ekkert barn fékk nokkurn skapaðan hlut í skóinn það árið. En mikið ósköp þykir þingmönnum erkiauðvaldsins gaman að gjöra stólpagrín að Katrínu og hæðast að henni á bak og etja henni, alltaf jafn sauðheimskri, fram á foraðið til gjöra sér til skammar og fara í taugarnar á gömlu, raunverulegu sósíalkommúnistunum, sem góðu heilli eru enn til þrátt fyrir allt. 

Katrín opnaði heimsþingið

Stórglæpir breiðast út, - húsleit í höfuðstöðvunum skilaði engu

Einhvern tíma hefði mátt ganga að því vísu, að umræddir rummungar í Kópavogi væru útsendarar Sjálfstæðisflokksins, því þar á bæ er menn gírugir við að auðga sig á annarra manna fjármunum. En í þetta skipti skilaði leit rannsóknarlögreglunnar í fórum Sjálfstæðisflokksins blátt áfram aungvu og æi höfuðstöðvum Flokksins við Bolholt í Reykjavík fannst ekkert nema hrafl úr innbroti í sjoppu, sem framið var í lok ágúst síðastliðins. Satt að segja lá við að gæfist upp í leit að glæpamönnunum, því að þeir er ,,stela öllu steini léttara, eins og sagt er í fréttinni, finnast alltaf innan vébanda Sjálfstæðisflokksins. En nú var ekki því að heilsa.

En þá datt einum rannsóknarlögreglumanninum, en sá maður hefir yfirnáttúrulegan sagnaranda, að leita hófana hjá Viðreisn og Miðflokknum. Og sjá: Undir handarjaðri Miðjúnga og Viðreisnar fannst allt það er Kópavogsbúar söknuðu af eigum sínum. Sigmundur Davíð var fyrstur manna tekinn fastur og færður í umsjá Hálfdáns Varðstjóra; þar á eftir vóru Thorgerður Kattharin og Banzi Braskari lokuð af í dýflissunni.

Að síðustu fór sveit á vegum Hálfdáns Varðstjóra að Klaustri þeirra Miðjúnga og varð þar strax bardagi, því munkarnir í klaustrinu veittu harða mótspyrnu, enda vel gegnsósa í messuvíni og öðrum sakaramenntum. Harðastur var samt Beggó, en honum tókst áður en yfir lauk, að steinrota þrjá lögregluþjóna. Er þar var komið, bar að Hálfdán Varðstjóra sjálfan, og lét hann verða sitt fyrsta verk á vettvangi að seilast til hreðja Beggós og taka hann hreðjataki. Má segja að með komu Hálfdáns hafi orrustunni lokið, því Hálfdán Varðstjóri sleppti ekki því taki er hafði náð á Beggó karlinum, heldur bar hann ýlfrandi og gólandi um borð í brynvagn sinn og lagði hann þar í járn. Að sjálfsögðu þykir lögreglunni miður að fleiri en Sjálfstæðisflokksmenn einir séu viðriðnir stórþjófnaði og vítaverða glæpi og telur að eitthvað hafa farið alvarlega úskeiðis. Að því verður samt að hyggja, í þessu sambandi, að eftir höfðinu dansa limirnir, og skylt er skeggið hökunni þá fjallað er um eðli og athafnir Sjálfstæðisflokksmanna annars vegar og Miðjúnga og Viðreisnarpoppara hins vegar.  

Lögreglan hafði hendur í hári stórtækra þjófa

Ernir eru óbetranlegar óvættir og ekki er bölvaður Jólakötturinn þeim neitt skárri

Djöfullegir fuglar ernir, grimmir og stórhættulegir. Hér fyrrmeir þegar foreldrar gættu ekki barna sinna eins og tíðkast í dag, kom þráfaldlega fyrir að ernir komu aðvífandi og hremmdu börn sem voru að leik á hlaðinu heima eða úti á túni meðan fullorðna fólkið var við heyskap eða önnur störf, og flugu með þau burt. Í einni hroðalegri sögu af einu slíku tilviki flaug örninn með fimmvetra dreng upp í fjallsufsar, hvar hann hafi sér hreiður með ungum. Þeir er eftir sátu á bænum mundu alla ævi eftir hljóðunum í drengnum þegar örninn var slíta hann sundur í ungana. Það vóru hryllilegar stundir. Á þriðja degi heyrist ekkert meir ofan úr klettum annað er murrið í múkkanum og stöku kuldahlátrar í svartbaknum. En arnarungarnir stálpuðust hratt og gjörðust fljótt óvægin óféti sem móðir þeirra. Því gjöri ég að tillögu minni, að örninn í Húsdýragarðinum verði leiddur að höggstokknum í fyrramálið og hogginn án nokkurs hiks af honum hausinn. 

Þá er og þess að geta, að össufjandi fór að gjöra sig heimakomna að býli Ólafs bónda. Þetta var mikill fugl, fimur á væng og með öllu óseðjandi. Um vorið tók assan í það minnsta átta lömb traustataki af Ólafi bónda og nýborinn kálf drap hún og hafði í brott með sér í tveimur ferðum; assan reif sem sé kálfinn í tvennt því henni þókti  hann heldur þungur til flugs til að fara með hann í einni ferð. En svo lék assa af sér og það heldur illa. Hún hugðist nefnilega grípa hinn landsfræga fjárhund Ólafs bónda, hann Snata, og tæta hann ofan í börn sín grimm og svöng í hreiðrinu. Jú jú, illyrmið flaug undur létt niður við jörð með þýðum vængjatökum og kom aftan að Snata þar sem hann lá á hlaðinu og var að hugsa. En í þann mund sem assa ætlaði að læsa klónum í bráðina og hafa hana viðstöðulaust á brott stökk Snati eldsnöggt upp og náði koma tanngörðum sínum á háls hennar og beit.

Já, vinir mínir, nær og fjær, það er ástæða til að vera á varðbergi þar sem örn er nær og rétt að hafa ekki um hönd fleipur og þvætting um þann fugl. Og það eru vissulega fleiri hættur sem a steðja á Íslandi, ekki síst á jólaföstunni þegar ægilegustu forynjur fara á stjá. Jólakötturinn er óskaplegt dæmi um hamslaust villudýr sem veður um sveitir og etur menn, einkum börn, óþekk börn. Það er ekki lengra síðan en í fyrra, að Jólakötturinn veiddi dreng austur á Héraði og át hann á staðnum. En það var nú ekkert miðað við uslann sem kvikindið gjörði á jólatrésskemmtun norður í Húnavatnssýslum fyrir fimm árum. Þar lét hann ekki við sitja að graðga í sig óþekka krakka, heldur hakkaði hann í sig tvær konur, aðra á besta aldri, hina afgamla, seiga og bragðvonda. Það var ekki laust við að kisi drægi kviðinn dulítið eftir jörðinni þegar hann laumaði sér á brott eftir allt átið.  

Síbrotaörn færður í húsdýragarðinn

Sosíalistinn Biden og fúleggin í 101 Reykjavík

Ofan á aðra harmleiki er allt útbíað í kóvíði nítjánda baktéríuvírusum í Hvíta húsinu. Þetta er orðið þessháttar pestabæli að sóttvarnaryfirvöld þar í landi eru komnir á fremsta hlunn með að kveikja í kofanum og brenna hann til ösku. Á síðustu dögum Trumbs skríða starfsmenn hans dauðveikir um gólf og vita ekki sitt rjúkandi ráð fremur er rottur og mýs sem hafa verið ruglaðar til helvítis með hátíðnihljóðum. 

Þetta er allt voðalegt og bölvað og óhamingjan lekur af öllum veggjum hins hvíta húss. Bráðum verður Trumb sjálfur borinn út í böndum, varanlega geggjaður og galinn af kóðvíðum nítjánda. Þeir segja hann verði ekki hengdur, en innan um fólk fær hann ekki að valsa meir. Það er komið nóg af slíkum munaði vestra. Einn úr starfsliði forsetans fékk kóvíðinn nítjánda í rassboruna og sturlaðist; það veit aunginn hvað varð um þann dreng í raun og veru.

En mest er þó hlægilegt þegar íslensk trúðsfífl tala um Joe Biden sem vinstrimann, sosialist, og Démókrataflokkinn sem sosialistaflokk. Ekki er öll vitleysan eins, en þetta er þó með því alheimskulegasta sem 101 sosibullikollurnar í Reykjavík og á Akureyri hafa látið frá sér. Sannleikurinn er ólygnastur og hann segir að Biden sé trúlega þó nokkuð hægrisinnaðri en Trumb. En það er aulunum í 101 Reykjavík fyrirmunað að sjá. Að þessi fúlegg á hinum hrjóstruga poletiska akri skuli láta hafa eftir sér lofræður um stríðsæsingagamlingjann og framsóknartítuna Biden og kynna hann til leiks sem ægilega heilsteyptan sósíalista ber ömurlegt vitni um firringu og andlega örbirgð þessara vesalinga.   

  

Fleiri kórónuveirusmit í Hvíta húsinu

Nú eru þeir farnir að jarðstinga látið fólk í stað þess að jarðsyngja það og hefir sá siður breiðst ört út

Auðvitað getur hann, karlanginn, sannað kosningasvindl, hvað annað? Það er ljótt að fara illa með öldunga og Trumb (orðið ,,Trumb" borið hér fram með norðlenskum framburði), auminginn sá arni hefir aldeilis fengið umfram aðra, að kenna á illmennsku landa sinna í garð gamalmenna. Nú blasir aðeins eitt við Trumb, og það er það, að gjörast örvasa og leggjast í kör þar til góðgjarnt fólk fer með skjátuna af honum í garðinn.

En vér höfum víst gleymt einu og það aungvu smáatriði. Já. Það er að Trumbs bíður legstaður, utangarðs að vísu, en legstaður þó. Það stendur víst til að vindþurrka þrjótinn og þá hann verður orðinn nógu þurr og glerharður á að reka hann niður í jörðina með sleggju. Það kalla þeir að jarðstinga hinn framliðna. Og þar eð athöfnin verður utangarðs verða aungvir sálmar sungnir yfir karli, aungvar bænir hafðar um hönd, og aunginn prestlærður maður látinn vappa umhverfis jarðstungustaðinn, þeim látna til hrellingar.

Í einu prófastsdæmi hérlendis hafa utangarðsembættanir verið hafnar til vegs og virðingar á nýjan leik. Þegar síra Baldvin tók við brauði í Gemlufallaprestakalli sá hann fljótt, að sumt fólk var þess eðlis að ekki sómdi sér að bera það í guðshúss til yfirsöngs eftir að það var dautt og enn síður væri við hæfi að koma því fyrir í vígðri mold innan um burtsofnaðar, sannkristnar sæmdarmanneskjur, sem máttu um sína hérvistardaga ekki vamm sitt vita. Því var það, að síra Baldvin aftók með öllu að jarðsyngja hyski, þrjóta og þorpara á kristiligan máta í kyrkjum og heita soleiðis fénaði skyldugri upprisu þá lúður gellur á hinum efsta degi. Í stað yfirsöngs og líkræðu hefir síra Baldvin látið fleygja illþýði og vondu fólki í gamlar mógrafir, fúafen eða dý, eða boðið starfsmönnum sveitarfélagsins að koma þeim dauða fyrir í grjóturð eða góðu jarðfalli og velta grjóti yfir. Í Gemlufallsprófastsdæmi þykja utangreftranir góður siður, eftir að fólk vandist þeim, og hefir þetta fyrirkomulag sparað margar krónur í útfararkostnað hjá fátækum sóknarbörnum síra Baldvins. Að vísu hefir borið á að þeir sem hafnað hafa utangarðs hafi lent í hafvillum eftir dauðann og gengið aftur með illindanaggi og draugagangi.  

Trump segist geta sannað kosningasvindl

Viturlegra hefði verið að hleypa minkunum í hænsnakofana

Mikið sakna ég þess, að frændur okkar Danir, skuli ekki hafa farið viturlegar að ráði sínu þega þeir ákváðu að skera upp herör gegn minknum og plágunni sem honum fylgir og hleypa kvikindunum inn í hænsna- og kjúklingabúin, og leyfa þeim að vinna sína vinnu þar í friði. Þegar síðasta hænsnið væri dautt og aunginn kjúklingur eftir á lífi hefðu félagar í skotveiðifélagi Danmerkur fengið aðgang að hænsnahúsunum til skjóta minkana. Með því móti hefði Danskurinn slegið tvær flugur í einu höggi: Losað sig hænsnin og hættuna af fuglaflensunni og alla fárveiku, kóvíðs nítjánda smituðu minkana.

Ekki er minnsti vafi á að leikurinn mun berast hingað til lands innan tíðar og þá ríður á að bregðast hart við og hleypa íslensku minkunum á íslensku púturnar og senda að svo búnu skotþyrsta skotveiðifélagsmenn í hænsnakofana til að ráða niðurlögum minkanna í eitt skipti fyrir öll. Þá væri og skynsamlegt að leyfa víkingasveitin og hernum, sem Björn Bjarnason er að stofna heima hjá sér, að spreyta sig á minknum með þeim góðu vopnum sem þeir hafa yfir að ráða.

Nú, þá er ekkert eftir nema helvískur villiminkurinn, það lævísa og blóðgrimma dýr. En það kvað hægara orkt en gjört að ráða niðurlögum þess kvikindis. Hvað gerðist ekki í hlöðunni að Eirdísarfelli í fyrravetur? Jú, þegar bóndinn kom í hlöðuna til gegninga tók minkur á móti honum og beit hann á barkann. Þá að var komið hafði villudýrið nagað höfuðið af bóndanum og lagt það í jötuna í hrútastíunni, en hægri fótinn mannsins, frá mjöðm og niðrúr, hafði minkurinn á brott með sér til gottgjörelsis sér og fjölskyldu sinni. Af þessu getur hvur maður séð, að ekki dugir minna til en heimstyrjaldarrekstur fullkomnustu herja heims ef sigur á að vinnast í stríðinu við villuminkinn á Íslandi.

Virðast mjög mót­tæki­leg­ir og smita auðveldlega