Stórglæpir breiðast út, - húsleit í höfuðstöðvunum skilaði engu

Einhvern tíma hefði mátt ganga að því vísu, að umræddir rummungar í Kópavogi væru útsendarar Sjálfstæðisflokksins, því þar á bæ er menn gírugir við að auðga sig á annarra manna fjármunum. En í þetta skipti skilaði leit rannsóknarlögreglunnar í fórum Sjálfstæðisflokksins blátt áfram aungvu og æi höfuðstöðvum Flokksins við Bolholt í Reykjavík fannst ekkert nema hrafl úr innbroti í sjoppu, sem framið var í lok ágúst síðastliðins. Satt að segja lá við að gæfist upp í leit að glæpamönnunum, því að þeir er ,,stela öllu steini léttara, eins og sagt er í fréttinni, finnast alltaf innan vébanda Sjálfstæðisflokksins. En nú var ekki því að heilsa.

En þá datt einum rannsóknarlögreglumanninum, en sá maður hefir yfirnáttúrulegan sagnaranda, að leita hófana hjá Viðreisn og Miðflokknum. Og sjá: Undir handarjaðri Miðjúnga og Viðreisnar fannst allt það er Kópavogsbúar söknuðu af eigum sínum. Sigmundur Davíð var fyrstur manna tekinn fastur og færður í umsjá Hálfdáns Varðstjóra; þar á eftir vóru Thorgerður Kattharin og Banzi Braskari lokuð af í dýflissunni.

Að síðustu fór sveit á vegum Hálfdáns Varðstjóra að Klaustri þeirra Miðjúnga og varð þar strax bardagi, því munkarnir í klaustrinu veittu harða mótspyrnu, enda vel gegnsósa í messuvíni og öðrum sakaramenntum. Harðastur var samt Beggó, en honum tókst áður en yfir lauk, að steinrota þrjá lögregluþjóna. Er þar var komið, bar að Hálfdán Varðstjóra sjálfan, og lét hann verða sitt fyrsta verk á vettvangi að seilast til hreðja Beggós og taka hann hreðjataki. Má segja að með komu Hálfdáns hafi orrustunni lokið, því Hálfdán Varðstjóri sleppti ekki því taki er hafði náð á Beggó karlinum, heldur bar hann ýlfrandi og gólandi um borð í brynvagn sinn og lagði hann þar í járn. Að sjálfsögðu þykir lögreglunni miður að fleiri en Sjálfstæðisflokksmenn einir séu viðriðnir stórþjófnaði og vítaverða glæpi og telur að eitthvað hafa farið alvarlega úskeiðis. Að því verður samt að hyggja, í þessu sambandi, að eftir höfðinu dansa limirnir, og skylt er skeggið hökunni þá fjallað er um eðli og athafnir Sjálfstæðisflokksmanna annars vegar og Miðjúnga og Viðreisnarpoppara hins vegar.  

Lögreglan hafði hendur í hári stórtækra þjófa