Skemmtihúsið Suss-sex í Lundúnum er vant að virðingu sinni

Það er naumast þrifapakkið þessi Harri þarna og Megan, eða hvað hún nú aftur heitir þessi fylgikona Harra. Það eru náttúrulega einungis erkifífl sem segja upp störfum í bresku konungsfjölskyldunni og réttast væri að gamla Drotningin mundi láta handtaka hjúin og stinga þeim í svartholið. So eru péníngar fátækrar breskrar alþýðu notaðir til að halda þessu óhræsisfólki uppi! En gamla Drotningin ræður eflaust skrýtna kallinn, þennan Bórís sem líka er á framfærslu breskrar alþýðu, í starf Harra og Meganar, þeir eru víst nógu líkir til höfuðsins.

So var Megan þessi titluð ,,hertogaynja af Sussex" en það stöðuheiti vísar til argasta kláms og óþverra; Sussex merkir vafalaust ,,suss-sex", sem kvað vera viðurstyggileg sóðabúlla í Lundúnum; að minnsta kosti þekkja margir Íslendingar, sem farið hafa á jammið í London, pútnahúsið Suss-sex, þó þeir beri ekki beinlínis afrek sín á þeim velli á torg fyrir hvurn mann. Að vísu kvaðst ein að þessum íslensku byttum hafa kynnst einhverri Megani náið á fyrrnefndu vertshúsi, en það vóru hans orð, sem ekki ber að taka trúanleg.

Þeir fóru saman hér um árið á Suss-sex, Kolbeinn Kolbeinsson, Brynjar Vondalykt og Indriði Handreður, og gerðu þar garðinn frægan, eins og það er orðað. Ekki þarf að orðlengja það, að fljótlega eftir komu þeirra á staðinn var kölluð út lögregla og var vertinn öldungis æfur af bræði út í hina virtu Íslendinga, sem komnir voru í hans hús til að gjöra sér dagamun. Illa hefir gengið að fá upplýsingar um hvað þremenningarnir gerðu af sér þar inni, en víst er um það, að sjálf pútnamamman, roskin kona og settleg, fékk hjartaslag við þetta tækifæri og var um kennt dólgslegi kynframkomu hinna íslensku herramanna. En hvað um það, upp úr þessu var sett ævilangt bann á Kolbein, Vondulyktina og Handreðinn á skemmtihúsinu Suss-sex og þeir reknir úr landi og meinað að heimsækja Breska heimsveldið næsta áratuginn og lundúnalögreglan hótaði að drepa þá ef þeir mundu voga sér að stíga fæti inn í London aftur. Á þessu ferðalagi þeirra félaga sannaðist, að ekki eru allar ferðir til fjár þótt farnar séu og þá enn síður til frama. 

Til fróðleiks: Neðri myndin var tekin af Kolbeini Kolbeinssyni þegar hann reyndi að flýja skríðandi af vettvangi hneykslisins í gleðihúsinu Suss-sex ...

Konungsfjölskyldan sármóðguð

Nú er íllt í efni og flautaþyrillinn í essinu sínu

Að sjálfsögðu ber Katrín fullt traust til ríxlögmanns á sama hátt og hún ber fullt traust til fyrrverandi og núverandi ríxlögreglustjóra, Stenngríms Johoð, Bjarnaben, Engeyjar, Samherjanna og NATO. En það er samt ekkert grín að vera einfaldur kvenmaður og svona blindfull af trúnaðartrausti á feðraveldið. Út af öllu þessu svakalega trausti hefir Katrín, veslingurinn, aflað sér fjölmargra bálillra óvina, sem nota öll tækifæri til að tala illa um hana, bölva henni og hafa í hótunum. Eitt fúlmennið gargaði meira að segja á hana að hann ætlaði að mála rassinn á henni helbláan og láta hana síðan hlaupa eins og hænu um allar götur Reykjavíkur.

Hinu er heldur ekki að leyna, að þó vinir forsætisráðherra séu fáir, þá er þeir fallegir, stórir og ógn sterkir, og þeir standa saman því þeir eru Samherjar. Þess vegna þarf Katrín ekki að hræðast götustráka og geðsjúklinga, því Samherjar hennar munu standa sína plikt og verja hana. Eða hvað segir ekki í vögguvísunni góðu: ,,þá bjargast hin íslenska alþýðupíka því amríski herinn mun vernda hana líka." Jamm, sú er nú ekki á flæðiskeri stödd þótt ekki sé hún nein alþýðupíka.

Og þegar flautaþyrillinn Ari Trausti var búinn að gera allt vitlaust í Þingvallanefnd tók Katrín upp veski alþýðunnar og fleygði tuttugu milljon kronum í hana Ólínu. Hefði ekki verið skárra að Samherjarnir hefðu veitt þessar tuttugu milljonir upp úr reikningi á Tortólu eða Seychelleseyju og gaukað að henni Ólínu? Eða hann Stenngrímur Johoð, hann hefir nú átt fyrir bótunum, sem helvískur flautaþyrillinn Ari Trausti stofnaði til með fúski og fláræði í Þingvallanefndinni. Svo er ok kominn tími á húsmæðraorlof hjá henni Katrínu; þeir eru víst með fjandi góð húsmæðraorlof þarna í Brasilíu og sennilega rétt að senda hana þangað í fylgd einhvers góðs frjálshyggjumanns. 

Katrín ber fullt traust til ríkislögmanns

Hvurjir gista ofurmennagrafreitinn á Þingvöllum?

Myndin af Þingvöllum, sem fylgir þessari frétt á mbl., er fróðleg að því leyti, að þar sér vel og vítt yfir ofurmennagrafreitinn atarna, hringlaga með kross í miðju. Þarna sést líka vel hve mörg ofurmenni hafa verið borin þar til grafar, en þau eru samtals tvö. Annarsvegar kúrir skáldið Einar Benediktsson en á hinn vænginn er sagður liggja Jónas nokkur Hallgrímsson, öxndælskur maður sem deyði fyrir aldur fram á Danaveldi.

Allt væri þetta gott og blessað ef ekki kæmi til tortryggni hvað varðar jarðneskar leifar þess öxndælska. Um það bil einni öld eftir burtsofnun Jónasar fengu fáeinir þjóðrembumenn þá flugu í höfuðið, að nú væri tími til að fara með það sem eftir væri að listaskáldinu heim í íslenska fósturmold. Og það var farið að grafa. Og þeir grófu og grófu. Þeir komu niður á bein og fúið spýtnabrak. Nú var úr vöndu að ráða, því grafarar þóktust sjá, að þarna væru þeir komnir niður á bein úr fleiri mönnum en einum og fleiri en tveimur. Þá kom upp úr dúrnum, að ekki var á hreinu hvar listaskáldið hafði verið huslað, nokkrar líkur voru á að bein þau er upp vóru komin væru bein dansks svínaslátrara, sem hafði verið grafinn þarna nokkru eftir andlát þess öxndælska.

Nú voru góð ráð dýr. Og eftir nokkra elefanta til viðbótar frá Carlsbergi og fáeina vel útilátna drammara af aquavitae frá Aalborg, komu hinir íslensku grafarar sér saman um að tína eitthvað af slátrarabeinunum í poka og láta það gott heita sem jarðneskar leifar Jónasar. Svo fengu þeir sér þokkalega líkkistu hjá útfararstjóranum í Kaupmannahöfn, dreifðu beinunum úr pokanum yfir kistubotninn; að lokum fórnuðu þeir nokkrum tómum niðursuðudósum niður til beinanna og læstu síðan kistunni með slagbröndum og hengilási. Eftir skemmtisiglingu með Jónas, eða staðgengil Jónasar, í kistunni héldu fyrirmenni þjóðarinnar hugnæma pípuhattajarðarför á Þingvöllum og slökuðu þeim öxndælska, eða öllu heldur slátrarabeinunum og niðursuðudollunum, niður í helga mold við hliðina á Einari skáldi og framkvæmdamanni. Síðan hefir ekki mátt nefna pípuhattajaðarför yfir dönskum beinum og blikkrusli á nafn í heyranda hljóði á Íslandi. 

Telur að Ari Trausti eigi að segja af sér

Nú eru þeir hættir að kalla hann Gulla

Nú er svo komið, að fólk er hætt að kalla herra Guðlaug Þór Þórðarson Gulla, þess í stað gegnir hann nú gælunafninu Gulur, sennilega til heiðurs Dónaldi Trump sem er sem menn vita abelsínugölur. Gulur þessi, vel upplýstur sem hann vill vera láta, virðist koma af reginfjöllum þegar hann er spurður út í morð Trumps á íranska herforingjanum, honum Súlímann, og fer að þvaðra um að íslensk stjórnvöld hafi hvatt til stillingar! Langdrukkinn óreiðujálkur mundi ekki einusinni svara slíkri spurningu á þennan hátt. Gul hefði verið nær að berja sér á brjóst og hóta Írönum íslenskri hernaðaraðgerð, innrás með eldi og eimyrju. Þó mundu æjatollarnir að minnsta kosti verða dauðhræddir og biðja Alla um að hjálpa sér.

En viðtalið við Gul braggaðist þó aðeins er á leið og náði hámarki að mannviti og festu þegar Gulur sagði Írönum dálítið til syndanna, þeir væru búnir ögra og ógna Bandaríkjastjórnvöldum og vinum þeirra, án þess þó að geta þess í nokkru í hvurju þær ógnanir væru fólgnar. Þá sleppti Gulur alveg að minnast á að Bandaríkin hafa lengi umkringt Íran, hvað þá hann nefdi á nafn, að Bandaríkin hafi engt Saddám Hússein í stríð við Írani, sem varði rúman áratug. En sérkennilegast var þó, að Gulur virtist alls ekki muna eftir því að ekki fyrir svo margt löngu sprengdu Bandaríkjamenn, með dyggri aðstoð okkar Íslendinga, allt í kalda kol í næsta landi við Írana, þ.e. Írak. Það er ótækt að hafa sona minnislausan mann sem utanríkisráðherra.

En svo að slegið sé á léttari strengi, þá er næsta víst, að Gulur eyddi mestu af nú brottlíðandi helgi í helgarsamkvæmi að frú Ingveldar og Kolbeins. Þar kvað hafa kjaftað hvur einasta tuska á ráðherranum; hann sló um sig með óborganlegum gamanmálum af Katrínu forsætisráðherra og Stenngrími Johoð, sem búinn er að sækja formlega um að ættleiða Katrínu, sem eftir ættleiðingu mun þá heita Kattarín Johoð Kolabakkasen. Var góður rómur gerður að gamanmálum Guls og Brynjar Vondalykt bauðst til að pissa á bakið á þessum Stenngrími þegar hann væri að veiða sér upp ketbita á diskinn sinn í mötuneyti Alþingis. Gulur svaraði því til, að sér litist vel á þá fyrirætlan Vondulyktarinnar, að því tilskyldu að hann mundi ekki í ógáti míga ofan í ketpottinn líka. Og þá hlógu allir svo gnast og kveinaði í sperrum og burðarbitum heimilis frú Ingveldar og Kolbeins. 

Staðan við Persaflóa „auðvitað alvarleg“

Franska aðferðin við lækningu geðbilaðra

Í Frans láta yfirvöld hryðjuverkarannsakendur skoða geðbilaða menn og vitfirringa, það þykir oss sumum harðla sérkennileg aðferð við sjúklinga. Að vísu geta brjálaðir menn verið hættulegir, satt er það, og ekki síður brjálaðar konur. Hvernig var ekki með kerlinguna í frystihúsinu?, hún varð fyrir andlegri uppljómun á miðjum vinnudegi og fór að sveifla hausingasveðju yfir höfði sér og orgaði: Guð er kærleikur! Það var nú ekki verið að sækja sérfræðinga í hryðjuverkum til að athuga þá konu. Ónei. Þeir létu sér nægja að hringja í Gottfreð lækni og hann kom á hlaupum niður í frystihús og stakk sprautunni, fullri að kröftugu gumsi, beint í rassinn á henni og hætti ekki að dæla fyrr en kerlingin var orðin stjörf og fór að halda ræða um fóðrun katta.

Ekki vitum við gjörla hvurnig hryðjuverkafræðingar lækna sjúka, svo sem eins og konur með niðurfallssýki, tunglsjúka menn og aðra þá er haldnir eru illum öndum. Hér á Íslandi fóru menn að þessum hlutum með því að reisa vitfirringahæli yfir sona fólk og reyna að lækna það, ef þess væri nokkur kostur. Illa trúum vér því, að Fransmenn, svo mikil menningarþjóð sem þeir eru, stundi ekki geðlækningar heldur sigi byssumönnum á þá sem brjálast. 

Vér munum enn eftir geggjaða manninum, sem var bróðir Ólafs bónda sem féll fyrir björg. Sá brjálæðingur hljóp um sveitir, eins og hundur vitstola af lóðaríi, og vóð undir pils kvenna rétt eins og hann ætti eitthvurt aðkallandi erindi þar um slóðir. Þetta endaði með því að ein húsfreyjan, sem var orðin leið á ástleitni mannsins og öfuguggahætti, notaði frönsku aðferðina á kauða og skaut hann þegar hann skeiðaði yfir hlaðið heima hjá henni. Þessi kona þókti afburða skytta og skaut dólginn út um eldhúsgluggann. Það má svo sem til sanns vegar færa, að mannauminginn, þessi ólmi bróðir Ólafs bónda, hafi læknast fullkomlega við sendinguna frá húsfreyjunni; en því miður gekk mannskrattinn aftur og lét illa og olli búsifjum í sveitinni, en það er annar handleggur.   

Hrópaði „Guð er máttugastur“ og réðst að lögreglu

Afkomandi Njáls bónda spáir fram í tímann að hætti forföður síns

Elliði Vignisson bæjarstjóri er maður spakvitur og framsýnn; minnir hann mjök á Njál Þorgeirsson frá Berþórshváli, enda er Njáll bóndi afi Elliða að langfeðgatali. Þegar Elliði spáir að Sigmundur Davíð verði ráðherra í næstu ríkisstjórn má ganga að því sem vísu að það rætist. Nógu vitlausir eru kjósendur þegar að kjörborðinu kemur, til að veita Bjarnaben og Sigmundi yfirburðakosningu og saman eru þeir vísir til alls.

En þegar fjallað er um væntanlegan ráðherradóm Sigmundar Davíðs er ekki þar með sagt að sá ráðherradómur verði staðsettur á Íslandi. Mun líklegra er að Sigmundur Davíð verði ráðherra í ríkisstjórn Panama og heimilisfesti hans á Tortólu en að hann verði endurreistur sem ráðherra á Íslandi. En þó er aldrei að vita hvað Stór-Samherjinn Stenngrímur lætur gluggaskrautin sín gera eftir næstu kosningar. Og vel má vera að karlinn mixi saman þjófótta svikastjórn með Bjarnaben og Sigmundi, því lotugræðgi Stenngríms ríður ekki við einteyming ef hann sér einhvern möguleik á að komast í auðvaldsfóðrið.

En fyrst minnst hefir verið á ættfræði og langfeðgatal Elliða er ekki út vegi að nefna, að Njálufræðingar eru á einu máli um það, að hann Sigmundur okkar Davíð sé afkomandi Skammkels þess er Gunnar að Hlíðarenda vó með atgeiri sínum á bakka Rangár. Það er því aungin furða eða tilviljun, að svo vel ættaðir nútímakappar og þeir Elliði og Sigmundur leggi áherslu á að þeir séu sjálfstæðir menn og mikilmenni.   

Telur að Sigmundur Davíð verði í næstu ríkisstjórn

Ónáttúran er söm við sig og líka örlítið af kapítalistanum sem féll í kamarþrónna

Svona okkar á milli sagt: hvað kemur öðru fólki það við hvernig bandarísk glimmerdúkka stundar eitthvað, sem sumir kalla yoga, í bakgarðinum heima hjá sér? Er virkilegt að íslenskir blaðamenn, til dæmis, haldi að Íslendingar séu upp til hópa fársjúkir af gægjuhneigð, séu með öðrum orðum helvískir pervertískir öfuguggar? Eða hvað á sona rugl að fyrirstilla?

Það er mörg ónáttúran, sem ópíumbyrlarar borgarastéttarinnar halda að alþýðu manna, sjálfsagt í þeirri von, að lýðurinn muni sefjast og geri ekki kröfur til yfirstéttarinnar og kapítalistanna. Eitt sinn varð þekktur kapítalisti fyrir þeirri ógæfu að falla niðrum gat á útkamri, sem settur hafði verið upp vegna mjög fjölmennrar hátíðar um verslunarmannahelgi. Það vissi svo sem aunginn hvað orðið hefði af svíninu fyrr en það birtist fljótandi ofan á saurhrúgunni þegar kamarinn var rifinn svo hægt væri að moka með vélskóflu yfir kúkinn.

Að vísu var lífsmark með dónanum þegar hann fannst og kallarnir sem önnuðust frágang kamra þetta árið væru komnir á fremsta hlunn með að kála helvítinu alveg; þeir höfðu bæði járnkalla og haka í verkfærasafni sínu. En svo datt þeim í hug, að áhrifaríkara væri að sækja lækni og lífga dólginn alminnilega við og senda hann síðan út í lífið eins og hann var á sig kominn. Jú jú, læknirinn mætti og dældi allrahanda gumsi í okkar mann þar til hann stóð á öndinni og hárið sperrtist upp á hausnum á honum og varð tilsýndar eins og strákústur. En það gekk ekkert að koma blessuðum drengnum til vits, hann var sem sé orðinn vitlaus eftir vistina í kamarþrónni og fjölskylda hann fékk því ráðið, að hann var lokaður inni í sérherbergi á hælinu, og þau borguðu líka rausnarlegt meðlag með skítablesanum sínum. 

Britney stundar jóga fáklædd í bakgarðinum

Sá abelsínugöli spinnur upp lygasugur í stríðstilgangi

Hann góður með sig, helvískur abelsínugöli forsetinn í Bandaríkjunum. Fyrst stútar hann manni af fjarlægri þjóð, mann sem sárafáir hafa heyrt minnst á, svo spinnur hann lygasögu um eitthvað hroðalegt sem látni maður átti að hafa á prjónunum gagnvart Bandaríkjunum. Það væri gaman að vita hvað hátt hlutfall íslensku þjóðarinnar trúir þessum nýjustu stríðsæsingasögum hins abelsínugöla og enn fremur hve stór hluti Bandaríkjamanna leggur trúnað á orð karlsins.

Fyrri heimstyrjöldin hófst með því að ungur Serbi skaut Ferdínand erkihertoga Austurríkis til bana í Sarajevó. Ætli sá abelsínugöli hafi hugleitt vandlega hvað það kann að kosta heiminn að láta myrða bláókunnugan mann frá Íran í Írak, að vísu hátt settan í stjórnkerfi síns heimalands, en óþekktan fyrir því. Og það væri líka fróðlegt að vita hvað greindarvísitala nautanna, sem teljast ráðgjafar þess abelsínugöla, er lág. Ég trúi því að hún sé fyrir neðan meðalgreindarvísitölu varphænsna.

En sá abelsínugöli getur sperrt sig fyrir framan stórhýsið í Marra laggó á Flórída og haft í hótunum við honum óviðkomandi fólki í fjarlægum heimsálfum. En mikið held ég kallpokinn yrði hræddur ef skítugur Mexíkói mundi birtast alt í einu og brenna á hann með skammbyssu. Við erum næstum viss um, að þessi roggni asnakjálki mundi vera búinn að gubba upp úr sér vélindanu og magabelgnum áður en sá mexíkóski næði að hleypa af. 

Trump: Komum í veg fyrir illgirnislegar árásir

Stórhneyksli í uppsiglingu og tillaga um snjallt fyrirkomulag kjaradeilna

Ekki er fríður flokkurinn sem sækist eftir stöðu ríxsáttasemjara. Frá bæjardyrum langflestra er hópurinn hreint hneyksli, því aunginn umsækjenda er hæfur til verksins, fjarri því. Og svo ætlar ráðherranefnan, þessi með geldingatengurnar sem var svo ógurlega róttækur að hann varð að ganga í Framsóknarflokkinn, að skipa Gissur Pétursson formann sokallaðrar hæfnisnefndar! Það virðist alveg hafa farið framhjá ráðherragægsninu, að Gissur þessi er öldungis óhæfur og hefir aldregi verið hæfur til nokkurs hlutar.

En Gissur hefir víst átt upp á pallborðið hjá gömlu Framsóknarmaddömunni, en sú góða kona efir nú um langan aldur verið gjörsamlega elliær, geggjuð og stórbiluð. En hvað um það, þá hefir sú gamla gert Gissur að dekurdýri sínu, sona eins og Hauk Ingibergsson og fleiri af því tagi. Það heyrir nefnilega til stefnu Framsóknarflokksins og Maddömunnar að hafa eins marga kostur er af sínum vitagagnslausu þúfutittlingum í áskrift að launum hjá ríki og bæ. Það þarf ekki að taka fram, að allir eru þessir framsóknardindlar því marki brenndir að gera mun meira ógagn en gagn.

Og fyrst staðan er þannig, að aunginn ríxsáttasemjari er í sjónmáli, þá er auðvitað hyggilegast að hafa aungvann soleiðis sáttasemjara, en aðiljar kjarasamninga muni láta aflsmuni ráða í ágreiningsefnum. Við getur hugsað okkur að Bandaríkja-Solveig kæmi með her slagsmálamanna á vettvang til að semja við Dag og Reykjavíkurborg. Það þarf ekki mikinn spámann til að sjá, að jötnar Bandaríkja-Solveigar mundu verða fljótir að flengja bölvuð raskötin af Degi, Líf og þeim hinum sem eru í slagtogi með þeim og aunginn veit hvað heita. Þessi aðferð er sérlega snjöll, þar sem hún útrýmir kjaradeilum með öllu, og lýðræðisleg er hún, þar eð hinn sterki meirihluti mun ráða kjarasamningum og koma snötum atvinnurekenda, ríkis og bæjar í skilning um að þeirra hlutverk sé einungis að halda kjafti og skrifa þegjandi og hljóðalaust undir það sem að þeim er rétt.   

Sex sækjast eftir stöðu ríkissáttasemjara

Kynlífsmarkþjálfi sérhæfir sig í réttindabaráttu anímalista

Kolbeinn Kolbeinsson er sá máður íslenskur sem fagnar hvað mest opnari umræðu um kynlíf, klám og klámhneigð. Kolbeinn er auðvitað margreyndur í orgíum, samkynhneigð, sjálfskynhneigð og gagnkynhneigð, en hann hefði löngum verið talsmaður þess að fjölkvæni verði viðurkennt og leyft og klerkar skikkaðir til að framkvæma fjölkvænisbrúðkaup annars verði þeir sviptir kjóli og kalli og reknir út á sjó.

Þá hefir Kolbein látið málefni og réttindabaráttu anímalista til sín taka, enda bjó móðurbróðir hans með sauðkind eins og kona væri. Þegar upp komst um móðurbróðurinn var hann tekinn fastur og látinn afplána langan dóm í fangelsi en áin var felld og grafin á staðnum, því aunginn vildi leggja sér rollu til munns, sem þjónað hafi frilluhlutverki hjá stórbrengluðum mannaumingja.Það var nú það. Og ekki munaði miklu að Kolbein væri handsamaður í fjárhúsi austur í hreppum, en hann komst undan á flótta og hvarf sjónum þeirra eru höfðu þann starfa að njósna um hann.

Einn besti vinur Kolbeins, Brynjar nokkur Vondalykt, var svo fyrir nokkrum árum staðinn að verki í svínastíu, en á einhvern yfirnáttúrlegan hátt tókst honum að komast undan með buxurnar á hælunum. Hins vegar réðist gyltan á karlinn sem kom að viðurstyggðinni og var nærri búin að drepa hann. Vondalyktin hljóp beint inn á heimili þeirra frú Ingveldar og Kolbeins og svínastíuþefurinn leyndi sér ekki af honum og frú Ingveldur tók að sér að refsa þorparanum fyrir tilræði hans við gyltuna. Nú er komið á daginn, að kynlífsmarkþjálfari, löggiltur með próf frá háskóla í Oxford, hefir ákveðið að halda námskeið fyrir anímalista og hjálpa þeim að berjast fyrir réttindum sínum í fjölkynja samfélagi.

Fagnar opnari umræðu um kynlíf og kynhneigð