Vítisvélar og banatilræði

Fram til þessa hefir aungvri sálu dulist að sumir menn, já og sumar konur líka, hafa ósegjanlega hneigð til að bera sprengjur í vötn og vatnsföll og sprengja. Strákar hafa sprengt klósettskálar heima hjá sér í loft upp, vörubifreiðarstjórar sprengt hjólbara og ráðherrar sprengt hjónabönd. Seiseijá, það er mörg sprengjan og margt sprengiefnið.

Nú eru þeir byrjaðir að sprengja vítisvélar í sundlaugum og sér vart fyrir endann á þeirri áráttu. Verri þykja samt þeir er lauma frá sér þvagi í sundlaugar og eru kallaðir úrhök þjóðar sinnar. Þá má ekki gleyma ketilsprengingunni sem varð hér um árið í fjósi Ólafs bónda, en Ólafur bóndi var framsýnn maður og kynnti upp hjá kúnum með hráolíufíringu. Allar létust kýrnar í sprengingunni en Ólafur bóndi fékk þær bættar ásamt fjósinu hjá vátryggingafélaginu. Það var ekki laust við nautgripasteikur á bæ Ólafs bónda þau misserin.

Svo tóku þau sig til og sprengdu Salalaug til Andskotans með manni og mús. Það var andstyggilegt hervirki. Það er eins gott að þessum þorpurum detti ekki í hug að sprengja upp péníngaskáp Kópavogsbæjar og stela öllum péníngunum, sem talið er að séu þar. Þá má og ekki gleyma þegar Kolbeinn Kolbeinsson skrifstofustjóri og framsóknarmaður laumaði veggtengdri rafurmagnsborvél ofan í baðkarið til frú Ingveldar, en með þessu tiltæki vildi hann freista þess að ráða eiginkonu sína af dögum. Skömmu áður hafði Kolbeinn staðið að misheppnuðu sprengjutilræði við frú Ingveldi; hann hafði grafið jarðsprengju niður í bílastæðið við hús þeirra hjóna meðan frú Ingveldur brá sér á bifreiðinni í verslunarleiðangur niður í bæ. Því miður fór allt úrskeiðis þennan dag, því ókunnug frú kom aðvífandi á jappanum sínum, hafði farið götuvillt, og hlammaði sér beint á jarðsprengjuna sem Kolbeinn hafði nýlagt. Síðan hefir lítið til konunnar og jappans sést. Vissulega var útlit fyrir að vel færi þegar Kolbeinn smeygði borvélinni í baðvatnið frú Ingveldar, því hún fékk glimrandi rafstraum í sig og hárið reis beint upp í loftið og þá ekki síður kviðskeggið en höfuðhárið. En það þarf meira en eitt rafurlost til að vinna á frú Ingveldi. Hún reis því upp úr baði sínu, ásýndar sem Þorgeirsboli og kastaði Kolbeini eiginmanni sínum af hendi út um baðherbergisgluggann eftir að hafa nærfellt kyrkt hann áður í greip sinni.  

Sprengja sprakk í útilaug Salalaugar í gærkvöldi

Hún er náfrænka hennar og reykti nakin á gangstéttinni í gærkveldi

Ekki má seinna vera en núna strax að taka í taumana ef ekki á illa að fara. Til dæmis í gærkveldi, þá fór náfrænka frú Ingveldar, hún Ingapu út að reykja, en þótt skömm sé frá að segja, þá reykir þessi bíræfna kvenmannsmynd ennþá. En hvað um það, Ingapu fór sem sagt út að reykja sér vindling í gærkveldi og ekki bjóst neinn við neinu fjaðrafoki út af því. En hvað haldið þið? Í mesta lagi tuttugu mínútum eftir að Ingapu brá sér út glumdi við sírenuvæl úr öllum áttum og blikkljós lögreglu- og sjúkrabifreiðanna lýstu up kvöldhimininn. 

Það hafði þá gerst, skömmu eftir að Ingapu kveikti upp í vindlingi sínum, að hana greip áköf löngun að afklæðast þar á gangstéttinni. Þetta sást úr næstu húsum og særði blygðunarkennd nágrannanna. Húsfreyjan á annarri hæð, beint á móti Ingupu, varð öll einkennileg innan um sig og óviðurkvæmilegir lesbískir tendensar fóru eins og skruggugangur um taugakerfi hennar, sem hafði verið viðbúið svona upplifun.

Þegar lögreglan kom á staðin, var Ingapu orðin fullberrössuð og búin að kveikja sé í öðrum vindlingi og blés nú tóbaksreyknum frá sér með alvöruþrungnu búkhljóði. -Þér eruð nakin, frú!, æpti fyrsti lögregluþjónninn sem að kom að Ingupu. Þetta var ung kona og lögregluhúfan á höfði hennar minnti á taðklessu, ef ekki hreint og beint á manna. - Þér eruð líka nakin, svarði Ingapu, og það var festa í röddinni. Lögreglukonan leit í fáti niðrum sig og hélt fyrst að hún hefði gleymt að fara í buxurnar áður en hún fór í útkallið. (Hún hafði verið afsíðis hjá Hálfdáni Varðstjóra þegar kallið kom). Henni sýndist hún sjá ljósleitan blett á stærð við hrákaslummu á öðrum skónum sínum. Lögreglukonunni sortnaði fyrir augum og síðan féll hún í yfirlið, eða öllu heldur kom transið yfir hana og hún hóf að tala tungum þar sem hún lá á gangstéttinni fyrir fótum Ingupu, sem enn var nakin og var að reykja sér vindling í svalandi kveldhúminu.  

Segja umræðuna erfiða en vert að taka hana

Helvískir Hund-Hollendingar skulu þeir heita og ránið Hollendingaránið

Þá ber nýrra við ef helvískur Hund-Tyrkinn er frír og saklaus af Tryrkjaráninu. Að vísu hefir um skeið leikið grunur á að enginn Tyrki hafi hafi verið viðstaddur hið fræga rán sem kennt er við þá, heldur hafi frændur okkar hollenskir verið að verki en ráðið Alsíringa til verksins með sér og saman eltu þeir Vestmannaeyinga og Grindíána með bjúgsverð á lofti og nauðguðu þeim með sér til Algeirsborgar. Að réttu lagi ættum við að kalla umræddan viðburð Hollendingaránið og slíta stjórnmálasambandi við þá örgu rummunga og nýlendukúgara en biðja und-Tyrkjann fyrirgefningar á þeirri svívirðu í þeirra garð að kalla Tyrkjaránið Tyrkjarán.

Þrátt fyrir allt höfum vér Íslendingar komið fram nokkrum hefndum á Hollendingum fyrir ódæðisverk þeirra. Vér gjörðum oss nefnilega lítið fyrir og niðurlægðum þess bölvaða þrjóta á knattspyrnuvellinum, en Hollendingar hafa lengi þókst vera mikil knattspyrnuþjóð. Sannleikurinn er hins vegar sá, að frami Hollendinga á fótboltavellinum hefir að stórum hluta mátt þakka afkomendum fólks sem Hollendingar kúguðu og hnepptu í þrældóm á árum áður.

Réttast væri auðvitað af hálfu oss Íslendinga að taka Hollendinga enn betur í karphúsið, helst að selja þá, ein og hvur önnur hross á uppboðsmarkaði í barbaríið hjá þeim í Algeirsborg. Annars má svo sem harma það hve innilega vér Íslendingar höfum verið linir í að herja á aðrar þjóðir til landvinninga og hagfræðilegs ávinnings fyrir auðvald vort. Það er með endemum, að vér skulum ekki hafa tekið Færeyjar, Shetland og Orkneyjar herskildi og lagt þær undir oss. Auk þess hefði oss veri í lófa lagið að heimsækja Norðveg og sækja oss þræla í útnára þess volaða lands. En þó er aldrei of seint að iðrast slóðaskapsins og reka af oss slyðruorðið. Við gætum sem best sent flota af stað og náð að taka Færeyinga, Hjaltlendinga og Orkneyinga í vora vörslu fyrir komandi jólahátíð. Og Norsurum skulum vér boða eld strax eftir nýárið, því oss bráðvantar þræla í ferðimannaþjónustuna og á loðnuvertíðina.  

Hollendingar frömdu Tyrkjaránin

Hræðileg örlög vofa yfir honum

Æ hvaða ólán, sveik hann undan skatti? Og þetta er innvígður og balsameraður Valhallardrengur í fallega sniðnum jakkafötum. Hverskonar uppeldi er þetta á drengskrattanum? Svo verður honum fleygt inn á gang til voðalegra glæpamanna á Hrauninu og þeir munu rífa hann í sig, rífa hann beint upp í ból til sín, rífa hann í tætlur. Það er varla öfundsvert hlutskipti. Eða hvað? Þó sveik hann bara aðeins undan skatti.

Á Hrauninu er hroðalegur glæpamaður, algjörður öfuguggi og viðurstyggð. Sá náungi er kallaður Fóli og er eins og nafnið bendir til, eitt harkalegt og djöfullegt svín. Hann er hafður á perraganginum. Þessi hryllilega mansmynd er sögð skilgetið afkvæmi Sathans. Menn hafa rætt sín í millum, og þá konur ekki síður en karlar, að fara með þetta ruddamenni í lífslokameðferð; hreinlega fá kvikindið dæmt í slíka meðferð elligar demba helvítinu í þessháttar meðhöndlun án dóms og laga. Í klefa þessum óvætti á litli skattsvikarinn okkar á hættu að lenda.

Svo getum vér spurt oss hvort líkurnar eru meiri að minni á að Valhöllungurinn muni betrast við að deila fangaklefa með hinu illvíga og óeðlisfulla gerpi, sem sagt er að sé son Sathans. Nú er mála sannast, að Sathan er ekki neitt lamb við að leika, því hann er sagður eiga allskostar við hvurn sem er, líka Sjálfstæðisflokkinn. Sem stendur beinast vonir vorar að nýjum dómsmálaráðherra, að hann ógildi héraðsdóminn yfir Valhallarbarninu og forði því frá að gista að syni Djöfulsins austur á Litla Hrauni í marga mánuði.   

Jónmundur fær dóm fyrir skattabrot

Sérhver er það nú miss-skilningurinn atarna

Það var þó naumast miss-skilningurinn og miss-tökkin það. Það er fátt sem íhaldseignunum dettur ekki í hug í dag. Og þetta segir kérlíngi í Hafnarfirði, sem þó er nýlega búin að koma sér upp skóflu haka, gröfu og fullan sekk af dínamíti. En þar sem upp um hana komst áður en henni og íhaldinu hennar tókst að rífa og tæta og sprengja heilu húsaraðirnar í loft upp fyrir Reykjavíkur Dag og Borgarlínuna, þá heitir fyrirætlunin miss-skilningur og miss-tökk og annað álíka trúlegt. Það sem fólki dettur í hug að láta út úr sér! Jahérnahér.

Svo var það bæjarstjórafuglinn sem gripinn var fyrir óeðli og barinn eins og hundur svo spangólið í honum heyrðist langar leiðir. Það dugði nú ekki mikið. Daginn eftir lagði hann fullt af péníngum bæjarbúa inn á reikning flokksins síns. Það var kallað ,,framlag til dvalarheimilis aldraðra" í bókhaldi bæjarins. Daginn þar á eftir úthlutaði hann vini sínum og flokksbróður eftirsóttu verkefni án þess að spyrja kóng eða prest. Að vísu voru aðalgúbbarnir í heimaflokknum sammála úthlutuninni, enda eru þeir náskyldir þeim er verkið fékk. 

Já, þeir eru gamansamsamir í tiltektum bæjarstjórarnir, ekki vantar það. En gamansamastur er þó Reykjavíkur-Dagur, hann bókstaflega veður í bröndurum og spaugi. Af einskæru gríni og galsa henti hann múlímíllionum í aflóga braggaskratta úti í Nauthólsvík til þess eins að mannvitsbrekkan Vígdís Haukks hefði nú eitthvað til að rífast í eins og grimm hæna. Þannig sköpuðust margar ánægjustundir fyrir borgarfulltrúa, sem höfðu yndi af vargaganginum í kérlíngarhexinu. En auðvitað voru þetta allt miss-tökk og meinlegur miss-skilningur. Og nú hefir ekkisins Miðflokkurinn meira að segja yfirgefið aumingja Vígdísi Haukks, gefist upp á henni og skilið hana eftir eins og tóma flösku á víðavangi sem einhverjir óreiðustampar hafa kastað frá sér eftir að súrt innihaldið var búið.   

Einn stór misskilningur

Hafa afskrifað sig úr samfélagi vitiborins fólks með heilbrigða siðferðisvitund

Þá er ljóst að siðlausu ómennin og fíflin í VG halda niðurlægingar- og niðurrifsstarfsemi sinni áfram eins og ekkert sé sjálfsagðara. Til viðbótar fáheyrðum ræfildómi og undirlægjuhætti við auðvaldið, kapítalistana og fulltrúa heimsvaldasinna hér á landi, þá gáfu ræksnin heilbrigðisráðuneytið frá sér til hinnar kengrugluðu og sinnisbiluðu Framsóknarmaddömu og umhhverfisráðuneytið fór auðvitað til erkiíhaldsins, sem ýmislegt er betur gefið en umhverfisvernd. Svo kalla þessi endemi sig ,,grænt framboð"! Er hægt fyrir flokk sem heitir ,,Vinstrihreyfingin" og til viðbótar ,,grænt framboð í komast neðar í aflægishætti og svikum við íslenska alþýðu?

Jú, þessu alræmda hyski munar ekkert um að skríða enn neðar í sorphauginn; þessir vesalingar virðast fæddir til að þjóna burgeisastéttinni og þeirra verður minnst í framtíðinni á þann hátt sem þeir hafa unnið til. Og djöfull held ég Engeyingar, Samherjar, Panamaprinsar og gamla geðveika Framsóknarmaddaman hlægi að viðrinunum í VG í kvöld. Og næstu daga. Og næstu vikur ...

Já, endemin og viðrinin í VG mega eiga það að þau hafa lagt heilmikið á sig til að afskrifa sig endanlega úr samfélagi vitiborinna manna með heilbrigða siðferðisvitund. Það er eflaust voða fínt fyrir meintar ,,vinstri persónur" að vera stofutækar á heimilum ríkisbubba, fjárglæframanna og peningalegra siðvillinga. En væru frú Katrín Jakobsdóttir og hennar hyski ekki tilbúið til að ganga í Sjálfstæðisflokkinn strax í fyrramálið, eða er það of heiðarlegt fyrir þeirra óheilindasmekk? Varla þarf að feka þau inn um hlið Valhallar eins og fé til slátrunar, er það? Lengi hélt ég að Katrín þessi væri einungis skoðanadauf og hugsjónalaust borgarastéttarskjáta, sem gamla Flokkseigandafélaginu þætt brúkleg sem gluggaskraut, en nú sé ég að ég hafði ekki alveg á réttu að standa varðandi þennan gullfugl. Það þarf sem sé ekki að fara í neinar grafgötu lengur með það, að Katrín Jakobsdóttir er ekki einungis fædd inn í gömlu borgarastéttina á Íslandi, heldur er hún verulega hægrisinnaður andlegur öreigi, sem sómir sér best í rassvösunum á Bjarnaben og Birgis Ármannsonar.

Ríkisstjórnarmyndun samþykkt af öllum flokkum

Hvað gera vesalingarnir í flokksráði VG í dag?

Það mun eflaust ekki standa í vesalingunum í flokksráði VG og þykjast vera ,,vinstrimenn" að samþykkja aðild sína að auðvaldsstjórn Sjálfstæðisflokksins og Framsóknar. Þessi fáránlegu gerpi, sem ekki virðast hafa hugmynd um til hvers Vinstrihreyfingin grænt framboð var stofnuð, virðast alls ekki kunna að skammast sín né vita hvað orðið heiðaleiki merkir. Og þó svo að þessi flokkur aumingja og uppskafninga sé siðlaus og minni á dálítinn hóp auðsveipra hreppsómaga sem liggja hóstandi í flatsæng á skítugu baðstofulofti, þá er varla til of mikils mælst við við þessi aumu grey, að þau fjarlægi orðið ,,vinstri" úr nafni hinnar háborgaralegu auðvaldsþjónkunarhreyfingar sinnar; ,,Hreyfingin grænt framboð" ætti að duga sem nafn á ófétið. Katrín Jakobsdóttir, það sérkennilega fyrirbæri, er samt hin hressasta og ætlar endurnýja samstaf sitt við erkiauðvaldið, fjárglæfralýðinn og gráðugu kapítalistana. Hvílíkur vesaldómur og firring! - en það kvað vera hlýtt í stofum burgeisanna og öryggið framúrskarandi. Nú, þar Katrín þessi og platvinstrihreyfingin hennar aðeins eitt til fullkomna ræfildóm sinn og svik, en það er að afhenda Sjálfstæðisflokknum heilbrigðisráðuneytið. 

Já, skömm svokallaðra vinstrimanna á Íslandi er mikil og hefir verið í stöðugum veldisvexti síðustu þrjá áratugina og niðurlægingin eftir því. Það er sama hvert litið er, allt er í klessu og kaldakoli á vinstri vængnum, siðferðilega, andlega og líkamlega, ef svo má að orði komast. Og ástæðan fyrir fyrir þessu óstandi, hver er hún? Ætli sé ekki best að svara því til, að það er fólkið sem tranað hefir sér fram til vinstri sem á alla sök á hvernig komið er. Stjórnmálaflokkar eru mannanna verk og þeir eru líka eingöngu það fólk sem í þeim er. Eðlislægir skítkokkar eru ekki líklegir til að bera fram ætilegan mat, þeirra helstu einkenni eru viðbrenndir grautar og bragðvondar steikur, fyrir utan að snýta sér og hrækja í pottana áður en óætið er borið á borð.

Í dag virðist lífsins ómögulegt að stofna og reka vinstriflokk öðruvísi en að honum drífi lukkuriddarar, eiginhagsmunaseggir, hálfvitlausir apakettir og enn vitlausari fémínístar sem olgnboga sig þar áfram til óverðskuldaðra valda og áhrifa. Ekki vantar að þetta óþrifalið bregði fyrir sig gáfumannatali, lærðu orðbragði, uppfullu af undirferli og slóttugheitum. Fyrir mitt leyti er nóg komið af svona hyski á vinstri vængnum og í stjórnmálum almennt. Það ætti því að vera forgangsverk ærlegra vinstrimanna næstu misserin að fjarlægja falsspámennina sem hreiðrað hafa um sig undir merkjum sósíalisma af ýmsu tagi.   

Kæmi á óvart ef þingflokkarnir mótmæltu

Er Mángi sonur eða bróðir Gottfreðs Gottfreðssonar læknis?

Ástæða er til að ætla að Mángi Gottfreðsson læknir sé annað hvort sonur eða bróðir hins ástsæla læknis Gottfreðs Gottfreðssonar, en Gottfreð er sem kunnugt er heimilislæknir frú Ingveldar og alls hennar fólks. Einnig er Gottfreð Gottfreðsson vísindamáður all-góður og hefir fundið upp bóluefni við framsóknarvírusnum, sem framsóknarmenn vilja því miður ekki að þeir séu sprautaðir með. Eitt sinn hugðist Gottfreð koma dálitlum slurk af bóluefninu í Kolbein Kolbeinsson, að honum óforspurðum, en dældi fjandans ver gölluðu bólefni við kratavírusnum í Kolbein. Af þeim traktéringum varð Kolbeinn ósköp géðbilaður um skeið á einhvern hinn fáránlegasta hátt; Kolbeinn ræfillinn fór að halda því fram að hann væri anímalisti og lögreglan tók hann fastan og færði til yfirheyrslu.

Mörg hefir Gottfreð Gottfreðsson afrekin unnið í læknisfræði og vísindum, sem lyfta honum á stall með mestu velgjörðarmönnum mannkyns. Jón Íþróttamann gjörði hann að afreksmanni umfram heimsmælikvarða með gríðarlega öflugum sterametal, sem Gottfreð blandaði sjálfur úr gífurlega flóknum efnum og efnasamböndum. Enda spýttist Jón Íþróttamaður svo liðugt áfram að hann varð ekki stöðvaður fyrr en hann lá í gifsi og spelkum frá toppi til táar inni á spítala. En þegar þar kom sögu hafði hann slegið öll hugsanleg heimsmet, þótt ekkert þeirra hafi verið færð í bækur íþróttahreyfingarinnar. Þessum andskotum er nefnilega illa við Jón Íþróttamann og skrifuðu við tilraunir hans, ,,gerði ógilt", og sum staðar var bætt við: ,,var vísað úr keppni fyrir undarlega og óíþróttamannslega framkomu.

Eitt sinn fór Gottfreð læknir, fyrir orð pólitísks ofbeldismanns, í heimsókn til náunga, sem þeim ofbeldisfulla var meinilla við, og dæmdi hann geðbilaðan og lét fara með kauða ólaðan og niðurnjörvaðan út í sjúkrabifreið og lét aka honum á Klepp. Á Kleppi var náunginn atarna svo uppstökkur og snarvitlaus að engum duldist að maðurinn væri brjálaður og mætti ekki vera innan um annað fólk. Meðal annars hafði hann á orði, að þegar hann losnaði út færi hann rakleitt á stofuna til Gottfreðs og legði á hann höndur, velti honum upp úr læknaspíra og kveikti í honum. Síðan hefur þessi veslings maður verið hafður í einsmannsklefa og fengið mat í gamalli niðursuðudollu innum smáa lúgu á klefaveggnum; það er ekki einusinni talið óhætt að leyfa honum að viðra sig úti í hælisgarðinum við og við af ótta við að hann noti tækifærið og strjúki til að framkvæma fyrirheit sitt varðandi Gottfreð lækni. 

Ástæða til að hafa áhyggjur af nýju afbrigði

Umskiptingurinn

Ég er ansi hræddur um að mörg okkar, sem stóðum að stofnun VG á sínum tíma, hefðum ekki komið nálægt því verki hefðum við vitað hvernig sá flokkur mund þróast og verða að því sem hann er í dag.

Það er mjög einkennilegt, svo ekki sé meira sagt, hvernig í ósköpunum fólkið sem gerði VG að óhrjálegum umskiptingi, þorir yfirleitt að horfa framan í kjósendur sína, eftir það sem undan er gengið, hvað þá stofnfélagana, sem komu þessum flokki vonbrigðanna á koppinn með óeigingjarnri sjálfboðaliðavinnu.

Reyndar hófst úrkynjun Vinstri grænna mjög snemma, því ýmsir töldu sig sjá hvert stefndi tveimur til þremur árum eftir stofnun flokksins. Því miður voru varnaðarorð og ábendingar þeirra sem höfðu áhyggjur af þróun mála litin hornauga af ,,þeim sem vonuðu það besta" og hræddust Steingrím og gamla flokkseigendafélagið úr Alþýðubandalaginu sem hreiðað hafði um sig í VG. En eitt er víst: Sjórnmálaflokkurinn Vinstrihreyfingin grænt framboð í dag er allt annars eðlis en sú Vinstrihreyfing grænt framboð sem ég tók þátt í að stofna fyrir rúmum tuttugu árum síðan.

Nýr stjórnarsáttmáli og ríkisstjórn á sunnudaginn

Talningarmeistari á hraðferð á Hraunið

Þá hefir Jón Þór pírjati kært Inga Tryggvason háyfir-atkvæðatalningarstjóra Norðvesturkjördæmis, með það að markmiði að Ingi Tr. verði sekur fundinn um kosningasvik og færður fangavörðum á Litla Hrauni í böndum til langrar afplánunar. Alveg erum vér viss um að Ingi talningarmeistari muni taka sig vel út á Hrauninu innan um misyndismenn og glæpahunda. Svo hefir Brynjar Vondalykt blandað sér í málið með því að míga ofan í pappakassa fullum af greiddum atkvæðum á talningarstað; með Brynjari í för var Máría Borgargagn, sem gegndi stöðu leiðsögumanns við þetta tækifæri.

Nú, fangaverðir á Litla Hrauni hafa ekki setið aðgerðalausir síðan út spurðist með uppáfallandi fangelsun talningarstjórans af Hotél Borgarness ehf. Þeir fóru með ryksugu og skúringafötu með volgu sápuvatni í inn á þann gang Hraunsins hvar sérstakir fangar eru geymdir undir ströngu eftirliti. Það er engu líkara en fangaverðirnir hafi komist á snoðir um að búast megi við komu sérlega viðsjárverðs fanga, sem þurfi mikillar gæslu við.

Þegar bankaræningjarnir fóru á Bryggjuna eftir Hrunið var farið vel með þá. Þeir fengu rauðvín og koníak með matnum hversdags, fóru í útreiðartúra, héldu dansböll og krárkveld með gestum sínum en stunduðu skrifstofustörf og fjárfestingar á daginn. Þetta var skemmtilegt og gefandi lífsmáti og bankaræningjarnir voru í sjöunda, ef ekki áttunda, himni og um helgar kom fyrirtæki með kvennaþjónustu til þeirra á Bryggjuna til að gleðja þá. Á Hrauninu bíður talningahöfðingjans úr Borgarnesi hryllileg vist í myrkrakompu þar sem hann verður látinn hýrast bundinn við bálk eins og geithafur. Ekki bíða hans heldur ríflegar veitingar og gómsætir réttir, því sona fangar, sem ekki geta talið atkvæði skammlaust, fá svartabrauð og vatn á sitt borð, annað ekki. Og í staðinn fyrir aðgang að toileti er þeim sköffuð fata, tóm blikkfata undan smurolíu, eða einhverju þessháttar gutli, og sinuviskur til að skeina sig með. Það er nú ekki verið að mylja undir sona kalla á Hrauninu, skohhh ...  

Vildi benda á að unnið væri beggja vegna borðsins