Kristilegi konuþjófurinn í Kristjánsstað

Ég hefi lengi haldi því fram, að Kristilegi þjófaflokkurinn í Noregi væri mikill fyrirmyndarflokkur og umfram allt hallur undir stórvini sína Íslendinga. Einusinni, fyrir margt löngu, hitti ég kristilegan mann í Kristjánsstað í Noregi. Hann sat drukkin í bíl sínum fyrir utan skemmtistað að kvöldlagi og bauðst til að aka mér og skipsfélaga mínum um borð í bátinn okkar sem lá í höfninni í Kristjánsstað. Á leiðinni til skips, sagði sá kristilegi okkur frá því hvernig hann hefði stungið undan syni sínum og öllum þeim fjölskylduharmleik sem fylgdi í kjölfarið á þeirri framkvæmd. Auðvitað felldum við félagarnir nokkur tár, fyrir kurteisissakir, til samlætis hinum kristilega konuþjófi meðan á frásögn hans stóð, en glottum þess á milli djöfullega hvor til annars þegar karlkjökrið sá ekki til. Í þakklætisskyni gáfum við kristilega norsaranum rommflösku fyrir aksturinn til skips og spurðum hann að skilnaði hvort hann ætti ekki fleiri syni til að stinga undan. Jú, hann átti aðra tengdadóttur, en sá andskoti fylgdi skammrifi, að sonurinn sem svæfi hjá henni væri búinn að hóta því að skjóta föður sinn eins og hund ef hann svo mikið sem potaði með litla putta í rassinn á tengdadótturinni. Svo kvöddum við þennan ástúðlega norska ættarhöfðingja og horfðum á eftir honum þegar hann hvarf á bifreið sinni á vit nýrra ævintýra út í myrkrið í Kristjánsstað. 

Vilja lána óháð Icesave