Sorglegur dauði Hallsteinu húsfreyju

Nautgripir eru að sönnu grimmir, guðlausir og hræðilegar skepnur, svo sem spanjólinn Jóhann Jósef Padilla fékk að reyna. Hvernig þessum manngarmi datt í hug að fara að stangast við tudda er mér hulið, en víst er um það karluglan lét sér ekki segjast við að fara halloka í þeim brávallabardaga, sem aftur segir okkur að honum er ekki viðbjargandi.

Hallsteina húsfreyja að Magnúsarhólum tóks eitt sinn á við kú á hlaðinu hjá sér og mjaðmargrindarbrotnaði. Þegar hún náði sér eftir þá lemstran hugðist hún ná fram hefndum og óð útí fjós með sax í hendi og búrtíkina á hælunum. Búrtíkin var hyggin skepna og stökk þegar í stað á kúna sem slasaði Hallsteinu og læsti vígtönnum sínum í halann á henni en Hallsteina mundaði saxið á sama hátt og Skarphéðinn Njálsson gerði þegar hann hugðist vega mann. Því miður rann Hallsteina við þetta tækifæri í sleipum flórnum, féll á saxið svo stóð í gegnum hana miðja og varð það hennar bani. Afturá móti sparkaði kýrin með öðrum afturfæti sínum í Búrtíkina á halanum svo hún kastaðist útí vegg og lét þar lífið. Af þessu má sjá, að fólk ætti að hugsa sig tvisvar um áður en það lætur undan löngun sinni að bekkjast við nautgripi.

Eineygðum nautabana fagnað

Athugasemdir

[Ármann Birgisson (IP-tala skráð) 4.1.2014 kl. 02:21]

ha ha ha þrælfyndið, maður fer sko í gott skap við að lesa bloggin þín Jóhannes.

[Aztec, 5.1.2014 kl. 23:41]

Já, Jóhannes, reyndu að láta þessa huglausu nautabana vita hvers konar bleyður þeir eru í raun og veru. Nautið, sem slasaði Padilla, var einfaldlega að beita sjálfsvörn, en var umsvifalaust drepið. Þannig að bleyðan Padilla fékk að halda lífi og slapp því mun betur en saklaust nautið.

[Ármann Birgisson (IP-tala skráð) 7.1.2014 kl. 17:51]

Ég held alltaf með nautinu, fari allir nautabanar fjandans til.