Og veittu honum ósvikna ráðningu

Það var lítil von til að björgunarsveitirnar finndu manngarminn strax fyrst hann var búinn að troða sér ofan í svefnpoka. Trúlega hefir hann undið sig eins og ánumaðkur niðrí pokaskrattann, með hausinn á undan, því hann hafði áreiðanlega uppi áform um að fela sig fyrir björgunarsveitarmönnum. Hinsvegar eru þeir í björgunarliðinu ekkert á því að láta svona helvíska labbakúta leika á sig og því fundu þeir manninn að lokum og drógu hann sem einn melrakka uppúr svefpokanum og veittu honum verðuga ráðningu.

Vart þarf að fara í grafgötur með að ferðalangur þessi hefir gengið óvirðulega um ósnorta náttúru landsins, eins og aðrir fuglar af þessari tegund, með því að skilja eftir sig hægðir um holt og móa, jafnvel ofaní læki og volgar laugar. Þessum ókjörum verður að linna. Enda veittu björgunarsveitarmenn, eins og fyrr segir, ferðamanninum ósvikna ráðningu um leið og þeir höfðu dregið hann uppúr svefnpokanum. Lesendur verða sjálfir að geta sér til um í hverju ráðningin var fólgin því á mínu bloggi verða menn sér ekki úti um fróðleik í misþyrmingum. Þó verður að segjast eins og er, að pilturinn fékk svo almennilega á baukinn að hann mað eftir því og lætur sér ekki framar detta í hug að koma til Íslands og útsvína Fimmvörðuháls og aðrar þjóðargersemar með hægðum og öðrum álíka óþverra.

Annars er ferðamennska á Íslandi viðlíka hættuspil og rússnesk rúlletta og koma færri heim úr því feigðarflani en að heiman fóru. Þarafleiðandi mun ferðamannavandamálið á Íslandi leysast af sjálfu sér og vér heimamenn getum aftur farið að fá oss spássértúra útí guðsgræna náttúruna án þess að eiga á hættu að stíga ofaná túristasaur eða aðra andstyggilega líkamsvessa úr þessum dónum.

Fannst ofan í svefnpoka sínum