Jóhannes Ragnarsson

5.10.2016 | 10:19

Samþykkti sameiningu með sínum hætti

Ugglaust hefur formannskosningin í Framsóknarfjósinu verið bæði Sigmundi Dávíð og Sigurði Inga talsvert áfall, ekki verður það dregið í efa. Þessir kómísku tvímenningar eru náttúrlega báðir ófærir um að gegna embætti formanns stjórnmálaflokks; þeir eru ekki einusinni hæfir til að vera formenn bófaflokks eða Bjartrar framtíðar. Að þessir náungar komu til greina sem ráðmenn Framsóknarmaddömunnar í Framsóknarfjósinu skýrist eingöngu af þeirri staðreynd, að kynbótum hefir í aungvu verið sinnt í þessu nautgripahreysi síðan Hriflu-Jónas var á dögum. Þess í stað hefir úrkynjun tröllriðið Framsóknarsamfélaginu og nú er svona komið.

Síðan á sunnudag, þegar Sigmundur Dávíð féll afturfyrir sig í Fjóshauginn, hefir hann setið sem fastast að heimili Kolbeins Kolbeinssonar skrifstofustjóra og framsóknarmanns og eiginkonu hans, frú Ingveldar. Þar hefir margt verið spjallað og aðhafst, sem sannkristnu sómafólki þætti fróðlegt að heyra. Meðal annars hafa verið ræddar góðar hugmyndir um að kála gömlu Framsóknarmaddömunni og tjóðra Sigurð Inga niður í tuddabásinn og setja hring í nefið á honum eins og gert er við mannýga griðunga. Svo hefir líka verið slegið á léttari strengi; Kolbeinn og Sigmundur dönsuðu saman á stofugólfinu og frú Ingveldur bauð þeim herramönnunum að kíkja uppundir pilsið hjá sér.

En besta hugmyndin er samt tillaga Brynjars Vondulyktar, þess efnis, að nú beri að hefja vinnu við að sameina í eitt fjós: Framsóknarflokkinn, Sjálfstæðisflokkinn, Samfylkinguna, Viðreisnarskrípóið, VG, Pírataskrípóið og Björtu framtíðina hans Gvöndar Steingríms. Þetta er afskaplega góð tillaga og enn betra væri ef hún kæmist í framkvæmd. Þessir flokkar byggjast hvort eð er upp á kerfisvillu kapítalismans og stefna þar af leiðandi allir í sömu átt. Þegar Vondalyktin hafði borið upp tillögu sína, stóð Sigmundur Dávíð upp í öllu sínu veldi og mé kröftuglega utaní stofuvegginn, því hann heldur að slík háttsemi sé forn bændasiður. Þessi tiltekt hins ofurfallna húskarls var túlkuð sem algert samþykki hans við tillögu Vondulyktarinnar.