Hálfdán varðstjóri stóð tvo innbrotsþjófa að verki og handtók þá

Ekki alls fyrir löngu klófesti Hálfdán varðstjóri tvo svona innbrotsþjófa, það var nú ljóta pakkið. Þetta vóru náttúrlega útlendigar, karl og kona, og það fór strax að freyða á Hálfdáni. Hann hafði nefnilega, fyrir algjöra tilviljun, séð einhverja annarlega persónu vera að skríða eins og rottu inn um glugga á nokkuð virðulegu húsi í einu ágætu hverfi. Hálfdán brá skjótt við og rauk með kylfuna á lofti að húsinu, braut sér leið innum stofugluggann og tók innbrotsþjófana og lagði þá í járn. Fólk þetta var harðla órólegt svo Hálfdán keyrði kylfuna í hausinn á því og bar að að svo búnu út í lögreglubifreið sína.

Samkvæmt venju skóflaði Háfdán varðstjóri föngum sínum inn í fangaklefa og læsti. Síðan gekk hann ákveðnum skrefum inn á skrifstofu varðstjóra og fékk sér staupinu. Fljótlega varð hann rauðþrútinn um augu og reif sig úr að ofan. Hann sókti sykurkar sem hann geymdi uppi í skáp fullt með kókaín, sem hann hafði tekið af einhverjum helvítis bölvuðum aumingja og óþokka, setti haug af duftinu á handarbakið eins og hann væri með neftóbak og saug það síðan sem ein haugsuga upp í nasirnar og dró um leið annað augað í pung.

Þegar Háfdán þóktist kominn í allgott stand þaut hann eins og vindsveipur inn í klefann, hvar hann geymdi innbrotsþjófana og tók til að berja þá, kreista og klípa. Og innbrotsþjófarnir æjuðu og grétu, því þessi þokkahjú töldu endanlega úti um sig. En þá Hálfdán varðstjóri sprett frá buxnaklauf sinni hættu þau að kjökra og fóru að fara með bænirnar sínar. Tæpri klukkustund síðar, þegar Háfdáni þókti föngum sínum fullrefsað óð hann út úr fangakleganum og var nú orðinn ægilegur ásýndum; hann minnti satt að segja á sambland af sjálfum Erkidjöflinum og geggjuðu steratröllu, og það er, skal ég segja ukkur, ekkert gamanmál að fá slíkan fyrirburð í heimsókn til sín í fangaklefa. Ég bið ukkur öll að íhuga það. En þegar tók að róast um, kom í ljós að karlinn og konan sem Hálfdán varðstjóri handtók og fangelsaði sem innbrotsþjófa voru aðeins húsráðendur á þeim stað sem þau voru hantekin fyrir innbrot. Nokkrum dögum síðar skrifaði Háfdán undir skýrslu sína um atburðinn og lét þess sérstaklega getið, að glæpahjúin hefðu veitt mótspyrnu við handtöku og hafað sér dólgslega og brúkað kjaft við yfirheyrslu í fangaklefanum.

Brotist inn í þrjú hús á Raufarhöfn