Brjóta á vinnudýrunum samkvæmt ákvæðum kjarasamninga

Samkvæmt lesmáli fréttarinnar um lagatæknilegu fimleikana, Eldum rétt og Eflingu, þá hefir verið brotið á réttindum einhverra vinnumanna samkvæmt kjarasamningum. Ef þetta er rétt, þá hefir greinilega það gerst í síðustu kjarasamningum, að samið hefir verið um heimild atvinnurekenda til að brjóta á vinnudýrum sínum, því fram að þeim tíma var slíkt óheimilt og harðbannað. En trúlega eru þetta hinar nýju leiðir sem menntamannavæðing Eflingarskrifstofunnuar hefir haft í för með sér; þetta er svo mikið framúrstefnufólk að hausinn er bókstaflega að sprínga af búknum á því og vegir þess órannsakanlegir eins og troðningar hrokans og efrimillistéttareðlisins.

Þá er ekki nema ósköp hlálegt að virða fyrir sér stórmenntaða gáfnamannaskrallið á Eflingarkontórnum því það kallar sjálfkrafa fram minninuna um þegar Þröstur Ólafsson hagfræðimeistari settist inn á skrifstofu Dagsbrúnar og forritaði Gvend sáluga Jaka með frjálshyggjuskotnum hagfræðigrillum og krataeðli með þeim hryllilegu afleiðingum að Gvendurkallanginn þruglaði tóma þvælu upp frá því, óskiljanlega hvurjum lifandi verkamanni.

Frú Ingveldur kallaði um daginn gáfumannafélag Eflingar til skrafs og ráðagerða. Á eftir hlógu frú Ingveldur og Kolbeinn eiginmaður hennar vel og lengi. Frú Ingveldi sagðist svo frá, að hún hefði ekki í langan tíma talað við jafn kúnstug fingálkn og ætti hún þó dags daglega orðastað við endemi á borð við Máríu Borgargagn, Indriða Handreð, Brynjar Vondulykt, Apaköttiin, að ógleymdum Kolbeini Kolbeinssyni, því helvítis eilífðarskoffíni og veraldargerpi. Og þegar frú Ingveldur spurði gáfnamannafélagið Eflingar að því hvort þeim þætti ekki asnalegt, eða öllu heldur fíflalegt, að þau á kontórnum, sem væru í vinnu sinni hvunndags á sparifötunum, hefðu mikið hærri laun fyrir dagvinnu en verkafólkið, þá glenntu finngálknin (öðru nafni elgfróðarnir) í menntaða gáfufélaginu á verkalýðskontórnum upp tranta sína í langdregnu frussi og fínlegu klámtauti og kváðu ekki við hæfi að bera saman vitiborið, upplýst fólk, sem hlotið hefir menningarlegt uppeldi, og óuppdreginn skríl, slordóna og tíkarvellur. Meira að segja Kolbeinn Kolbeinsson varð svo undrandi á ummælum gáfnastóðsins að hann lagðist í rúmið og fór á kojufyllirí. 

„Lagatæknilegir fimleikar“ Eldum rétt