Það er búið hjá henni, aumingjanum svorna

Það er náttúrlega mesti misskilningur hjá telpuskömminni að það sé nóg fyrir hana að biðjast afsökunar á framferðinu þegar einungis afsögn og brottrekstur úr ríkisstjórninni er í boði. Látum vera ef hún hefði bara neytt abelsínuguls landabruggs með handspíritusi í leyni heima hjá sér, en að láta taka myndir af sér í þjöppuklessu með fullt af kéllingum og með grunsamlegt áfengi á stórum skálum í forgrunni er svo forkastanlegt á þessum tímum að afsögn og brottrekstur er óhjákvæmilegur.

Já, þetta er búið hjá henni, aumingjanum svorna, og aungin leið að skila skömminni; ekki einusinni Sjálfstæðisflokkurinn hefir ekki géð í sér til að taka við slíkum óþrifnaði. Nú þarf Bjarniben, sem stundum er kallaður Bjarnibóla af vinum hans, að sækja nýja telpu til að setja í ráðherrastólinn sem losnar þegar búið verður að fleygja jómfrú Reykfjörð úr húsi. Sagt er að Bjarniben og sjálfstæðissamherjar hans líti mjök til þess að fá fimmtán ára stúlkukind af góðum ættum í stólinn sem losnar þegar Reykfjörð verður fokin út í veður og vind.

En að öðru: Hvur man ekki eftir frú Ingveldi og Máríu Borgargagni þegar þær vóru drukknar á fjöllum ásamt vondum félagsskap, orðlögðum hórkörlum og fyrirlitlegum skítapokum. Eiginmenn þeirra stallsystra vóru einsamlir heima og grunaði ekki neitt. Það fór nú svo að að þær frú Ingveldur og Borgargagnið kómu heim úr fjallaferðinni uppsmitaðar af hryllilegum kynsjúkdómi, sem kenndur hefir verið við hjarðsveina. Skiptu heldur aungvum togum að innan sárafárra daga vóru eiginmenn þeirra orðnir fársjúkir og Kolbeini var vart hugað líf í rúman hálfan mánuð.

Naut engra sérkjara