Það verður stríð, þó svo það kosti dulítið mannfall. Meira segi ég ekki

Þetta var mikill fundur hjá Katrínu og hún við að bugast, trúlega eftir einhver hrottaleg átök innan ríkisstjórnarinnar rétt á undan. Ég man eftir einum álíka fundi áður, þar sem nýfrjálshyggjutelpurnar, Áslaug Arna og fröken Reykfjörð, voru sviðinu til að þjóðin gæti dáðst að þeim. Í þetta sinn var engin Áslaug Arna og engin fröken Reykfjörð, sem bendir til þess að allt sé í fári innan ríkisstjórnarinnar og þá ekki síður innan Sjálfstæðisflokksins. Fjarvera þessara tveggja heiðurstelpna var æpandi á fundinum á meðan Katrín barðist við að tafsa sig áfram með leikrænum ræðubrögðum sem hún hefir eflaust lært af systrum sínum í Valhöll.

Og þó svo ríkisstjórnin ætli að loka hinu og þessu þá komst hún að landamærunum á Keflavíkurflugvelli, þangað leyfðu frelsishetjur Sjálfstæðisflokksins að ríkisstjórninni ekki að komast. Á vellinum skal hafa rými fyrir kórónaveiruna að komast inn í landið, það ku víst vera hagsmunamál fyrir ferðaþjónustuna, hagvöxtinn og frelsið. 

Síðastliðið föstudagskveld sáum vér frú Sæland tæta dómsmálaráðherra í sig vegna kostulegrar linkindar þeirrar síðarnefndu í sóttvarnarmálum. Og þótt Áslaug Arna reyndi sitt ýtrasta til að glotta hæðnislega að frú Sæland eins og hún væri mjög hátt yfir hana hafin, þá smá-breyttist það hæðnisglott hægt og bítandi, eftir því sem leið á þáttinn, í vandræðalega ólundargrettu. Af þessu má ráða, að Áslaug Arna, fröken Reykfjörð, frú Andersen og fleiri alkunnar frelsishetjur og heljarmenni Sjálfstæðisflokksins ætla sér í stríð við sóttvarnarlækni, landlækni, heilbrigðisráðherra - og það verður heilagt stríð fyrir því að galopna landið fyrir flökkurum og flækingshundum þó svo það kosti kóvíð á kóvíð ofan ásamt tilheyrandi stórkostlegu mannfalli. 

Tíu manna fjöldatakmörkun frá miðnætti