Friðleifur bæjarstjóri og vergjarna konan.

Þegar kom að vergjörnu konunni að borga útsvar og fasteignagjöld, steðjað hún á fund Friðleifs bæjarstjóra. Friðleifur, sem var bísperrtur fugl og mikill á lofti, gekk í gildru vergjörnu konunnar þegar hún lyfti pilsum sínum þar inni á kontórnum hjá honum. Á eftir þóttist hún hafa náð því taki á bæjaryfirvöldum sem dygði til niðurfellingar opinberra gjalda. Um næstu mánaðarmót þar á eftir, fékk vergjarna konan pappíra frá bæjarskrifstofunni þar sem henni var tilkynnt, að gjöld hennar hefðu verið hækkuð um hundrar prósent (100%) og væru frekari hækkanir væntanlegar. Kvensniptin skrensaði hálfpartinn á þessu óvænta tilskrifi, en tókst þó með eriðismunum að rita bæjarstjórninni bréf, hvar hún upplýsti með fjölskrúðugu orðbragði blautleg samskipti sín við Friðleif bæjarstjóra á skrifstofu hans. Friðleifur glotti bara að bréfinu eins og mafíuforingi og harð- og þverneitaði sakargiftum og sagði sem svo, að þessi manneskja væri bersýnilega sjúk á sönsum. Að fengnum þeim upplýsingum, samþykkti bæjarstjórnin, að vergjarna konan væri geðveik og ekkert mark á henni takandi og því skyldi hún borga sín gjöld möglunarlaust, annars hefði hún verra af.

Athugasemdir

[Þórdís Bára Hannesdóttir, 20.7.2007 kl. 18:51]

Illa farið mwð konuna. Er Friðleifur myndarlegur.

[Jóhannes Ragnarsson, 20.7.2007 kl. 19:09]

Friðleifur er ansi hnakkakertur og góður með sig og fínn í tauinu. En myndarlegur? ... jú ætli hann verði ekki að teljast það, svona á sína vísu.