Snýtti sér og hrækti í sósur og súpur í hálfa öld

Helvíti gott hjá kallskjóðunni í Simbabve að selja meðbræðrum sínum hland í matarolíu stað; ég tala nú ekki um ef hlandið hefir gert sama gagn við steikingu og olían. Ég þekki hér fyrrum góðan matsvein í fiskiskipaflotanum, sem margstaðinn var að því að míga í pottana þegar hann var sjóða ofaní áhöfnina. Einnig sást til hans hrækja og snýta sér í sósur og súpur, en það tók enginn til þess. Og aldrei missti þessi fíni matsveinn mann, alla sína kokkatíð. Hann var sæmdur gullmerki á sjómannadaginn fyrir nokkrum árum fyrir vel unnin störf við eldi sjómanna á hafi úti í hart nær hálfa öld. 

Seldi þvag í stað matarolíu

Athugasemdir

[Hansína Hafsteinsdóttir, 22.5.2008 kl. 19:41]

Ég bara æli

[Þórbergur Torfason, 22.5.2008 kl. 22:02]

Hvaða máli skiptir frumefnið þegar búið er að steikja og sjóða þetta allt til helv.

Hvaða fiskeldisdæmi ertu annars að vísa í með Álfheiði í síðasta bloggi?

[Jóhannes Ragnarsson, 22.5.2008 kl. 22:36]

Fiskeldisdæmið hennar Álfheiðar átti að fara fram, með fulltingi Byggðastofunnar, í Ólafsvík, en hafnaði í Straumsvík. Mér hefur alltaf þótt nokkuð merkilegt, að svo mikill og gáfaður sósíalisti, eins og Álfheiður hlýtur að vera, skuli hafa farið svona víkavillt. Með Álfheiði í þessari kyndugu spekúlasjón var annrar víkavillingur, Kristján Pálsson fyrrum þingmaður Sjálfstæðisflokksins.