Tóbaksfasismi í verki.

Það hlaut að koma að því, að einhversstaðar syði upp úr þar sem tóbaksfasismi í verki er stundaður. Við höfum nú horft upp á, hin síðari ár, hvernig ofbeldismenn út röðum fasískra tóbaksandstæðinga hafa flæmt reykingafólk úr einu víginu í annað, og ef fram fer sem horfir, mun reykingafólk hvergi eiga sér athvarf með iðju sína; ekki einusinni úti á víðavangi verður friður til reykinga.

Skotinn vegna afskipta af reykingamönnum

Borgarastéttin hefur ...

Borgarastéttin hefur saurgað sérhverja íþrótt, er menn hafa til þessa litið guðhræddri lotningu. Hún hefur gert lækninn og lögfræðinginn, klerknn, skáldið og vísindamanninn að launuðum verkamönnum sínum.

Borgarastéttn hefur rænt fjölskyldulífið sínum blíða ástúðarblæ og gert það að einskæru fjármálasambandi.

Borgarastéttin hefur sýnt, hvernig ruddaleg orka, sem afturhaldið rómar sem mest í fari miðaldanna, hlaut mátulega uppjöfnun í linjulegasta letilífi. Borgarastéttin varð fyrst til þess að sýna, hverju atorka mannanna fær afrekað. Hún hefur gert allt önnur og meiri furðuverk en egypska pýramída, rómverskar vatnsleiðslur og gotneskar dómkirkjur. Hún hefur lagt upp í ólíkt lengri ferðir en þjóðflutninga og krossfarir.

Borgarastéttin getur ekki lifað nema hún gerbreyti framleiðslutækjunum án afláts, þess vegna breytir hún jafnframt framleiðsluháttunum, og um leið breytir hún öllum högum og háttum mannfélagsins ...

Kalýsan og frú Ingveldur.

Þegar Kolbeinn fór sínum slóttugu höndum um frú Ingveldi datt honum einlægt, af einhverri dularfullri ástæðu, orðið ,,kalýsa" í hug. Að sjálfsögðu hvarflaði ekki að honum, að nefna þennan hugarkvilla á nafn við frú Ingveldi, því þá hefði hann haft verra af. Þetta með kalýsuna og Ingveldi þótti Kolbeini í meira lagi undarlegt, því eina raunverulega minning hans um kalýsu var þegar hann endur fyrir löngu tók þátt í að landa fiski upp úr ryðbrunnum síðutogara í Reykjavíkurhöfn. Hann hafði staðið í steisnum og mokað agnarsmárri ýsu með hvísl upp í stórt löndunarmál þegar grútskítugur róni, sem dreginn hafði verið upp úr strætinu og ofan í lest, öskraði að honum: -Reyndu að halda áfram að moka upp kalýsunni helvítis slæpinginn þinn!!! En hvernig þetta allt tengdist saman í huga hans, skítugi róninn, kalýsan og frú Ingveldur var Kolbeni gjörsamlega hulið.

Talíbanahreyfingin á Íslandi.

Það er fremur óskemmtilegt frá því að segja, að við Íslendingar erum ekki svo lánsamir að vera lausir við þann leiðindaþjóðflokk talíbana. Sem betur fer eru íslenskir talíbanar fámennir, en því miður kemur þar á móti að þeir eru afar valdamikilir. Eins og allr vita, hófst talíbanahreyfingn á Íslandi til vegs með setningu hinna alræmdu laga um kvóta í sjávarútvegi frá 1984. Síðan þá hafa talíbanasamtökin þróast hratt í trúarlegan farveg og er nú svo komið, að þetta forkostulega talíbanagengi veit hvorki handa sinna skil né sitt rjúkandi ráð fyrir trúarofstæki, ofsagræðgi og kvótafíkn. Það sér hvert mannsbarn, að það er ótækt að búa við ofstopa slíkra öfgasamtaka til langframa og hreint undarlegt að vér Íslendingar, sem komnir erum af víkingum og görpum bæði í karl- og kvenlegg, skulum ekki fyrir löngu vera búnir að afsegja þennan þrifafénað.

Í Afganistan var talíbönum steypt af stóli og þeir reknir til fjalla. Því skyldum vér Íslendingar ekki gera slíkt hið sama?   

Háttsettur talibani í Pakistan sprengdi sjálfan sig í loft upp

Framleiðslutækið kona - og borgaraleg kokkálunarskemmtun.

Borgarinn lítur eingöngu á konu sína sem framleiðslutæki. Honum berst til það til eyrna, að framleiðslutækin skuli nýtt sameiginlega, og honum fær því ekki annað í hug komið en að slíkt verði einnig hlutskipti konunnar.

Hann grunar ekki, að hér er enmitt um það að ræða að binda enda á þá stöðu kvenna, að þær séu eingöngu framleiðslutæki.

Annars er ekkert hlálegra en hin hásiðferðilega hneykslun borgara vorra á sameign kvenna, er kommúninstar kváðu ætla að koma á. Kommúnistar þurfa ekki að koma á sameign á konum, því að hún hefur nær alltaf verið til.

Borgarar vorir láta sér ekki nægja að hafa öll gögn og gæði af konum og dætrum öreiganna - að ógleymdum opinberum skækjulifnaði - heldur er það þeirra mesta skemmtan að kokkála hver annan.

Helgistund í musterinu.

Í musteri Guðs voru samankomnar útvaldar heiðurspersónur. Þetta var lokuð helgistund og allir ljómuðu af gleði og guðfýsi. Þegar síra Baldvin leit yfir hópinn, sem hafði raðað sér framan við altarið, kom ósjálfrátt upp í huga hans sálmurinn sem byrjar svona: ,,Sitji Guðs englar saman í hring". Að vísu datt honum líka í hug sauðpeningur á jötu, en hann sjálfur væri Góði Hirðirinn og væri að gefa á garðann. Síra Baldvin forlyftist í andanum við þessa uppörfandi sjón og lyfti höndum yfir hjörðina og kvakaði: -Náð Drotins sé með oss öllum! Drotin gefi að vér ávötum vorn höfuðstól og hin ósýnilega hönd Markaðarins beini náð sinni í vora farvegi. Megi fyrirtæki vor aukast af umsvifum og arði og Drotin haldi öllum kosnaðaraukum í skefjum og blessi oss, þessa hans velþénandi verkamenn í hans blessaða víngarði. Þegar helgistundinni var lokið og heiðurspersónurnar komnar út úr musterinu, litu þær hverjar á aðrar og sögðu allar í kór: -Mikill snilldaröðlingur er hann síra Baldvin, hann mun verða byskub.

Harkaleg niðursveifla vestrænnar menningar.

Ef rétt er, að sala á nýjustu H. Potterbókinni sé í þann veginn að slá öll heimsmet, þá er það sorglegur vitnisburður um þroska mannlegs samfélags á vesturlöndum. Að fólk skuli lúta svo lágt, að leggjast milljonum saman í lestur á öðrum eins óþverra og Potteri þessum eftir kerlínguna Rowling er þyngra en tárum tekur og augljóst merki um harkalega niðursveiflu í menningu og andlegu atgerfi. Og að kérlíngin Rowling, sem er hin versta vanmetaskepna og hugrenningasubba, skuli vera orðin nokkurskonar andlegur fóðurmeistar vesturlandabúa er kapítuli út af fyrir sig og ætti út af fyrir sig að duga til að kveikja rauð ljós og klingja viðvörunuarbjöllum. En svo er nú aldeilis ekki. Vesturlandabúar eru svo sólgnir í óþrifagemlinginn Harry Potter, að þeir víla ekki fyrir sér að dúsa marga daga í biðröð, allt upp í hálfann mánuð, til að kaupa nýjasta vaðalinn um þennann forkostulega djöflamerg. Sko ... bækurnar um Harry Potter er svo sem ágætt og fullgilt andlegt fóður fyrir mannvitsbrekkur á borð við alþingismennina Katrínu Jakobsdóttur, Ágúst Ólaf Ágústsson og Sigurð Kára Kristjánsson, en vitiborið alþýðufólk segir nei takk við slíkum endemis bókmenntum.

Búist við að J.K. Rowling slái sölumet

Stórfólskuleg árás flugdólgs.

Einhvernveginn, hvernig sem á því stendur, leggst þessi frétt þann veg í mig, að þar hafi verið á ferð fyrrverandi eða núverandi áhrifamaður úr þingliði Sjálfstæðisflokksins. Eins og fólk gerir sér almennt ljóst, þá hneigjast miklar sjálfstæðisflokkshetjur til stórmennsku og dólgsháttar á flugferðum, ekki síst á leið heim frá Bandaríkjum Norður Amríku. Þessir kújónar virðast fá á heilann í háloftunum, að þeim séu allar leiðir færar; eigi allt og megi allt. Ég þekki konu sem lenti í flugvél með einu svona kvikindi og hefur ekki náð sér síðan. Það fór sem sé svo eftir allmikil átök, að sjálfstæðishetjan gerði sér hægt um vik og pissaði yfir vinkonu mína, sem gat enga vörn sér veitt gegn svo stórfólskulegri árás. Málið var auðvitað þaggað niður þar eð í hlut átti stórmenni og ítakamaður, en umfram allt virðingarverður máttrstólpi Flokksins góða.

Lét ófriðlega í flugi og veittist að lögreglumönnum við handtöku

Bréf í vasa eiginmanns.

Dag nokkurn fann Guðmunda bréf í vasa bónda síns, sem innihélt svo fáheyrðan dónaskap, að til sorglegrar hneykslunar mátti telja. Við lestur bréfsins fölnaði Guðmunda upp og fann til kransæðaónota. Hún var búin að búa með þessum manni í stinnann aldarfjórðung og hafði allann þann tíma ekki boðið grun í hvaða viðurstyggð þetta gerpi hafði að geyma. Það þurfti ekki frekar vitananna við, að maður sem bar þvílíkt í buxnavösum sínum gat ekki verið annað en afstyrmi og öfuguggi. Hún las bréfið aftur yfir og það hvelfdist lömunartilfinning yfir hana alla, svo það var rétt með herkjum að hún missti ekki meðvitund. Í þriðja sinn klóraði hún sig í gegnum þennan dáralega viðbjóð án þess að botna neitt í neinu. Það var ekki fyrr en hún las bréfið í fjórða sinn, að hann tók eftir dálitlu. Því var nefnilega þannig varið, að Guðmunda hafði fyir tíu árum haldið við annann mann í nokkra mánuði. Og það sem í buxnavasaritverkinu stóð virtist nákvæm lýsing á einum hórdómsfundi hennar með viðhaldinu. Eldrauð í framan smeygði Guðmunda bréfinu aftur í vasa bónda síns, ákaflega hugsandi - vægast sagt.

Réttlát öfund.

Mikið öfanda ég þennan ódám sem fékk fimm tölur réttar í lottóinu. Satt að segja öfunda ég hann sanngjarnri, heilagri og réttlátri öfund. Ég mundi meira að segja láta það eftir mér að sparka af alefli í punginn á honum, ef hann yrði á vegi mínum. Ég er svo illa svikinn að ég næ engann veginn upp í nefið á mér og væri vís með að kveikja í húsinu heima hjá mér ef ég væri ekki siðaður maður.

Einn með allar tölur réttar