Nauðsynlegt að bregðast til varnar gegn ósvífnum auðvaldslýð.

Þessi færsla er af heimasíðu Ögmundar Jónassonar, ogmundur.is

,,Það er hollt að huga að samhengi hlutanna. Þegar Orkuveita Reykjavíkur er nú sett upp á einkavæðingarfæribandið þá er það gert til að þjóna peningamönnum á borð við þá Finn og Ólaf. Þeir beinlínis lýsa því yfir að vænlegustu fjárfestingarkostir komandi ára séu á sviði raforku og vatns. Er það kannski þarna sem hina "spennandi" fjárfestingar Finns Ingólfssonar er að finna? En peningamennirnir þurfa pólitíska hjálp einsog fyrri daginn. Eðlilegt er að spurt sé: Hverjum eru þeir Vilhjálmur Þ. Vilhjálmssson, oddviti Sjálfstæðismanna og Björn Ingi Hrafnsson, oddviti Framsóknarmanna í Reykjavík, að þjóna með því að krefjast þess að OR verði færð í sölubúning með háeffun?"

Svarið við spurningu Ögmundar er að sjálfsögðu, að Vilhjálmur Þ. og Björn Ingi eru að þjónusta þá sem gera þá út, þ.e. auðvaldstarfa og arðræningja á borð Finn og Ólaf og fleiri slíka sem ekki hefur munað um að fara ránshendi um eigur almennings á síðustu árum.

Það verður að fara að skipuleggja aðgerir gegn þessum óaldalýð og það strax. 

 

 

Að venja fólk af að míga á veggi.

Það eru margar skemmtilegar aðferðir til að venja ólátabelgi beggja kynja af, að vera með skrílslæti og uppsteyt í miðborginni um helgar. Auðvitað kemur trúboð vel til greina, það getur ekki verið verra en hvað annað. A.m.k. ekki verra en slagsmál útsendara stjörnulögreglustjórans við veggjamíga. Svo mætti hugsa sér að ódámar sem halda uppi ósvífni og dónaskap í miðborginni um helgar verði flengdir á bert rassgatið á almannafæri næsta mánudag á eftir og athöfnin auglýst fyrirfram í öllum fréttamiðlum. Þá mætti taka upp hina gömlu góðu aðferð að setja fólk í gapastokk. Gapastokkunum væri komið fyrir á Austurvelli, þannig a sómakært fólk geti skroppið niður í bæ og skoðað óþrifakvikindin og rekið í þau löppina ef því langaði til.

Geir Jón telur trúboð leysa miðborgarvanda

Popp/rokkgyðjan Bella Th. fellur af stalli.

Popp/rokkgyðjan Bella Th. stóð á tímamótum. 62. hljómdiskur hennar var staðreynd, útgefinn og kominn í verslanir. Gagnrýnendur luku, samkvæmt venju, gagnrýnislausu lofsorði á hinn nýja disk. ,,Besti diskur Bellu Th. frá upphafi" var viðlag þeirra og meginstef í hvert skipti sem afurðir Bellu Th. í disksformi kom út. En tímamót Bellu Th. fólust að þessu sinni ekki í því að hún hefði enn einusinni gefið út disk sem væri hennar besti á ferlinum. Tímamótin fólust í ritdómi Guðbrands Jóns Herbertssonar í Hádegisblaðinu þar sem hann tætti 62. disk Bellu sundur, sem og hina 61 sem komnir voru á undan. Og Guðbrandur Jón var ekkert að skafa utan af hlutunum og spurði hvernig í dauðanum Bella Th. hefði árum saman komist upp með  að semja sömu 3-4 lögin upp aftur og aftur án þess að nokkur þættist taka eftir því. Ef 5 ára krakki væri látinn husta á alla 62. diskana í belg og biðu, myndi barnið segja meðsannfæringarhreim í röddinni: Akkuru syngur konan alltaf sömu 3-4 lögin aftur og aftur? Þennan ritdóm þoldi ferill Belli Th. alls ekki, því hann færði heim sanninn um að snilld hennar væri ámóta efnismikill og nýju fötin keisarans, þrátt fyrir hljomdiskana 62.

Krataeðlið er viðbjóðslegur sjúkdómur.

Það er nú orðið ljóst að Samfylkingin er fyrst og fremst hinn hægrisinnaði Alþýðuflokkur endurborinn. Þessi óhönduglega flokksnefna er auðsjáanlega haldin hinu fræga íslenska krataeðli, sem er öldungis óalandi og óferjandi af hálfu alls vitiborins fólks. Sjálfstæðimenn, auðvald, íhald og ný-frjálshyggjudrasl kunna aftur á móti að meta undirlægjuhátt krataeðlisins og spila á það. Það er því ekki ólíklegt að auðvaldsvillidýrin notfæri sér ástandið þegar þau verða vör við krataeðlissjúkleika litla krataráðherrans verki. Það er aldeilis ekki ónýt hugsjón, falleg og þjóðholl að viðra skoðanir sem miða að því að skerða fullveldi Íslands og eignarhald okkar á eigin auðlindum, en slíkt er sem kunnugt er einkenni, sem og ær og kýr, hins ógeðfellda krataeðlis. Það er kominn tími til að læknavísindin finni upp bóluefni gegn krateðlinu.  

Ætlar að endurskoða lög um erlenda fjárfestingu

Stórviðburðir í rokksögunni.

Komi goðsagnasveitin Led Zeppelin saman til tónleikahalds á næstunni telst það til stóviðburðar í rokksögunni. Það þarf varla að fjöyrða, að Led Zeppelin er einhver albesta rokkhljómsveit heims fyrr og síðar og eftir hana liggja stórkostlegar perlur sem ekki er á færi annarra en súpersnillinga að skapa. Á næstu helgi mun önnur nafntoguð goðsagnasveit halda tvenna tónleika í Háskólabíói, en það er hljómsveitin Jetro Tull, sem á sínum tíma naut álíka virðingar, og nýtur enn, og Led Zeppelin, The Who og Deep Purple, svo einhverjar stórgrúppur séu nefndar. Á laugardagskvöld verð ég mættur í Háskólabíó og ætla að njóta í botn stókostlegra tónlistar Ian Anderson og Martins Barre og félaga þeirra í Jetro Tull.

Led Zeppelin boðar til blaðamannafundar

Hinir alræmdu hrossasnobbarar.

Það er auðvitað grundvallaratriði þegar byggja skal íbúir undir reiðskjóta hinna alræmdu hrossasnobbara að ekkert sé til sparað. Engu máli skiptir hvort hrossasnobbararnir, sem byggja yfir bykkjur sínar með forgangshraði, hafi öngva hugmynd hvað snýr fram eða afur á truntum þeirra. Mestu máli skiptir að þessir miklu hrossabændur geti grobbað sig út í frá yfir hestaeign sinni og glæsifengnum húsakynnum sínum sem hrossin fá að búa í. Þeir sem lengra eru komnir á uppskafningar- og úrkynjunarbrautinni eru búnir að koma sér upp upp búgarði í einhverri gamalli og sætri sveit, þar sem fyrrum íbúar eru lagðir á flótta af elli- eða fátæktarsökum.

Hesthúsahverfi rís með ógnarhraða

Þegar Bonnie kerling varð vitlaus í hvalaskoðunarferð.

Það var aldeilis að kerlingarhróið fór í hvalaskoðunarferð og varð vitlaus. Og auðvitað þurfti hún að skrifa grein um málið þegar hún kom heim til Ameríku og útmála hverkonar ruddakvikindi þessar íslendingsskjátur eru í vonsku sinni við hvali. Að sögn Bonnie kerlingar, en svo heitir hún að fornafni, eru hvalir þenkjandi tilfinnaríkir fjásjóðir á barmi útrýmingar af mannavöldum. Hvað kerlingarálkan hefur fyrir sér í þeim efnum má skrattinn vita, en hún viðist engan vegin gera sér grein fyrir að þessir ástúðlegu hvalir hennar eru groddaleg rándýr sem svamla um sjóinn eins og ryksugur og éta allt sem að kjafti kemur. Fyrir skömmu heyrði ég sagt af vel meinandi erlendum feramönnum sem fóru í hvalaskoðunarferð. Í byrjun ferðar hafði þetta góða fólk upp stór orð um gáfur og brjóstgæði hvala að ógleymdri fegurð þeirra. En þegar hvalaskoðunarskipið sigldi fram á háhyrninga sem voru að leika sér að því að murka líftóruna út selkvikindi með því að kasta því sín á milli, fóru að renna tvær grímur á ferðamennina. Og þegar að landi var komið lýstu þeir yfir, hver um annan þveran, að hvalir væru bölvuð illyrmi sem hefðu ekki nema gott af að lenda í skutlum hvalveiðimanna. 

Bandarísk blaðakona gagnrýnir hvalveiðistefnu Íslendinga

Einkavæddir dópsalar og samfélagsleg lyfjaframleiðsla.

Það þykir ekki góð latína hjá fólki þegar það tekur uppá að selja öðru fólki kannabis; hvað þá ef kannabissalar fara í hart hverjir gegn öðrum út af markaðssetningu og markaðshlutdeild. Hinsvegar er það litið mjög jákvæðum augum þegar eiturlyfjaframleiðendur, með stimpluð leyfi frá ríkinu, takast á um einokunaraðstöðu hér og hvar um heiminn. Það er eitthvað hráslagalegt við þegar löggiltir dópsalar sem heita virðulegum nöfnum á borð við King Pharma og Actavis fara í slag út af morfínsölu. Það væri eflaust skynsamlegast að taka hin stóru fyjafyrirtæki úr umferð eins og hverja aðra dópsala á götunni og samfélagsvæða alla lyfjaframleiðslu heimsins.

King Pharma vill koma í veg fyrir framleiðslu Actavis á samheitalyfi

Fólki bannað að bjarga sér - brot á stjórnarskrá.

Jahérnahér ... ekkert má nú. Hvernig í ósköpunum stendur á því að það er látið líðast að dugulegt og útsjónarsamt fólk fær ekki að stunda atvinnu sína óáreitt? Sko, samkvæmt stjórnarskránni er atvinnufrelsi á Íslandi og það má ekki skerða. Samt ræðst lögreglan eins og blóðgrimmur varúlfur á fólk við vinnu sína og bannar því að bjarga sér; gerir lífsbjörg þess upptæka og lemur það svo kanske líka í þokkabót. Þessu hrottaástandi verður að linna. Er nema von að blessaðir frjálshyggjutillarnir okkar séu lagstir undir feld og farnir að hugleiða hvernig á því stndi að þeir séu orðnir fasistar. 

Innbrot í höfuðborginni

Líkræða yfir leiðinlegum manni.

Um kvöldið var síra Baldvin í svo tvísýnu skapi, að hann barði níðþungum hrammi sínum hvað eftir annað á borðplötuna á skrifborði sínu svo rúðurnar í húsi hans gnötruðu eins og jarðskjálftar riðu yfir. Ástæðan fyrir stríðu skapi síra Baldvins þessa kvöldstund var, að daginn eftir átti hann að jarðsyngja framsóknarmann. Og nú glímdi hann af alefli við að semja eins leiðinlega líkræðu um hinn látna og honum var unnt án þess að særa hans nánustu meir en orð væri á gerandi. Og síra Baldvini tóks vel upp eins og fyrri daginn. Því þegar hann hafði lokið við að flytja líkræðuna yfir kistu hins sálaða framsóknarmanns, voru allir þeir er á hlýddu komnir eindregið á þá skoðun, að mikið lán væri að sá látni væri loks sannarlega steindauður, og sömuleiðis að mikið ólán hefði verið að hinn látni hefði nokkru sinni fæðst og búið meðal fólks í allt of marga áratugi.