Hræsnari sem ekki kann að skammast sín

Ja, heyra á endemi, sem samþykkti eftirlaunalögin á sínum tíma, skælbrosandi út að eyrum og myndi eflaust standa að því að hækka umrædd lög enn meir, stæði það til boða.

Orð Valgerðar frá Lómatjörn um að breytingar á hinum alræmdu eftirlaunalögum þess efnis, að þær séu rýrar í roðinu, eru ekkert annað en hræsni sem venjulegu fólki verður óglatt af að hlusta á. Að Valgerður þessi kunni að skammst sín er af og frá, enda er hún framarlega í flokki þeirra mörgu þingmanna sem nauðsynlegt er að hreinsa út af þingi í kosningunum í vor.

Það er orðið tímabært, að fólk fari í alvöru að ræða um hvaða núverandi alþingismenn þjóðin þurfi að losna við í næstu kosningum. Rökin fyrir þeirri umræðu eru augljós: Aldrei áður hefur slíkur fjöldi af ónothæfum, eða blátt áfram hættulegum einstaklingum setið á Alþingi íslendinga. 

Gengur of skammt

Situr á sínum íhaldsrassi

Miðað við innanbúðarástandið í Samfylkingunni getur varla verið nema en um tímaspursmála að ræða hvenær Ingibjörg Sólrún Gísladóttir gengur í Sjálfstæðisflokkinn. Svo virðist þessi undarlegi formaður jafnaðarmannaflokksins reyrð í bak og fyrir við Gjeir Haaarde og hin gjörspilltu samtök hans að þar gengur ekki hnífurinn á milli. Á meðan ráðherrar, þingmenn og almennir félagar í Samfylkingunni lýsa yfir vantrausti á ríkisstjórnina situr Ingibjörg Sólrún á sínum íhaldsrassi sem fastast við hliðina á Gjeir og gerir orð hans að sínum í einu og öllu.

Hver var nú aftur tilgangurinn með stofnun Samfylkingarinnar? Var hann að samfylkja vinstrimönnum til valda, eða samfylkja með Sjálfstæðisflokknum og frjálshyggjukapítalismanum?

Óska eftir launalækkun

Skrifstofusjakalar og sníkjudýr

Alþýðusamband Íslands er eins og illa mannaður síðutogari í eigu auðvaldsins. Það vill enginn ærlegur maður heyra né sjá þennan ryðbrunna hlandkopp sem siglir undir stjórn spilltra skrifstofusjakala sem lifa eins og sníkjudýr á launum verkafólks og iðnaðarmanna.

Þegar hafist verður handa um að byggja upp hið nýja Íslands, þegar Gjeir og Davíð og allt það dót verður horfið á braut, verður nauðsynlegt að umbylta ASÍ úr stéttasamvinnubákni í lifandi stéttarbaráttutæki. 

Líflegur ASÍ-fundur í kvöld

Komið að leiðarlokum

Það er komið kvöld í ævi ríkisstjórnar Gjeirs Haaardes og Ingibjargar Sólrúnar. Stundarglasið er að tæmast. Kossar á hlaðinu við Þingvallabæinn þornaðir; frjálshyggjukýrin blóðmjólkuð. Spillingin og afglöpin ein eftir á hrjóstrugum mel lyga og baktjaldapukurs.

Nú líður ekki sá dagur, að ekki komi nýjar fréttir af alskyns afglöpum stjórnvalda. Í morgun gerði Davíð Oddsson tilraun til að svifta hulunni af dug- og kæruleysi ríkisstjórnar Gjeirs Haaarde; karlinn kvaðst ítrekað og í langann tíma hafa varað ráðherra, Fjármálaeftirlitið og bankamenn við því að allt væri að fara til fjandans, en án árangurs. Það var ekki annað að skilja á málflutningi Davíðs, en það hafi verið einbeittur vilji umræddra aðila að láta allt fara til fjandans. Í kvöld birtist hægrikratahróið Jón Sigurðsson, stjórnarformaður Fjármálaeftirlitsins, í sjónvarpsfréttunum eins og draugur úr þjóðsögum Jóns Árnasonar, gaf í skyn að Davíð væri pólitískur ódámur sem ætti að passa sig. Í sama fréttatíma kom fram að Gjeir Haaarde man ekki neitt eins og venjulega, nema það helst, að ríkisstjórnin hafi með glöðu geði gert allt sem Davíð hefur sagt henni að gera á umliðnum árum. Og í Kastljósi kvöldsins gaf að líta hvar samfylkingarþingmenn og ráðherrar hlupu aftur á bak og áfram um ganga eins og hjartveikir apakettir. 

Og svo var öllu lokið og leitinni var hætt

og líkin þau voru týnd en tjónin þau urðu ekki bætt.

Það skiptir ekki höfuðmáli þó það hafi komið til tals,

að helmingurinn var lýgi og svo afgangurinn fals.

                                 Höf. Megas

 

6 fundir með seðlabankastjórn

Er Haaarde að ögra þjóðinni af yfirlögðu ráði?

,,Gjeir H. Haaarde forsætisráðherra segir, að allir hljóti að hugleiða með sjálfum sér hver þeirra ábyrgð er. Hann telur þó ekkert hafa komið fram sem kalli á pólitískar afsagnir."

Hvað er eiginlega að manninum? Er hann haldinn smafélagslegri blindu? Eða er hann að ögra þjóðinni af yfirlögðu ráði? Sér Gjeir Haaarde að pólitísk afglöp hans, Davíðs, Halldórs og fleiri, eru margfalt tilefni til afsagna? Hvað þarf mikið til að pólitískar afsagnir séu hugsanlegar að mati forsætisráðherra?

Og hvað merkir orðið ,,ábyrgð" í huga Gjeirs Haaarde? Ég get svo sem svarað því sjálfur: Orðið ábyrgð er gjörsamlega merkingarlaust hjá Gjeir og hans nótum. Verkamaður í fiskvinnslu ber mikið meiri ábyrgð í raun, en æðstu ráðamenn þjóðarinnar, svo mikið er víst. 

Með ofangreindum ummælum sínum hér að ofan, virðist forsætisráðherra vera að biðja um harðari viðbrögð gegn sér og sínu hafurtaski en orðið hafa. Og hann mun fá þau, og það óþvegin, ef hann biðst ekki lausnar fyrir sig og ráðuneyti sitt einhvern næstu daga.

 

Ekkert kallar á afsagnir

Það vantar fleiri raddir í mótmælin

Í kvöld fer fram enn einn fundurinn þar sem ástandinu í þjóðfélaginu er mótmælt, í þetta sinn á skemmtstaðnum Nasa (eða Nösu, eg er ekki viss um hvernig nafn staðarins er fallbeygt). Það er greinilegt að vaxandi þungi er að færast mótmælin og vandséð að stjórnvöldum takist að standa þau af sér með sæmilegu móti nema um það bil fram að áramótum.

Þó verður að segjast eins og er, að það er einhver ráðaleysistónn í mótmælaaðgerðunum. Þau hafa enn sem komið er ekki komist neinn áþreifanalegann farveg; meira að segja eru markmið þeirra óþægilega óljós.

Og það vantar fleiri raddir í mótmælin. Frummælendur á fundunum hafa enda verið af furðu einhæfum toga. Háskólaborgarar, blaðamenn og rithöfundar hafa nær eingöngu haft orðið. Rödd róttæks verkafólks hefur ekki komist að og kanske ekki til þess ætlast. Á nasafundinum í kvöld eru t.d. tveir af fjórum frummælendum bókmenntafræðingar, einn stærðfræðingur og einn blaðamaður. Á laugardagsfundinum á Austurvelli um síðustu helgi var boðið uppá einn heimspeking og tvo rithöfunda. Þetta fyrirkomulag verður að breytast ef mótmælaaðgerðirnar eiga ekki að staðna og trénast upp. Þess vegna fer ég fram á við skipuleggjendur mótmælafundanna að kalla fram á sviðið verkafólk, sjómenn og iðnaðarmenn. Þessi mótmæli ganga aldrei upp fyrr en alþýðan í landinu fær að vera með af fullum myndugleik.    

 

 

Troðfullt á fundi á Nasa

Náhirðin og tímabær dauði Maddömunnar

Þá hefur náhirðinni í Framsóknarflokknum tekist að slíta upp síðasta vottinn af félagshyggjurótum flokksins. Guðni Ágústsson hefur lengi verið þyrnir í augum spilltasta hluta Framsóknar. Halldór Ásgrímsson lagði fæð á hann, sömuleiðis Valgerður frá Lómatjörn, svo ekki sé minnst á REI-hyskið, ungu gráðugu spjátrungana sem vita hvorki í þennan heim né annan af valda- og peningagræðgi.

Mér finnst ekki ólíklegt að Guðni fylgi afsögn sinni eftir með því að segja sig úr Framsóknarflokknum og leita á önnur mið. Það kæmi mér ekkert sérstaklega á óvart þó Guðni styngi upp höfðinu, ekki innan langs tíma, hjá VG. 

Framsóknarmaddaman hefur nú um all langt skeið legið í kör af ellisökum og uppdráttar. Nú er dauðastríð gömlu konunnar brostið á af fullum þunga. Þá er gott að minnast þess, að enginn hefur fram til þessa unnið sitt dauðastríð. 

Það verður eflaust einhverjum þungt fyrir brjósti, en öðrum léttir, þegar hið níræða skar verður heygt í túnfætinum að Hriflu í Suður-Þingeyjarsýslu. En þetta er nú einusinni leiðin okkar allra, - líka Framsóknarmaddömunnar

Guðni segir af sér þingmennsku

Einlægur flokksþræll með rispuð og mött framsóknargleraugu

,,Þarna kemur öflug baráttukona af Suðurnesjum" segi Guðni Ágústsson um Helgu Sigrúnu Harðardóttur varaþingmann, sem skríður upp í volgt bólið eftir Bjarna.

Við á moggablogginu könnumst ágæta vel við Helgu Sigrúnu. Það er full ástæða til að hvetja alla, sem vettlingi geta valdið, að skoða skrif Helgu Sigrúnar á blogginu því það fer einlægur flokksþræll sem sér alla skapaða hluti í svart/hvítu gegnum rispuð og mött framsóknarflokksgleraugu. 

Ég get lofað því að það er skemmtileg lífreynsla að lesa sannann framsóknarsannleika eftir öfgaframsóknarkonu af Suðurnesjum sem nú er í þann veginn að gerast þingkvendi við hliðina á Valgerði Sverrisdóttur.

Guðni: Bjarni axlar ábyrgð

Bjarni veldur hræðilegum vonbrigðum

Ég skil ekkert í Bjarna Harðarsyni að segja af sér á stundinni útaf bréfsnuddu sem inniheldur einungis fáein sannleikskorn um Valgerði Sverrisdóttur. Heldur hefði ég viljað sjá Bjarna láta kné fylgja kviði og keyra frjálshyggjukerlinguna frá Lómatjörn vel og vandlega undir ásamt öllum hennar afglöpum og vitleysu sem ekki eru all lítil.

Hefði honum ekki tekist að vinna á hinni varalituðu frjálshyggjuskessu innanflokks, hefði hann sem best getað flutt sig yfir í Frjálslyndaflokkinn og farið að gera það gott á valinkunna rólegheitabæ.

En að segja af sér þingmennsku umhugsunarlaust verður Bjarna Harðar ekki fyrirgefið í bráð, - og kanske ekki í lengd heldur.

Það eina góða við afsögn Bjarna er, að þeim þignmönnum, sem berir eru að þeim axarsköftum og niðurrifsstarfsemi sem nú hefur keyrt efnahagslíf þjóðarinnar í gjörsamlega í klessu, er nánast gert ósætt á þingi á eftir. Þeir verða allir sem einn að fylgja í fótspor Bjarna og hafa sig á brott. Og það munu þeir eflaust gera, nema þeir séu þeim mun spilltari og siðlausari. 

Bjarni segir af sér

Fjallaskauðaforinginn

Fjallaskauðaforinginn, fantur nauðagrófur, er nú dauður afi minn, Oddur sauðaþjófur. Svo mikið er víst, að Oddur sauðaþjófur hefur verið magfalt merkari persóna en fjármála- og viðskiptaráðherra báðir til samans.

Ráðherrarnir koma af fjöllum