Henni verður hjálpað ef á þarf að halda

Ég geri fastlega ráð fyrir, að þær ráðstafanir sem ríkisstjórnin hyggst kynna eftir helgi felist í afsögn hennar.

Geri hún það ekki verður henni hjálpað til þess af fólkinu í landinu.

Aðgerðir kynntar eftir helgi

Hvort viljum við þjóðfélag eða þjófafélag?

Hvernig ætli standi á því að hinir gifturíku þorparar sem véluðu um með fjármuni Giftar hafi ekki verið hnepptir í gæsluvarðhald? Hins sama má spyrja viðvíkjandi útrásarskoffínin og bankaséffana. Þetta ólánslið gengur laust eins og ekkert sé sjálfsagðara.

Svarið liggur náttúrlega í því að við búum í þjófafélagi sem fengið hefur að þrífast og fara sínu fram í skjóli valdhafa. Það er skemmtilegt fyrir þann fróma stjórnmálaflokk, Samfylkinguna, sem stofnuð var til höfuðs Sjálfstæðisflokknum og spillingunni kringum hann, að hljóta þau örlög að deyja svo að segja inní þennann sama Sjálfstæðisflokk, gerast hans hjálparhella í að viðhalda þjófafélaginu við völd, ásamt öllu sem því fylgir, þvert ofaní vilja meirihluta þjóðarinnar. Af vinnubrögðum og framgangsmáta Samfylkingarinnar síðustu 20 mánuði er aðeins hægt að draga einn lærdóm: Að stofnun Samfylkingarinnar voru ein stór alsherjarmistök. 

Vilja opinbera rannsókn á fjárþurrð Giftar

Hyskið er hvergi nærri hætt

Það er áreiðanlega afar erfitt fyrir Pál Magnússon að vera senditík fyrir háborgaralegu glamúrgelluna með frjálshyggjuþráhyggjuna, Þorgerði Katrínu, sem sögð er ,,menntamálaráðherra. En það hlýtur líka að vera gefandi fyrir sálina og samviskuna, að standa í því fyrir frjálshyggjuhugsjónina að gera harkalega aðför að flaggskipi íslenskrar menningar, Ríkisútvarpinu, með það að markmiði að leggja það í rúst.

Það er nöturlegt, að sama dag og senditíkin hleypur gjammandi um sali og ganga Ríkisútvarpsins með uppsagnarbréfin á lofti, boðar ,,menntamálaráðherrann" að nú sé sérlega gott lag til að svipta RÚV öllum tekjum af auglýsingum. Þessi makalausa aðför frjálshyggjuvesalinganna rímar líka undur vel við fréttir dagsins af hrakandi heilsufari Útgáfufélagsins Árvakurs, sem gerir Morgunblaðið út, og sýnir í leiðinni til hvers refirnir eru skornir.

En árás frjálshyggjuaflanna á RÚV sýnir okkur þó umfram allt, að þessi öfl eru hvergi nærri hætt skemmdarverkum sínum og niðurrifi, þrátt fyrir endanlegt hrun frjálshyggjukreddurnar. Auðvitað ætlar þetta fólk, sem meirihluti þjóðarinnar vill hvorki heyra né sjá, ekki að hunskast frá völdum fyrr en í fulla hnefana, enda telur það sig eiga allt og mega allt.

Sem betur fer dregur senn að því að ráðherragægsnin, ásamt þeirra gjörspillta skilduliði, verða dregin á afturlöppunum útúr stjórnarráðinu og fleiri valdagrenjum, og kastað út á malbikið. 

Tími þjóðfélgsbyltingar liggur í loftinu. Það er skylda okkar, almennings í landinu, að framkvæma þá byltinguna. 

 

Meiri aðgerðir en starfsfólk vænti

Efnilegur klæðskiptingur - Össur í fötum Valgerðar

Það er afar göfugt af hálfu Össurar Skarphéðinssonar að eiga sér þann draum að feta í fótspor Valgerðar Sverrisdóttur og Halldórs Ásgrímssonar. Þau eru alls ekki slæmar fyrirmyndir fyrir jafn mikinn hugsjónamann og Össur. Þó hef ég miklar efasemdir um að blessaður drengurinn hann Össur komist nokkurn tímann í fötin af Valgerði og Halldóri. (Það væri reyndar nógu gaman að sjá iðnaðarráðherra í fötum af núverandi formanni Framsóknarflokksins).

Á fundinum á Háskólabíói í gærkvöldi kvaddi maður nokkur sér hljóðs sem sagðist hafa gert kaup við Össur ráðherra fyrir síðustu kosningar. Maðurinn sagðist hafa lofað að kjósa Samfylkingunna gegn einhverju sem Össur lofaði sem maðurinn vildi ekki nefna. Var á þessum náunga að skilja, að félagi Össur hefði svikið sinn hluta samkomulagsins. Þá vakanar spurningin: hverju lofaði Össur? Það skildi þó ekki vera að hinn mikli samfylkingarlautinant, Össur Skarphéðinsson, hafi lofað að fara ekki í ríkisstjórn með Sjálfstæðisflokknum? Ef svo er, þá er þetta ekki eini maðurinn sem Össur lofaði fyrir kosningar að fara ekki í sjórn með íhaldinu. Efndirnar þekkja svo allir. 

Af loforðunum skuluð þér þekkja þá!

Í draumi sérhvers manns

Gjeir stendur sig framúrskarandi vel

Aumingja karlinn hann Gjeir, að lenda í því að óvandaður fréttasnápur skuli hafa svipt tjöldunum frá skemmtilegri viðureign fréttasnápsins og forsætisráðherrarns. Það má svo sem vel vera, að það sé óþægilegt fyrir Gjeir að fólk sjái myndband á netinu hvar hann beitir óforskammaðann fréttamann ritskoðunartökum. Maður hefði trúað svonalöguðu uppá Brésnev heitinn aðalritara en ekki Gjeir okkar, þó að þeir séu að sönnu líkir.

En skaðinn er því miður skeður, Gjeir situr í súpunni sem geðillur ritskoðunnarþrjótur, og er þó ekki á bætandi fyrir mann í hans stöðu. En fólk verður að virða Gjeir til vorkunnar, að það er erfitt að vera frjálshyggjuforsætisráðherra þegar frjálshyggjan er hrunin. Það er eins og að reyna að fara á sjó á skipi sem búið er að rífa kjölinn úr.

Við getum þó huggað okkur við að Gjeir ætlar ekki að segja af sér í miðri á, eins og illkvittnir ódámar hafa verið að hvetja hann til. Gjeir stóð sig framúrskarandi vel á borgarafundinum í Háskólabíói í gærkvöldi. Það er huggun harmi gegn; gaf sér stund til að mæta þó hann ætti engann tíma aflögu frá stórbrotnum björgunaraðgerðum. 

Krafa um að viðtali við Geir verði skilað

Er Pinochet hér?

Það er vægast sagt mjög alvarlegt mál ef rétt er að maðurinn með bónusfánann hafi tekinn fyrivaralaust og settur í afplánun. Þar væri þá á ferðinni valdníðsla sem Pinochet frjálshyggjuböðull í Chile hefði getað verið fullsæmdur af. En að slíkt skuli gerast undir handarjaðri frelsis og mannréttindahetjunnar Björns Bjarnasonar dómsmálaráðherra er ótrúlegt, enda ætla ég ekki að trúa þessu fyrr en 100% upplýsingar liggja fyrir um málið.

En nú er full ástæða fyrir valdastéttina í landinu að fara að fara með bænirnar sínar.

Mótmæli við lögreglustöðina

Ófyrirleitinn stjórnmálamaður og lítil kerling

Það fer ekki á milli mála að Ingibjörg Sólrún Gísladóttir er mjög ófyrirleitinn stjórnmálamaður og að sama skapi lítil kerling. Það sem haft er eftir henni á flokksstjórnarfundi Samfylkingarinnar í dag er þess eðlis að allir ærlegir vinstrisinnar Samfylkingarinnar hljóta að standa upp og krefjast afsagnar hennar eða segja sig úr flokknum.

Þvættingurinn sem frú Ingibjörg lét eftir sér að demba yfir flokkssystkyni sín á umræddum fundi er sorglegt dæmi um einstakling sem er samdauna því valdakerfi sem ríkt hefur áratugum saman.

Ingibjörg Sórún er afar ánægð með að Ísland sé komið á klafa Alþjóðagjaldeyissjóðsins. Hún er ekki síður ánægð með fólkið sem mætir á Austurvöll helgi eftir helgi til að mótmæla henni sjálfri, Gjeir vini hennar, Seðlabankanum og Fjármálaeftirlitinu. Svo bætir þessi litla kerling því við að Samfylkingin eigi sér rætur í ,,lýðræðishefð!" Þvílíkt orðagjálfur, þvílík öfugmæli, þvílík hræsni og hroki. 

Maður skyldi ætla að flokkur sem á sér rætur í lýðræðishefð vildi ólmur fara að kröfu fólksins í landinu um kosningar strax. En ... ónei ... Ingibjörg hin lýðræðissinnaða vill ekki kosningar á næstunni. Hún kýs að hlusta ekki á þjóð sína, til þess eru henni völdin og samveran með auðvaldinu of kær. Henni hugnast ekki að því að lýðurinn ráði, - er það nú öll lýðræðishefðin í Samfylkingunni, eða hvað?

Skilur frú Ingibjörg, og Samfylkingin hennar, ekki að fólkið í landinu kærir sig ekki um að núverandi ríkisstjórn leiki sér lengur í rústunum? Fólkið treystir henni ekki fyrir næsta húshorn, hvað þá lengra.

En eftir vill síast einhver skilningur innfyrir höfuðskeljarnar á Frú Ingibjörgu og Herra Haaarde, þegar lýðurinn, sem þau hlusta ekki á, kemur í heimsókn til þeirra einhvern daginn og fleygir þeim öfugum út úr stjórnarráðinu með berum höndum.  

 

Áfallastjórnuninni lokið

Ungir ESB-talíbanar

Hann er ekki einleikinn talíbanalærdómurinn um ESB sem Samfylkingin berst við að koma á framfæri. Það vægast sagt hörmulegt að verða vitni að öðrum eins vinnubrögðum.

Annars ættu páfagaukar ESB-talíbanatrúboðsins að halda sig sem lengst frá Austurvelli í dag. Þangað eiga þeir ekkert erindi.

Boðið að kasta krónunni

Ómerk orða sinna?

,,Báðir formenn ríkisstjórnarflokkanna neituðru því í gær að Jónasi Fr. Jónssyni, forstjóra FME, hefði verið skipulega haldið frá umfjöllun fjölmiðla á undanförnum vikum." (mbl.is)

Þessi kokhrausta yfirlýsing ríkisstjórnarforingjanna er sérdeilis undarleg í ljósi upplýsinga sem komu fram í Kastljósi Ríkissjónvarpsins í gærkvöldi. Í Kastljósinu var nefnileg skýrt frá því að hinn snjalli lautinant úr norska hernum, sem Gjeir og Ingibjörg réðu sér til halds og trausts þegar frjálshyggjan þeirra hrundi, hafi einmitt ráðlagt þeim að halda forstjóra FME algjörlega frá fjölmiðlum.

Sé það sem fram kom í Kastljósinu rétt, eru Gjeir og Ingibjörg, bæði tvö, orðin ómerk orða sinna. Ef það reynist rétt að þau hafi logið vísvitandi uppí opið geðið á þjóðinni, verða skötuhjúin að segja af sér undir eins.  

 

Frammistaða FME ekki undirrót sameiningar

Hornkerling í eigin flokki

Miðað við fréttir innan úr herbúðum Samfylkingarinnar virðist hinn hægrisinnaði formaður flokksins, frú Ingibjörg Sólrún Gísladóttir, vera búin að mála sig útí horn gagnvart flokksmönnum sínum. Það er engu líkara en hún sé buin að gera upp við sig, að hún vilji fremur Gjeir Haaarde og valhallarliðið en fólkið í flokknum sem hún á að heita formaður fyrir. Þó má vera að frú Ingibjörg eigi enn einhverjar leyfar af baklandi í Samfylkinunni því þar hefur, fram að þessu, mátt finna heilmikið slangur af frjálshyggjupáfagaukum, sem Sjálstæðiflokkurinn gæti verið stoltur af.

Stjórnarsáttmáli heyrir sögunni til